Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όσο ψάχνει κανείς στα κείμενα του Εμμανουήλ Ροΐδη, τόσο ανακαλύπτει μοναδικούς λογοτεχνικούς θησαυρούς, όπου ο μεγάλος Συριανός συγγραφέας γνώριζε πολύ καλά να συνδυάζει την προσφορά της σπάνιας ιστορικής πληροφορίας με την κριτική σκέψη και τον βαθύ στοχασμό. Το δοκίμιο αυτό δεν αναφέρεται μόνον στο ζήτημα των απόκρυφων ευαγγελίων και των άλλων πρωτοχριστιανικών κειμένων που εξαιρέθηκαν από τις Οικουμενικές Συνόδους και δεν απέκτησαν ποτέ τον τιμητικό τίτλο του "κανονικού", αλλά προχωρά ακόμη βαθύτερα στην περιγραφή της ψυχολογίας των πρώτων χριστιανών και αναδεικνύει κ...

To διήγημα του Εμμανουήλ Ροΐδη "Το παράπονον του νεκροθάπτου" δημοσιεύτηκε σε συνέχειες από τις 19 έως τις 27 Νοεμβρίου του 1895 στην εφημερίδα "Εφημερίς". Διατηρήθηκε η ορθογραφία του πρωτοτύπου (εξαίρεση: μονοτονικό, είνε >είναι, καταλήξεις ρημάτων και ουσιαστικών, τες >τις κ.ά.)

Ο νεαρός Ροΐδης -που θα κατέληγε να γίνει ο σημαντικότερος Νεοέλληνας συγγραφέας-, αποφασίζοντας να μελετήσει τα του δυτικού Μεσαίωνα, έδωσε φυσικά το "Η Πάπισσα Ιωάννα", έδωσε όμως και άλλα μεσαιωνολογικά κείμενα. Ενώ όμως η Πάπισσα είναι πασίγνωστη, οι σύντομες μελέτες που περιλαμβάνονται στο ανά χείρας βιβλίο έχουν μικρή διάδοση σήμερα. Το δοκίμιο "Αι μάγισσαι του μεσαιώνος" (1868) είναι το σημαντικότερο φεμινιστικό κείμενο στην ελληνική γλώσσα, απ’ όσα ξέρω εγώ τουλάχιστον. Μέσω της υπεράσπισης των μαγισσών ο κατά τα άλλα μισογύνης(;) αυτός συγγραφέας υπερασπίζεται βέβ...

Η "Πάπισσα Ιωάννα" του Εμμανουήλ Ροΐδη, ένα κλασικό έργο της νεοελληνικής λογοτεχνίας, κυκλοφόρησε το 1866 δημιουργώντας σκάνδαλο με τη δριμεία σάτιρα των εκκλησιαστικών πραγμάτων και επισύροντας την αποκήρυξή της από την Εκκλησία και τη δικαστική δίωξη του συγγραφέα της από την ελληνική πολιτεία. Παρ' όλα αυτά όμως το σατιρικό ύφος της κέρδισε τους αναγνώστες και το μυθιστόρημα γνώρισε τεράστια επιτυχία. Είναι το μόνο ελληνικό μυθιστόρημα του 19ου αι. που εξακολουθεί να μεταφράζεται σε πολλές γλώσσες και να βρίσκει ανταπόκριση σε ένα διεθνές αναγνωστικό κοινό. Το έργο φαιν...

Ένα βιβλίο-σταθμός στην ελληνική λογοτεχνία, ένα κλασικό μυθιστόρημα που εξακολουθεί να γοητεύει και να "σκανδαλίζει". Ο συγγραφέας του Εμμανουήλ Ροΐδης εκμεταλλεύεται μια μεσαιωνική ιστορία (για το σκάνδαλο ενός θηλυκού Πάπα που γέννησε στη μέση του δρόμου), με σκοπό να στηλιτεύσει τον σκοταδισμό της εκκλησιαστικής εξουσίας και να παρωδήσει την κοινωνική υποκρισία. Αν η πρόσληψη ενός βιβλίου είναι ένας ασφαλής δείκτης για να εντοπίσουμε τον κοινωνικό αντίκτυπο της λογοτεχνικής γραφής, τότε μπορούμε να υποστηρίξουμε με βεβαιότητα πως η εμφάνιση της Πάπισσας Ιωάννας του Ε...

Το διήγημα "Ψυχολογία Συριανού συζύγου" θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα και πιο χαρακτηριστικά έργα του Εμμανουήλ Ροΐδη και παραμένει διαχρονικό, αν και είναι γραμμένο το 1894.

Οι ιστορίες με ζώα ανήκουν στα λεγόμενα συριανά διηγήματα και αποτελούν καυστικές σάτιρες της τοπικής κοινωνίας. Όντας παραβολές διόρθωσης των ανθρώπινων ήθων, μέσα από τη διαρκή σύγκριση του ανθρώπου με τα ζώα και με κύριους πρωταγωνιστές τα τελευταία, γειτνιάζουν με το λογοτεχνικο ύφος των μύθων ζώων, το οποίο και εμπλουτίζουν με το επιστημονικό και θετικιστικό πνεύμα του δέκατου αιώνα.

