Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΑ ΦΤΕΡΑ Μου λες πως ο μεταξοσκώληκας σαν υφαίνει το κουκούλι του χτίζει τη φυλακή του Σου λέω πως χτίζει την ελευθερία του σου λέω πως ξέρει, εκεί, στα σκοτεινά πως η φυλακή του θα γίνει φτερά μια μέρα, πεταλούδα, να πετάξει

Ένα ανοιξιάτικο διήμερο σε μια δυτική μεγαλούπολη. Ένα οποιοδήποτε διήμερο στην Αθήνα. Ένας διάλογος με την πόλη, με το φευγαλέο και το καθημερινό, εντυπώνεται σε ποίηση και εικόνα, με τον τρόπο του χάικου. Μια συλλεκτική έκδοση - έργο τέχνης

Δώδεκα συναντήσεις του ήρωα με εκείνη την παρουσία, εκείνον τον «επισκέπτη» που τον συνοδεύει σε όλο το φάσμα της ζωής του. Δώδεκα μικροί κύκλοι μιας χρονικής παλίρροιας, ανεξίτηλα στιγμιότυπα της εμπειρίας του: από ένα μεσημέρι του Ιουνίου στη γενέτειρα έως την παγωμένη Αγγλία των φοιτητικών χρόνων και την ανοιξιάτικη επίσκεψη σε μια φάρμα αλόγων, στην οποία καθρεφτίζεται τελικά η ίδια η ανθρώπινη μοίρα. Οι κύκλοι της ανθρώπινης ζωής και οι κύκλοι της φύσης, οι ομόκεντροι αντίλαλοι ενός αιώνιου συμπαντικού κύκλου.

"...Είχε δίκαιο ο μπαγάσας. Τελευταίες στιγμές και του έβαλα τις φωνές. Πού να ξέρω, όμως; Κόντεψα και να πνιγώ από εκείνο το κωλόφτερο. Τα χρειάστηκα, σου λέω! Θα μου πεις, και που τη γλίτωσες τότε, τι κατάλαβες; Εντάξει, πήρα bonus αναβολή σαράντα οκτώ ωρών. Ε, όσο να ‘ναι, άλλον έναν γύρο στη ζωή τον έκανα. Μόνος μου, όμως. Γιατί τέτοια ταξίδια πρέπει κανείς μόνος του να τα κάνει. Τάδε έφη Λίλι. Κι εγώ της είπα Πριτς και πάλι πριτς! Μωρέ, τι μας λες;! Να ταξιδέψω πίσω και μπροστά στον χρόνο, ν’ ανακατέψω τις ζωές και τις ψυχές των ανθρώπων και να ‘μαι μοναχός μου; Ούτε έ...

Πρόκειται για ένα σχετικά άγνωστο επεισόδιο της Επανάστασης του 1821 και, εν μέρει για να εξακριβώσω μια εποχή, εν μέρει επειδή με βάραινε ο καιρός κι είχα μεγάλη ανάγκη να ευθυμήσω, στάθηκα λίγο παραπάνω στους μαιάνδρους του. Αρχικά με προσέλκυσε περισσότερο το ιδιότυπο άρωμα των αμυδρότατα διαγραφόμενων πρωταγωνιστικών χαρακτήρων και η άτακτη, ορμητική σπουδή με την οποία θητεύουν στο ανέφικτο, ο συνδυασμός ασθμαίνουσας επιπολαιότητας και δόλιας βαθύτητας που διέπει τις ενέργειές τους, εκείνο το μυστηριώδες όλον-τίποτε που απόκειται στο όριο συμπαθητικής δράσεως μεταξύ μι...

Ένας γιος επιστρέφει στο σπίτι του με τη μορφή σκελετού. Κάποιος πειραματίζεται με μια κούκλα του σεξ. Η κόντρα ενός ζωγράφου με έναν ιερέα οδηγεί σε απρόβλεπτες καταστάσεις. Ένας εργάτης εκμεταλλεύεται τη γυναίκα του αφεντικού του. Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο παραλογισμός του πολέμου; Ένας δικηγόρος χάνει το μυαλό του. Η βασανιστική αγωνία ενός φυλακισμένου. Ιστορίες για την παραδοξότητα της ύπαρξης...

Η εξαφάνιση μιας ηλικιωμένης με προορισμό τις Αζόρες, μια "δασκάλα" εγκλωβισμένη σε οίκο ευγηρίας και μια καλοχτενισμένη περούκα που λυγίζει έναν ληστή. Η γραμματέας με το μοναδικό κόσμημα, ένα περίτεχνο πράσινο ψαλίδι και μια «κουτσομπόλα» προς πώληση την εποχή της κρίσης. Λέξεις και γράμματα, μαζί με μπόλικο μαλακτικό, σ’ ένα πλυντήριο, κάποιος απογευματινός περίπατος, πάντα στον ίδιο δρόμο, κι ένα βρεφικό καροτσάκι. Παπούτσια τακτοποιημένα σε στοίβες κάτω από ένα κρεβάτι, μ’ ένα λευκό ζευγάρι ως το καλύτερο δώρο, ευχετήριες επιστολές παρελθόντων χρόνων και η γλυκιά Ρόζυ...

"Όμορφος είναι ετούτος ο κόσμος, πανέμορφος, με τις χαρές και τις λύπες του, τις γλύκες και τα φαρμάκια του, τον ήλιο και το φεγγάρι... Λένε -κι όποιος μπορεί το πιστεύει- ότι Αυτός που τον έφτιαξε, όταν τον είδε, δάκρυσε, παραλόγισε και, ίσως, πέθανε απ' την πολλή χαρά του.

