Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα "Φαντάσματα του θεάτρου" αποτελούν τον τρίτο τόμο των Σκηνών της θεωρίας. Ενώ οι δύο πρώτοι τόμοι πραγματεύονται γενικά θέματα της θεωρίας και της φιλοσοφίας του θεάτρου, εδώ το ενδιαφέρον εστιάζεται κυρίως σε πιο συγκεκριμένες θεματικές περιοχές: η πρόσληψη του αρχαίου ελληνικού μύθου, ο Καστοριάδης και η αττική τραγωδία, η πιραντελλική σκέψη, η ηθική των καταστάσεων στον Sartre, η μορφή του φαντάσματος στη σύγχρονη ελληνική δραματουργία, οι μνημονικοί τόποι και οι ετεροτοπίες, η έμφυλη ετερότητα και οι φεμινιστικές θεωρίες. Το φάντασμα του θεάτρου, το φάντασμα για το...

Τοπία ψυχής και μύθοι πολιτείας. Η ξενάγηση στη χώρα Καμπανέλλη μοιάζει με Οδύσσεια σε 41 σταθμούς, με οδηγό τον μυθικό ήρωα του διαχρονικού Ελληνισμού, που συμπορεύεται νοερά με τον ίδιο το συγγραφέα από το "Οδυσσέα γύρισε σπίτι" (1952) ως την "Τελευταία πράξη" (1997) σε όλα τα βάθη και ύψη της ανθρώπινης ψυχής και της πολιτείας τις αλήθειες και τα ψεύδη. "Μελετώντας τα κείμενα αυτά, με πήρε ο ίδιος ο συγγραφέας από το χέρι και πηγαίναμε, διανύσαμε πορεία μεγάλη από το πρώτο έργο έως το τελευταίο. Τον ακολούθησα, χωρίς να επιβάλω μια δική μου μεθοδολογία. Νομίζω πως αυτ...

Ο σαλτιμπάγκος δοκιμάζει να μιλήσει τη γλώσσα του κινδύνου μπροστά στα μάτια των θεατών του. Δοκιμάζει να εντυπωσιάσει αυτά τα μάτια με τις επικίνδυνες ακροβασίες του και τις παράτολμες κινήσεις του. Είναι μέρος ενός θεάματος, όπου το "έργο" έχει γραφτεί από την παράδοση των προκατόχων του, αλλά πρέπει να επιτελεστεί εκ νέου σαν να ήταν η πρώτη φορά. Σε αυτό το "σαν να" ελπίζει για να εντυπωσιάσει, αλλά, και πάλι, δυσπιστεί ο ίδιος απέναντι στον εαυτό του. Γιατί να ακροβατεί; Ποιο το νόημα του άλματος; Το "Χαμόγελο του σαλτιμπάγκου" περιλαμβάνει σύντομα κείμενα, ενίοτε ε...

Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει οκτώ μελετήματα για το ελληνικό θέατρο στην Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη το 19ο αιώνα, απόσταγμα της πολύχρονης ερευνητικής ενασχόλησης της συγγραφέως με το θέατρο στην καθ' ημάς Ανατολή. Μετά από μία συνοπτική παρουσίαση της δράσης της ελληνικής σκηνής, επαγγελματικής και ερασιτεχνικής στην Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη στον αιώνα αυτό, εξετάζεται λεπτομερώς η πρόσληψη του αρχαίου δράματος και η αναβίωσή του στην Κωνσταντινούπολη με τη στήριξη της εγγράμματης τάξης των Ελλήνων ομογενών και των ποικίλων συσσωματώσεων. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται σ...

"Το παρόν βιβλίο, καθώς μας υπενθυμίζει τη σπουδαιότητα των ψηφιακών τεχνολογιών στη ζωή μας, προτείνει μια σειρά υποδειγμάτων μέσα από τα οποία οι τεχνολογίες αυτές μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο δημιουργίας του θεάτρου/δράματος. Υπογραμμίζει το πόσο σημαντικό είναι να διδάξουμε την πιθανή χρήση αυτού του υλικού σε μαθητές πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Εξετάζει τρόπους μέσα από τους οποίους η χρήση του προτζέκτορα, των κινητών τηλεφώνων, των φορητών υπολογιστών, της ψηφια­κής κάμερας, των ψηφιακών παιχνιδιών -ένα μεγάλο μέρος του ίδιου του υλι...

