Πιομπίνος Φοίβος Ι.
Piompínos Foívos I.
Ο Φοίβος Ι. Πιομπίνος (Αθήνα, 1945), απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών (Dοrpfeld Gymnasium), σπούδασε οικονομικές επιστήμες στην Αθήνα (ΑΣΟΕΕ) και οικονομία και φιλοσοφία στο Παρίσι (Σορβόννη και Εcole Pratique des Hautes Εtudes). Είναι συνταξιούχος της Ε.Τ.Ε, όπου εργάστηκε επί 32 χρόνια (1964-1996).Τα τελευταία δώδεκα χρόνια της υπαλληλικής του σταδιοδρομίας ήταν προϊστάμενος του Ιστορικού Αρχείου της Ε.Τ.Ε. Το 1979 δημοσίευσε το βιβλίο "Έλληνες αγιογράφοι μέχρι το 1821" (β΄ έκδ. αναθεωρημένη και βελτιωμένη 1984, ΕΛΙΑ), το 1996 τη "Σπουδή θανάτου" (β' έκδ. 2006, Μαΐστρος), το 2003 τη μαρτυρία του για τον ζωγράφο Θεόδωρο Στάμο (Fagotto/Θρόισμα) το 2014 το "Τόπων ενθυμήματα" (Θίνες) και το 2016 τις "Σκόρπιες σκέψεις πάνω στην ελληνική γραμμή" (Εκδόσεις του Φοίνικα). Μεταφράζει γαλλική, γερμανική και ιταλική λογοτεχνία και συνεργάζεται με τα σημαντικότερα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά.
Δύο νουβέλες
Maupassant Guy de 1850-1893
Ίκαρος (2008)
Το βιβλίο περιλαμβάνει τις δύο νουβέλες του Γκυ ντε Μωπασάν "Οικογενειακή υπόθεση" και "Η κληρονομιά".
Δύο νουβέλες
Maupassant Guy de 1850-1893
Ίκαρος (2010)
Η πρώτη νουβέλα, που περιλαμβάνεται στο βιβλίο, είναι η "Οικογενειακή υπόθεση". Προδημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Lanouvelle Revue" το 1881 και πρωτοεμφανίστηκε στα ελληνικά τη δεκαετία του ‘20 με τον τίτλο "Οικογενειακά" στη συλλογή διηγημάτων του Γκυ ντε Μωπασάν "Εκλεκτά διηγήματα", χωρίς ένδειξη του μεταφραστή. Είναι από τις σημαντικότερες νουβέλες του Γκυ ντε Μωπασάν. "Η Κληρονομιά", η δεύτερη νουβέλα του βιβλίου, πρωτοδημοσιεύτηκε το 1884 σε εβδομαδιαίες συνέχειες στη "Lavie Militaire" και περιλήφθηκε στη συλλογή "Η μις Χάρριετ" (1884). Στα ελληνικά δημοσιεύτηκε στην...
Ελ Βερδούγο
Balzac Honoré de 1799-1850
Ολκός (2002)
"Ελ βερδούγο" σημαίνει "Ο δήμιος" και στο αφήγημά του αυτό ο Γάλλος μυθιστοριογράφος του 19ου αιώνα Ονορέ ντε Μπαλζάκ επέλεξε να κρατήσει τον ισπανικό τίτλο από την πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα "La Mode" (28-1-1830) έως την τελευταία -το συμπεριέλαβε στον 15ο τόμο του έργου του "La comedie humaine" ("Η ανθρώπινη κωμωδία"). Στη νουβέλα αυτή αφηγείται αριστοτεχνικά ένα αιματοβαμμένο επεισόδιο της γαλλικής εκστρατείας στην Ισπανία το 1808 και τη συνακόλουθη θηριωδία της, δείχνοντας περισσότερη συμπάθεια για τους Ισπανούς στασιαστές παρά για τους κατακτητές συμπατριώτες του...
Έλληνες αγιογράφοι μέχρι το 1821
Πιομπίνος Φοίβος Ι.
Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.) (1984)
Επειδή θέλησα η εργασία μου - σ' αυτή τη φάση τουλάχιστον - να είναι ένα εγχειρίδιο ιδιαίτερα εύχρηστο και προσιτό σε όλους, της έδωσα τη μορφή ενός λεξικού όπου παρέχονται οι εντελώς στοιειώδεις πληροφορίες για έναν αρκετά σημαντικό αριθμό αγιογράφων, από τότε που υπάρχει χριστιανική ζωγραφική έως το 1821. Άλλωστε, η παροχή περισσότερων πληροφοριών για τους αγιογράφους θ' απαιτούσε άλλης κλίμακας έργο, που ευελπιστώ κάποια μέρα να καταφέρω να ολοκληρώσω. Ως αγιογράφο θεωρώ κάθε είδους "ζωγράφο αγίων εικόνων", όποια μορφή κι αν έχουν αυτές. Έτσι, στη μελέτη μου περιλαμβάν...
Ένας γέρος
Loti Pierre 1850-1923
Θίνες (2018)
Ο Ζαν Κερβελλά, ένας γερο-θαλασσόλυκος συνταξιούχος πια, παγιδευμένος λόγω απόσυρσης και ηλικίας από την ακινησία της στεριάς, αναπολεί τη ναυτική του ζωή και τα χρόνια εκείνα που τα μπράτσα του ήταν στιβαρά και μπορούσε να θέλγει τις γυναίκες σε κάθε λιμάνι. Η ζωή του σημαδεύτηκε από δράματα, όπως η απιστία της γυναίκας του και ο θάνατος της μονάκριβης κόρης τους. Η μελαγχολία που φέρνει το αναπόδραστο πέρασμα του χρόνου, η πλήξη της καθιστικής ζωής, γίνονται ο κανόνας της καθημερινότητάς του. Για να καταπολεμήσει τον πειρασμό του καλέσματος της ανοιχτής θάλασσας, καταφεύγ...
Επίλεκτα διηγήματα
Maupassant Guy de 1850-1893
Ίκαρος (2005)
Τα διηγήματα και οι νουβέλες που παρουσιάζονται σε τούτη την έκδοση δεν ανήκουν σε κάποια συγκεκριμένη συλλογή διηγημάτων του Μωπασάν, αλλά προέρχονται από διάφορες συλλογές που εκδόθηκαν ενόσω ζούσε ο συγγραφέας τους. Σε αυτές περιλαμβάνονταν συγκεντρωμένα, χωρίς κανένα ιδιαίτερο, κοινό θεματικό στοιχείο, αλλά με μοναδικό γνώμονα τη χρονική τους ακολουθία, διηγήματα και νουβέλες που ο Μωπασάν είχε ήδη δημοσιεύσει σε διάφορες παρισινές εφημερίδες. Είναι, λοιπόν, φυσικό και τα παρόντα διηγήματα να μην έχουν κοινό θεματικό άξονα, αν και θα μπορούσαν ενδεχομένως να είχαν επιλε...
Η δεσποινίς Ο
Nabokov Vladimir 1899-1977
Μαΐστρος (2007)
Ένα όνομα στρογγυλό και γυμνό που, όταν το βλέπεις γραμμένο, μοιάζει να βρίσκεται σε ασταθή ισορροπία, χωρίς κανένα σημείο στήριξης· ένας τροχός που αποσπάστηκε και παραμένει ολομόναχος όρθιος, έτοιμος να ανατραπεί· ένα στρογγυλεμένο στόμα· ένας κόσμος· ένα μήλο· μιά λίμνη. Ακριβώς κοντά σε μια λίμνη είχε περάσει τη μισή της ζωή η δεσποινίς Ο, αφού στην Ελβετία γεννήθηκε, από καθαρόαιμους όμως Γάλλους γονείς· και με τη λίμνη Λεμάν ως σκηνικό, το όνομά της έπαιρνε διαστάσεις μεσαιωνικού έπους ή μυθιστορήματος, παρέπεμπε στον Λανσελότο της λίμνης, ή στον Όμπερον, δίχως ωστόσο...
Η διαφορετική πνευματική οπτική Ελλάδας και Δύσης μέσα από την τέχνη
Πιομπίνος Φοίβος Ι.
Εκδόσεις του Φοίνικα (2017)
Το ανά χείρας σας βιβλίο προέκυψε από τις ατελείωτες συζητήσεις που είχα με τον Θεόδωρο Στάμου γύρω από τα ζητήματα της τέχνης πάνω από μία εικοσαετία και συγκεκριμένα από την άνοιξη του 1978 οπότε τον πρωτογνώρισα στη Λευκάδα, στον γάμο ενός πολύ φιλικού ζευγαριού, ως τον θάνατό του τον Φεβρουάριο 1997 στο Πανεπιστημιακό Νοσοσκομείο των Ιωαννίνων.
