Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το ανά χείρας πόνημα αποτελεί μια σύνθεση απόψεων και κριτικών προσεγγίσεων της έννοιας των συνόρων, τόσο των υλικών όσο και των άυλων. Με ιστορικές αναδρομές, αλλά και αναφορές στο σήμερα, εξετάζονται οι τάσεις των μεταναστευτικών ροών σε συνδυασμό με τον τρόπο που αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι ό,τι βρίσκεται πέραν των συνόρων. Αναφέρονται συγκεκριμένες περιπτώσεις κρατικών διαμαχών, ενώ τίθενται και προβληματισμοί σχετικά με τον μετασχηματισμό της έννοιας των συνόρων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αν το δίκαιο, η νομοθεσία, οι διεθνείς σχέσεις, η οικονομία και η γεωπολιτική έχουν έν...

"Με αυτές και άλλες τόσες σκέψεις στο μυαλό της, η Ισμήνη σήκωσε το χέρι της και με μια ανάλαφρη κίνηση εκσφενδόνισε το κινητό της τηλέφωνο στα κύματα ακούγοντας ένα απαλό πλαφ. Ο ήχος κατάφερε να μαλακώσει λίγο τα χαρακτηριστικά του προσώπου της που ήταν πολύ σφιγμένα από ώρα. Αισθάνθηκε μια παιδιάστικη χαρά, χαιρεκακία σχεδόν, και χαμογέλασε μόνη της." "Ο πίνακας δεν είχε ακόμη προλάβει να στεγνώσει, ούτε είχε κάνει κάποιες διορθώσεις. Πήρε το πλατύ πινέλο, το βούτηξε στο κόκκινο και πιτσίλισε τον πίνακα. Το κόκκινο ήταν έντονο και έφτιαξε μία διαγώνιο γραμμή από κόκκι...

Η παιδική ηλικία ενός κοριτσιού σημαδεύεται από την πιο σκληρή απώλεια αυτής της ηλικίας, την απώλεια των γονιών. Ο απότομος χαμός του πατέρα από την επάρατη νόσο και η αργή συντριβή της μητρικής φιγούρας στις μυλόπετρες της κατάθλιψης σημαδεύουν την παιδική ψυχή με τρόπο επώδυνο και ασύμμετρο. Η πιο ανέμελη περίοδος της ζωής μετατρέπεται σε έναν στίβο αντιμετώπισης της απώλειας και διαχείρισης του πόνου. Η ενηλικίωσή της θα γίνει μια απεγνωσμένη προσπάθεια διατήρησης της φευγαλέας ανάμνησης ευτυχισμένων στιγμών σε έναν κόσμο που... "Τα πάντα αλλάζουν. Όλοι, όλα αλλάζουν...

Το παρόν βιβλίο, με παράλληλη χρήση των εργαλείων που ονομάζονται λογική και συναίσθημα, προσπαθεί να δώσει απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα που έχουν να κάνουν όχι μόνο με τον Έλληνα, αλλά με ολόκληρο το ανθρώπινο είδος.

Το βιβλίο απευθύνεται σε μαθητές και μαθήτριες που έχουν ολοκληρώσει με επιτυχία τις σπουδές τους που αντιστοιχούν στο τρίτο επίπεδο (Β1) της κλίμακας έξι επιπέδων γλωσσικής επάρκειας του Κοινού Ευρωπαϊκού Πλαισίου Αναφοράς για τις Γλώσσες (GER). Ως εκ τούτου, χαρακτηρίζονται ως ανεξάρτητοι χρήστες με σχετική ευχέρεια στη γλώσσα. Ειδικότερα, έχουν αναπτύξει επικοινωνιακές δεξιότητες, γεγονός που παρέχει τη δυνατότητα για μεγαλύτερη ακρίβεια στη χρήση της γλώσσας. Στο εν λόγω επίπεδο είναι εφικτή: 1. Η κατανόηση βασικών νοημάτων συγκεκριμένων και αφηρημένων θεμάτων και η...

