Πεφάνης Γιώργος Π.
Pefánis Giórgos P.
Ο Γιώργος Π. Πεφάνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Σπούδασε ψυχολογία και παιδαγωγικές επιστήμες στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στην ίδια σχολή ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στη φιλοσοφία της τέχνης και του πολιτισμού, ενώ το 1995 αποκτά το διδακτορικό του δίπλωμα με θέμα που αφορά στη θεωρία του θεάτρου. Σήμερα είναι λέκτωρ στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και κριτικός θεάτρου. Οι μελέτες του στρέφονται γύρω από τη φιλοσοφική προσέγγιση του θεατρικού φαινομένου και τη δραματουργική θεωρία, τη νεοελληνική δραματουργία και το νεότερο ευρωπαϊκό θέατρο. Άρθρα του και μελετήματα -περισσότερα από 100- έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα λογοτεχνικά και επιστημονικά περιοδικά. Επί σειρά ετών υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας (Κ.Ε.Ε.Λ.) της Ακαδημίας Αθηνών, του Εθνικού Θεάτρου και της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει γράψει, μεταξύ άλλων, τα βιβλία: -"Το θεατρικό. Σκιαγράφηση μιας φαινομενολογικής θεατρολογίας", Δωδώνη, Αθήνα 1991. -"Εισαγωγή στην κοινωνιολογία της διασκέδασης. Το νεομπαρόκ και το τέλος της ιστορίας", Πρίσμα, Αθήνα 1992. -"Ο Arcene Lupin και ο γιατρός Shepard. Τομή στο αλφάβητο του αστυνομικού μυθιστορήματος", Fragmenta, Θεσσαλονίκη 1996. -"Jean-Paul Sartre. Τέσσερα μελετήματα για το έργο και τη φιλοσοφία του", Αιγόκερως, Αθήνα 1996. -"Το θέατρο και τα σύμβολα. Διαδικασίες συμβόλισης του δραματικού λόγου", Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 1999. -"Θέματα του μεταπολεμικού και σύγχρονου Ελληνικού θεάτρου", Κέδρος, Αθήνα 1999. -"Το βασίλειο της Ευγένας", Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2005 (Τιμητική Διάκριση Θεατρολογικού Συγγράμματος της Ένωσης Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών, 2006) -"Σκηνές της θεωρίας. Ανοιχτά πεδία στη θεωρία και την κριτική του θεάτρου", Παπαζήσης, Αθήνα, 2007 κ.ά.
"Επί ξυρού ακμής"
Βασιλείου Αρετή
Εκδόσεις Παπαζήση (2012)
Οι μελέτες του τόμου αναφέρονται σε ποικίλες πτυχές του νεοελληνικού θεάτρου του 19ου και 20ού αιώνα: δραματουργία, κριτική, μετάφραση, σκηνική πρακτική, επιδράσεις του παγκόσμιου θεάτρου στο νεοελληνικό, ακόμη και σχέσεις του θεάτρου με άλλες τέχνες ή μορφές λόγου (κινηματογράφος, χορός, λογοτεχνία). Μέσα από τον εντοπισμό και τη μελέτη των επιμέρους φαινομένων αναδύονται γενικότεροι προβληματισμοί, με αποτέλεσμα το κάθε θεατρικό γεγονός να εντάσσεται και να ερμηνεύεται κάθε φορά μέσα από το ιδιαίτερο ιστορικό, ιδεολογικό και αισθητικό περιβάλλον του. Πίσω από κάθε κείμενο...
First International Conference Theatre and Theatre Studies in the 21st Century (Athens, 28 September – 1 October 2005): Proceedings
Συλλογικό έργο
Ergo (2010)
Στόχοι του Συμποσίου ήταν να τεθούν ερωτήματα σε ένα ευρύ φάσμα θεωρίας και πρακτικής του θεάτρου καθώς και στο πεδίο της οργάνωσης των θεατρικών σπουδών. Συμμετέχουν: Marvin Carlson, Stratos E. Constantinidis, Claudine Elnecave, J. Michael Walton, Λίλα Μαράκα, Ζωή Σαμαρά, Άννα Ταμπάκη, Βάλτερ Πούχνερ, Γ. Π. Πεφάνης, Κυριακή Πετράκου, Sirkku Aaltonen, Pirkko Koski, Kalina Stefanova, Erica Fischer-Lichte, Henri Schoenmakers, John Somers, Herman Altena, Πλάτων Μαυρομούστακος, Jose Luis Navarro, Maria de Fatima Silva, Freddy Decreus, Καίτη Διαμαντάκου, Κωνστάντζα Γεωργακάκ...
