Μπουλώτης Χρήστος
Boulótis Chrístos
Αρχαιολόγος και συγγραφέας. Γεννήθηκε στο νησί της Λήμνου (1952), σπούδασε Ιστορία, Αρχαιολογία και Συγκριτική Γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Wϋrzburg (Γερμανία). Δίδαξε στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και στα Μεταπτυχιακά Τμήματα του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς επίσης στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Έκανε ανασκαφές στην Κρήτη, την Πελοπόννησο και σε διάφορα νησιά του Αιγαίου. Το 1985 διορίσθηκε αρχαιολόγος-ερευνητής στην Ακαδημία Αθηνών, με ειδικότητα κυρίως το μινωικό και το μυκηναϊκό πολιτισμό. Με την παιδική λογοτεχνία ασχολείται συστηματικά απο το 1987. Έχει γράψει μέχρι σήμερα περίπου εξήντα βιβλία. Το έργο του "Η παράξενη αγάπη του αλόγου και της λεύκας" τιμήθηκε το 1989 με το ευρωπαϊκό βραβείο Pier Paolo Vergerio. "Το άγαλμα που κρύωνε" και "Ο κλέφτης των καρπουζιών" πήραν το ετήσιο βραβείο του ελληνικού παραρτήματος της ΙΒΒΥ το 2000 και το 2003 αντίστοιχα. Το 2000 και το 2011 τα έργα του "Το άγαλμα που κρύωνε" και "Τα πολύτιμα σκουπίδια του κυρίου Νο" αντίστοιχα απέσπασαν το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου. Το 2006 τιμήθηκε με το βραβείο "Κώστα και Ελένης Ουράνη" της Ακαδημίας Αθηνών. Το 2000, το 2007 και το 2010 πήρε το βραβείο του περιοδικού Διαβάζω για τα βιβλία "Το άγαλμα που κρύωνε", "Η κυρία Μίνα και η Άνοιξη" και "Η σκυλίσια ζωή του γάτου Τζον Αφεντούλη". Το 2012 το βιβλίο του "Ένα κορίτσι φτερουγίζει στον Κεραμεικό - Μια αντιπολεμική ιστορία στην Αθήνα των κλασικών χρόνων" απέσπασε το κρατικό βραβείο βιβλίου γνώσεων για παιδιά. Υπήρξε υποψήφιος για το βραβείο H. C. Andersen 2012.
Τι είδε ο Ντεγκά
Friedman Samantha
Μέλισσα (2017)
Με ζωντανές χρωματιστές εικόνες της Κριστίνα Πιεροπάν και αναπαραγωγές επτά έργων του Ντεγκά, το βιβλίο "Τι είδε ο Ντεγκά" παρακινεί μικρούς αναγνώστες και καλλιτέχνες να παρατηρούν προσεκτικά τον κόσμο γύρω τους.
Ωρολογιακοί μηχανισμοί
Συλλογικό έργο
Νεφέλη (2018)
Συσκευές που μετρούν το αόρατο, παρωχημένες εικόνες ιστορικών συμβάντων, αφηγήσεις σε τέταρτο πρόσωπο που ανασυντάσσεται κατά βούληση, κατονομάζοντας τον θεατή ως αναγνώστη εικονικών εξελίξεων. Το κεντρικό σημείο είναι η κίνηση και ο κραταιός ήχος, oι σιωπηλές ριπές των λεπτών αποχρώσεων που τους γυροφέρνουν. Από στιγμή σε στιγμή οι οπτικοί κραδασμοί θα εκραγούν, τάχα, σε πεδία λεκτικών αυτοσχεδιασμών. Τα έργα συνδέονται με ένα άθροισμα ετεροθαλών, μικροκειμένων, γραμμένων από σαράντα συγγραφείς ειδικά για να συνοδέψουν τα λεκτικά αυτά μηχανήματα και σχηματίζουν ένα ρέον...
Τόπος τοπίο
Συλλογικό έργο
Μέλισσα (2018)
Τόπος και Τοπίο. Δύο λέξεις οι οποίες, ενώ συναρθρώνονται η μία με την άλλη στην ελληνική γλώσσα, ταυτόχρονα ξεγελούν - δεν ταυτίζονται απόλυτα. Από τη μια μας βοηθούν να αντιληφθούμε τη συνάφεια που έχει ένα τοπίο με έναν τόπο κι από την άλλη περιγράφουν διακριτές χωρικές συνθήκες, υποδηλώνοντας μια διαφορετική θεώρηση του κόσμου. Το τοπίο αποτελεί μια πολιτισμική έννοια την οποία προσλαμβάνουμε όμως ως φυσική ενότητα, ενώ ο τόπος αποτελεί μια πολιτισμική έννοια την οποία εκλαμβάνουμε ως ταυτότητα, ως πολυσύνθετη, φυσική και ανθρωπογενή οντότητα.
