Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Άντολφ Γκάλαντ υπήρξε Διοικητής των Καταδιωκτικών της Λουφτβάφε και ένας από τους μεγαλύτερους ιπτάμενους άσσους του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Πέταξε σε 705 μάχιμες αποστολές και πολέμησε τόσο στο Δυτικό Μέτωπο όσο και στο μέτωπο της Άμυνας της Γερμανίας. Σε τέσσερεις περιπτώσεις επέζησε κατά την κατάρριψή του και πιστώθηκε με ένα εκπληκτικό ρεκόρ 104 εναέριων νικών. Οξυδερκής και ατρόμητος ως ηγέτης, δεν δίστασε να έρθει σε ευθεία αντιπαράθεση τόσο με τον Χέρμαν Γκαίρινγκ όσο και με τον ίδιο τον Αδόλφο Χίτλερ. Για τον λόγο αυτόν, η διοίκηση της Λουφτβάφε τον απέπεμψε, θέτον...

Οι μελέτες που περιλαμβάνονται σε αυτό το βιβλίο μπορούν να ταξινομηθούν σε τέσσερεις διακριτές αλλά και αλληλεπικαλυπτόμενες θεματικές ομάδες που αφορούν ιστορικές βιογραφίες, τις αγγλοελληνικές σχέσεις κατά τους πρόσφατους αιώνες, πτυχές της ιστορίας του αλύτρωτου ελληνισμού, καθώς και ορισμένα ενδιαφέροντα πολιτικά και στρατιωτικά γεγονότα που επηρέασαν την ελληνική και/είτε τη νεώτερη ευρωπαϊκή Ιστορία, κυρίως σε σχέση με τους δύο παγκοσμίους πολέμους. Οι περισσότερες έχουν δημοσιευτεί σε ποικίλα ιστορικά έντυπα από τη δεκαετία του 1990 έως σήμερα. Παρά ταύτα, ένα με...

Τα κείμενα αυτού του βιβλίου αποτυπώνουν τα συμπεράσματα αναζητήσεων και ερευνητικών προσπαθειών τόσο σε παλαιότερες περιόδους της βυζαντινής ιστορίας (με έμφαση στους υστεροβυζαντινούς αιώνες),όσο και στους πρώτους αιώνες της Τουρκοκρατίας. Η χρονική αυτή περίοδος, η οποία χονδρικά αρχίζει απο τον 13ο αιώνα και εκτείνεται έως και τον 17ο, είναι ιδιαίτερα πλούσια σε γεγονότα αλλά εξακολουθεί να παραμένει σε μεγάλο βαθμό "ανεξερεύνητη", λόγω της έντονης ρευστότητας που την χαρακτηρίζει, την οποία οι ιστορικές πηγές συχνά αδυνατούν να καταγράψουν με σαφήνεια. Έτσι, οι μελέτες...

Ο Σαμπούρο Σακάι ήταν ο μεγαλύτερος πιλότος καταδιωκτικών της Ιαπωνίας που επέζησε από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τα συναρπαστικά απομνημονεύματά του αποδείχθηκαν το πιο δημοφιλές και διαχρονικό βιβλίο που γράφτηκε ποτέ για τον πόλεμο στον Ειρηνικό. Ένας θρύλος των αιθέρων, ο Σακάι ενεπλάκη σε περισσότερες από 200 αερομαχίες, από τις Φιλιππίνες μέχρι την Ίβο Τζίμα, και ήταν ο μόνος Ιάπωνας που δεν έχασε ποτέ κάποιον παραστάτη στη μάχη. Στο τέλος του πολέμου είχε καταρρίψει 64 συμμαχικά αεροπλάνα. Σήμερα, το βιβλίο παραμένει μια πολύτιμη μαρτυρία ενός αυτόπτη μάρτυρα...

