Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό θα το καταλάβει ίσως μόνο όποιος έχει κιόλας κάνει ο ίδιος τις σκέψεις που εκφράζονται σε αυτό -ή τουλάχιστο παρόμοιες σκέψεις. Δεν πρόκειται λοιπόν για διδακτικό βιβλίο. Ο σκοπός του θα έχει πετύχει, αν προσφέρει ευχαρίστηση σε όποιον θα το διαβάσει και θα το καταλάβει. Το βιβλίο πραγματεύεται τα προβλήματα της φιλοσοφίας και δείχνει -όπως πιστεύω- πως αυτά τα προβλήματα δημιουργήθηκαν από την παρανόηση της λογικής της γλώσσας μας. Όλο το νόημα του βιβλίου θα μπορούσαμε να το συνοψίσουμε περίπου με τα ακόλουθα λόγια: Ό,τι μπορεί γενικά να ειπωθεί, μπορεί...

Τα ποιήματα αυτά διασκευάστηκαν πρώτη φορά από τον Αμερικανό Έζρα Πάουντ αγγλικά, το 1915, με τον γενικό τίτλο "Cathay" που σημαίνει Κίνα ή καλύτερα είναι το πρώτο όνομα με το οποίο η μακρινή χώρα του Ήλιου γίνηκε γνωστή στους λαούς της μεσαιωνικής Ευρώπης. Και σήμερα ακόμα η Κίνα αναφέρεται, καμιά φορά, στην ποίηση με το όνομα Cathay, που ελληνικά το γράφουν Κατάι. Προτίμησα τη γραφή Κατάη, γιατί κάνει παραστατικότερη την έννοια του θηλυκού, η χώρα, η Κατάη. [...] (από τον πρόλογο του μεταφραστή)

Ο Σεφέρης γνωρίστηκε με τον Λορεντζάτο τον Οκτώβριο του 1947, όπως σημειώνει ο Γ. Π. Σαββίδης στο "Σχεδίασμα χρονολογίας του Γιώργου Σεφέρη (1873-1962)". Υποτίθεται ότι σημαντικό ρόλο για την προσέγγισή τους έπαιξε το "Δοκίμιο Ι (Σολωμός)" του Λορεντζάτου, που είχε εκδοθεί τον Μάρτιο του ίδιου χρόνου και το έστειλε ο νέος δοκιμιογράφος στον ποιητή. Η γνωριμία έγινε στο σπίτι του Σεφέρη, στη οδό Κυδαθηναίων (βλ. γράμμα του Λορεντζάτου, 22.5.1949) [...] Τα γράμματα που περιέχονται στον τόμο τούτο ανταλλάχτηκαν από τις τέσσερις μεγάλες στεριές, την Ευρώπη, την Ασία, την Αφρ...

Διόσκουροι. Διός - γιατί και οι δυο τους στάθηκαν παιδιά του Θεού. Κούροι - γιατί και οι δυο τους πέρασαν το σύνορο του θανάτου "έτσι νέοι, σχεδόν παιδιά" (Καρυωτάκης). Και είναι πάρα πολλά τα προβλήματα που, πρώτα ο Γιώργος Σαραντάρης (1908-1941) και, κατά δεύτερο λόγο, ο Δημήτριος Καπετανάκης (1912-1944), μας άφησαν, με τον πρόωρο θάνατό τους, να προβάλομε σήμερα ή να τους δώσομε -στη μοναξιά μας- απερίφραστες απαντήσεις ημείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι. Βέβαια για τους περισσότερους σημερινούς διανοούμενους, που συνήθισαν να ζουν καθένας κατά την όρεξή του ή πιστε...

Zissimos Lorenzatos (1915-2004), during his last years, was generally acknowledged to be the most important man of letters in Greece. An essayist, poet and thinker, he was perhaps the last of his generation with a vision that is both deeply religious and humane. His profound knowledge of European literature and thought, and his familiarity with the writings and philosophy of the East, along with his thorough assimilation of the long Greek tradition, enabled him to explore, with unusual insight, the spirit both of Europe and of modern Greece. This second selection of his es...

Ο τόμος περιλαμβάνει τα κείμενα: "Δημήτρης Χατζής", "Στα 200 π.Χ." (με αφορμή ένα ποίημα του Κ.Π. Καβάφη) και "Φιλοσοφία και επιστήμη" (ανάλυση των απόψεων του Ludwig Wittgenstein και του Κορνήλιου Καστοριάδη).

[...] Όσα ξεδιαλέγω, μπορεί να μην είναι όλα φτασμένα ποιήματα (και να μην ανήκουν στον "πυρήνα"), σχετίζοντα, όμως, με την τέχνη ή και τους ομότεχνους, καθώς και με το δικό του "εκόμισα εις την τέχνην", για την οποία δείχνει τέτοια αφοσίωση, ώστε και πάλι σε αυτή, "στην τέχνην" (μιλάει ο ίδιος) "ξεκουράζομαι απ' τη δούλεψή της". Από εκεί και πέρα, ειδικά για έναν άξιο ποιητή σαν τον Καβάφη, το ξεδιάλεγμα παύει να έχει κατατοπιστικό ή διδαχτικό -καθώς λέγαμε νωρίτερα- χαραχτήρα (πολλά μαθαίνει κανένας από τους δασκάλους ή τους άξιους ποιητές) και καταλήγει σε διάλεγμα ελεύθ...