Απελευθερωμένος, προσωρινά, από τα καθήκοντα της αρχικής του θέσης στη μετόπη του Παρθενώνα, ο Κένταυρος επιχειρεί ένα οικουμενικό ταξίδι στον κόσμο. Τελικά, επιστρέφοντας στην Ακρόπολη, περιγράφει την εμπειρία του μέσα από τα προβλήματα του πλανήτη, τη μόλυνση του περιβάλλοντος, την κλιματική αλλαγή, την καταστροφή των μνημείων, τη ρύπανση των θαλασσών. Σε διαρκή αναζήτηση του ανθρώπου, ευαγγελίζεται τον ανθρώπειο - άνθρωπο και την αποκατάσταση της κοινής "γλώσσας" των ανθρώπων, ως το μόνο δρόμο για την επιβίωσή μας. Παράλληλα, δεν διστάζει να παραβάλει το δίκαιο...

Τραίνα εποχής, που οι τοξικές διακρίσεις των κουπέ σε καπνιζόντων και μη δεν είχαν νόημα, αφού η κινητήρια δύναμη του ατμού μετέτρεπε όλους τους επιβάτες τους σε ακούσιους καπνιστές. Τραίνα μεταγενέστερα, που οι αναθυμιάσεις του πετρελαίου έκαναν τους επιβάτες οιονεί αλκοολικούς. Τραίνα σημερινά, που ο άοσμος ηλεκτρισμός τους συνταυτίζεται απολύτως με την, εις πείσμα της κλιματικής, αλλαγή και της νομοθεσίας προς χάριν της υγιεινής ζωής. Οι μνήμες ωστόσο δεν μπορούν ν΄ απαλλαγούν απ’ τις κακές συνήθειες του παρελθόντος. Επειδή ταξιδεύουν ακόμα. Ταξιδεύουν και στα πραγματ...

Στο βιβλίο "Το περιβάλλον στα σχολικά εγχειρίδια των Θρησκευτικών του Δημοτικού Σχολείου" διερευνάται με την επιστημονική μέθοδο της ανάλυσης περιεχομένου η προσέγγιση της έννοιας του περιβάλλοντος στα σχολικά εγχειρίδια της περιόδου 2006-2017 του μαθήματος των Θρησκευτικών του Δημοτικού Σχολείου, καθώς η θρησκευτική εκπαίδευση θα μπορούσε να αποτελέσει το διδακτικό και παιδαγωγικό πεδίο για την καλλιέργεια μιας ηθικής εκπαίδευσης σε σχέση με περιβαλλοντικά ζητήματα. Τα αποτελέσματα που προκύπτουν από την παρούσα έρευνα μπορούν να αξιοποιηθούν στην κατεύθυνση μιας ενδεχόμεν...

Τα κυριώτερα αποτελέσματα της παρούσας κριτικής θεώρησης της μαρξικής θεωρίας της αξίας είναι (α) πως η μαρξική ανάπτυξη της θεωρίας του κοινωνικού καταμερισμού και συνδυασμού της εργασίας μεταξύ ιδιωτικών και μεταξύ των ανεξάρτητων παραγωγών ως προϋπόθεσης της παραγωγής των προϊόντων της αφηρημένης εργασίας ως εμπορευμάτων και της συγκρότησης των διαφόρων συγκεκριμένων ιδιωτικών εργασιών σε κοινωνική αφηρημένη εργασία είναι ελλιπής και (β) πως η αφηρημένη εργασία δεν είναι ομοιογενής εργασία. Το τελευταίο συνεπάγεται ότι οι εργασιακές αξίες δεν δύνανται να συλληφθούν σε κα...