Στόχος του βιβλίου είναι η θεωρητική προσέγγιση του θεατρικού κειμένου και ειδικότερα η μελέτη εκείνων των διαδικασιών μέσω των οποίων το κείμενο υπερβαίνει το επίπεδο του πρόδηλου νοήματος και ανοίγεται στον κόσμο του βιώματος και του λόγου, ενδιάθετου και εκπεφρασμένου. Κάθε κείμενο (κυρίως δε το θεατρικό) εκλαμβάνεται ως προϊόν μιας κοινωνίας, μιας συλλογικότητας που διανύει μια ιστορική της φάση και προσπαθεί να κατανοήσει την ταυτότητα της ιχνηλατώντας τόσο τα εγνωσμένα στοιχεία της δομής και της ιστορίας της, όσο και εκείνα τα στοιχεία που λησμονεί, αγνοεί ή απωθε...

Στόχος του βιβλίου είναι η θεωρητική προσέγγιση του θεατρικού κειμένου και ειδικότερα η μελέτη εκείνων των διαδικασιών μέσω των οποίων το κείμενο υπερβαίνει το επίπεδο του πρόδηλου νοήματος και ανοίγεται στον κόσμο του βιώματος και του λόγου, ενδιάθετου και εκπεφρασμένου. Κάθε κείμενο (κυρίως δε το θεατρικό) εκλαμβάνεται ως προϊόν μιας κοινωνίας, μιας συλλογικότητας που διανύει μια ιστορική της φάση και προσπαθεί να κατανοήσει την ταυτότητα της ιχνηλατώντας τόσο τα εγνωσμένα στοιχεία της δομής και της ιστορίας της, όσο και εκείνα τα στοιχεία που λησμονεί, αγνοεί ή απωθε...

Ένας χάρτης κειμένων που απλώνεται γεωγραφικά από τη Γαλλία και τη Γερμανία μέχρι την Ιταλία και την Ελλάδα, εκτείνεται χρονικά από τους ύστερους μεσαιωνικούς χρόνους μέχρι την εποχή του Μπαρόκ, του Μοντερνισμού και τη σύγχρονη εποχή (τέλη του 20ού αιώνα) και περιλαμβάνει αρκετά λογοτεχνικά είδη της ευρωπαϊκής γραμματείας: λαϊκό παραμύθι της προφορικής παράδοσης (Ελλάδα), παραμύθι λογοτεχνικά επεξεργασμένο (Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία), συμβολιστικό δράμα (Γαλλία), συναξαριακή αφήγηση (Ελλάδα), δραματικά κείμενα λαϊκών-θρησκευτικών παραστάσεων (Γαλλία, Ιταλία), έμμετρο μυθιστ...

Ο τίτλος της συλλογής μελετημάτων για το δραματικό έργο του Παναγιώτη Σούτσου παραπέμπει στη γνωστή (ανώνυμα δημοσιευμένη) σκωπτική απάντηση του Κωνστ. Ασώπιου, "Τα Σούτσεια, ήτοι ο Κύριος Παναγιώτης Σούτσος εν γραμματικοίς, εν φιλολόγοις, εν σχολάρχαις, εν μετρικοίς και εν ποιηταίς εξεταζόμενος", Αθήνα 1853, στο μανιφέστο του Σούτσου, "Νέα Σχολή του γραφομένου λόγου ή Ανάστασις της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης εννοούμενης υπό πάντων", Αθήνα 1853, όπου ο συγγραφέας του κάνει μια αφελή και μεγαλόστομη προσπάθεια να εμφανίσει τον εαυτό του ως Κοραή της αρχαΐζουσας. Το δοκίμι...

Το Ωδείο, ως φαινόμενο ολόκληρης της αρχαιότητας, δεν χαρακτηρίζει μόνο τα κτίσματα της ρωμαϊκής, αλλά και τα προγενέστερα, της ελληνικής εποχής. Επομένως, τα αρχαία Ωδεία εντάσσονται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο μελέτης και προσδιορισμού της προέλευσης και της ιστορικής εξέλιξης τους. Η μεγάλη αθηναϊκή μουσική παράδοση αρχίζει με το Ωδείο του Περικλέους, που βρισκόταν δίπλα στο θέατρο του Διονύσου. Συνεχίζεται με το Ωδείο του Αγρίππα στην αρχαία αγορά των Αθηνών και ολοκληρώνεται με Ωδείο του Ηρώδη Αττικού στη νότια πλευρά της Ακρόπολης. Τα τρία αυτά Ωδεία εξετάζονται ιστορικά,...

Ο εικαστικός τρόπον τινά τίτλος για δεκαέξι θεατρολογικά μελετήματα είναι βέβαια μια μεταφορά: υποδηλώνει ότι ορισμένα από αυτά είναι κάπως συνοπτικά ή/και εισαγωγικά σε ένα ευρύτερο θέμα, πρόσφορο για περαιτέρω έρευνα και πληρέστερη πραγμάτευση (όθεν και αποκαλούνται "σχήματα"), ενώ άλλα, έχοντας πιο περιορισμένη σκόπευση δίνουν "εικόνες" του θέματός τους πιο ολοκληρωμένες. Ο υπότιτλος υποδηλώνει αφενός την ιστορική προοπτική από τον 19ο αιώνα, όταν κυρίαρχο αισθητικό ρεύμα ήταν ο ρομαντισμός, έως τη σύγχρονη εποχή με την υφολογική πολλαπλότητα του μεταμοντερνισμού (ορισμ...

