Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ονόχωνος ποταμός, που περνάει από τον Πύργο Κιερίου, τους θερινούς μήνες τρέχει αργά, είναι αργόσυρτος. Αυτό, γιατί μικρή ποσότητα νερού ρέει στην κοίτη του. Συστάδες από βρύα, καλάμια, αρμυρίκια, λυγαριές, ρίγανη πού και πού, πλατάνια, φτελιάδες, ιτιές και άλλα, ευδοκιμούν στις όχθες του. Το ποτάμι κατά μήκος σχηματίζει μαιάνδρους, αναβαθμίδες, θύλακες, απλωταριές, βάθες, πίδακες, και σωρούς λάσπης και άμμου (αποτέλεσμα της ισχυρής ροής των ρευμάτων κατά τους χειμερινούς μήνες). Σε αυτό το ποτάμι τρία παιδιά Πυργιώτικα με μαύρα βρακοπαντέλονα και γυμνό κορμί στέκονταν πά...

Κάποτε είχε ερωτηθεί η Jacqueline de Romilly, η μεγάλη Γαλλίδα ιστορικός και λάτρις του ελληνικού πολιτισμού, για ποιο λόγο έγραψε βιβλίο με τίτλο "Γιατί η Ελλάδα;" Απάντησε αποστομώνοντας τους πάντες με το απλό: "γιατί την αγαπώ, και γιατί είναι μοναδική". Με αυτήν τη φράση στο μυαλό αποτολμήσαμε ο Βαρωσιώτης Πέτρος Φιάκκας κι εγώ μια περιδιάβαση στην "ήπειρο" Καρπασία. Γιατί η ήπειρος Καρπασία, η Αχαιών Ακτή, η Ακροτίκη, η "ακροτάτη άκρη" της Κύπρου, εμπεριέχει όλη την Κύπρο, την ιστορία της, την απίστευτη και μοναδική της φύση, τα μνημεία, αλλά πέρα και πάνω από όλα την...

Αυτός ο βράχος έξω απ' τους Φούρνους, ας πούμε, σήμερα βρίσκεται στη μισή απόσταση απ' ό, τι χτες, αύριο ίσως να έχει γυρίσει πίσω. Μπορεί ο Έκτορας να έχει δίκιο, είναι ένα παιχνίδι τού φωτός και της υγρασίας του αέρα. Τα νησιά δεν κινούνται καθόλου, λέει, κουρνιασμένος στην καρέκλα του έξω από την τελευταία ταβέρνα. Δεν είμαι σίγουρος. Ρώτησα τη Μαρία για τον Έκτορα σήμερα. Αυτός; είπε, αυτός; Παράτησε το σχολείο το 1963, πουλάει ψάρια και κάθεται εκεί έξω όταν κλείνει το μαγαζί. Από το 1963, φαντάσου, στο σπίτι ή μέσα στο μαγαζί ή σ' αυτή την καρέκλα. Δεν...

Το επίθετο "βοτσαλωτή" παραπέμπει κυρίως σε ακτή, γεμάτη βότσαλα, διαφόρων μεγεθών και χρωμάτων. Έτσι μοιάζει και η συλλογή αυτή από μικρές, μεγάλες, και οπωσδήποτε ποικίλες διηγηματικές εκδοχές: διηγήματα μπονζάι, ένα φεϊσμπουκικό, ένα φωτο-διήγημα, δύο χρονογραφικά, ένα ταξιδιωτικό, ένα διήγημα με τη μορφή επιστολής και άλλα με την τυπική προσέγγιση στο είδος. Θεματικά, η ακτή αποτελεί τον προορισμό ζωής προσφύγων, εξαιτίας των συνεχιζόμενων πολέμων στη περιοχή της Μέσης Ανατολής, αλλά και λόγω της φτώχειας και της βίας σε ακόμα πιο απομακρυσμένες περιοχές. Βεβαίως, η προ...

