Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Άνθρωπος συνηθισμένος και χωρίς ιδιαίτερα προσόντα ο Μπουτσόλλο αφιερώνεται στην προώθηση της ταλαντούχας γυναίκας του. Η προσπάθειά του αυτή τον απορροφά τόσο πολύ, που καταντά σκοπός και λόγος της ζωής του. Η απόλυτη αλλοτρίωσή του δεν αργεί να καταντήσει πιεστική για τη γυναίκα του και οι σχέσεις του ζευγαριού φορτίζονται. Η γέννηση και ο θάνατος ενός παιδιού συμβάλλουν στο σπάσιμο του δεσμού τους και στη διάλυση του γάμου τους. Ο Μπουτσόλλο, μην έχοντας άλλο λόγο ύπαρξης βυθίζεται στην παράνοια και δημιουργεί ένα δικό του κόσμο όπου εξακολουθεί να φροντίζει...

Στο συγκεκριμένο έργο η λογική αλυσίδα των συλλογισμών διακόπτεται κάθε τόσο, αφού οι ήρωες βγάζουν το ένδυμα του όλου και ντύνονται αυτό του ηθοποιού που υποδύεται τον ρόλο. Έτσι, η φαινομενικά δραματική εξέλιξη του έργου διακόπτεται και το κοινό ταξιδεύει τη μια στη δραματουργία και την άλλη στην πραγματικότητα. Όμως ποια πραγματικότητα, όταν και αυτή είναι προκατασκευασμένη και προορισμένη να διακόψει τη δράση, για να τη συνεχίσει φυσικότατα λίγο αργότερα; Οι θεατές δεν ταυτίζονται με τους ήρωες του έργου, διότι διαμεσολαβούν ο σκηνοθέτης και οι ηθοποιοί ως θεατρικές Οντ...

Δέκα σχεδόν χρόνια μετά το "Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα", γράφει ο Πιραντέλλο το "Απόψε αυτοσχεδιάζουμε" (1929), που κινιέται στο ίδιο επίπεδο με το περιφημότερο απ' τα έργα του σικελού δραματουργού: τις σχέσεις Τέχνης και Ζωής. Στα "Έξι πρόσωπα", οι ήρωες, αφημένοι μισοδρομίς απ' το συγγραφέα, γύρευαν να ζήσουν, να ολοκληρώσουν τη ζωή τους πάνω στη σκηνή. Υποδήλωνε έτσι ο Πιραντέλλο τη δύναμη του καλλιτεχνικού δημιουργήματος, που, μόλις πάρει ανάστημα, ξεφεύγει απ' τον έλεγχο του πλάστη του κι αποχτά δική του, αυτόνομη ζωή. Κάτι ανάλογο, μα απ' την αντίστροφη όψη το...

Δεκαπέντε διηγήματα με διαχρονικό, φιλοσοφικό, αλλά και γεμάτο χιούμορ περιεχόμενο, μας συγκινούν, μας ταράζουν, μας διασκεδάζουν, μας προβληματίζουν: πρωταγωνιστές ο έρωτας, η φιλία, η ανθρωπιά, η δικαιοσύνη, η επιστήμη, η φιλοσοφία, το φεγγάρι, η εξοχή. Ποικίλοι ανθρώπινοι χαρακτήρες, όπως ο μπαρμπα-Ντίμα, ο Δον Λολλό, ο Γκουαρνόττα, ο Μπόμπολο, η Κιάρα Τζορτζι, ο Περατσέττι, ο Τζακομίνο κ.ά., διαφορετικοί μεταξύ τους αλλά και τόσο ίδιοι με όλους εμάς, παγιδευμένοι στις μικρές προσωπικές τους ιστορίες, κινούνται σ' έναν πυκνό ιστό από μοναδικές εικόνες και περιγραφές π...

Ο Πιραντέλλο σήμερα είναι ένας κλασσικός του νεώτερου κόσμου, με παγκόσμια ακτινοβολία και αξία διαχρονική. Με πλούσιο και πολυσύνθετο έργο, δεν είναι και ούτε ήθελε να θεωρείται μόνον θεατρικός συγγραφέας. Τον ενοχολούσε το γεγονός -και δεν έκρυβε γι' αυτό την πικρία του- ότι δεν είχαν βρεθεί εκδότες και μεταφραστές πρόθυμοι να αναδείξουν, στον βαθμό που άξιζε και θα το ήθελε εκείνος, την αφηγηματική του τέχνη. Η τεράστια, εξ άλλου, επιτυχία που σημείωνε το πιραντελλικό θέατρο σ' ολόκληρο τον κόσμο είχε ως συνέπεια κοινό και κριτική να αδικήσουν τον διηγηματογράφο Luigi Pi...