Nulla dies sine linea
Συλλογικό έργο
Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη (2007)
Ο τόμος αυτός στοχεύει στην εξέταση ορισμένων πλευρών του πολύπλευρου έργου που έδωσε ο Γρηγόριος Ξενόπουλος και κυρίως εκείνων που δεν έχουν φωτιστεί αρκετά ή καθόλου από την κριτική. Ανάμεσα στις καταθέσεις του τόμου προηγούνται, εύλογα, τα κείμενα των ομοτέχνων: του Ιακώβου Καμπανέλλη, του Γιώργου Μανιώτη και του Γιάννη Χρυσούλη. Ακολουθούν τα μελετήματα για την πεζογραφία, τη δραματουργία, τον κριτικό λόγο και την αλληλογραφία του Ξενόπουλου. [...] Είναι σαφές ότι όσες σελίδες και αν αφιερωθούν στον Ζακυνθινό συγγραφέα θα παραμένουν πάντα κενά στην περιοχή της έρε...
Nulla dies sine linea
Συλλογικό έργο
Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη (2007)
Ο τόμος αυτός στοχεύει στην εξέταση ορισμένων πλευρών του πολύπλευρου έργου που έδωσε ο Γρηγόριος Ξενόπουλος και κυρίως εκείνων που δεν έχουν φωτιστεί αρκετά ή καθόλου από την κριτική. Ανάμεσα στις καταθέσεις του τόμου προηγούνται, εύλογα, τα κείμενα των ομοτέχνων: του Ιακώβου Καμπανέλλη, του Γιώργου Μανιώτη και του Γιάννη Χρυσούλη. Ακολουθούν τα μελετήματα για την πεζογραφία, τη δραματουργία, τον κριτικό λόγο και την αλληλογραφία του Ξενόπουλου. [...] Είναι σαφές ότι όσες σελίδες και αν αφιερωθούν στον Ζακυνθινό συγγραφέα θα παραμένουν πάντα κενά στην περιοχή της έρε...
Βασίλης Μεσολογγίτης
Σταματοπούλου - Βασιλάκου Χρυσόθεμις
Εκδόσεις Παπαζήση (2010)
Με τον παρόντα τόμο που εκδίδεται είκοσι δυο χρόνια μετά το θάνατό του, παρουσιάζεται η ζωή και το έργο του Βασίλη Μεσολογγίτη (1906-1988), μέσα από το προσωπικό του αρχείο. Χιώτης στην καταγωγή, από καλή γενιά, υπήρξε μία πολύπλευρη πνευματική και πολιτική προσωπικότητα. Δημοσιογράφος αρχικά, ηθοποιός στη συνέχεια, ο Βασίλης Μεσολογγίτης υπηρέτησε με συνέπεια επί σειρά ετών (1932-1966) το μουσικό θέατρο (επιθεώρηση και βαριετέ). Παράλληλα ανέπτυξε έντονη συνδικαλιστική δράση στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) του οποίου διετέλεσε πρόεδρος για 15 χρόνια (1952-1967), περίοδ...
Διάλογος εικόνων
Τσατσούλης Δημήτρης
Εκδόσεις Παπαζήση (2012)
[...] Με δεδομένες τις ανωτέρω δυσκολίες όπως και το γεγονός ότι δεν ήταν δυνατόν να έχω δει ζωντανά το μεγαλύτερο μέρος της παραστασιακής παραγωγής της Societas Raffaello Sanzio, υπήρξα ιδιαίτερα επιφυλακτικός απέναντι σε όλες τις γραπτές ή εικονικές μαρτυρίες που μπόρεσα να συγκεντρώσω, προβαίνοντας σε συνεχείς διασταυρώσεις. Εξάλλου, το αντικείμενο της έρευνας μου δεν ήταν μια ενδελεχής μελέτη του επιμέρους παραστασιακού υλικού της Ομάδας αλλά ο διάλογος σκηνικών εικόνων της και θεωρητικών τοποθετήσεων των μελών της με την αισθητική και την ιδεολογία του σουρρεαλισμού, ό...
Διαχρονικότητα και επικαιρότητα του μύθου
Συλλογικό έργο
Ταξιδευτής (2013)
Ο μύθος, ως πολυσημικό σύστημα σημασίας υφιστάμενο αλληλοδιάδοχους μετασχηματισμούς, ανάλογα με τα ιστορικά και κοινωνικά δεδομένα κάθε εποχής που σηματοδοτούν το εκάστοτε πλαίσιο αναφοράς του, παρά τις δομικές και μορφολογικές του μεταλλαγές, παραμένει σταθερά ένα ευέλικτο όχημα σημασίας, δια του οποίου η συνείδηση του δημιουργού προβάλλει τις προσωπικές της επιδιώξεις. Αν και αυτές ενδεχομένως αφίστανται κατά πολύ από κάποια ή κάποιες από τις προγενέστερες εκδοχές δια των οποίων ο μύθος μάς έχει παραδοθεί, όμως ενσωματώνονται οργανικά σ' αυτόν, αποτελώντας, με τη σειρά...
