Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ειδικοί ερευνητές αρχαιολόγοι, βυζαντινολόγοι, επιμελητές μουσειακών συλλογών, συλλέκτες, ιστορικοί της λογοτεχνίας, ανθρωπολόγοι και ιστορικοί παρουσιάζουν στο βιβλίο αυτό μερικές από τις κοινωνικές και πολιτισμικές όψεις των παιχνιδιών στην Ελλάδα, φωτίζοντας παράλληλα ορισμένες ιστορικές τους διαδρομές. Οι σταθμοί που αναδεικνύονται στην περιήγηση των παιχνιδιών στο χρόνο, ως αποτέλεσμα των ειδικών ενδιαφερόντων των συγγραφέων, είναι η αρχαιότητα, οι πρώιμοι και μέσοι βυζαντινοί χρόνοι και η νεότερη εποχή από τα τέλη του 18ου αιώνα μέχρι σήμερα, με έμφαση στους δύο τ...

Σε μια ξένη πόλη ούτε δική μου ούτε δική σου, εκεί σε πρωτοείδα Μπορεί και να μ' ήξερες από παλιά κι απλά με ξαναβρήκες Κι έβρεχε, χωρίς ομπρέλα Το θυμάσαι; την άλλη κιόλας μέρα φτιάξαμε ένα τρένο κίτρινο κόκκινο μπλε το βάψαμε και ταξιδεύαμε τη γη... νύχτες ταξιδεύαμε στον ουρανό... αστέρι και σταθμός Θυμάσαι; βρήκες το πιο μακρινό αστέρι κι είπες να το γυαλίσουμε να του φυτέψουμε μια λεύκα να μείνουμε για πάντα εκεί Θυμάσαι; όταν σου έδινα πορτοκάλι πήναινε να πει μόνο μαζί σου ταξιδεύω Με πέντε πορτοκάλια κάναμε πορτοκαλάδα την πίναμε μισή μισ...

Τολμηρός, με ατελείωτη όρεξη να γνωρίσει τον κόσμο αψηφώντας τους κινδύνους που ελλοχεύουν, πόσο μάλλον για ένα γάτο, ο Τζον Αφεντούλης ταξίδεψε παντού. Έφτασε μέχρι την Αμερική, λαθρεπιβάτης στα αμπάρια ενός πλοίου. Έγινε μεγιστάνας, έκανε περιουσία τεράστια και την έχασε μέσα σε μία νύχτα. Και λαθρεπιβάτης ξανά, με ένα μπογαλάκι με όλα του τα υπάρχοντα, γύρισε πίσω στην πατρίδα του, που τόσο είχε νοσταλγήσει. Όλα όμως στην παλιά του γειτονιά είχαν αλλάξει. Φτωχός και ξεπαγιασμένος βλέπει στην αυλή κάποιου χαλάσματος ένα ξύλινο σκυλόσπιτο. Μπήκε μέσα με δισταγμό. Ήταν ά...

Ο Κωστάκης δε θέλει να πάει στο σχολείο, δε θέλει να σκέφτεται το θρανίο, γιατί βγάζει σπυράκια. Όμως ο σκύλος του ο Αζόρ τρελαίνεται για τα Μαθηματικά, τη Γεωγραφία και την Ιστορία. Πώς θα πείσει ο Αζόρ τον Κωστάκη να πάει στο σχολείο και να μη μείνει αγράμματος; Διασκεδαστική ιστορία, όμορφα εικονογραφημένη, που μαθαίνει στο παιδί να αγαπά το σχολείο και τη γνώση.

Είχα το χρυσαφένιο πορτοκάλι μες στην τσέπη. Ήταν εκείνη η φορά που παίξαμε κρυφτό με τον Αλέκο, τη Μαργαρίτα και την Πέπη. Τα φύλαγε ο αδελφός μου ο Μιχάλης. Κι εγώ κρυφά τρίβοντας δέκα φορές το πορτοκάλι έγινα ευθύς μια τοσοδούλα. Ναι! Πιο μικρή κι από μικρούλα βούλα. Και μ’ ένα τσουπ, τρύπωσα μες στο πορτοκάλι. Ώρες με ψάχνανε οι άλλοι.