Η ιστορία της Ελλάδας ορίστηκε μέσα από άγριες συγκρούσεις και τις περισσότερες φορές, ο εχθρός ήταν ο ίδιος μας ο εαυτός. Ανακαλύψτε την ιστορία που δε διδαχθήκαμε ποτέ. Όποιος έχει επιχειρήσει να μελετήσει την ελληνική ιστορία, έχει σίγουρα αντιληφθεί από την πρώτη στιγμή πως οι μεταξύ μας διαμάχες έχουν μέχρι σήμερα δυναμιτίσει κάθε μας απόπειρα να ξεφύγουμε από τα δεινά που μας συνοδεύουν εδώ και αιώνες: τις οικονομικές δυσκολίες, την έλλειψη οράματος, τη διαφθορά. Φταίει η νοοτροπία μας και άρα είμαστε καταδικασμένοι να επαναλαμβάνουμε τα λάθη μας, ή υπήρξαμε θύμτα...

Η ιστορία της Ελλάδας σημαδεύτηκε καθοριστικά από ορισμένες μεγάλες οικογένειες και τις ισχυρές προσωπικότητες που έθρεψαν στους κόλπους τους. Στην έκδοση αυτή παρουσιάζονται με τρόπο μυθιστορηματικό η πορεία και η δράση των μελών δέκα από τις πιο σημαντικές οικογένειες της Ελλάδας: Γλύξμπουργκ, Μπενάκη, Δραγούμη, Τρικούπη, Βενιζέλου, Μητσοτάκη, Παπανδρέου, Ωνάση, Νιάρχου, Καραμανλή.

Η υστεροβυζαντινή Πελοπόννησος (1204-1461) υπήρξε ένας χώρος έντονων πολιτικών και κοινωνικών ζυμώσεων. Η αναγκαστική συνύπαρξη στα στενά γεωγραφικά της όρια δυο αντίπαλων κρατικών μορφωμάτων (του λατινικού πριγκιπάτου της Αχαϊας και του βυζαντινού δεσποτάτου του Μυστρά) και ταυτόχρονα αρκετών εθνοτικών ομάδων με ποικίλη προέλευση (Ελλήνων, Λατίνων, Αλβανών, Σλάβων, Εβραίων, Τσιγγάνων και Τούρκων), είχε ως αποτέλεσμα την πρόκληση επανειλημμένων εντάσεων και πολεμικών συγκρούσεων. Παράλληλα, όμως συνέβαλε αναπόφευκτα και στην ανταλλαγή γόνιμων πολιτιστικών ερεθισμάτων τα οπο...

Οι λαϊκές εξεγέρσεις δεν ήταν σπάνιο φαινόμενο στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Η αυτοκρατορική εξουσία περιοριζόταν από την αντίληψη ότι οι αυτοκράτορες ήταν οι αντιπρόσωποι του Θεού στη Γη και, κατά συνέπεια, ήταν υποχρεωμένοι να κυβερνούν με βάση τους χριστιανικούς νόμους αλλά και τη μακραίωνη ρωμαϊκή πολιτειακή παράδοση, στο πλαίσιο της οποίας ορισμένες θεσμικές αρμοδιότητες ασκούνταν από άλλους φορείς. Κατά την πρωτοβυζαντινή περίοδο (4ος-7ος αι.) συνήθως το επίκεντρο των κοινωνικών συγκρούσεων ήταν ο Ιππόδρομος της Κωνσταντινούπολης και το λαϊκό αίσθημα το εξέφραζαν οι...

Ο τρίτος τόμος είναι αφιερωμένος στους βυζαντινούς χρόνους. Η μεταφορά της πρωτεύουσας στην Κωνσταντινούπολη, πυρήνα της Ανατολικής Χριστιανικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, σηματοδοτεί τη μετάβαση από τη Ρώμη στο Βυζάντιο. Η Μικρά Ασία οργανώνεται διοικητικά μέσω του θεσμού των θεμάτων, ο οποίος διευκολύνει τη στρατιωτική άμυνα της περιοχής και την επιβολή φορολογίας. Το εμπόριο διεξάγεται μέσω ενός εξελιγμένου οδικού δικτύου και η πλούσια πνευματική παραγωγή απεικονίζεται στις θρησκευτικές διαμάχες της περιόδου και την ακμάζουσα βυζαντινή τέχνη. Η Μικρά Ασία αποτελεί...

