Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στη βόρεια άκρη της αργολικής πεδιάδας, σε σχετικά μικρή απόσταση από την Τίρυνθα και τις Μυκήνες, απλώνεται ο κάμπος της Νεμέας με μικρές σπηλιές στα περίχωρα. Ένα βουνό εκεί το λένε Τρητό, δηλαδή το "τρυπημένο", το "διάτρητο". Σ' αυτή την περιοχή λημέριαζε, σε χρόνους μυθολογικούς ένα λιοντάρι, που ήταν ο φόβος και ο τρόμος της χώρας, κατασπαράζοντας τους κατοίκους και τα κοπάδια τους. Κάποιος θεός το είχε στείλει για να τιμωρήσει τους κατοίκους της Νεμέας, τους απογόνους του πρωτογενούς, σύμφωνα με τους αργείτικους μύθους, ανθρώπου, του Φορωνέα. Ήταν το πασίγνωστο λιοντά...

"Η γλώσσα του συμβολισμού και των συμβόλων είναι η κατεξοχήν γλώσσα της Μύησης, και τα εμβλήματά της, καθώς δεν είναι ανθρώπινες επινοήσεις αλλά σύμβολα προερχόμενα από θεία Πηγή, είναι ιερά. Φέρουν τον άνθρωπο σε άμεση επικοινωνία με το Θείον. Απ' όλα τα ευφάνταστα σύμβολα που απεικονίζουν κρυπτικά τη Διπολικότητα του Θείου, ο Δικέφαλος Αετός είναι το αρχέτυπο εκείνο που εκφράζει πληρέστερα, σχηματικά, στον κόσμο ετούτο της ύλης, και ειδικότερα στην Ελλάδα, τη συλλειτουργία της Σοφίας - έκφρασης του Αιωνίου - και της Αγάπης - έκφρασης του Απείρου - του Θεού, εκφράζει δηλαδ...

Ο Ζαν Κερβελλά, ένας γερο-θαλασσόλυκος συνταξιούχος πια, παγιδευμένος λόγω απόσυρσης και ηλικίας από την ακινησία της στεριάς, αναπολεί τη ναυτική του ζωή και τα χρόνια εκείνα που τα μπράτσα του ήταν στιβαρά και μπορούσε να θέλγει τις γυναίκες σε κάθε λιμάνι. Η ζωή του σημαδεύτηκε από δράματα, όπως η απιστία της γυναίκας του και ο θάνατος της μονάκριβης κόρης τους. Η μελαγχολία που φέρνει το αναπόδραστο πέρασμα του χρόνου, η πλήξη της καθιστικής ζωής, γίνονται ο κανόνας της καθημερινότητάς του. Για να καταπολεμήσει τον πειρασμό του καλέσματος της ανοιχτής θάλασσας, καταφεύγ...

Μπέρτολτ Μπρεχτ, 'Αννα Ζέγκερς, Χάινριχ Μπελ, Ίνγκεμποργκ Μπάχμαν, Μαξ Φρις, Χάινερ Μίλερ κ.ά. Πώς βίωσαν σπουδαίοι γερμανόφωνοι συγγραφείς -κάποιοι ήταν εβραίοι- την ήττα και τα συντρίμμια του ναζιστικού καθεστώτος; Είκοσι εννέα συγκλονιστικά διηγήματα της λογοτεχνίας των ερειπίων, καθημερινές προσωπικές ιστορίες στη Γερμανία κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και αμέσως μετά. Τα κείμενά τους αποτελούν ομολογία συλλογικής ευθύνης και ψυχικού άλγους, ένω συγχρόνως προβάλλουν τον καθημερινό αγώνα επιβίωσης του λαού μέσα σ' ένα σκηνικό απόλυτης ερήμωσης: ερεί...