Η διδασκαλία του Ραμακρίσνα
Printa (2001)
Η Ελλάδα και ο δικέφαλος αετός
Πιομπίνος Φοίβος Ι.
Εκδόσεις του Φοίνικα (2019)
"Η γλώσσα του συμβολισμού και των συμβόλων είναι η κατεξοχήν γλώσσα της Μύησης, και τα εμβλήματά της, καθώς δεν είναι ανθρώπινες επινοήσεις αλλά σύμβολα προερχόμενα από θεία Πηγή, είναι ιερά. Φέρουν τον άνθρωπο σε άμεση επικοινωνία με το Θείον. Απ' όλα τα ευφάνταστα σύμβολα που απεικονίζουν κρυπτικά τη Διπολικότητα του Θείου, ο Δικέφαλος Αετός είναι το αρχέτυπο εκείνο που εκφράζει πληρέστερα, σχηματικά, στον κόσμο ετούτο της ύλης, και ειδικότερα στην Ελλάδα, τη συλλειτουργία της Σοφίας - έκφρασης του Αιωνίου - και της Αγάπης - έκφρασης του Απείρου - του Θεού, εκφράζει δηλαδ...
Η συμβολική παρουσία του λιονταριού στην Αργολιδοκορινθία
Πιομπίνος Φοίβος Ι.
Εκδόσεις του Φοίνικα (2019)
Στη βόρεια άκρη της αργολικής πεδιάδας, σε σχετικά μικρή απόσταση από την Τίρυνθα και τις Μυκήνες, απλώνεται ο κάμπος της Νεμέας με μικρές σπηλιές στα περίχωρα. Ένα βουνό εκεί το λένε Τρητό, δηλαδή το "τρυπημένο", το "διάτρητο". Σ' αυτή την περιοχή λημέριαζε, σε χρόνους μυθολογικούς ένα λιοντάρι, που ήταν ο φόβος και ο τρόμος της χώρας, κατασπαράζοντας τους κατοίκους και τα κοπάδια τους. Κάποιος θεός το είχε στείλει για να τιμωρήσει τους κατοίκους της Νεμέας, τους απογόνους του πρωτογενούς, σύμφωνα με τους αργείτικους μύθους, ανθρώπου, του Φορωνέα. Ήταν το πασίγνωστο λιοντά...
Ιστορίες από την οδό Ντεσαμπώ
Roy Gabrielle 1909-1983
Μαΐστρος (2008)
Η Γκαμπριέλ Ρουά, είναι η διασημότερη γαλλόφωνη καναδή συγγραφέας. Σπούδασε και εργάστηκε για χρόνια ως δασκάλα. Η επίσκεψή της στην Ευρώπη το 1937 σηματοδότησε και την απαρχή της συγγραφικής της καριέρας. Γυρίζοντας στην πατρίδα της συνδύασε για βιοποριστικούς λόγους τη δημοσιογραφία με το πάθος της για τη λογοτεχνία. Σε ολόκληρο το έργο της κράτησε μιαν ανεπιτήδευτα απλή, χαμηλόφωνη αλλά και αβίαστη γραφή, στους ήσυχους και σιωπηλούς τόνους του αμερικανικού βορρά. Το λογοτεχνικό της ύφος το χαρακτηρίζει ανθρωπιά, ζεστασιά και αμεσότητα. Η τέχνη της συνίσταται στην πε...
Ο δρόμος για το Αλταμόν
Roy Gabrielle 1909-1983
Θίνες (2015)
Η Γκαμπριέλ Ρουά θεωρείται η διασημότερη γαλλόφωνη συγγραφέας του Καναδά. Το έργο της διακρίνεται για την ευαισθησία και την φρεσκάδα που περιγράφει τα μικρά, ασήμαντα γεγονότα των ανθρώπων του καθημερινού μόχθου. Το βιβλίο "Ο δρόμος για το Αλταμόν" αποτελείται από τρία διηγήματα και είναι αυτοβιογραφικό. Η συγγραφέας ανακαλύπτει τις μορφές και τα σχήματα που κουβαλάει από τα παιδικά της χρόνια στο ακίνητο τοπίο της απέραντης πεδιάδας της Μανιτόμπα, όπου τα πάντα μεταβάλλονται μες στο πέρασμα του χρόνου με τις εναλλαγές των εποχών, αλλά και τις οικογενειακές μετακινήσεις...