Στις 29 Μαϊου 1453 ο στρατός του Μωάμεθ Β΄ εξαπέλυσε την τελική επίθεσή του εναντίον της Κωνσταντινούπολης. Οι γενναίοι υπερασπιστές της «γερασμένης» πρωτεύουσας της χριστιανικής Ανατολής αμύνθηκαν μέχρις εσχάτων. Ωστόσο, τα εξασθενημένα τείχη δεν άντεξαν την εχθρική πίεση. Η κραυγή "Εάλω η Πόλις" δονούσε την ατμόσφαιρα. Ο θρυλικός αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος αγωνίσθηκε ηρωικά και έπεσε στο πεδίο της μάχης. Το Βυζάντιο δεν υπήρχε πλέον.

Το άλλοτε κραταιό Βυζάντιο είχε πλέον συρρικνωθεί σε μια θλιβερή μικρογραφία, με την Κωνσταντινούπολη και τα πέριξ στον οθωμανικό κλοιό. Γύρω της το μπουλούκι των πολιορκητών: Έλληνες εξωμότες, Αλβανοί και Σέρβοι μιναδόροι, δυσαρεστημένοι Ούγγροι μηχανικοί και το τουρκικό ασκέρι. Μέσα Έλληνες υπερασπιστές, Βενετοί ναυτικοί, αμφίθυμοι Γενοβέζοι και ευάριθμοι Βαράγκοι μισθοφόροι. Και ένας Γερμανός μηχανικός για την άμυνα των οχυρώσεων. Στις επόμενες 190 σελίδες ζωντανεύει η τοιχογραφία της πολιορκίας, με ιστορικές μαρτυρίες και από τις δύο πλευρές των οχυρώσεων. Ο Σφραν...

Οι δύο πρώτοι αιώνες της Τουρκοκρατίας αποτελούν πιθανότατα τη σκοτεινότερη περίοδο στην ιστορία της Αθήνας. Η άλλοτε ένδοξη πόλη της Παλλάδας, η οποία, αν και άσημη κατά τη βυζαντινή περίοδο, ευτύχησε να μην υποστεί καταστροφές και εθνολογικές αλλοιώσεις, επρόκειτο από τον 13ο αιώνα και εξής να γνωρίσει μια σειρά ξένων κατακτητών με τελευταίους, το 1456, τους Οθωμανούς Τούρκους. Η οθωμανική κατάκτηση, αν και ειρηνική, διαφοροποίησε καθοριστικά τη μορφή και τη δομή της πόλης χωρίς, πάντως, να επηρεάσει σημαντικά την οικονομική της ευμάρεια. Η εγκατάσταση Τούρκων εποίκων κατ...

Οι μελέτες που αποτελούν τον παρόντα τόμο εξετάζουν διάφορες πτυχές μιας θεματικής ενότητας που χρονολογικά απλώνεται από τις απαρχές της λεγόμενης υστερομεσαιωνικής εποχής (11ος αιώνας) ως την περίοδο μετάβασης από το υστερομεσαιωνικό κόσμου στους νεότερους χρόνους (15ος-16ος αιώνες). Πρόθεση των συγγραφέων είναι να επιτευχθεί μια όσο το δυνατόν πληρέστερη κάλυψη στη συνέχεια της αφήγησης για την εξεταζόμενη περίοδο, από μελέτη σε μελέτη.

[...] Παρότι οι περισσότεροι ιστορικοί αποφεύγουν να συσχετίζουν την πολιτική πραγματικότητα με το αντικείμενο των ερευνών τους, προσωπικά θεωρώ ότι σύγχρονα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής μπορούν να αποτελέσουν γόνιμα ερεθίσματα για ιστορικό προβληματισμό, ιδιαίτερα μάλιστα επειδή η τροπή των εξελίξεων συχνά ξεφεύγει από διαμορφωμένα στερεότυπα και προβλέψεις. Υπ' αυτή την έννοια, οι απαρχές σύγχρονων προβλημάτων που αφορούν τη Μακεδονία, τη Θράκη και τη Μικρά Ασία, περιοχές στις οποίες ο ελληνισμός συμβίωσε επί αιώνες με γειτονικούς λαούς, μπορούν να αναζητηθούν ακόμη και...