Στην ανθολογία αυτή παρουσιάζονται ενδεικτικά έντεκα κορυφαίοι στην πλειονότητά τους εκπρόσωποι της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ο καθένας από τους οποίους αναδεικνύει με τον μοναδικό του τρόπο τη σχέση που αναπτύχθηκε ανάμεσα στον άνθρωπο και στη γάτα. Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των ιστοριών είναι η ενστικτώδης διάθεση ανεξαρτησίας του ζώου, που το κάνει να φαίνεται σαν να διεκδικεί από τον άνθρωπο μια σχέση αμοιβαιότητας. Έτσι περιγράφονται σχέσεις εξανθρωπισμένες που αναφέρονται στην τάση για ελευθερία, στον έρωτα, στη ζηλοτυπία, στη σεξουαλικότητα, στην εξυπνάδα. Η γάτα...

Εάν ο αναγνώστης μας θέσει το ερώτημα: Με ποιο κριτήριο προτιμήσαμε τις δημοσιευόμενες προτάσεις ή παραγράφους, απαντάμε αντιγράφοντας τον συγγραφέα της Παπίσσης: Οι ευφυέστατοι αφορισμοί, στην παρούσα έκδοση της "Στιγμής", σε ελάχιστο όγκο περιέχουν πολλή ουσία, όπως τα χωρία της Γραφής ή τα φιλέτα.

Οι σχολαστικοί, οι λεπτολόγοι ιστορικοί, κοινωνιολόγοι, φιλόσοφοι κ.ά. ανιχνεύουν συχνά την ουσία της αλληλοαπωθούμενης σχέσης εξουσίας - αντίστασης στους νόμους και τα θέσφατα της αποκαλούμενης "νόμιμης δύναμης επιβολής" αφενός, αφετέρου στις αναμενόμενες -και πολλές φορές παραδεδεγμένες- δραστικές κοινωνικές αντιδράσεις. Το "Λογοτεχνικό Ημερολόγιο του 2013" στις αναγνώσεις των κειμένων που περιλαμβάνει προτείνει τον προσδιορισμό αυτών των δύο καυτών εννοιών και ουσιών στα κριτήρια κάθε παρεκτροπής της εξουσίας από το δίκαιο και τη δικαιοσύνη, από τη μια πλευρά· και, α...

Οι σχολαστικοί, οι λεπτολόγοι ιστορικοί, κοινωνιολόγοι, φιλόσοφοι κ.ά. ανιχνεύουν συχνά την ουσία της αλληλοαπωθούμενης σχέσης εξουσίας - αντίστασης στους νόμους και τα θέσφατα της αποκαλούμενης "νόμιμης δύναμης επιβολής" αφενός, αφετέρου στις αναμενόμενες -και πολλές φορές παραδεδεγμένες- δραστικές κοινωνικές αντιδράσεις. Το "Λογοτεχνικό Ημερολόγιο του 2013" στις αναγνώσεις των κειμένων που περιλαμβάνει προτείνει τον προσδιορισμό αυτών των δύο καυτών εννοιών και ουσιών στα κριτήρια κάθε παρεκτροπής της εξουσίας από το δίκαιο και τη δικαιοσύνη, από τη μια πλευρά· και, α...

Το παραμύθι "Η μηλιά" του Εμμανουήλ Ροΐδη δημοσιεύτηκε πρώτη φορά το 1895 και είναι το μοναδικό έργο του συγγραφέα που έγραψε στη δημοτική. "Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι βρίσκει ένα πρωί, κάτω από ένα μηλόδεντρο, μέσα στο δάσος ένα κοριτσάκι, σκεπασμένο με άνθη λευκά, που είχε ρίξει απάνω του ο άνεμος τη νύχτα. Αμέσως το υιοθετούν και το φωνάζουν "Μηλιά". Το κορίτσι έχει μεγάλη καρδιά, αγαπάει πολύ τους γονείς του και προστατεύει με κάθε τρόπο τα ζώα και τα πουλιά του δάσους . Εκείνα με τη σειρά τους το ανταμείβουν και..." Ένα τρυφερό παραμύθι που κρατάει ευχάριστη συντ...

Η "ψυχολογία συριανού συζύγου" (1894) είναι ένα από τα διηγήματα της τελευταίας φάσης του ροιδικού έργου και αποτελεί ταυτόχρονα ένα δείγμα του ανατρεπτικά ειρωνικού ύφους του με δόσεις σάτιρας για τα λογοτεχνικά δεδομένα της Ελλάδας και όχι μόνο. Ένας ορκισμένος εργένης ερωτεύεται παράφορα μια νέα και για να μπορέσει να απαλλαγεί από την "κατάστασην ερωτευμένου" κάνει το προφανές... την παντρεύεται. Όσο περνάει ο καιρός διαπιστώνει ότι ο έρωτας αντί να κοπάσει έχει φουντώσει... Και τότε αρχίζει το προσωπικό του παραλήρημα και οι εφιαλτικές νύχτες του, αποτελούμενες από...