Γυρνούσε ο φιόγκος στης Μαρίας τα μαλλιά, γυρνούσε η κόκκινη κορδέλα, σαν ελικόπτερο ήταν, σαν καραβιού προπέλα. «Τι όμορφη που είναι η πόλη μας από ψηλά!» Δε χόρταινε το πέταγμα η Μαρία. «Κράτα γερά τιμόνι», νιαούριζε χαρούμενη η γάτα Περσεφόνη.

Με κέφι και τραγούδι δε χόρταινε να βλέπει ο Λάκης Φασολάκης τον κόσμο από ψηλά. Όση ώρα πετούσαν, δεν έπαψε το χρυσό φασόλι να μιλά. Και να του λέει για παιδιά, παππούδες και γιαγιάδες που αγαπάνε τα φασόλια, αλλά συχνά κοιμούνται νηστικοί...

Για δύο πράγματα τρελαινόταν ο χοντρούλης γάτος Αρσέν, για τα καπέλα και τα κόμικς. Μπορούσε να υπομείνει όλες τις κακουχίες του κόσμου, όμως του ήταν αδιανόητη ακόμη και μία μέρα από τη γατίσια ζωή του χωρίς κόμικς και καπέλα. Ξεχείλιζε από κέφι και χαρά ο Αρσέν κι ασταμάτητα έπαιζε με τα παιδιά, τους άλλους γάτους ακόμη και μ' ένα απλό χαρτάκι. Είχε το πιο καλαίσθητο σπίτι της φτωχογειτονιάς του, διώροφο, φτιαγμένο από παλιά χαρτοκιβώτια, σμηλεμένο με πολλή φαντασία και τρελό μεράκι. Ώσπου μία μέρα, εκεί που καθόταν και διάβαζε για εικοστή φορά ένα από τα αγαπημένα...

"Φοβάμαι... φοβάμαι τους μεγάλους που δε διαβάζουν παραμύθια", έτσι φώναξε ο Στράτος το στρατιωτάκι μέσα στην κοσμοχαλασιά, εκεί όπου έχασε ένα σωρό πράγματα, κι ανάμεσά τους για κακή του τύχη το μαγικό του σακουλάκι. Κι ήταν ό,τι πιο φοβερό γινόταν να πάθει! Χωρίς εκείνο το σακουλάκι ούτε να ονειρευτεί μπορούσε, ούτε να τραγουδήσει, ούτε να φέρει στο μυαλό του χρώματα κι εικόνες. Κεντρικός ήρωας είναι ο Στράτος, ένα στρατιωτάκι-παιχνίδι, που δε θέλει ούτε να πολεμά ούτε να φορά στολή, αλλά να χτίζει σπίτια και να γράφει ποιήματα. Ένα μικρό κορίτσι θα ξεκινήσει μυστ...

Από το Άλφα ως το Ωμέγα, τα 24 γράμματα της κυρίας Αλφαβήτας πρωταγωνιστούν σε είκοσι τέσσερις απίθανες ιστορίες με υπέροχες ζωγραφιές. Ένα μοναδικό βιβλίο, για να μαθαίνουν τα παιδιά με όρεξη την αλφαβήτα!