Μεσάνυχτα στο κέντρο της Αθήνας: ένας ώριμος άνδρας εισβάλλει σε ταξί που οδηγεί ένας νεαρός και τον παρασέρνει σε μια διαδρομή αφηγηματικού παραληρήματος. Ο επιβάτης μπλοφάρει παίζοντας το τελευταίο του χαρτί. Αποκλεισμένος ο ίδιος από το μέλλον, κατευθύνει τον νεαρό ταξιτζή προς τον τόπο, τους χώρους και τα πρόσωπα του παρελθόντος του, δίνοντας στο ταξίδι προοπτικές ερωτικής και ιστορικής μύησης. Η διαδρομή μετουσιώνεται σε άμεση υπαρξιακή εμπειρία. Η ροή της μυθιστορίας βασίζεται στο σενάριο της ταινίας "Καρκαλού" του Σταύρου Τορνέ -1983-84, βραβείο Π. Ε. Κριτικών-, μ...

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΣΤΑ ΜΠΛΕ Εσύ - η δίδυμη σχέση Του ποιητή και του περιπάτου του Της χαμένης σκιάς και του αραβοσίτου Περνάς ξανά μ' ένα άνθος στο χέρι Κρατάς παπούτσια και κάλτσες Καπέλο και μαγιό Σταγόνες του ίδρωτα Σαν στίχοι Στο μνήμα της θάλασσας Τους τοποθετείς αυτοπροσώπως Στον φυσικό κόλπο Των βράχων σου Αφροδίτη Τροφή των καβουριών μπλε Θα σε εκτυπώνω Με τα χέρια μου

Οι Εκδόσεις Το Ροδακιό παρουσιάζουν το βιβλίο "Zακ/Zackie Oh" που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2019 ως συνέκδοση με την Στέγη Γραμμάτων του Ιδρύματος Ωνάση. Ένα βιβλίο για την τόλμη, την ελευθερία και την αγάπη με κείμενα του Ζακ Κωστόπουλου και πρόλογο του αδελφού του Νίκου. Ένα σχέδιο που ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια από τον Ζακ Κωστόπουλο, τη δημοσιογράφο Μαρία Λούκα και τον φωτογράφο Αλέξανδρο Κατσή, σαν μία συρραφή λέξεων, σκέψεων και εικόνων για τη σημασία του να είμαστε διαφορετικοί. Η Μαρία Λούκα έγραψε την εισαγωγή και ανθολόγησε τα κείμενα του Ζακ και ο Γιάννη...

Βαπτίστηκε Λεωνίδας. Όλοι, όμως, τον φώναζαν Λεονταρή. Κατάγονταν από την Καλλικράτεια της Ανατολικής Θράκης. Στον παραθαλάσσιο τόπο του δούλευε στα καΐκια. Η Καλλικράτεια είχε μεγάλο στόλο: μαούνες, καΐκια, βάρκες, βαρκούλες. Το λιμάνι της διεκπεραίωνε μεταφορές από το εσωτερικό προς την Κωνσταντινούπολη. Εμπορεύματα, προϊόντα, ζωντανά και ανθρώπους. Το παρανόμι αυτό, Λεονταρής, του το 'δωσαν οι συγχωριανοί του, διότι δούλευε σκληρά και ακάματα. Δε φοβόταν εργασία και κόπο. Σαν λιοντάρι! [...]

ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ Δούλευε ταξί πειρατικό στο δρομολόγιο Κουκουβάουνες - Δουργούτι μεροδούλι μεροφάι. Ύστερα τα παράτησε βρήκε μια Νίτσα με προίκα τρανταχτή κι έγινε εργολάβος. Είπε κι ο πεθερός του δυο λόγια εκεί που έπρεπε και τόνε κάναν κομματάρχη. Όσο να πεις, δεν είναι πια του κλότσου και του μπάτσου. Στο όγδοο ποιητικό του βιβλίο ο Δημήτρης Χουλιαράκης (που έχει ήδη βραβευτεί στο παρελθόν από την Ακαδημία Αθηνών, το 2004 και το 2016, και από το περιοδικό "Διαβάζω", το 2003), δίχως να απομακρύνεται από το ύφος που τον χαρακτηρίζει από την πρώτη του εμφ...

