Γυρνούσε ο φιόγκος στης Μαρίας τα μαλλιά, γυρνούσε η κόκκινη κορδέλα, σαν ελικόπτερο ήταν, σαν καραβιού προπέλα. «Τι όμορφη που είναι η πόλη μας από ψηλά!» Δε χόρταινε το πέταγμα η Μαρία. «Κράτα γερά τιμόνι», νιαούριζε χαρούμενη η γάτα Περσεφόνη.
