Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ο άνθρωπος εκτυπώνει απάνω στην ψυχή του τα διαπιστευτήρια του ατομικού του πολιτισμού. Αν το γενικεύσουμε, τότε όλοι μαζί συγκροτούμε και εκπέμπουμε προς κάθε κατεύθυνση την πολιτισμική μας περιουσία, και σε τούτο η ευθύνη μας είναι μεγαλύτερη, γιατί επιμεριζόμαστε την πατρίδα μας [...] Μας δόθηκε η χάρις να ανήκουμε σε όλον τον κόσμο και σε όλη την κλίμακα της ευαισθησίας, γιατί η ποίηση δεν είναι άλλο από αυτό. Κι αν ακόμα εμφανίζει στοιχεία εθνικής εντοπιότητας, δεν παύει να μετριέται κατά το ήθος και την ποιότητά της, από την οποία απορρέει η ουσιαστική της οικουμενικ...

Συγκεντρωτικός τόμος που περιλαμβάνει το σύνολο των έως τώρα ποιητικών συλλογών του βραβευμένου Κύπριου ποιητή. ΠΟΙΗΤΗΣ Αν είχα δροσερό μυαλό, μολύβι που να γράφει γοργά γοργά μη μας προλάβει ο χρόνος και χέρι τρισευλογημένο από τους εκπροσώπους του θείου παντός, τότε στο βάθος θα 'λαμπε η χαρά μου και θα κουδούνιζαν των ουρανίων σωμάτων τα κλαριά.

Συσκευές που μετρούν το αόρατο, παρωχημένες εικόνες ιστορικών συμβάντων, αφηγήσεις σε τέταρτο πρόσωπο που ανασυντάσσεται κατά βούληση, κατονομάζοντας τον θεατή ως αναγνώστη εικονικών εξελίξεων. Το κεντρικό σημείο είναι η κίνηση και ο κραταιός ήχος, oι σιωπηλές ριπές των λεπτών αποχρώσεων που τους γυροφέρνουν. Από στιγμή σε στιγμή οι οπτικοί κραδασμοί θα εκραγούν, τάχα, σε πεδία λεκτικών αυτοσχεδιασμών. Τα έργα συνδέονται με ένα άθροισμα ετεροθαλών, μικροκειμένων, γραμμένων από σαράντα συγγραφείς ειδικά για να συνοδέψουν τα λεκτικά αυτά μηχανήματα και σχηματίζουν ένα ρέον...

Το "Σαλιγκάρι και φεγγάρι" είναι η μόνη ποιητική συλλογή του βραβευμένου ποιητή Κυριάκου Χαλαμπίδη που απευθύνεται σε παιδιά. Τα ποιήματα αυτά είναι γραμμένα με παιδικότροπο ύφος, με χιούμορ, με υπερρεαλιστικά στοιχεία, με την όσμωση του φανταστικού και του πραγματικού. Δημιουργούν ένα ιδιαίτερα ευχάριστο και παιγνιώδες ποιητικό περιβάλλον και εξοικειώνουν τα παιδιά με τον ποιητικό λόγο και ρυθμό, με χαμογελαστή πάντα διάθεση, απροσδόκητες εικόνες και μεταφορές, διεγείροντας τη φαντασία τους, διευρύνοντας τη λογική τους και "ψυχαγωγόντας" τα με την αρχαία του όρου σημασ...

ΟΠΩΡΑ Αυτά που κάποτε ήταν στήθη καμαρωτά σαν κόκορας, τώρα τα δέρνει μιας ατελείωτης θλίψης Γαλαξίας. Στήθη που δεν στοχάζονται πια τώρα το μάρμαρο και τη φωτιά. Ωσάν θεάς, που έχασε την πίστη της στο πορφυρό σκοτάδι τ' ουρανού. Ελάτε, νάρκη και όνειρα, στους πεζοδρόμους του Άδη τον ύπνο μου στιχοθετήστε, να μη θωρώ το Κλέος της Ήρας να πιπιλίζει των αιθέρων τ' άστρα· η ευκολία με την οποία γερνούν, τα χείλη γέμει αυλού με σκότος. Ο Χαραλαμπίδης μας έχει συνηθίσει στη συχνή καταβύθισή του στον μύθο, από όπου ανασύρει τα κατάλληλα νήματ...

Η κριτική συγκομιδή είναι πλούσια, ανάλογη με τις κριτικές. Οι απόψεις πολύμορφες, συχνά διατυπωμένες ως δοκιμές. Δεν υπάρχει δηλαδή ομοφωνία αλλά αξιοσημείωτη καταγραφή γνωμών. Δεν είναι το δύσβατο της ποίησης του Φωστιέρη αλλά η έκπληξη μπροστά στο νεοφανές, η αδυναμία -ανάλογη με την αμφισβήτηση του ιδίου- μπροστά στη σύλληψη του κεντρικού μηνύματός του, εκφρασμένου από συλλογή σε συλλογή ετερότροπα και με συστηματικές προσθήκες φερτής ύλης, απόδειξη της ανάπτυξης ενός συστήματος εν εξελίξει, του οποίου τα σπέρματα έχουν αναφανεί ήδη από Το Μεγάλο Ταξίδι, τη νεανική και...