"Κάνουμε θέατρο για την ψυχή μας" μας εξομολογείται ο Κάρολος Κουν. Βλέπουμε θέατρο, συμμετέχοντας όλοι στη θεατρική διαδικασία, συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, σκηνογράφοι, λοιποί καλλιτεχνικοί συντελεστές και θεατές, για να νιώσουμε ο ένας την ευαισθησία του άλλου μέσω αυτής της μορφής τέχνης· για να συγκινηθούμε και να συγκινήσουμε με τις αλήθειες, τα ανθρώπινα πάθη μας, τα προσωπικά αδιέξοδα, τις ηθικές αμφιβολίες και την ποθεινή λύτρωση στο τέλος όλων όσα διαδραματίζονται επί σκηνής. Κι όταν η αυλαία πέφτει, γεμάτοι μαγεία θεάματος και κατανόηση υπαρξιακών καταστά...

"Κάνουμε θέατρο για την ψυχή μας" μας εξομολογείται ο Κάρολος Κουν. Βλέπουμε θέατρο, συμμετέχοντας όλοι στη θεατρική διαδικασία, συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, σκηνογράφοι, λοιποί καλλιτεχνικοί συντελεστές και θεατές, για να νιώσουμε ο ένας την ευαισθησία του άλλου μέσω αυτής της μορφής τέχνης· για να συγκινηθούμε και να συγκινήσουμε με τις αλήθειες, τα ανθρώπινα πάθη μας, τα προσωπικά αδιέξοδα, τις ηθικές αμφιβολίες και την ποθεινή λύτρωση στο τέλος όλων όσα διαδραματίζονται επί σκηνής. Κι όταν η αυλαία πέφτει, γεμάτοι μαγεία θεάματος και κατανόηση υπαρξιακών καταστ...

Μια γλυκιά σπλαχνική κοπέλα, που μια μέρα σώζει ένα σμάρι πουλιά από τα σκάγια των κυνηγών, καταφέρνει με τη βοήθεια των πουλιών, που πια είναι οι καλύτεροί της φίλοι, να γίνει η γυναίκα του βασιλιά και η πιο ευγενική και καλόκαρδη βασίλισσα σε όλο τον κόσμο.

Il matrimonio: paradiso o inferno? Tutto dipende da noi, da come ci poniamo davanti alle inevitabili discussioni, agli immancabili conflitti, alle bizze del coniuge. Un sereno sorriso, consapevole e distaccato al tempo stesso, un benevolo non prendere troppo sul serio gli altrui capricci. In queste pagine Roidis, nei panni dell’ex marito geloso, ci spiega come sia questione non tanto di saper stare al gioco, ma di riuscire a prendere il prossimo per il verso giusto, gentile consorte inclusa. Ossia con la giusta dose di ironia - e di autoironia.

"Η Ιωάννα, κατά την μαρτυρίαν πάντων των ιστορικών, υπήρξε, κατ' αρχάς τουλάχιστον, καλός πάπας, φυλάττουσα των προκατόχων της τας παραδόσεις και ακαμάτως υφαίνουσα το δογματικόν εκείνο δίκτυον, το προωρισμένον ν' αποκρύπτη τον ουρανόν εις τα όμματα των ευσεβών χριστιανών". Ο Εμμανουήλ Ροΐδης, στην "Πάπισα Ιωάννα" (1866), αφηγείται την ιστορία της Ιωάννας η οποία κατάφερε να εκμεταλευτεί τις δεισιδαιμονίες, την τυπολατρία, τη μυστικοπάθεια των κληρικών αλλά και του λαού και να αναρριχηθεί στον παπικό θρόνο, μετά το θάνατο του Λέοντα Δ΄, χωρίς ωστόσο να καταφέρει ταυτόχρο...

Στην ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας η διαμάχη ανάμεσα στον Εμμανουήλ Ροΐδη και στον Άγγελο Βλάχο το 1877, με αντικείμενο την (ελληνική) ποίηση και κριτική, έχει καταχωρηθεί ως σημαντικό γεγονός του φθίνοντος 19ου αιώνα. Με την απήχησή της επηρέασε πολύτροπα τον πνευματικό χώρο και συνέβαλε σημαντικά στη διαμόρφωση πρόσφορου κλίματος για τις αναζητήσεις της γενιάς του '80, η οποία προσπαθούσε τότε να επιβάλει την παρουσία της. [...] Η διαμάχη Ροΐδη-Βλάχου θεωρήθηκε (ορθά, όπως θα δούμε) διαμάχη και παρουσιάστηκε με τις μεταφορές και τις εικονοποιίες πολεμικής σύγκρουσ...