Δράμα και παράσταση
Μαράκα Λίλα
Πολύτροπον (2006)
Στην έκδοση περιλαμβάνονται κείμενα με θέματα θεατρολογικά και δραματουργικά που αφορούν στο νεοελληνικό θέατρο και αποτυπώνουν το φάσμα των ερευνητικών αναζητήσεων της συγγραφέως, αλλά ταυτόχρονα είναι και μια μικρή συμβολή στην ιστορία του ελληνικού δράματος και θεάτρου. Από ιστορική σκοπιά ξεκινούν από την πρώτη, ηρωική εποχή της συγκρότησης του επαγγελματικού νεοελληνικού θεάτρου στα μέσα και το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, στη συνέχεια αναπτύσσονται νεότερες πτυχές και φαινόμενα από την περίοδο της μετάβασης στις αρχές του 20ού, περνούν στην περίοδο του Μεσοπολέμου και...
Ζητήματα φύλου στο θέατρο του Σαίξπηρ και της Αναγέννησης
Γεωργοπούλου Ξένια
Εκδόσεις Παπαζήση (2010)
Στον κόσμο της Αναγέννησης το αρσενικό και το θηλυκό ορίζονται μέσ' από μια σειρά αντιθέσεων, σωματικών και κατ' επέκταση κοινωνικών: το θερμό και το ψυχρό, το ξηρό και το υγρό, το ανθρώπινο και το ζωώδες, το σταθερό και το ασταθές, το δυνατό και το αδύναμο, το ενεργητικό και το παθητικό. Ανάλογοι είναι και οι ρόλοι που καθορίζουν τον άνδρα και τη γυναίκα, και που τους τοποθετούν στη θέση του υποκειμένου και του αντικειμένου αντίστοιχα. Τι συμβαίνει όμως όταν οι αναγεννησιακές ηρωίδες ξεφεύγουν από τα στεγανά της εποχής; Και πώς είναι δυνατόν η "αδύναμη" γυναίκα να επηρεάζε...
Η άμμος του κειμένου
Πεφάνης Γιώργος Π.
Εκδόσεις Παπαζήση (2009)
Η "Άμμος του κειμένου", γιατί κοιτώντας κανείς τα βιβλία που έχει διαβάσει, τα έργα στα οποία έχει βαδίσει και περιπλανηθεί πριν από αρκετά χρόνια, έχει την αίσθηση της άμμου στα χέρια, καθώς αυτή κυλάει γοργά και προδοτικά, για να χαθεί στον αέρα. Στην αρχή δεν καταλαβαίνεις τη φυγή αυτήν. Τα κείμενα, τα έργα, τα βιβλία βρίσκονται πάντα δίπλα σου συμπαγείς, απαιτητικοί, αυτονόητοι ενίοτε μάρτυρες της δικής σου πορείας. Προϊόντος του χρόνου όμως μένει αυτή η αίσθηση της άμμου, της άμμου των κειμένων, στα χέρια και στη μνήμη, ως το ελάχιστο ίχνος από ένα πάθος ανάγνωσης, γρα...
Η θεατρική αγωγή στο δημοτικό σχολείο
Τσιάρας Αστέριος
Εκδόσεις Παπαζήση (2007)
Η ερευνητική μελέτη που παρουσιάζεται σ' αυτό το βιβλίο σχετίζεται με την ανάπτυξη και την εφαρμογή κατάλληλων παιδαγωγικών παρεμβάσεων για τη διδασκαλία του μαθήματος της Θεατρικής Αγωγής στο δημοτικό σχολείο. Η σκοποθεσία της εστιάστηκε στη μείωση των προβλημάτων συμπεριφοράς των μαθητών, με τη βοήθεια των εννοιών και των τεχνικών της διαπροσωπικής επικοινωνίας. Στόχος της ερευνητικής μελέτης ήταν να εξετάσει τις παραμέτρους της προβληματικής συμπεριφοράς των μαθητών κατά τη διδασκαλία του μαθήματος της Θεατρικής Αγωγής στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, τις απαιτούμενες διαδικ...
