Μπουλώτης Χρήστος
Boulótis Chrístos
Αρχαιολόγος και συγγραφέας. Γεννήθηκε στο νησί της Λήμνου (1952), σπούδασε Ιστορία, Αρχαιολογία και Συγκριτική Γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Wϋrzburg (Γερμανία). Δίδαξε στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και στα Μεταπτυχιακά Τμήματα του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς επίσης στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Έκανε ανασκαφές στην Κρήτη, την Πελοπόννησο και σε διάφορα νησιά του Αιγαίου. Το 1985 διορίσθηκε αρχαιολόγος-ερευνητής στην Ακαδημία Αθηνών, με ειδικότητα κυρίως το μινωικό και το μυκηναϊκό πολιτισμό. Με την παιδική λογοτεχνία ασχολείται συστηματικά απο το 1987. Έχει γράψει μέχρι σήμερα περίπου εξήντα βιβλία. Το έργο του "Η παράξενη αγάπη του αλόγου και της λεύκας" τιμήθηκε το 1989 με το ευρωπαϊκό βραβείο Pier Paolo Vergerio. "Το άγαλμα που κρύωνε" και "Ο κλέφτης των καρπουζιών" πήραν το ετήσιο βραβείο του ελληνικού παραρτήματος της ΙΒΒΥ το 2000 και το 2003 αντίστοιχα. Το 2000 και το 2011 τα έργα του "Το άγαλμα που κρύωνε" και "Τα πολύτιμα σκουπίδια του κυρίου Νο" αντίστοιχα απέσπασαν το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου. Το 2006 τιμήθηκε με το βραβείο "Κώστα και Ελένης Ουράνη" της Ακαδημίας Αθηνών. Το 2000, το 2007 και το 2010 πήρε το βραβείο του περιοδικού Διαβάζω για τα βιβλία "Το άγαλμα που κρύωνε", "Η κυρία Μίνα και η Άνοιξη" και "Η σκυλίσια ζωή του γάτου Τζον Αφεντούλη". Το 2012 το βιβλίο του "Ένα κορίτσι φτερουγίζει στον Κεραμεικό - Μια αντιπολεμική ιστορία στην Αθήνα των κλασικών χρόνων" απέσπασε το κρατικό βραβείο βιβλίου γνώσεων για παιδιά. Υπήρξε υποψήφιος για το βραβείο H. C. Andersen 2012.
Τόπος τοπίο
Συλλογικό έργο
Μέλισσα (2018)
Τόπος και Τοπίο. Δύο λέξεις οι οποίες, ενώ συναρθρώνονται η μία με την άλλη στην ελληνική γλώσσα, ταυτόχρονα ξεγελούν - δεν ταυτίζονται απόλυτα. Από τη μια μας βοηθούν να αντιληφθούμε τη συνάφεια που έχει ένα τοπίο με έναν τόπο κι από την άλλη περιγράφουν διακριτές χωρικές συνθήκες, υποδηλώνοντας μια διαφορετική θεώρηση του κόσμου. Το τοπίο αποτελεί μια πολιτισμική έννοια την οποία προσλαμβάνουμε όμως ως φυσική ενότητα, ενώ ο τόπος αποτελεί μια πολιτισμική έννοια την οποία εκλαμβάνουμε ως ταυτότητα, ως πολυσύνθετη, φυσική και ανθρωπογενή οντότητα.
Τόπος τοπίο
Συλλογικό έργο
Μέλισσα (2018)
Τόπος και Τοπίο. Δύο λέξεις οι οποίες, ενώ συναρθρώνονται η μία με την άλλη στην ελληνική γλώσσα, ταυτόχρονα ξεγελούν - δεν ταυτίζονται απόλυτα. Από τη μια μας βοηθούν να αντιληφθούμε τη συνάφεια που έχει ένα τοπίο με έναν τόπο κι από την άλλη περιγράφουν διακριτές χωρικές συνθήκες, υποδηλώνοντας μια διαφορετική θεώρηση του κόσμου. Το τοπίο αποτελεί μια πολιτισμική έννοια την οποία προσλαμβάνουμε όμως ως φυσική ενότητα, ενώ ο τόπος αποτελεί μια πολιτισμική έννοια την οποία εκλαμβάνουμε ως ταυτότητα, ως πολυσύνθετη, φυσική και ανθρωπογενή οντότητα.