"...Είναι φανερό ότι στα πρώτα χρόνια της θεατρικής του δημιουργίας, ο Πιραντέλο βασίζεται και αντλεί την έμπνευσή του από τα αφηγηματικά του έργα και συγκεκριμένα από τα διηγήματα. Αυτός ακριβώς ο δεσμός διηγήματος-μονόπρακτου μας οδήγησε στην παρούσα έκδοση όπου παρουσιάζονται παράλληλα εννιά μονόπρακτα μαζί με τα αντίστοιχα διηγήματα του μεγάλου δημιουργού. Προσφέρεται κατ' αυτόν τον τρόπο μια σημαντική ευκαιρία συσχετισμού, που αποκαλύπτει την ικανότητα του συγγραφέα να μεταμορφώνει τον αφηγηματικό λόγο σε ζωντανό θέατρο..."

Ποιος πραγματικά είναι ο Βιταντζέλο Μοσκάρντα, ο ήρωας του μυθιστορήματος του Πιραντέλλο "Ένας κανένας και εκατό χιλιάδες"; Αυτός που νομίζει ο ίδιος πως είναι, ή αυτός που η γυναίκα του νομίζει πως είναι ή τέλος αυτός που οι άλλοι, όλοι οι άλλοι, οι εκατό χιλιάδες νομίζουν πως είναι; Γιατί οι τελευταίοι αυτοί έχει ο καθένας τους σχηματίσει, με βάση τα εξωτερικά του γνωρίσματα, μια διαφορετική εικόνα του Βιταντζέλο Μοσκάρντα. Ξεκινώντας απ' την αμφισβήτηση αυτή θα προσπαθήσει να συνθέσει μια καινούργια εικόνα του εαυτού του, θα επιχειρήσει μια "παραισθησιακή αναζήτηση" για...

Ο Λουίτζι Πιραντέλλο και ο Βιτάντζελο Μοσκάρντα, το δημιούργημά του, πορεύονται μαζί για δεκαπέντε χρόνια αναζητώντας απαντήσεις σε ερωτήματα που θέτει η ίδια η ζωή μέσα απ' τις πιο συνηθισμένες ανθρώπινες ενέργειες και σχέσεις. Για τον Βιτάντζελο Μοσκάρντα, όλα ξεκίνησαν από ένα κοίταγμα στον καθρέφτη: η ανακάλυψη μιας καινούργιας και άγνωστης εικόνας του εαυτού του, ενός νέου "εγώ", που ποτέ δεν θα μπορέσει να δει έτσι όπως το βλέπουν οι άλλοι, όλοι εκείνοι που τον κοιτάζουν με τα δικά τους μάτια και του προσδίδουν, καθένας με τον τρόπο του, τη δική τους πραγματικότητα...

Το πιο διάσημο και ριζοσπαστικό έργο του Ιταλού συγγραφέα, γράφτηκε το 1921 και άνοιξε νέους δρόμους στο σύγχρονο ευρωπαϊκό δραματολόγιο. Σε ένα θέατρο ο θίασος ετοιμάζει παράσταση και ξαφνικά εμφανίζονται τα έξι μέλη μιας οικογένειας, δημιουργήματα κάποιου συγγραφέα που ξεκίνησε να γράφει ένα θεατρικό έργο αλλά δεν το τελείωσε ποτέ. Αυτά τα έξι πρόσωπα ζητάνε από τον θιασάρχη να ανεβάσει έργο με θέμα τη δική τους ζωή, οπότε να αποκτήσουν και πλήρη θεατρική υπόσταση. Ο Πιραντέλλο πραγματεύεται τις έννοιες "μάσκα" και "πρόσωπο", "σύμβαση" και "αλήθεια", "ύπαρξη" και "οντότη...

Τώρα που οι τολμηρές καινοτομίες του Λουΐτζι Πιραντέλλο δε σκανδαλίζουν πια το κοινό και η θέση του μέσα στη θεατρική ιστορία του αιώνα μας έχει στερεωθεί, μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα πού βρίσκεται, εκτός από την πρωτοτυπία, η βαθύτερη αξία αυτού του έργου. Η κυριότερη αρετή του είναι, χωρίς αμφιβολία, ο τρόπος, ο γνήσια θεατρικός τρόπος, με τον οποίο κατόρθωσε να ερμηνεύσει από τη σκηνή ένα οξύ για τη σκέψη και για το αίσθημα του σύγχρονου ανθρώπου πρόβλημα: τη ριζική αβεβαιότητα, την έλλειψη ενότητας, τη ρευστότητα και τις αντιφάσεις του πράγματος που θεωρούσαμε ως τ...