Με αυτόν τον τρόπο, άνοιγε διάλογο με τον θεό για την τύχη του κόσμου. Κι αυτό του έδινε δύναμη να υπομείνει τα πάνδεινα. Έφτασε μάλιστα στο σημείο, να αναλογίζεται με τρόμο την ημέρα που θα σταμάταγε το μαρτύριο του ασβεστωμένου κύκλου. Έτσι, ένα πρωινό αντί να οδηγηθεί στο σημείο όπου οικειοθελώς εγκατέλειπε το σώμα του, βρέθηκε στο χειρουργείο εκστρατείας του στρατοπέδου. "Είστε εντελώς τρελοί" διαμαρτυρήθηκε ο Περικλής. "Η θέση μου είναι κοντά στα περιστέρια, στις κουρούνες και στον μάγειρα της οχτωβριανής επανάστασης. Εκείνον με το σουβλερό μουσάκι, όταν τάισε με μπλιγ...

Το παρόν υπόμνημα φιλοδοξεί να αξιοποιήσει την πρόοδο και την εξέλιξη της διεθνούς επιστημονικής έρευνας, αναδεικνύοντας πτυχές του ρητορικού κειμένου, οι οποίες δεν έχουν ακόμα συζητηθεί εκτενώς και αποτιμηθεί δεόντως στην ελληνόγλωσση βιβλιογραφία. Θέματα όπως η "επιτέλεση" (γνωστή κυρίως με τον αγγλικό όρο performance) και σύγχρονες θεωρίες για την αναμόχλευση συναισθημάτων, την επίδραση της ρητορικής γλώσσας στο ακροατήριο των λόγων και τη χρήση στρατηγημάτων πειθούς είναι μερικά μόνο από τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης διεθνούς επιστημονικής έρευνας και συγγραφής, τα ο...

Το παρόν υπόμνημα φιλοδοξεί να αξιοποιήσει την πρόοδο και την εξέλιξη της διεθνούς επιστημονικής έρευνας, αναδεικνύοντας πτυχές του ρητορικού κειμένου, οι οποίες δεν έχουν προσώρας συζητηθεί εκτενώς και αποτιμηθεί δεόντως στην ελληνόγλωσση βιβλιογραφία. Πέρα από τα κατά τεκμήριο παραδοσιακά χαρακτηριστικά ενός υπομνήματος -ήτοι την κατατοπιστική και λεπτομερή εισαγωγή, που συνοδεύεται από μετάφραση του αρχαιοελληνικού πρωτοτύπου-, στο ανά χείρας υπόμνημα δίνεται έμφαση στον σχολιασμό του κειμένου υπό το πρίσμα των πορισμάτων της σύγχρονης διεθνούς έρευνας και με γνώμονα την...

Αμέσως μόλις ο χώρος βυθίστηκε στο σκοτάδι, το βλέμμα του έπεσε στον καθρέφτη. Στο βάθος, πλάι στο δικό του είδωλο, είδε τη φωτισμένη από κάποια αόρατη πηγή μορφή ενός μεσόκοπου άντρα με σακουλιασμένα μάτια και σουφρωμένα χείλη, σαν σχισμή κομμένη με ξυράφι. Φορούσε ένα μακρύ ράσο που κατέληγε στο δάπεδο και που το αριστερό του τμήμα ήταν λευκό με μαύρο μανίκι ενώ το δεξί μαύρο με λευκό μανίκι. Στο αριστερό τμήμα υπήρχε μι’ ασημόχρωμη απεικόνιση του ήλιου με ανθρώπινα χαρακτηριστικά και πολλές μικρές κυματοειδείς αχτίδες, ενώ στο δεξί ένα χρυσωπό μισοφέγγαρο, επίσης με χαρα...

Ο Εμιλιάνο Φουκαρίνι, τελευταίος νόθος απόγονος των Μεδίκων στη σημερινή εποχή, επιχειρεί στην παράλογη ηλικία των τριάντα εννέα χρόνων του το πρώτο ταξίδι στη γη των προγόνων του, τη Φλωρεντία, με τις ευχές και τις αρχαίες οδηγίες τους. Από το παλάτσο του της Βενετίας ξεκινά ένα πρωί να απαλύνει με ένα νέο ταξίδι την ανία της μοναχικότητάς του. Παρά την τραυματική παιδική εμπειρία του για τη σκληρότητα της πραγματικότητας, που εξαιτίας της ζούσε χωρίς την ανθρώπινη επαφή, στο φλωρεντινό ταξίδι του ερωτεύεται με σφοδρή απειρία την Ισαβέλλα Μπουκαρίνι. Πρόκειται για την εκπ...

ΩΔΗ Σημαίνει "δούλα" ή "οικοδέσποινα" ή "κυρία" κι έχει αμιγώς εβραϊκή καταγωγή. Για αδερφή έχει μια πόρνη, την Μαρία και τον Χριστό υπεδέχθη μ' όψη ταπεινή. Είσαι για λύπηση όταν του Ιουλίου τα βράδια, αντί να πίνεις καμιά μπύρα σ' ένα μπάρ, ψάχνεις η ρίμα να μπλεχτεί σε παραγάδια όπου το "θα" χάνει στην πάλη με το "Μάρ-". Έλα επιτέλους στην Αθήνα να σε δούμε! Άσ' τον Καβάφη, τους Maudits, την Decadence... Ποιος ξέρει; Ίσως πιο καλά να γνωριστούμε και να γυρίσουμε μια πρόστυχη sequence.