Η λάμψη του χρήματος στη νεοελληνική λογοτεχνία
Συλλογικό έργο
Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη (2014)
Η σοφία της επιστήμης
Brown Robert Hanbury
Δίαυλος (1994)
Ο Hanburry Brown προσεγγίζει στο βιβλίο του την επιστήμη, τις μεθόδους και τα αποτελέσματά της ως ένα αναπόσπαστο τμήμα του ανθρώπινου πολιτισμού, που σκοπό έχει να μας οδηγήσει κάποτε στην κατάκτηση της αληθινής σοφίας. Όπως αναφέρει στον πρόλογο του βιβλίου του, ζούμε σήμερα σε μια κοινωνία, που παρά το γεγονός ότι εξαρτά την υλική ευμάρεια από την επιστήμη, αγνοεί σε πολύ μεγάλο βαθμό τις νέες, συναρπαστικές και συχνά επαναστατικές αντιλήψεις που αποτελούν τη βάση της επιστημονικής προσπάθειας. Σε μια κοινωνιά, που γνωρίζει τόσο λίγα για την επιστήμη ώστε το μόνο ερώτημα...
Η φιλοσοφία επί σκηνής
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Παπαζήση (2019)
Η σκηνή μπορεί όντως να γίνει ο κοινός και κεντρικός τοπολογικός όρος τόσο της φιλοσοφίας, όσο και του θεάτρου, ένα ενδιάμεσο δυναμικό πεδίο της εφαρμοσμένης φιλοσοφίας και του στοχαστικού θεάτρου (λες και υπάρχει γνήσιο θέατρο που δεν στοχάζεται). Η ελληνική θεατρολογία δεν μπορεί πλέον να λησμονεί την ισχυρή φιλοσοφική παράδοση που στρέφεται, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, προς το θέατρο από τα χρόνια του Διαφωτισμού και εντεύθεν, ούτε να παραβλέπει τις εξίσου ισχυρές τάσεις της σύγχρονης βιβλιογραφίας και της αντίστοιχης έρευνας κατά τις οποίες το θέατρο και η φιλοσοφ...
Η φιλοσοφία επί σκηνής
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Παπαζήση (2019)
Η σκηνή μπορεί όντως να γίνει ο κοινός και κεντρικός τοπολογικός όρος τόσο της φιλοσοφίας, όσο και του θεάτρου, ένα ενδιάμεσο δυναμικό πεδίο της εφαρμοσμένης φιλοσοφίας και του στοχαστικού θεάτρου (λες και υπάρχει γνήσιο θέατρο που δεν στοχάζεται). Η ελληνική θεατρολογία δεν μπορεί πλέον να λησμονεί την ισχυρή φιλοσοφική παράδοση που στρέφεται, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, προς το θέατρο από τα χρόνια του Διαφωτισμού και εντεύθεν, ούτε να παραβλέπει τις εξίσου ισχυρές τάσεις της σύγχρονης βιβλιογραφίας και της αντίστοιχης έρευνας κατά τις οποίες το θέατρο και η φιλοσοφ...
Θεατρικά Bestiaria
Πεφάνης Γιώργος Π.
Εκδόσεις Παπαζήση (2018)
Στόχοι αυτού του βιβλίου είναι το άνοιγμα της ανθρωποκεντρικής σκέψης προς τη ζωικότητα που μπορεί να προκαλέσει η σκηνή ως εργαστήριο ενσώματων ιδεών και ο διάλογος μεταξύ της θεωρίας του θεάτρου και της performance, της φιλοσοφίας και του νεώτερου διεπιστημονικού πεδίου των animal studies, θέτοντας ως επιμέρους πεδία μελέτης τις σκηνές εμφάνισης των ζώων κυρίως στο θέατρο, στις performances και στα φιλοσοφικά κείμενα, αλλά αρκετά συχνά και στη λογοτεχνία, στον κινηματογράφο, στις εικαστικές τέχνες και τις κοινωνικές σκηνές του λαϊκού πολιτισμού και των αστικών θεαμάτων....
Θεατρικές (σ)τάσεις και πορείες
Πετράκου Κυριακή
Εκδόσεις Παπαζήση (2008)
Ο τόμος αυτός περιέχει δεκαπέντε μελετήματα προερχόμενα από τις έρευνες και τις μελέτες της τελευταίας δεκαετίας. Η θεματολογία φαίνεται να ποικίλλει, στην πραγματικότητα όμως περιέχει τις διάφορες πλευρές των ερευνητικών ενδιαφερόντων της συγγραφέως, οι οποίες έχουν κοινούς τους άξονες. Συνολικά δίνουν μια εικόνα ενός θέματος με διάφορες επί μέρους εστιάσεις. Τα μελετήματα έχουν διαταχθεί μια περίπου χρονολογική σειρά ώστε να παρουσιάζουν την ιστορική προοπτική που από πολλούς ερευνητές θεωρείται αναγκαία. Χωρίς να παραγνωρίζεται η αξία των συγχρόνων κειμενικών προσεγγίσεω...