Δικταίος Άρης
Diktaíos Áris
Άρης Δικταίος (1919-1983). Ο Άρης Δικταίος (πραγματικό όνομα Κώστας Κωνσταντουλάκης) γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Το 1938 γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου φοίτησε ως το 1940, οπότε επιστρατεύτηκε. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής έζησε στην Κρήτη. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1945 και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία στον Τύπο και το ραδιόφωνο, ως συνεργάτης του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας από το 1946 ως το 1951. Μαθητής Γυμνασίου ακόμα δημοσίευσε ποιήματα στο περιοδικό Νέα Γράμματα και το 1935 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Δώδεκα εφιαλτικές βινιέτες. Είχε προηγηθεί η αποκηρυγμένη ποιητική συλλογή Στα κύματα της ζωής (1934). Συνεργάστηκε με τα περιοδικά Νεοελληνικά Γράμματα, Νέοι Ρυθμοί, Φιλολογικά Χρονικά, Νέα Εστία, Νέα Πορεία κ.α. Ιδιαίτερα ογκώδες είναι το δοκιμιακό και μεταφραστικό του έργο, ενώ εξέδωσε επίσης ποιητικές και λογοτεχνικές ανθολογίες. Τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης το 1956 από κοινού με το Γιάννη Ρίτσο και το Παράσημο του Α΄ Βαθμού των Γραμμάτων Κύριλου και Μεθόδιου από την βουλγαρική κυβέρνηση (1977). Έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες. Η ποίηση του Άρη Δικταίου τοποθετείται στη λεγόμενη πρώτη μεταπολεμική γενιά της λογοτεχνίας μας, με έντονα τα στοιχεία της υπαρξιακής αγωνίας και επιρροές από τη λογοτεχνική και φιλοσοφική παραγωγή του Jean Paul Sartre. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Άρη Δικταίου βλ. Αργυρίου Αλεξ., «Άρης Δικταίος», Η ελληνική ποίηση· Η πρώτη μεταπολεμική γενιά, σ.68-71. Αθήνα, Σοκόλης, 1982, Γιαλουράκης Μανώλης, «Δικταίος Άρης», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 6. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ. και χ.σ., «Δικταίος Άρης», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 3. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1985. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
122 Ποιήματα
Hikmet Nazim
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1985)
του σίδερου του κάρβουνου και της ζάχαρης και του πορφυρού χαλκού και της υφαντουργίας και του έρωτα και της καταπίεσης και της ζωής και όλης της βιομηχανίας και τ' ουρανού και της ερήμου και του γαλάζιου ωκεανού και των θλιμμένων ποταμών και της οργανωμένης γης και των πόλεων η μοίρα θ' αλλάξει ένα ξημέρωμα ένα ξημέρωμα στου σκοταδιού την άκρη όταν εκείνοι θα στηρίξουνε βαριά τα χέρια τους στο χώμα και θ' ανασηκωθούνε
Pen
Δωδώνη (1975)
Ανθολογία βουλγαρικής ποιήσεως
Δωδώνη (1971)
Ανθολογία παγκόσμιας ποίησης
Εκδόσεις Γκοβόστη
Ανθολογία παγκόσμιας ποίησης
Εκδόσεις Γκοβόστη
Ανθολογία παγκόσμιας ποίησης
Εκδόσεις Γκοβόστη
Ανθολογία παγκόσμιας ποίησης
Εκδόσεις Γκοβόστη
Ανθολογία παγκόσμιας ποίησης
Εκδόσεις Γκοβόστη
Ανθολογία της ελληνικής ποίησης (20ός αιώνας)
Συλλογικό έργο
Κότινος (2012)
Ο τρίτος από τους τέσσερις προγραμματισμένος συνολικά τόμους της "Ανθολογίας της ελληνικής ποίησης" του 20ού αιώνα. Σ' αυτόν τον τόμο, που περιλαμβάνει την κρίσιμη περίοδο 1940-1970 (πόλεμος, γερμανική κατοχή, αντίσταση, εμφύλιος, δικτατορία του '67), ανθολογούνται, κατά σειρά εμφάνισής τους στα γράμματα, με τα χαρακτηριστικότερα ποιήματά τους οι σημαντικότεροι ποιητές-εκπρόσωποι της πρώτης και της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς.
Άρης Δικταίος: ανθολόγιο στην ποίησή του
Δικταίος Άρης
Δοκιμάκης (2010)
Το ποιητικό έργο του Άρη Δικταίου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένας απο τους διαύλους που συνδέει τη γενιά του ΄30 με την πρώτη μεταπολεμική ποιητική μας γενιά.