Το ανά χείρας σας βιβλίο προέκυψε από τις ατελείωτες συζητήσεις που είχα με τον Θεόδωρο Στάμου γύρω από τα ζητήματα της τέχνης πάνω από μία εικοσαετία και συγκεκριμένα από την άνοιξη του 1978 οπότε τον πρωτογνώρισα στη Λευκάδα, στον γάμο ενός πολύ φιλικού ζευγαριού, ως τον θάνατό του τον Φεβρουάριο 1997 στο Πανεπιστημιακό Νοσοσκομείο των Ιωαννίνων.

Μέσα στο εξωτικό σκηνικό της εξειδανικευμένης Αλγερίας, διαδραματίζονται οι δύο νουβέλες της παρούσας έκδοσης "Οι τρεις γυναίκες της κάσμπας" και "Η Σουλεϊμά". Με τις ντόπιες γυναίκες που ασκούν το αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου, οι νουβέλες, αρχικά ξετυλίγονται σαν ανατολίτικα αφηγήματα με ονειρικές, αισθησιακές καταστάσεις, σ’ ένα κόσμο ποτισμένο με πατσουλί, ιδρώτα και μπαχαρικά, ενώ στο τέλος αλλάζουν ξαφνικά ύφος καθώς αναδύουν την σκληρότητα και τον αισθησιασμό της πραγματικής, νέας Αλγερίας στα τέλη του 19ου αιώνα.

Η Γκαμπριέλ Ρουά θεωρείται η διασημότερη γαλλόφωνη συγγραφέας του Καναδά. Το έργο της διακρίνεται για την ευαισθησία και την φρεσκάδα που περιγράφει τα μικρά, ασήμαντα γεγονότα των ανθρώπων του καθημερινού μόχθου. Το βιβλίο "Ο δρόμος για το Αλταμόν" αποτελείται από τρία διηγήματα και είναι αυτοβιογραφικό. Η συγγραφέας ανακαλύπτει τις μορφές και τα σχήματα που κουβαλάει από τα παιδικά της χρόνια στο ακίνητο τοπίο της απέραντης πεδιάδας της Μανιτόμπα, όπου τα πάντα μεταβάλλονται μες στο πέρασμα του χρόνου με τις εναλλαγές των εποχών, αλλά και τις οικογενειακές μετακινήσεις...

Ο συγγραφέας αποτυπώνει με πρωτότυπο τρόπο τις περιηγήσεις του από την Ελλάδα και το εξωτερικό ως: "Την αίσθηση που του άφησαν με το πέρασμα του χρόνου, οι τόποι τους οποίους έζησε, έστω και πρόσκαιρα, από τους οποίους πέρασε, τους οποίους αγάπησε. Η ανάμνηση που του έμεινε απ' αυτούς, όταν κλείνει για λίγο τα μάτια του και τους αναπολεί".

O Εμίλ Ζολά, από τις πιο ονομαστές μορφές της παγκόσμιας λογοτεχνίας, υπήρξε πολυγραφότατος συγγραφέας και αρχηγός της νέας τότε νατουραλιστικής σχολής. Τα χειμαρρώδη μυθιστορήματά του τον κατατάσσουν μεταξύ των κορυφαίων εκπροσώπων του νατουραλιστικού μυθιστορήματος τον 19ο αιώνα. Λιγότερο γνωστό είναι ότι ο Ζολά ανήκει, χρονολογικά, μετά τον Φλωμπέρ και πριν από τον Μωπασάν, στην πλειάδα των μεγάλων συγγραφέων, οι οποίοι διέπρεψαν στο είδος του διηγήματος και της νουβέλας. Αυτήν την πλευρά του συγγραφικού του έργου, που παραμένει αρκετά άγνωστη για το ευρύ αναγνωστικό...

Η πρώτη νουβέλα, που περιλαμβάνεται στο βιβλίο, είναι η "Οικογενειακή υπόθεση". Προδημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Lanouvelle Revue" το 1881 και πρωτοεμφανίστηκε στα ελληνικά τη δεκαετία του ‘20 με τον τίτλο "Οικογενειακά" στη συλλογή διηγημάτων του Γκυ ντε Μωπασάν "Εκλεκτά διηγήματα", χωρίς ένδειξη του μεταφραστή. Είναι από τις σημαντικότερες νουβέλες του Γκυ ντε Μωπασάν. "Η Κληρονομιά", η δεύτερη νουβέλα του βιβλίου, πρωτοδημοσιεύτηκε το 1884 σε εβδομαδιαίες συνέχειες στη "Lavie Militaire" και περιλήφθηκε στη συλλογή "Η μις Χάρριετ" (1884). Στα ελληνικά δημοσιεύτηκε στην...

