Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο συγγραφέας αποτυπώνει με πρωτότυπο τρόπο τις περιηγήσεις του από την Ελλάδα και το εξωτερικό ως: "Την αίσθηση που του άφησαν με το πέρασμα του χρόνου, οι τόποι τους οποίους έζησε, έστω και πρόσκαιρα, από τους οποίους πέρασε, τους οποίους αγάπησε. Η ανάμνηση που του έμεινε απ' αυτούς, όταν κλείνει για λίγο τα μάτια του και τους αναπολεί".

Ένας πρώην σιτέμπορος με μεγάλη διαφορά ηλικίας από τη γυναικά του δεν καταφέρνει να κάνει παιδί. Ο οικογενειακός γιατρός συνιστά στον κ. Σαμπρ μια τονωτική θεραπεία με θαλασσινά στη Βρετάνη όπου και θα μεταβεί το ζεύγος. Τη νουβέλα χαρακτηρίζει ένα κλίμα ευφορίας και λεπτής ειρωνίας που σπάνια συναντά κανείς στο έργο του νατουραλιστή Ζολά.

Το βιβλίο αποτελεί μια μαρτυρία για τη ζωή και το έργο του μεγάλου Έλληνα ζωγράφου Θεόδωρου Στάμου που ανήκε στη πρωτοπορία του κινήματος του Αφαιρετικού Εξπρεσιονισμού της Νέας Υόρκης. Ο συγγραφέας Φοίβος Πιομπίνος που υπήρξε φίλος του ζωγράφου, μας παρουσιάζει με μια συναρπαστική αφήγηση τη διαδρομή του μεγάλου καλλιτέχνη.

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΕΝΑ Αρχίζουμε για να τραγουδάμε Και τραγουδάμε για να τελειώσουμε. ΔΥΟ Γεννήθηκε για να τραγουδάει Όποιος από αγάπη πεθαίνει. Γεννήθηκε για ν' αγαπάει 'Οποιος απ' το τραγούδι πεθαίνει. ΤΡΙΑ 'Οποιος για να τραγουδά γεννήθηκε Ακόμα και πεθαίνοντας τραγουδάει. ΤΕΣΣΕΡΑ 'Οποιος γεννιέται για ν' αγαπάει Από αγάπη θα πεθάνει. ΠΕΝΤΕ Γεννιέσαι και δεν ξέρεις τίποτα, Ζώντας μαθαίνεις λίγα, Όμως πεθαίνοντας ίσως δεις Πώς μοναδική γνώση Είν' εκείνη που σμιλεύεται Άμα κλειστεί στην αγάπη....

O Εμίλ Ζολά, από τις πιο ονομαστές μορφές της παγκόσμιας λογοτεχνίας, υπήρξε πολυγραφότατος συγγραφέας και αρχηγός της νέας τότε νατουραλιστικής σχολής. Τα χειμαρρώδη μυθιστορήματά του τον κατατάσσουν μεταξύ των κορυφαίων εκπροσώπων του νατουραλιστικού μυθιστορήματος τον 19ο αιώνα. Λιγότερο γνωστό είναι ότι ο Ζολά ανήκει, χρονολογικά, μετά τον Φλωμπέρ και πριν από τον Μωπασάν, στην πλειάδα των μεγάλων συγγραφέων, οι οποίοι διέπρεψαν στο είδος του διηγήματος και της νουβέλας. Αυτήν την πλευρά του συγγραφικού του έργου, που παραμένει αρκετά άγνωστη για το ευρύ αναγνωστικό...

Μέσα στο εξωτικό σκηνικό της εξειδανικευμένης Αλγερίας, διαδραματίζονται οι δύο νουβέλες της παρούσας έκδοσης "Οι τρεις γυναίκες της κάσμπας" και "Η Σουλεϊμά". Με τις ντόπιες γυναίκες που ασκούν το αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου, οι νουβέλες, αρχικά ξετυλίγονται σαν ανατολίτικα αφηγήματα με ονειρικές, αισθησιακές καταστάσεις, σ’ ένα κόσμο ποτισμένο με πατσουλί, ιδρώτα και μπαχαρικά, ενώ στο τέλος αλλάζουν ξαφνικά ύφος καθώς αναδύουν την σκληρότητα και τον αισθησιασμό της πραγματικής, νέας Αλγερίας στα τέλη του 19ου αιώνα.

