Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κινούμενη ως το ακραίο διαβάθμιση ο βίος! Κλίμακα από το μηδέν ώς το άπαν. Οι κορυφές δυσπρόσιτες. Ολίγοι οι ορειβάτες. Ο ολιγομαθής αρκείται στο ολίγο, ο ευρυμαθής στο πολύ. Τον βαθύνοο ελαύνει το βαθύ, τον σοφό το Όλον. Το Όλον δεν έχει όρια. Τα διευρύνει συνεχώς ο αγώνας της υπέρβασης. Ενίοτε η αγωνία της αυτοϋπέρβασης. Σταδιοδρόμοι είναι οι άνθρωποι. Σταδιοδρόμοι οι ποιητές, οι φιλόσοφοι, οι καλλιτέχνες, οι σοφοί. Οι πάντες. Μόνο το παν εξαντλεί τις οριακές εφέσεις. Προσδίδει γαλήνη και όλβο. Κομίζει δικαίωση. Υψώνει τον άνθρωπο στο ακραίο όριο της ευθύνης του. Τον αλη...

Το βιβλίο αυτό, περί του ανθρώπου και της ηθικής, αποτελείται από αυστηρά επιλεγμένα κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας στο πρωτότυπο, μετάφρασή τους και σχολιασμό τους. Κριτήριο κύριο επιλογής υπήρξε η συμβολή του κειμένου στην παιδεία. Προτάσσεται Εισαγωγή, όπου συνοπτικά παρουσιάζονται: α) καίρια στοιχεία της ιδιοσυστασίας του ανθρώπου και η ουσία της ηθικής ως κορυφαίας ενέργειας της ελευθερίας του· β) ο βίος και τα έργα των ποιητών Ομήρου, Ησιόδου, Μιμνέρμου, Σιμωνίδου, Πινδάρου, Αισχύλου, Σοφοκλέους, Ευριπίδου και των φιλοσόφων Δημοκρίτου, Πλάτωνος, Αριστοτέλ...

Το βασικό ερώτημα της διδασκαλίας του Σωκράτη είναι: τι πρέπει να κάνω, για να είμαι ευτυχισμένος; Το ερώτημα αυτό σηματοδοτεί την αφετηρία της φιλοσοφικής έρευνας για τον άνθρωπο. Πριν τεθεί το ερώτημα αυτό από τον Σωκράτη, το ενδιαφέρον των φιλοσόφων ήταν να βρουν ποια είναι η αρχή και ποια η υφή του κόσμου όχι μέσω της πίστης ή τη φαντασία, όπως υπαγορεύει η θρησκεία ή η μυθολογία, αλλά χρησιμοποιώντας την λογική και αξιοποιώντας την εμπειρία. Για τον Σωκράτη, ο άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει την ευτυχία, μόνον εφόσον κάνει το σωστό, και τούτο μπορεί να το επιτύχει, υπό τη...

"Κανένα δε χάνετ' αισχρό, μα τα φροντίζουν καλά οι θεοί. Χαίρονται να ξαναφέρνουν απ' τον Άδη τα πονηρά και τα δόλια, ενώ πάντα γκρεμίζουν τα χρηστά 450 και τα δίκια. Πώς πρέπει αυτά να τα κρίνω, πώς πρέπει να τους δίνω επαίνους, όταν τα θεία υμνώντας άδικους τους θεούς αισθανθώ;", "Φιλοκτήτης", Σοφοκλή, στίχοι 447-453.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ Ούτε ο Δίας των ζωντανών ούτε η Δίκη των νεκρών μου απαγόρευσαν να κάνω ό,τι έκανα. Αυτοί νομοθετούν πραγματικά. Ή μήπως νομίζεις πως εσύ, ένας θνητός, μπορείς να δίνεις διαταγές που αντιβαίνουν στο άγραφο κι ακλόνητο δίκαιο των θεών! Αυτό δεν είναι προσωρινό. Ισχύει πάντα και παντού. Κανείς δεν ξέρει από πότε και κανείς, όση εξουσία κι αν έχει, δεν θα με κάνει να το παραβώ.

Τώρα υπάρχει ένα κορίτσι που καταλαβαίνει τα πράγματα!