Με την ποιητική του σύνθεση "Ίμερος", η οποία προστίθεται στις άλλες δέκα που εξέδωσε ως τώρα, ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης εμβαθύνει στην έννοια του Έρωτος, ιδωμένου από ποικίλες οπτικές γωνίες. Ο ποιητής επιχειρεί να ανασυνθέσει με συνεπτυγμένο τρόπο και σε γλώσσα πολυφωνική με αρχαιοελληνικές απηχήσεις το κάλλος στη βαθύτερη σημασία του. "Η γραφίδα του Κυριάκου Χαραλαμπίδη συνεχίζει αγόγγυστα στα ποιήματα της νέας συλλογής του την περιγραφή της ανείπωτης ομορφιάς, τη σκιαγράφηση του εγώ μέσω του εμείς, την ιδιαίτατη ανασύνθεση της συναισθηματικής νοημοσύνης. Το βιβλίο "Ίμε...

"Το μάθημα που λαβαίνεις από τις υποχρεώσεις σου ως ανθολόγου είναι αυτό: η Λευκωσία, μαζί με όλες τις διακλαδώσεις των γενετικών της στοιχείων, δεν αρκεί να ιδωθεί μονάχα οπτικά· επιβάλλεται να νοηθεί και απτικά. Να τη νιώσεις δηλαδή με την αφή, να την αγγίσεις και να την ανασάνεις σαν ρεύμα της ζωής και σαν «γνώση που δεκαπλασιάζει τη θλίψη». Αυτό σημαίνει ότι επωμίζεσαι τη συνείδηση του μεγάλου πόνου, όπως εκείνος εκτυπώνεται στις σελίδες της περιπετειώδους ιστορίας της." (Κυριάκος Χαραλαμπίδης) Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης συνθέτει το ψυχογράφημα της τελευταίας μοιρασμέν...

"Το μάθημα που λαβαίνεις από τις υποχρεώσεις σου ως ανθολόγου είναι αυτό: η Λευκωσία, μαζί με όλες τις διακλαδώσεις των γενετικών της στοιχείων, δεν αρκεί να ιδωθεί μονάχα οπτικά· επιβάλλεται να νοηθεί και απτικά. Να τη νιώσεις δηλαδή με την αφή, να την αγγίσεις και να την ανασάνεις σαν ρεύμα της ζωής και σαν «γνώση που δεκαπλασιάζει τη θλίψη». Αυτό σημαίνει ότι επωμίζεσαι τη συνείδηση του μεγάλου πόνου, όπως εκείνος εκτυπώνεται στις σελίδες της περιπετειώδους ιστορίας της." (Κυριάκος Χαραλαμπίδης) Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης συνθέτει το ψυχογράφημα της τελευταίας μοιρασμέν...

"Το μάθημα που λαβαίνεις από τις υποχρεώσεις σου ως ανθολόγου είναι αυτό: η Λευκωσία, μαζί με όλες τις διακλαδώσεις των γενετικών της στοιχείων, δεν αρκεί να ιδωθεί μονάχα οπτικά· επιβάλλεται να νοηθεί και απτικά. Να τη νιώσεις δηλαδή με την αφή, να την αγγίσεις και να την ανασάνεις σαν ρεύμα της ζωής και σαν «γνώση που δεκαπλασιάζει τη θλίψη». Αυτό σημαίνει ότι επωμίζεσαι τη συνείδηση του μεγάλου πόνου, όπως εκείνος εκτυπώνεται στις σελίδες της περιπετειώδους ιστορίας της." (Κυριάκος Χαραλαμπίδης) Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης συνθέτει το ψυχογράφημα της τελευταίας μοιρασμέν...

"Το μάθημα που λαβαίνεις από τις υποχρεώσεις σου ως ανθολόγου είναι αυτό: η Λευκωσία, μαζί με όλες τις διακλαδώσεις των γενετικών της στοιχείων, δεν αρκεί να ιδωθεί μονάχα οπτικά· επιβάλλεται να νοηθεί και απτικά. Να τη νιώσεις δηλαδή με την αφή, να την αγγίσεις και να την ανασάνεις σαν ρεύμα της ζωής και σαν «γνώση που δεκαπλασιάζει τη θλίψη». Αυτό σημαίνει ότι επωμίζεσαι τη συνείδηση του μεγάλου πόνου, όπως εκείνος εκτυπώνεται στις σελίδες της περιπετειώδους ιστορίας της." (Κυριάκος Χαραλαμπίδης) Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης συνθέτει το ψυχογράφημα της τελευταίας μοιρασμέν...