Ο τόμος αυτός συμπεριλαμβάνει μια επιλγοή 90 συνολικά βιβλιοκρισιών και βιβλιοπαρουσιάσεων για διάφορα θέματα της θεατρικής ιστοριογραφίας, όπως έχουν δημοσιευτεί (με λίγες εξαιρέσεις) στους πρώτους πέντε τόμους της "Παραβάσεως", του Επιστημονικού Δελτίου του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Όλες έχουν υποστεί εκ νέου επεξεργασία κι έχουν ενημερωθεί με την τελευταία βιβλιογραφία. Άλλωστε παρουσιάζονται σε μια λογική (θεματολογική και χρονολογική) συνέχεια, ώστε να διαφωτίσουν, στο σύνολό τους, αρκετά συστηματικά συγκεκριμένους τομείς της θεατρικής ιστορι...

Ο τόμος "Συμπτώσεις και αναγκαιότητες" συγκεντρώνει δώδεκα θεατρολογικά μελετήματα, κατά το πλείστον ακόμα αδημοσίευτα, από την τελευταία διετία των ερευνητικών μου αναζητήσεων, που συνδυάζουν προβληματισμούς της ορολογίας και της εκδοτικής θεατρικών κειμένων με την ανάλυση άγνωστων ή σπανίως εκδιδομένων έργων, με θέματα βιβλιογραφίας και ερμηνείας δραματικών και διαλογικών έργων, που φτάνουν από τον Μεσαίωνα έως το τέλος του 20ού αιώνα. Συμπεριλαμβάνει συγκεκριμένα: "Για το θέατρο, όχι για το δράμα". "Σημειώσεις για την ελληνική ορολογία γύρω από την Τέχνη του Διονύσου...

Ο τόμος "Σταθμίσεις και Ζυγίσματα" συγκεντρώνει δέκα θεατρολογικά μελετήματα από το τελευταίο διάστημα των επιστημονικών μου ερευνών, που συνδυάζουν θεωρητικούς προβληματισμούς και ιστορικές αναζητήσεις, αναλύσεις και αναστηλώσεις κειμένων με την παρακολούθηση ορισμένων θεματικών στην ιστορία της νεοελληνικής δραματουργίας, την εξιχνίαση των εξελίξεων ορισμένων ξεχωριστών κατηγοριών δραματικών έργων, με τα βιογραφικά υποκριτών που ζούσαν και δρούσαν κατά τον 19ο αιώνα. Συμπεριλαμβάνει συγκεκριμένα: "Θεατρολογικά quo vadis; Εικοσιτέσσερεις ερωτήσεις για την επιστήμη του θεάτ...

Είναι ο κόσμος ένα θέατρο και όλοι εμείς ηθοποιοί που παίζουμε κάποιους ρόλους; Πού τελειώνει η θεατρική πλαισίωση και πού αρχίζει η "πραγματικότητα"; Ποια όρια μπορούν να τεθούν στη θεατρική πράξη; Πώς μπορεί η θεατρικότητα της ζωής να συμβάλλει στη διάνοιξη και την εμβάθυνση της ατομικής και της κοινωνικής εμπειρίας μας; Πώς συμβιβάζονται ο ενικός χαρακτήρας της θεατρικής παράστασης, η ενθαδικότητα και η παροντικότητά της, με τις αξιώσεις της θεατρικής ιστορίας για επιστημονική γνώση; Ποιες είναι οι νέες τάσεις του μεταμοντέρνου (ή μετα-δραματικού) θεάτρου, που θέτουν σ...

Είναι ο κόσμος ένα θέατρο και όλοι εμείς ηθοποιοί που παίζουμε κάποιους ρόλους; Πού τελειώνει η θεατρική πλαισίωση και πού αρχίζει η "πραγματικότητα"; Ποια όρια μπορούν να τεθούν στη θεατρική πράξη; Πώς μπορεί η θεατρικότητα της ζωής να συμβάλλει στη διάνοιξη και την εμβάθυνση της ατομικής και της κοινωνικής εμπειρίας μας; Πώς συμβιβάζονται ο ενικός χαρακτήρας της θεατρικής παράστασης, η ενθαδικότητα και η παροντικότητά της, με τις αξιώσεις της θεατρικής ιστορίας για επιστημονική γνώση; Ποιες είναι οι νέες τάσεις του μεταμοντέρνου (ή μετα-δραματικού) θεάτρου, που θέτουν σ...