Σε καμία από τις εκδόσεις του ΙΙΙ τόμου του Κεφαλαίου, ούτε και σε αυτήν της MEGA2, το 48o κεφάλαιο, μετάφραση του οποίου προσφέρει αυτό το τομίδιο, δεν είναι ορθά συνταγμένο. Καίτοι συγγνωστή, η λανθασμένη σύνταξη αυτού του κεφαλαίου από τον Engels δυσχεραίνει σημαντικά την μελέτη του. Η ορθή σύνταξή του ήταν σε επιμελείς αναγνώστες γνωστή ήδη πριν το 1992, οπότε δημοσιεύθηκαν τα μαρξικά Manuskripte 1863-1869, Teil 2, MEGA2 II/4.2, στα οποία περιέχεται το χειρόγραφο του ΙΙΙου τόμου του Κεφαλαίου. Εδώ ανασυντάξαμε το κείμενο. Πρόκειται για ένα έξοχο γραπτό. Θέμα του είναι η...

Στη Σμύρνη του 1922 ένα νεαρό ζευγάρι Ελλήνων και τα δύο ανήλικα παιδιά τους παλεύουν να ξεφύγουν από τη φωτιά και τον θάνατο τρέχοντας προς ένα άγνωστο και αβέβαιο μέλλον. Μέσα από τα μάτια της σοφής μαμάς-Αλκμήνης ξετυλίγεται η ιστορία μιας οικογένειας με εναρκτήριο σημείο την καταστροφή της Σμύρνης. Μια καταστροφή που ήταν το τέλος για πολλές ζωές αλλά και έννοιες του σύγχρονου Ελληνισμού. Όμως η απώλεια δεν είναι ένα αδιέξοδο. Γίνεται το ορόσημο για κάτι νέο που ξεκινά, γίνεται το σημείο που κάθε άνθρωπος θα αποφασίσει όχι το αν, αλλά το πώς θα συνεχίσει παραπέρα....

Συνηθίσαμε τόσο πολύ στην Οδύσσεια της αναζήτησης της αγάπης, που φτάσαμε να θεωρούμε την Ιθάκη της, μια ουτοπία. (Δ.Π.) (Από τον πρόλογο της συλλογής) Σ’ αυτό το ποιητικό πόνημα ο Δημοσθένης Πατρώνας με απλό, αληθινό και τίμιο λόγο εκφράζει την αγωνία του ανθρώπου για αυτοπραγμάτωση και τον αγώνα του μέσα από το πιο δύσβατο μονοπάτι της ζωής, τον έρωτα, να συναντήσει την αγάπη. Η ειλικρίνειά του είναι αφοπλιστική. Το ρίσκο να εκθέσει τον συναισθηματικό του κόσμο το αναλαμβάνει με γενναιότητα. Η εποχή μας και η επαγγελματική ενασχόληση του Δημοσθένη δεν φημίζον...

Η συμβατική Ιστορία συνήθως γράφεται με περιγραφές σημαντικών γεγονότων, στατιστικά στοιχεία και επιστημονικές αναλύσεις κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων. Η αληθινή Ιστορία των ανθρώπων ενός τόπου, όμως, δεν μπορεί παρά να γράφεται από τις αφηγήσεις των απλών ανθρώπων μιας κοινωνίας που με το έργο τους σφυρηλατούν την όψη αυτού του κόσμου. Μια τέτοια αφήγηση είναι και το βιβλίο αυτό, ενός ανθρώπου που ξεκίνησε από τα "προσφυγικά" της Νέας Ιωνίας τη δεκαετία του ’40 και, με μόνο εξοπλισμό του τη δύναμη της θέλησης, έχτισε τη ζωή και την προσωπικότητά του στα δύσκολα χρό...

"Τι πραγματικά συνέβη στον καθηγητή μαθηματικών Ανδρέα Σιρμόπουλο; Ποια είναι η Αθανασία και ποιοι γλεντούν φλερτάροντας με τη φρίκη; Ποια μυστηριώδης δύναμη και ποιο σκοτεινό παρελθόν βασανίζουν την Αλίσια; Ακούστε την αινιγματική ιστορία ενός κάστανου, ταξιδέψτε στον χωροχρόνο με ξεναγό έναν αρχαίο καλλιτέχνη και νιώστε την ανατριχιαστική υγρασία του σκοτεινού ποταμού που παρασύρει τον ποιητή Ανδρεάδη. Μεταμορφώσεις, παραισθήσεις, στιγμές ρίγους και μυστηρίου. Όταν περάσεις στην άλλη όχθη, ίσως είναι χωρίς επιστροφή...".