Ο Αλέκος ρωτάει επίμονα τι κρύβεται πίσω από τον ουρανό. Κι αφού κανείς δεν του δίνει μια πειστική απάντηση, παίρνει ένα μεγάλο ψαλίδι και αρχίζει να τον ψαλιδίζει. Η μικρή Μαρία θέλει να τα μαθαίνει όλα, ακόμα κι όσα συμβαίνουν μέσα στις τσέπες των ανθρώπων, ο Μάρκος αναρωτιέται τι υπάρχει στον πάτο του φλιτζανιού, ενώ ο Γιώργος και η Αλίκη θέλουν από καιρό να δουν τι κρύβουν μέσα τους τα ρολόγια! Η παιδική περιέργεια σκαρφίζεται τα πιο απίστευτα ερωτήματα και ο βραβευμένος συγγραφέας Χρήστος Μπουλώτης χειρίζεται τις απορίες σαν βασικό υλικό για να δημιουργήσει δώδεκα σ...

Για τα γενέθλιά της ετοίμασε η γιαγιά δύο πελώριες τούρτες, η μία από σοκολάτα, η άλλη σαντιγί, κι ατέλειωτα κιλά φρουτοσαλάτα. Έφτιαξε από πάνω και μια σοκολατένια γάτα, πεντανόστιμη, τεράστια, που η φήμη της απλώθηκε σε όλα τα προάστια. "Να πάει ο χρόνος να πνιγεί", τραγούδαγε χοροπηδώντας η γιαγιά. "Σιγά μη φοβηθώ εγώ το χρόνο. Ο νους μου εμένα είναι στη χαρά και στο παιχνίδι, κάνω την κάθε μέρα μου στολίδι".

Όταν ο ζωγράφος κύριος Νο φτάνει στην πόλη με τους δύο λόφους, αντικρίζει με θυμό και απογοήτευση κάτι αναπάντεχο: οι λόφοι της άλλοτε όμορφης πόλης έχουν γίνει δεκατέσσερις από τα σκουπίδια, ενώ δεν υπάρχει πουθενά ούτε μια μικρή πινελιά πράσινο. Ένα μικρό κορίτσι τού διηγείται τη θλιβερή ιστορία της πόλης του. Το κακό ξεκίνησε όταν ο σκληρός και άπληστος κύριος Γκρρ έπεισε τους κατοίκους να ξοδεύουν και να ψωνίζουν. Έτσι με τα χρόνια δημιουργήθηκαν σωροί από άχρηστα πράγματα. Με συμμάχους τη φαντασία και την πρακτικότητά του, αλλά και τη βοήθεια του κοριτσιού και των...

Δεν πίστευε στα μάτια της η μικρή Ελένη! Πρωί πρωί, με το που βγήκε απ' την εξώπορτα για να πάει σχολείο, όλα γύρω της ήταν... σοκολατένια. Οι δρόμοι, τα αυτοκίνητα και οι άνθρωποι είχαν το απίθανο χρώμα της σοκολάτας. Κι έτσι, αντί να πάει στο σχολείο, αποξεχάστηκε και λοξοδρόμησε. Βρέθηκε στο πάρκο της μεγάλης πλατείας, όπου όλα ήταν σοκολατένια. Άρχισε να δοκιμάζει τα λουλούδια, τα χαλίκια, τα πάντα. Μέχρι που κόντεψε να φάει κι έναν σοκολατένιο γάτο. Έσβηνε τη δίψα της πίνοντας ζεστή σοκολάτα από το σιντριβάνι, όταν ξαφνικά την ξύπνησε η μαμά της. Ήταν η ώρα να πάει στο...

Aπ' τον κύριο Λεονάρντο ως τα χρυσαφιά καρύδια, που γίνανε παιδιά κι ύστερα αστέρια, η απόσταση... μα δεν υπάρχει απόσταση. Kι ούτε ανάμεσα στον κλόουν Tικ Tοκ και στη Bροχούλα, στον Mουντζούρη ή στα έλατα που πεθυμήσανε να ταξιδέψουν και ταξίδεψαν. Kι η Λίλα, η Tίνα κι ο μικρός Φώτης μπορεί και να 'ναι αδέλφια... Kαι οι επτά παράξενες ιστοριούλες ζυμώθηκαν με την ίδια μαγική ζύμη. Παραμυθιού σταγόνες μέσα στις τωρινές μας μέρες. Όχι η πραγματικότητα εδώ, κι εκεί τα παραμύθια. Eμείς τα λέμε ένα... Eσύ; Mε τις ιστοριούλες αυτές τα πράγματα κύλησαν κάπως αλλιώτικα. Συνήθ...