Τόπος τοπίο
Συλλογικό έργο
Μέλισσα (2018)
Τόπος και Τοπίο. Δύο λέξεις οι οποίες, ενώ συναρθρώνονται η μία με την άλλη στην ελληνική γλώσσα, ταυτόχρονα ξεγελούν - δεν ταυτίζονται απόλυτα. Από τη μια μας βοηθούν να αντιληφθούμε τη συνάφεια που έχει ένα τοπίο με έναν τόπο κι από την άλλη περιγράφουν διακριτές χωρικές συνθήκες, υποδηλώνοντας μια διαφορετική θεώρηση του κόσμου. Το τοπίο αποτελεί μια πολιτισμική έννοια την οποία προσλαμβάνουμε όμως ως φυσική ενότητα, ενώ ο τόπος αποτελεί μια πολιτισμική έννοια την οποία εκλαμβάνουμε ως ταυτότητα, ως πολυσύνθετη, φυσική και ανθρωπογενή οντότητα.
Το κροκοδειλάκι που έγινε λιβάδι
Μπουλώτης Χρήστος
Καλειδοσκόπιο (2018)
Το κροκοδειλάκι που έγινε λιβάδι είναι μια μικρή ιστορία για ένα κροκοδειλάκι που αποχωρίστηκε την πατρίδα και τους αγαπημένους του, και, πριν από τη νοσταλγική επιστροφή του, πεθύμησε να γίνει λιβάδι, και έγινε, γιατί, όπως λέει ο συγγραφέας, "οι επιθυμίες είναι σαν τα όνειρα, βγαίνουν αληθινές άμα τις πιστεύεις πολύ και προσπαθείς και επιμένεις".
Ποιος είναι ο πλανήτης των Χριστουγέννων;
Μπουλώτης Χρήστος
Καλέντης (2018)
Τα Χριστούγεννα δεν είναι απλώς μεγάλη γιορτή, αλλά πάρα πολύ μεγάλη, η πιο μεγάλη δηλαδή του ημερολογίου. Όμως Χριστούγεννα έχουμε δυστυχώς μία φορά τον χρόνο. Γι' αυτό κι εγώ έφτιαξα έναν πλανήτη όπου άλλη γιορτή εκτός από αυτή δεν υπάρχει. Συνέχεια Χριστούγεννα, Χριστούγεννα και πάλι Χριστούγεννα! Τούτος ο υπέροχος πλανήτης, που δεν είναι δα και τόσο μακρινός, είναι δικός μου και όλων των παιδιών που η χρυσόσκονη της αγάπης πασπαλίζει κάθε μέρα τα όνειρά τους. Ο μικρός Δημήτρης λατρεύει τα Χριστούγεννα, αλλά δεν αντέχει να περιμένει ανυπόμονα έναν ολόκληρο χρόνο, έτσι φ...
Ο γάτος που έφυγε με τα χελιδόνια
Μπουλώτης Χρήστος
Εκδόσεις Πατάκη (2019)
Ο γάτος Ξενοφών ζει στην αυλή του αρχαιολογικού μουσείου ενός ελληνικού νησιού. Ένα φθινόπωρο αποφασίζει να ακολουθήσει τα χελιδόνια στην Αίγυπτο, όπου ζει στην αυλή ενός άλλου μουσείου, με διαφορετικά αρχαιολογικά ευρήματα. Όμως σύντομα η νοσταλγία για την πατρίδα κι ένα όνειρο σημαδιακό τον οδηγούν πίσω στο νησί. Τι θα βρει άραγε εκεί; Μια παραμυθένια ιστορία κεντημένη με θαυμαστές αλήθειες, ποιητική, μαγική και ζεστή σαν το πολυαγαπημένο Άγαλμα που Κρύωνε.
Η Δεσποινίς ορθογραφία και η οικογένειά της
Μπουλώτης Χρήστος
Καλέντης (2020)
E λοιπόν, ναι, έφθασε επιτέλους η στιγμή να σας συστηθώ: Είμαι η δεσποινίς Ορθογραφία! Γιαγιά μου είναι η σοφή κυρία Γλώσσα και μαμά μου η πολύτεκνη Αλφαβήτα. Έχω είκοσι τέσσερα αδελφάκια και ακόμα δύο, τον Μολυβένιο που χαϊδευτικά τον φωνάζω Βένιο και τον Άκη Γομάκη που τρέχει συνέχεια με το χαμόγελο στα χείλη και σβήνει ορθογραφικά λάθη. Το αγαπημένο μου φαγητό είναι η ηρωική ελληνική φασολάδα που, όταν την τρώω, νομίζω πως αρχίζουν κι ανεμίζουν περήφανα μες στα μάτια μου γαλανόλευκες σημαιούλες. Μου αρέσει πολύ να διηγούμαι παράξενες ιστορίες και να σκαρώνω ποιηματάκια...