Σαν σε οπτασία είχα στυλώσει τα μάτια στο σκοτάδι ίσκιος είπα όταν πρόβαλε η Πηγή των Τραγουδιών μέσα σε ήλεκτρο. Είδαμε την καλαμιά της Πηγής - το αστρικό μας. Εφτάσαμε στο ακρογιάλι η Πηγή των Τραγουδιών με καταιγίδα, δίχτυα αστραπών στον ουρανό και στάχτη. Λες και ψάχναμε από που είχαν κόψει τον αυλό. Κι ο θαλασσόκεδρος, δέντρο-αγρίμι μέσα σε φέγγος ήλεκτρου, περίμενε. Ο καπετάνιος μινύριζε, τερέριζε, λαρύγγιζε τον άκουγα μέσα στην κοσμοχαλασιά με συχνές εναλλαγές φωνής από της φυσικής εις την φαλτσέτο (λίγο αλά Τιρόλο - άλλωστε όλα σκαμπανέβαζαν, όχι μόνο...

Ο ελληνισμός είναι πολιτισμική υπερδύναμη. Στη διάρκεια ενός μόνον αιώνα ανέδειξε τουλάχιστον επτά μείζονες ποιητές: Παλαμά, Σεφέρη, Σικελιανό, Ρίτσο, Ελύτη, Βάρναλη, Καβάφη. Καβάφη; Συγκαταλέγεται στους μείζονες δικαίως ή είναι υπερεκτιμημένος, όπως υποστηρίζει ο Κώστας Κουτσουρέλης στο δοκίμιό του; Προσωπικά, θεωρώ ότι όχι μόνο δικαίως συγκαταλέγεται, αλλά, παρά ταύτα, είναι και υποτιμημένος. Χάρις σε ένα υποβόσκον ταλέντο και στην επίμονη επεξεργασία του, από ασχημόπαπο μετατρέπεται σε κύκνο της ποιήσεως. Χρησιμοποιεί τη γλώσσα πρωτότυπα εισάγοντας στην ελληνική ποίησ...

Τέσσερις Ρώσοι φίλοι και ποιητές που μίλησαν και έγραψαν σαν ένας άνθρωπος. Που ο ανέτοιμος ψυχισμός τους κατακερματίστηκε πολύ νωρίς από τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο και από την κοσμογονικής σημασίας Οκτωβριανή Επανάσταση. Που η ηθική τους διχάστηκε από ό,τι διαδέχθηκε την Επανάσταση του 1917: εμφύλιος, δικτατορία του προλεταριάτου, σταλινικές εκκαθαρίσεις. Τέσσερις ξεχωριστές καρδιές ενός και μοναδικού ποιητή, ενός μόνου ενώπιον όλων, που έπρεπε να παλέψουν διχασμένες: ανάμεσα στην αυτοθυσία και στην επιβίωση (Μαρίνα Τσβετάγιεβα), ανάμεσα στην υποταγή και στη συνείδηση (Μπορί...

Είμαι τυπογράφος. Εύκολο επάγγελμα, θα πείτε. Με αυτά όμως που θα σας πω, θα καταλάβετε -έξυπνοι που είστε· σας νιώθω, φαίνεστε διορατικοί, έχετε την τάση να απλοποιείτε τα πάντα- πως δεν είναι και τόσο. Στην αρχή δε με ένοιαζε καθόλου τι τυπώνω, πόσο, για ποιον, γιατί· μόλις έβρισκα δουλειά, αυτό ήταν αρκετό, μα να, δύσκολα δε θα ομολογούσα πως έμπαινα καμιά φορά στον πειρασμό να κοιτάξω όσα είχα τυπώσει. [...]