Ηλέκτρα Άκου, λοιπόν, τι σκέφτομαι να κάνω. Καταλαβαίνεις πως δεν μπορούμε πια να ελπίζουμε πως θα'ρθει κανένας να μας σώσει. Φρόντισε ο Άδης να έχουμε μόνο η μια την άλλη. Όσο ήξερα πως είναι καλά ο αδελφός μας και μεγαλώνει, είχα στηρίξει όλες τις ελπίδες μου στη μέρα όπου θα ερχόταν εκδικητής. Τώρα, μόνο σε σένα μπορώ να ελπίζω. Μόνο εσύ μπορείς να με βοηθήσεις να πάρουμε εκδίκηση. Οι δυο μας θα σκοτώσουμε τον Αίγισθο. Αυτό θέλω να πω, αδελφή. Έτσι πρέπει. Μην διστάσεις. Τι έχεις να περιμένεις απ'τη ζωή που σου άφησαν; Τον πατέρα σού τον στέρησα...

ΗΛΕΚΤΡΑ Σας φαίνεται λοιπόν περίλυπη και συντριμμένη επειδή τάχα έκλαψε πικρά και θρήνησε η ελεεινή, που μ'αυτήν την τύχη ο γιος της 'χάθη; Αλλά να, γλιστράει κρυφογελώντας. Ω δύστυχη εγώ. Ο θάνατος σου, Ορέστη, πέθανε, πολυαγαπημένε μου, και μένα. Γιατί έφυγες ξεριζώνοντας απ'την καρδιά μου τις μόνες που μ' απόμειναν ελπίδες, πως κάποτε θα γύριζες ζωντανός, τιμωρός για τον πατέρα και τη δύστυχη εμένα. Και τώρα πού πρέπει να στραφώ; Γιατί 'μαι μόνη δίχως εσένα και δίχως τον πατέρα. Πρέπει πια να'μαι πάλι δούλα στους πιο μισητούς εχθρούς μου,...

Από τα επτά σωζόμενα δράματα του Σοφοκλή (496 - 406 π.Χ.) εκείνο που έχει προκαλέσει τις περισσότερες συζητήσεις και διχογνωμίες είναι οι Τραχίνιες. Έργο λιγότερο γνωστό στο κοινό, παίζεται σπάνια. Αρκετοί φιλόλογοι έχουν σχολιάσει αρνητικά το δράμα, μερικοί έφτασαν στο παρελθόν να το θεωρούν και νόθο. Το χαρακτήρισαν ως το πιο προβληματικό έργο του Σοφοκλή· το θεώρησαν φτωχό, σκοτεινό, περίεργο, δύσκολο, νεφελώδες.

Είναι δύσκολο να σταθεί κανείς με νηφαλιότητα απέναντι σ’ ένα κείμενο, όπως η Αντιγόνη του Σοφοκλή, που έχει καθαγιαστεί από αιώνες θεατρικών και φιλολογικών αναγνώσεων. Ακόμα δυσκολότερο είναι να μην επιχειρήσει να το αποφλοιώσει ιδεολογικά νομίζοντας πως έτσι θα το κατανοήσει βαθύτερα. Αν όσοι επιδόθηκαν κατά καιρούς με πάθος στην ανάλυση της περίφημης τραγωδίας μπορούσαν να μπουν στο μυαλό του δημιουργού της, τον καιρό που αυτός το παρουσίαζε στο Αθηναϊκό κοινό, το 442/441 π.Χ., σίγουρα θα απογοητεύονταν. Όμως η ποίηση, ακόμα και η δραματική ποίηση, είναι η τέχνη του σ...

Η Αντιγόνη, το παλαιότερο από τα σωζόμενα δράματα του Σοφοκλή, είναι, κατά την κρίση του Hegel, το εξοχότερο και αρτιότερο έργο στον αρχαίο και σύγχρονο κόσμο. Στην εποχή μας ζυμώθηκε μέσα στους μεγάλους πολέμους του 20ού αιώνα, στους άταφους νεκρούς, την ενοχή εκείνων που επέζησαν· πέρασε στα χέρια σπουδαίων δημιουργών - R. Rolland, J. Anouilh, B. Brecht, A. Gide, H. Boll, M. Yourcenar, S. Heavey, Γ. Ρίτσου, Άρη Αλεξάνδρου - φωτίζοντας το "δεινόν" του ανθρώπου, τη "δαιμόνια μηχανή¨ όλων των εκδοχών της εξουσίας. Ο G. Steiner κατέγραψε τις εκατοντάδες Αντιγόνες που παίχτηκα...