Αύριο όλα θα πάνε καλύτερα
Selingo Anne - Marie
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1996)
Ορφανή από μητέρα, η Τόνια Χούμπερ ζει δύσκολα εφηβικά χρόνια μες στην αποπνικτική ατμόσφαιρα ενός καταπιεστικού σχολείου, ενώ ο πατέρας της, απόστρατος λογαχός του αυστριακού στρατού, δεν μπορεί, αν και θέλει, να της προσφέρει τη στοργή που αυτή χρειάζεται. Όμως, έστω κι έτσι, η παρουσία του είναι παρηγοριά για την Τόνια κι όταν αυτός πεθαίνει αιφνίδια από καρδιακή προσβολή, η κοπέλα βρίσκεται εντελώς μόνη. Ωστόσο, με την αισιοδοξία της νιότης ξεκινά να κερδίσει τη ζωή της και από απλή δακτυλογράφος σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό εξελίσσεται σε ραδιοφωνικό αστέρι πρώτου μ...
Για τον Χριστιανόπουλο
Συλλογικό έργο
Αιγαίον (2003)
[...] Τα κείμενα για την ποίηση του Χριστιανόπουλου καλύπτουν χρονική περίοδο, η οποία κατά τι υπερβαίνει το ήμισυ ενός αιώνα (1950-2002). Ανεξαρτήτως των κειμένων που επιλέξαμε, ένα ποσοτικό συμπέρασμα είναι δυνατόν να σκιαγραφηθεί: Με την πάροδο του χρόνου ο ουσιαστικός κριτικός λόγος υποκαθίσταται από έναν επιφανειακότερο δημοσιογραφίζοντα λόγο. Αξιόλογα κριτικά και φιλολογικά κείμενα γράφονται και σήμερα· "επιδερμικές" προσεγγίσεις επιχειρούνταν και στη δεκαετία του 1950, αλλά -ως γνωστόν- οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Η σύνταξη ενός τόμου με κριτικά κείμεν...
Δόκτωρ Φάουστους
Mann Thomas 1875-1955
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1992)
Δεν είναι ίσως και πάρα πολλοί οι άνθρωποι που θα δέχονταν να πουλήσουν την ψυχή τους στο διάβολο, προκειμένου ν' αποκτήσουν πλούτη, δόξα ή νιάτα. Πόσοι όμως από τους καλλιτέχνες δημιουργούς θ' άντεχαν στον πειρασμό μιας παρόμοιας συναλλαγής, αν το αντίτιμο της δεν ήταν υλικά αγαθά, αλλά η δυνατότητα να πραγματοποιήσουν το καλλιτεχνικό τους όραμα; Ένας απ' αυτούς, που δέχονται να θυσιάσουν την ψυχή τους στο βωμό της καλλιτεχνικής τους ολοκλήρωσης, είναι και ο ήρωας του βιβλίου αυτού, ο οποίος, όπως ακριβώς ο Δόκτωρ Φάουστ της παράδοσης, υπογράφει τη συμφωνία με το πνεύμα τ...
Έβαλντ Τράγκυ
Rilke Rainer Maria 1875-1926
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1987)
Ο Τράγκυ βλέπει τον εαυτό του σαν έναν που τον ξέχασαν, κι αρχίζει, χωρίς να το θέλει, να κινείται, να φωνάζει, για να τον προσέξουν γράφει γράμματα: στο σπίτι του, στον κύριο φον Κραντς, σ' όλους αυτούς που τυχαία γνώρισε, στέλνει μάλιστα κάνα-δυο συστημένα γράμματα, που τα είχε φέρει από το σπίτι, χωρίς να τα χρησιμοποιήσει ως τώρα, και περιμένει, να δει που θα του απαντήσουν με προσκλήσεις. Του κάκου. Τον ξέχασαν, θέλει να φωνάξει και να δώσει σημεία ζωής. Η φωνή του δεν φτάνει πουθενά...
Έτσι μίλησεν ο Ζαρατούστρα
Nietzsche Friedrich Wilhelm 1844-1900
Δωδώνη (2013)
Ένα από τα φιλοσοφικά αριστουργήματα του περασμένου αιώνα, που εξάσκησαν τη μεγαλύτερη επίδραση στο νεώτερο πνεύμα, στην ίδια τη ζωή ακόμα, και που αληθινά πρόσθεσαν νέα κριτήρια στα προηγούμενα και νέες αξίες, ακόμα και νέα συναισθήματα, στάθηκε το "Έτσι μίληαεν ο Ζαρατούστρα" του Φρειδερίκου Νίτσε. Ο ίδιος ο Νίτσε, με το έργο του, την προσωπικότητά του, την ακτινοβολία των ιδεών του, την τόλμη και τον πλούτο των συνθημάτων του, συνοψίζει ένα από τα σπουδαιότερα κεφάλαια της ανθρώπινης παρουσίας πάνω στη γη. Γι' αυτό, η μετάφραση του "Ζαρατούστρα", από τον Άρη Δικταίο, έρχ...