Με της ψυχής μου τα μάτια, ακολουθώντας το φωτεινό μονοπάτι της Γνώσης, ανακάλυψα έναν απέραντο κήπο γεμάτο ζωντάνια, αισθήσεις, χρώματα και φώς. Όμως παρότι το ένα μετά το άλλο άρχισαν να παίρνουν θέση πάνω στα καλογυαλισμένα ράφια του μυαλού μου, που επιθυμώ βαθύτατα να γεμίσω, κάθε φορά όλο και κάτι συμβαίνει για να μου υπενθυμίσει πως "έν οίδα, ότι ουδέν οίδα". (απόσπασμα από την εισαγωγή της ποιητικής συλλογής)

Ένας άνθρωπος της πόλης κουρασμένος από τον σύγχρονο τρόπο ζωής, αποσύρεται στο κελί ενός Μοναστηριού καταγράφοντας τις σκέψεις του, την ανάμνηση ενός ιδιόρρυθμου φίλου, την παρατήρηση της φύσης και την πάλη του με τους λογισμούς και τους πειρασμούς που τον βασανίζουν, στην προσπάθειά του να πλησιάσει τον Θεό και να βρει τη γαλήνη. Ο ήρωας του διηγήματος αγωνίζεται να επιβληθεί στις σκέψεις του ακροβατώντας ανάμεσα στην ιεροσύνη, την αυτοτιμωρία και την παράνοια.

Η πρώτη σκέψη που έρχεται στο μυαλό αυτών που νοσούν από καρκίνο είναι "απεταξάμην". Η λέξη αυτή, αρχικά "παγώνει" το άτομο και στην συνέχεια το οδηγεί στην αναδιάταξη της σωματικής και της ψυχικής του ύπαρξης. Του ίδιου, αλλά και του οικογενειακού περιβάλλοντός του. Ο καρκίνος είναι μία κυτταρική "τρομοκρατία" που ο συμβολισμός της είναι βαθιά ριζωμένος στο ατομικό και στο συλλογικό ασυνείδητο. Να έχεις καρκίνο σημαίνει ότι δεν είσαι πια αυτός που ήσουν. Το παρελθόν τις περισσότερες φορές έχει ενοχοποιηθεί, το τώρα για κάποιο χρονικό διάστημα έχει "ιατρικοποιηθεί" και το μ...

... μπορεί να έχασα τον δρόμο στο ταξίδι μου και τα φτερά μου να σακατεύτηκαν.... να αναζήτησα την ανάπαυση, την ησυχία στην αλμύρα, τη σταθερότητα κυματοσμιλεμένων βράχων... Μα είναι γραμμένο στο σκαρί μου και στη φύση μου... Εγώ να πετώ και να ταξιδεύω... Τα φτερά μου ποτέ δεν ξέχασαν να με οδηγούν σε τόπους που ονειρεύομαι ακόμα και όταν θολώνει η πυξίδα μου... Να πετώ και να ταξιδεύω...

Με τα έξι αυτά θεατρικά έργα, ο συγγραφέας Μήτσος Κασόλας, φιλοδοξεί (αν αυτά έχουν κάποια αξία), στον εμπλουτισμό της θεατρικής μας γραφής. Φωτίζοντας με τις δικές του δυνάμεις την κοινή μας αντιφατική πολυσύνθετη, (συχνά κι αλλοπρόσαλλη) χθεσινή και σημερινή νεοελληνική μας πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που, αν δεν μπορούμε να την ερμηνεύσουμε, να την κρίνουμε, να την κατανοήσουμε και από τη μεριά του Θεάτρου, θα βιώνουμε συνεχώς απαξίες, ασχήμιες κι αδιέξοδα. Η γραφή, λοιπόν, του συγγραφέα και η κρίση δικιά σας. Ιδιαίτερα των ανθρώπων που υπηρετούν το Θέατρό μας.