Του ποιητή και της ζωγράφου έρωτας και πολιτεία
Μπουλώτης Χρήστος
Σίγμα (2003)
Την κρυφή αρμονία της τη χρωστούσε εκείνη η πόλη σε έναν ποιητή και μια ζωγράφο που κατοικούσαν στις δυο άκρες της. Αυτοί ήταν τα καλά πνεύματα της πόλης. Κανένας δεν τους είχε δει. Κανένας δεν τους γνώριζε. Κι ούτε μεταξύ τους γνωρίζονταν, γιατί οι μοίρες που τους είχαν μοιράνει, δίνοντάς τους αξεπέραστο ταλέντο, είχαν ορίσει ότι ποτέ δεν έπρεπε να το κουνήσουν απ' τη θέση τους, γιατί θα πλάκωναν τότε στην πόλη χίλιες συμφορές. Όταν όμως πρωτοπέταξαν κοκκινολαίμηδες στην αυλή του ποιητή, άρχισε μια μεγάλη ιστορία αγάπης ανάμεσα στον ποιητή και τη ζωγράφο.
Φρανκενστάιν ή ο σύγχρονος Προμηθέας
Shelley - Wollstonecraft Mary 1797-1851
Εκδόσεις Παπαδόπουλος (1997)
"Ο μύθος του σύγχρονου Προμηθέα από τη Μαίρη Σέλεϊ εξακολουθεί να είναι ένα από τα πιο δημοφιλή και ατμοσφαιρικά μυθιστορήματα. "Μια λαμπρή σύνθεση φιλοσοφίας, λογοτεχνικών ρευμάτων και προσωπικού οραματισμού, ο "Φρανκενστάιν" σύντομα αναγνωρίστηκε ως ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα της εποχής του."Η υπεροπτική πράξη της δημιουργίας του Φρανκενστάιν και η καταδικασμένη προσπάθεια του ανθρώπου να εισχωρήσει στα μυστικά της φύσης περιγράφονται με τρόπο συγκλονιστικό από τη Μαίρη Σέλεϊ."Ένα κλασικό βιβλίο για την αιώνια ματαιοδοξία των ανθρώπων και την ακατάλυτη δύναμη...
Φυσική ιστορία του θανάτου
Μπουλώτης Χρήστος
Γαβριηλίδης (2005)
"Εκείνο το ωραίο τοπίο/ σαν μονοκονδυλιά θαμβωτικά απλό/ έσβησε με τη ματιά/ που το αγάπησε περιπαθώς/ μέχρι θανάτου." (από τη σελ. 33 του βιβλίου)
Ωδή στην ελιά
Συλλογικό έργο
Ακαδημία Αθηνών (2006)
[...] Η ελιά (το δένδρο, ο καρπός, το σύμβολο), με τη βιολογική και κατ' επέκτασιν συμβολική θαλερότητα, έχει συνδεθεί με την τελείωση της ύπαρξης του ανθρώπου στο μεσογειακό χώρο. Η καλλιέργεια, η παραγωγή του ελαίου, του πολύτιμου αυτού αγαθού, με τους ιερούς όρους φύλαξης-προστασίας, και η χρήση του (που φέρει τη συνείδηση αυτής της ιερότητας) μετατρέπεται σε ενέργεια θρεπτική, κατευναστική αλλά και θεϊκή πάνω στο σώμα και στην ψυχή. [...] (Αικατερίνη Πολυμέρου - Καμηλάκη, απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου). Περιέχονται τα κείμενα: Η ελιά στην αρχαιότητα: -...
Ωρολογιακοί μηχανισμοί
Συλλογικό έργο
Νεφέλη (2018)
Συσκευές που μετρούν το αόρατο, παρωχημένες εικόνες ιστορικών συμβάντων, αφηγήσεις σε τέταρτο πρόσωπο που ανασυντάσσεται κατά βούληση, κατονομάζοντας τον θεατή ως αναγνώστη εικονικών εξελίξεων. Το κεντρικό σημείο είναι η κίνηση και ο κραταιός ήχος, oι σιωπηλές ριπές των λεπτών αποχρώσεων που τους γυροφέρνουν. Από στιγμή σε στιγμή οι οπτικοί κραδασμοί θα εκραγούν, τάχα, σε πεδία λεκτικών αυτοσχεδιασμών. Τα έργα συνδέονται με ένα άθροισμα ετεροθαλών, μικροκειμένων, γραμμένων από σαράντα συγγραφείς ειδικά για να συνοδέψουν τα λεκτικά αυτά μηχανήματα και σχηματίζουν ένα ρέον...