Μπέρτολτ Μπρεχτ, 'Αννα Ζέγκερς, Χάινριχ Μπελ, Ίνγκεμποργκ Μπάχμαν, Μαξ Φρις, Χάινερ Μίλερ κ.ά. Πώς βίωσαν σπουδαίοι γερμανόφωνοι συγγραφείς -κάποιοι ήταν εβραίοι- την ήττα και τα συντρίμμια του ναζιστικού καθεστώτος; Είκοσι εννέα συγκλονιστικά διηγήματα της λογοτεχνίας των ερειπίων, καθημερινές προσωπικές ιστορίες στη Γερμανία κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και αμέσως μετά. Τα κείμενά τους αποτελούν ομολογία συλλογικής ευθύνης και ψυχικού άλγους, ένω συγχρόνως προβάλλουν τον καθημερινό αγώνα επιβίωσης του λαού μέσα σ' ένα σκηνικό απόλυτης ερήμωσης: ερεί...

Η Γκαμπριέλ Ρουά θεωρείται η διασημότερη γαλλόφωνη συγγραφέας του Καναδά. Το έργο της διακρίνεται για την ευαισθησία και την φρεσκάδα που περιγράφει τα μικρά, ασήμαντα γεγονότα των ανθρώπων του καθημερινού μόχθου. Το βιβλίο "Ο δρόμος για το Αλταμόν" αποτελείται από τρία διηγήματα και είναι αυτοβιογραφικό. Η συγγραφέας ανακαλύπτει τις μορφές και τα σχήματα που κουβαλάει από τα παιδικά της χρόνια στο ακίνητο τοπίο της απέραντης πεδιάδας της Μανιτόμπα, όπου τα πάντα μεταβάλλονται μες στο πέρασμα του χρόνου με τις εναλλαγές των εποχών, αλλά και τις οικογενειακές μετακινήσεις...

Η Γκαμπριέλ Ρουά, είναι η διασημότερη γαλλόφωνη καναδή συγγραφέας. Σπούδασε και εργάστηκε για χρόνια ως δασκάλα. Η επίσκεψή της στην Ευρώπη το 1937 σηματοδότησε και την απαρχή της συγγραφικής της καριέρας. Γυρίζοντας στην πατρίδα της συνδύασε για βιοποριστικούς λόγους τη δημοσιογραφία με το πάθος της για τη λογοτεχνία. Σε ολόκληρο το έργο της κράτησε μιαν ανεπιτήδευτα απλή, χαμηλόφωνη αλλά και αβίαστη γραφή, στους ήσυχους και σιωπηλούς τόνους του αμερικανικού βορρά. Το λογοτεχνικό της ύφος το χαρακτηρίζει ανθρωπιά, ζεστασιά και αμεσότητα. Η τέχνη της συνίσταται στην πε...

Στη βόρεια άκρη της αργολικής πεδιάδας, σε σχετικά μικρή απόσταση από την Τίρυνθα και τις Μυκήνες, απλώνεται ο κάμπος της Νεμέας με μικρές σπηλιές στα περίχωρα. Ένα βουνό εκεί το λένε Τρητό, δηλαδή το "τρυπημένο", το "διάτρητο". Σ' αυτή την περιοχή λημέριαζε, σε χρόνους μυθολογικούς ένα λιοντάρι, που ήταν ο φόβος και ο τρόμος της χώρας, κατασπαράζοντας τους κατοίκους και τα κοπάδια τους. Κάποιος θεός το είχε στείλει για να τιμωρήσει τους κατοίκους της Νεμέας, τους απογόνους του πρωτογενούς, σύμφωνα με τους αργείτικους μύθους, ανθρώπου, του Φορωνέα. Ήταν το πασίγνωστο λιοντά...

"Η γλώσσα του συμβολισμού και των συμβόλων είναι η κατεξοχήν γλώσσα της Μύησης, και τα εμβλήματά της, καθώς δεν είναι ανθρώπινες επινοήσεις αλλά σύμβολα προερχόμενα από θεία Πηγή, είναι ιερά. Φέρουν τον άνθρωπο σε άμεση επικοινωνία με το Θείον. Απ' όλα τα ευφάνταστα σύμβολα που απεικονίζουν κρυπτικά τη Διπολικότητα του Θείου, ο Δικέφαλος Αετός είναι το αρχέτυπο εκείνο που εκφράζει πληρέστερα, σχηματικά, στον κόσμο ετούτο της ύλης, και ειδικότερα στην Ελλάδα, τη συλλειτουργία της Σοφίας - έκφρασης του Αιωνίου - και της Αγάπης - έκφρασης του Απείρου - του Θεού, εκφράζει δηλαδ...