Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ηλέκτρα Άκου, λοιπόν, τι σκέφτομαι να κάνω. Καταλαβαίνεις πως δεν μπορούμε πια να ελπίζουμε πως θα'ρθει κανένας να μας σώσει. Φρόντισε ο Άδης να έχουμε μόνο η μια την άλλη. Όσο ήξερα πως είναι καλά ο αδελφός μας και μεγαλώνει, είχα στηρίξει όλες τις ελπίδες μου στη μέρα όπου θα ερχόταν εκδικητής. Τώρα, μόνο σε σένα μπορώ να ελπίζω. Μόνο εσύ μπορείς να με βοηθήσεις να πάρουμε εκδίκηση. Οι δυο μας θα σκοτώσουμε τον Αίγισθο. Αυτό θέλω να πω, αδελφή. Έτσι πρέπει. Μην διστάσεις. Τι έχεις να περιμένεις απ'τη ζωή που σου άφησαν; Τον πατέρα σού τον στέρησαν, το σπίτι σού το πήραν. Και τι κάνεις; Κάθεσαι εκεί και κλαις κρυφά μην καταλάβουν πως υποφέρεις. Ναι, το ξέρω: υποφέρεις, μαραζώνεις και περνούν τα χρόνια κι είναι άδειες οι μέρες σου από παιδιά κι οι νύχτες σου από άντρα. Μια αιώνια παρθένα που κοιτάζει τη ζωή απ'το παράθυρο της. Αυτή είναι η μοίρα σου. Κι αν θέλεις δοκίμασε να βγεις από τη φυλακή σου.