Με κέφι και τραγούδι δε χόρταινε να βλέπει ο Λάκης Φασολάκης τον κόσμο από ψηλά. Όση ώρα πετούσαν, δεν έπαψε το χρυσό φασόλι να μιλά. Και να του λέει για παιδιά, παππούδες και γιαγιάδες που αγαπάνε τα φασόλια, αλλά συχνά κοιμούνται νηστικοί...