Το βιβλίο περιλαμβάνει τις δύο νουβέλες του Γκυ ντε Μωπασάν "Οικογενειακή υπόθεση" και "Η κληρονομιά".

Η Γκαμπριέλ Ρουά, είναι η διασημότερη γαλλόφωνη καναδή συγγραφέας. Σπούδασε και εργάστηκε για χρόνια ως δασκάλα. Η επίσκεψή της στην Ευρώπη το 1937 σηματοδότησε και την απαρχή της συγγραφικής της καριέρας. Γυρίζοντας στην πατρίδα της συνδύασε για βιοποριστικούς λόγους τη δημοσιογραφία με το πάθος της για τη λογοτεχνία. Σε ολόκληρο το έργο της κράτησε μιαν ανεπιτήδευτα απλή, χαμηλόφωνη αλλά και αβίαστη γραφή, στους ήσυχους και σιωπηλούς τόνους του αμερικανικού βορρά. Το λογοτεχνικό της ύφος το χαρακτηρίζει ανθρωπιά, ζεστασιά και αμεσότητα. Η τέχνη της συνίσταται στην πε...

Ένα όνομα στρογγυλό και γυμνό που, όταν το βλέπεις γραμμένο, μοιάζει να βρίσκεται σε ασταθή ισορροπία, χωρίς κανένα σημείο στήριξης· ένας τροχός που αποσπάστηκε και παραμένει ολομόναχος όρθιος, έτοιμος να ανατραπεί· ένα στρογγυλεμένο στόμα· ένας κόσμος· ένα μήλο· μιά λίμνη. Ακριβώς κοντά σε μια λίμνη είχε περάσει τη μισή της ζωή η δεσποινίς Ο, αφού στην Ελβετία γεννήθηκε, από καθαρόαιμους όμως Γάλλους γονείς· και με τη λίμνη Λεμάν ως σκηνικό, το όνομά της έπαιρνε διαστάσεις μεσαιωνικού έπους ή μυθιστορήματος, παρέπεμπε στον Λανσελότο της λίμνης, ή στον Όμπερον, δίχως ωστόσο...

Ένας πρώην σιτέμπορος με μεγάλη διαφορά ηλικίας από τη γυναικά του δεν καταφέρνει να κάνει παιδί. Ο οικογενειακός γιατρός συνιστά στον κ. Σαμπρ μια τονωτική θεραπεία με θαλασσινά στη Βρετάνη όπου και θα μεταβεί το ζεύγος. Τη νουβέλα χαρακτηρίζει ένα κλίμα ευφορίας και λεπτής ειρωνίας που σπάνια συναντά κανείς στο έργο του νατουραλιστή Ζολά.

Τα διηγήματα και οι νουβέλες που παρουσιάζονται σε τούτη την έκδοση δεν ανήκουν σε κάποια συγκεκριμένη συλλογή διηγημάτων του Μωπασάν, αλλά προέρχονται από διάφορες συλλογές που εκδόθηκαν ενόσω ζούσε ο συγγραφέας τους. Σε αυτές περιλαμβάνονταν συγκεντρωμένα, χωρίς κανένα ιδιαίτερο, κοινό θεματικό στοιχείο, αλλά με μοναδικό γνώμονα τη χρονική τους ακολουθία, διηγήματα και νουβέλες που ο Μωπασάν είχε ήδη δημοσιεύσει σε διάφορες παρισινές εφημερίδες. Είναι, λοιπόν, φυσικό και τα παρόντα διηγήματα να μην έχουν κοινό θεματικό άξονα, αν και θα μπορούσαν ενδεχομένως να είχαν επιλε...