Από τι είναι φτιαγμένοι οι άγγελοι; Πόσοι άγγελοι χωρούν στο κεφάλι μιας καρφίτσας; Πώς θα ήταν να κουβεντιάζεις με έναν άγγελο; Μπορείς να τον αγγίξεις; Πώς αντιλαμβάνεται κανείς την παρουσία ενός αγγέλου; Είναι μερικά από τα ερωτήματα για αυτά τα μεγαλοπρεπή και μυστηριώδη πλάσματα που έχουν τροφοδοτήσει θρύλους και παραμύθια, και πυροδότησαν τη φαντασία των μεγάλων συγγραφέων.

Χριστούγεννα 1997, Χριστούγεννα 2006. Εννέα χρόνια, δέκα γιορτές. Έως τώρα έχουν κυκλοφορήσει έξι ειδικές εκδόσεις για τη συγκεκριμένη μέρα. Η έβδομη είναι μια συλλογή με κείμενα όσων παρίστανται στη συνάντηση του Σαββάτου, είτε είναι συγγραφείς είτε όχι, και θέλησαν να την περιγράψουν. Οι συναντήσεις αυτές ξεκίνησαν ακριβώς τη μέρα που έγινε η πρώτη χριστουγεννιάτικη γιορτή, με κύριο "υπεύθυνο" τον Μανόλη Σαββίδη. Η ιδέα αυτής της έκδοσης έπεσε ένα Σάββατο στο τέλος της άνοιξης. Όλοι συμφώνησαν, αλλά λίγοι έγραψαν. Ένας, ο Γιάννης Στεφανάκις, φιλοτέχνησε το χαρακτικό πο...

Αμέτρητες οι ιστορίες του Άρη και απίθανες! Γιατί ο Άρης είναι και δεν είναι σαν τ' άλλα παιδιά. Μπαίνει στις ίδιες περιπέτειες με τον Σπάιντερμαν, τσαντίζεται όταν τον ρωτάνε τι θα γίνει άμα μεγαλώσει και κάνει πλάκες με τη δυσλεξία του. Ο σκύλος του ο Έντι είναι το αγαπημένο φιλαράκι του, αλλά αγαπά πολύ και τον Μινώταυρο και τον συμμαθητή του τον Ευθύμη που τρελαίνεται για προφιτερόλ. Μια φορά ταξίδεψε με εξωγήινους μέσα σ' ένα διαστημόπλοιο που έμοιαζε κουραμπιές. Και μια άλλη φορά έγραψε ένα τραγούδι ραπ μαζί με την αγαπημένη του συμμαθήτρια τη Μαρία, που μόνο μ' αυτή...

Δεν πίστευε στα μάτια της η μικρή Ελένη! Πρωί πρωί, με το που βγήκε απ' την εξώπορτα για να πάει σχολείο, όλα γύρω της ήταν... σοκολατένια. Οι δρόμοι, τα αυτοκίνητα και οι άνθρωποι είχαν το απίθανο χρώμα της σοκολάτας. Κι έτσι, αντί να πάει στο σχολείο, αποξεχάστηκε και λοξοδρόμησε. Βρέθηκε στο πάρκο της μεγάλης πλατείας, όπου όλα ήταν σοκολατένια. Άρχισε να δοκιμάζει τα λουλούδια, τα χαλίκια, τα πάντα. Μέχρι που κόντεψε να φάει κι έναν σοκολατένιο γάτο. Έσβηνε τη δίψα της πίνοντας ζεστή σοκολάτα από το σιντριβάνι, όταν ξαφνικά την ξύπνησε η μαμά της. Ήταν η ώρα να πάει στο...