Σκέπτομαι φίλοι που είστε όλοι εσείς μαζί μας απόψε εδώ σκέπτομαι το ρήμα επισκέπτομαι Ο Οιδίπους έρχεται εδώ επισκέπτης Επισκέπτεται τον τάφο του Αυτόν σκέπτεται Σκέπτεται και επισκέπτεται τον τάφο του Τον επισκέπτεται όχι σαν φίλος αλλά σαν ξένος Σαν ξένος έρχεται να ζητήσει φιλοξενία να φιλοξενηθεί στον τάφο του Ο Οιδίπους χρειάζεται προτού πεθάνει να γίνει πρώτα δε- κτός ως φιλοξενούμενος να φιλοξενηθεί εκεί όπου θα ταφεί Αυτήν την φιλοξενία φίλοι θα παρακολουθήσετε όλοι εσείς εδώ απόψε Και σάς φιλοξενώ σ’ αυτήν εγώ ένας Ξένος

92 Έλληνες ποιητές, 340 ποιήματα και 67 μεταφραστές Η ελληνική ποίηση αρχίζει με τους αρχαίους Έλληνες ποιητές αλλά δεν παύει με αυτούς. Το γεγονός ότι σε δύο διακεκριμένους σύγχρονους ποιητές, στον Γιώργο Σεφέρη και στον Οδυσσέα Ελύτη, απονεμήθηκε το Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας, το 1963 και το 1979 αντίστοιχα, αποδεικνύει ότι η ποίηση εξακολουθεί να ανθεί στην Ελλάδα, εδώ όπου πρωτακούστηκαν οι ραψωδίες του Ομήρου πριν από τρεις χιλιάδες περίπου χρόνια. Η ελληνική ποίηση ζει και θριαμβεύει, χρησιμοποιώντας ως μέσον έκφρασής της την ελληνική γλώσσα, η οποία είναι "τό...

Με την έκδοση Περί ψυχής και παιδείας ολοκληρώνεται η τριλογία των εκπαιδευτικών βιβλίων υπηρετικών της ανθρωπιστικής παιδείας, με πρώτο το "Περί της πολιτικής" και δεύτερο το "Περί ανθρώπου και ηθικής". Η σειρά αυτή, καρπός συνεργασίας του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης και του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Προαγωγής της Ανθρωπιστικής Παιδείας, υπήρξε όραμα του αείμνηστου καθηγητή Κωνσταντίνου Ι. Δεσποτόπουλου και έχει ως σκοπό να προσφέρει στους αναγνώστες μια εικόνα κατά το δυνατόν εύληπτη και σαφή για την εξέλιξη της αρχαιοελληνικής σκέψης σχετικά με καίρια θέματα που απα...

Ο µύθος του Οιδίποδα, γνωστός στους Αθηναίους θεατές, περνά µέσα στο έργο µε αναδροµικές περιγραφές που θα συντελέσουν στην τροµερή αποκάλυψη. Το δράµα αρχίζει µε τον Οιδίποδα κραταιό βασιλιά της Θήβας, που καλείται να ανακαλύψει τον αίτιο της θεόσταλτης συµφοράς (λοιµός) και να τον τιµωρήσει σκληρά. το δράµα τελειώνει µε τον Οιδίποδα έκπτωτο και τυφλό, έτοιµο για τον δρόµο της εκούσιας εξορίας. Με άλλα λόγια, το έργο αρχίζει µε µια γνωσιακή έλλειψη και τελειώνει µε µια αισθητηριακή έλλειψη. Ο Οιδίποδας ενσωµατώνει το έσχατο παράδοξο του σοφού που γνωρίζει τι είναι ο...

Δεν γεννήθηκα να μοιράζομαι μίσος αλλά αγάπη.