Ο μεγάλος ποιητής εκ Κύπρου συγκεντρώνει σε δύο τόμους μια επιλογή από τα σημαντικότερα δοκιμιακά του κείμενα για την ποίηση, τη λογοτεχνία και το έργο του. "Τον πρώτο λόγο, ακόμα κι αν αναφερόμαστε σε συγκεκριμένα ιστορικά δρώμενα, θα πρέπει να τον έχει το αισθητικό πεδίο -η ρυθμική έκφραση πραγμάτων και εννοιών στο πλαίσιο των ανθρωπίνων καταστάσεων". Αυτά σημειώνει ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης προλογίζοντας τη δίτομη συλλογή δοκιμίων, συνεντεύξεων, μελετών και άρθρων του, που καλύπτουν περίπου τέσσερις δεκαετίες. Τα κείμενα -παλαιά και νέα- μένουν κάθε φορά ως ενδείκτες συ...

Ο μεγάλος ποιητής εκ Κύπρου συγκεντρώνει σε δύο τόμους μια επιλογή από τα σημαντικότερα δοκιμιακά του κείμενα για την ποίηση, τη λογοτεχνία και το έργο του. "Τον πρώτο λόγο, ακόμα κι αν αναφερόμαστε σε συγκεκριμένα ιστορικά δρώμενα, θα πρέπει να τον έχει το αισθητικό πεδίο -η ρυθμική έκφραση πραγμάτων και εννοιών στο πλαίσιο των ανθρωπίνων καταστάσεων". Αυτά σημειώνει ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης προλογίζοντας τη δίτομη συλλογή δοκιμίων, συνεντεύξεων, μελετών και άρθρων του, που καλύπτουν περίπου τέσσερις δεκαετίες. Τα κείμενα -παλαιά και νέα- μένουν κάθε φορά ως ενδείκτες συ...

Η μετάφραση ως άθλημα Η μετάφραση υπήρξε πάντα ένας αποκαλυπτικός παράγοντας της πολιτισμικής στάθμης ενός λαού σε ορισμένο χρόνο. Θυμίζω μόνο πως η πρώτη μετάφραση λογοτεχνικού κειμένου στην ιστορία του πολιτισμού ήταν της Παλαιάς Διαθήκης στην Αλεξάνδρεια την εποχή των Πτολεμαίων. Έγινε διότι ο ρέκτης εκείνος βασιλιάς είχε αντιληφθεί πως η πανίσχυρη και πολύτιμη μερίδα του πληθυσμού της μεγάλης εμπορικής και ναυτικής πόλης, οι Εβραίοι, είχαν ξεχάσει τη γλώσσα τους αλλ' όχι και τη θρησκεία τους! [...] Το Δ.Σ. της Εταιρείας Συγγραφέων έκανε δεκτή την πρότασή μου να μετα...

ΓΛΥΠΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ Παιδί την ξάπλωσε στην άμμο, βοήθησε κι ο τεχνουργός πατέρας του. Τα φύκινα ξηραίνονται μαλλιά της· στο ουραίο τη λάμψη έχουν ωχρή τα βοτσαλάκια. Στα χείλη της ωστόσο ακόμα μένει το κρεμεζί φρέσκου ψαριού· στον κόρφο κεραμιδίζει αδούλωτη μια ρώγα. Δεν ξέρουμε· κοιμάται αυτή και λιάζεται; Σαν χαλαρή με φαίνεται· τα μάτια της στερεωμένα μαύρο πετραδάκι ξανοίγουν σε πανάρχαιους ουρανούς. Σαν μάγισσα με φαίνεται· η ανάσα της λιχνίζει την ασάλευτη σιωπή, τη θάλασσ' αγκιστρώνε, βαλσαμώνει αγράμματα, ακοινώνητα πουλιά. Θα φύγω· θα ξανάρθω α...

Όταν στα 1962 έκανα προσκαλεσμένος γι' αρκετό καιρό το πρώτο μου ταξίδι στην Κίνα, είχα την ευκαιρία να βρίσκομαι σε πάμφτωχα χωριά, σ' επαρχίες μακρινές μέσα σε οικογένειες με παιδιά πολλά. Οι δυσκολίες κι οι στερήσεις της τραχιάς ζωής ήταν ολοφάνερες στους χωρικούς που δέχονταν την ομάδα των ξένων. Όμως αυτοί, σαν να είχαν όλα τ' αγαθά που επιθυμούσαν, μας μιλούσαν με τρυφερότητα και μας έδειχναν τα γελούμενα λιγόχρονα παιδιά. Αυτά, φτωχικά ντυμένα κι όλα ίδια -όπως κι οι μεγάλο τότε-, μας πλησιάζουν με πρόσωπα φωτεινά, χαμογελώντας. Μας έκαναν εντύπωση! Πώς μπορούσαν μέ...