Η Μικρά Ασία κατέχει ιδιαίτερα σημαντική θέση στην ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η συμβολή του μικρασιατικού Ελληνισμού στην άμυνα και την ανασύστασή της (μετά το 1204), τη διαφύλαξη και την αναζωογόνηση του πολιτισμού της, αλλά και την οικονομική πρόοδό της ήταν μεγαλύτερη από κάθε άλλης πληθυσμιακής ομάδας. Χάρη στη γεωγραφική της ιδιαιτερότητα, η Μικρά Ασία υπήρξε πεδίο διαμόρφωσης ποικίλων εκφάνσεων του πνεύματος, όπως της Ορθοδοξίας, του βυζαντινού δικαίου και της διαφύλαξης και της προβολής της αρχαιοελληνικής παιδείας. Η απώλεια της Μικράς Ασίας υπήρξε καθορι...

Το κείμενο του Λαόνικου Χαλκοκονδύλη για την άλωση της Κωνσταντινούπολης έχει προβληθεί ελάχιστα μέχρι σήμερα παρότι ο συγγραφέας του, ένας σημαντικός Βυζαντινός ιστοριογράφος του 15ου αιώνα, χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους τέσσερεις Βυζαντινούς ιστορικούς της Άλωσης. Στο βιβλίο, εκτός από το πρωτότυπο κείμενο, το σχετικό με την Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453), και την απόδοσή του, για πρώτη φορά στη Νεοελληνική, παρουσιάζονται η ζωή και το έργο του Λαόνικου Χαλκοκονδύλη με πλήθος ιστορικών σχολίων από τον Νικόλαο Νικολούδη, έναν από τους πιο ειδικούς ερευνητές του έργο...

Αυτή η κλασική περιγραφή παρουσιάζει τον οδυνηρό κλονισμό που προκάλεσε στη δυτική χριστιανοσύνη η άλωση της Κωνσταντινούπολης το Μάιο του 1453, μετά από πολιορκία μερικών εβδομάδων. Οι εκκλήσεις της πόλης είχαν αγνοηθεί και η βοήθεια που είχε σταλεί στη διάρκεια αυτής της κρίσης ήταν αμελητέα. Στους Τούρκους η νίκη δεν προσέφερε μόνο μία νέα αυτοκρατορική πρωτεύουσα, αλλά και εξασφάλισε ότι η αυτοκρατορία τους θα είχε διάρκεια. Για τους Έλληνες η κατάκτηση σήμανε το τέλος του βυζαντινού πολιτισμού και οδήγησε στην ομαδική αποχώρηση των λογίων, που είχε ως συνέπεια την κατα...

Το τρίτομο έργο του Κέννεντυ για την Κλασική ρητορική θεωρείται προ πολλού ως μια έγκυρη πραγματεία επί του θέματος. Ο παρών, νέος τόμος, μια εκτενής αναθεώρηση και σύμπτυξη των έργων Η τέχνη της πειθούς στην αρχαία Ελλάδα, Η τέχνη της Ρητορικής στο ρωμαϊκό κόσμο, και Η ελληνική Ρητορική υπό τους Χριστιανούς αυτοκράτορες αποτελεί μια περιεκτική ιστορία της κλασικής ρητορικής, που σίγουρα θα αποτελέσει πρότυπο για την εποχή του. O Kennedy αρχίζει διευκρινίζοντας εκείνα τα ρητορικά χαρακτηριστικά της πρώιμης ελληνικής γραμματείας που προεξοφλούσαν το σχηματισμό της "μεταρητορ...

H μεσαιωνική ελληνική ιστορία είναι μια περίοδος για την οποία οι γνώσεις μας εξακολουθούν να παραμένουν αρκετά ασαφείς και συγκεχυμένες. Ο ελληνικός χώρος παρέμεινε επί πολλούς αιώνες στο περιθώριο των πολιτικών εξελίξεων τόσο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας (της οποίας αποτελούσε τμήμα), όσο και της μεσογειακής ή της ευρύτερης ευρωπαϊκής ιστορίας. Ο διαμελισμός της Βυζαντινής αυτοκρατορίας από τους σταυροφόρους της Δ΄ Σταυροφορίας (1204) ώθησε στο ιστορικό προσκήνιο ένα μεγάλο μέρος των ελληνικών χωρών. Η πολυδιάσπασή τους όμως σ' ένα πλήθος κρατιδίων με εναλλασόμενους ηγεμό...