Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όλα όσα λένε τ' αγόρια μεταξύ τους... Χμ, ίσως όχι "όλα"... Aυτά στην πραγματικότητα μπορεί να είναι περισσότερα ή λιγότερα. Πάντως, για τον Παύλο και τους δυο κολλητούς του όλα όσα λένε σε τούτο το βιβλίο είναι τα πιο... καυτά.

Ο Χρίστος σκεφτόταν τι να γράψει στην έκθεσή του με θέμα "Η ζωή στο 3000 μ.Χ.", ενώ αφηρημένα μουντζούρωνε με το στιλό του την άκρη του τετραδίου του. Κάποια στιγμή όμως το χέρι του έκανε κι έναν κύκλο και μετά άλλον έναν, άλλον έναν, άλλον έναν... ώσπου ξαφνικά ένας απ' όλους αυτούς τον τράβηξε μέσα στο σχέδιο! Την ίδια στιγμή ένιωσε ένα στρόβιλο να τον ρουφάει και...

Η Ανδρομάχη πάει τρίτη γυμνασίου, έχει φακίδες στη μύτη (φρίκη!), μια μικρότερη αδερφή (σκέτος μπελάς!), μια μοντέρνα γιαγιά (πιο πολύ μαμά της), δύο Φι-Γάμα-Πι (και μία στο περίμενε), ανήκει στους "παρακμιακούς" της τάξης (επιλογή της!), δε νοιάζεται (τάχα μου!) για το "φακή" που της έχει κολλήσει η Νατάσσα (η "ωραία" της τάξης), είναι κρυφά (ναι, καλά!) ερωτευμένη με τον "κούκλο" του σχολείου και έχει μόλις βάλει σιδεράκια στα δόντια της (φρίκη Νο2!). Όμως μέσα σε λίγες μέρες συμβαίνουν γεγονότα που την ανεβάζουν ή τη ρίχνουν, μα οπωσδήποτε την κάνουν να δει ορισμένα πράγ...

Η Χριστίνα ζήλευε το μεγάλο της αδερφό, αλλά δεν έφταιγε εκείνη γι' αυτό. Και μετά ζήλευε το ίδιο -και πιο πολύ! -το μικρότερο αδερφό της. Αλλά πάλι δεν έφταιγε εκείνη. Μήπως έφταιγαν οι γονείς της; Μήπως ο ένας μετά τον άλλον οι αδερφοί της; Ή μήπως η μοίρα, που έπαιζε ένα άσχημο παιχνίδι στην οικογένειά της;

... προσπάθησε να τον παρηγορήσει λέγοντάς του πως ήταν απλά ένα όνειρο. Όμως ο Χρίστος έδειχνε πεπεισμένος ότι αυτό που ονειρεύτηκε είχε πράγματι συμβεί. Και μέσα στο μοιρολόγι του μουρμούριζε και κάτι ασυνάρτητα για κάποιο "γνώρισμα" που θα χανόταν για πάντα, για κάποια "αλυσίδα" που είχε σπάσει... Εκείνη σταυροκοπήθηκε και τον πήρε πάνω στο στήθος της σαν μωρό παιδί. Μετά του είπε το παραμύθι των ψυχών, αυτό που της έλεγε κι εκείνος τα βράδια τότε που περίμεναν την ενσάρκωση του δικού τους χαμένου παιδιού. Και να μη σκάει, λοιπόν, γιατί η ψυχή της ανιψιάς του θα πέταγε σ...

Ήταν κάποτε "μια μακριά αλυσίδα γυναικών, της οποίας κανείς δεν ήξερε πότε είχε ξεκινήσει ο πρώτος κρίκος ή ποια ήταν αυτή που είχε κληρωθεί πρώτη αλλιώτικη. Κι αν τύχαινε ο θάνατος να κόψει τούτη την αλυσίδα, μια καινούρια ξεκινούσε την ίδια στιγμή κάπου αλλού στον κόσμο, πάλι με μια πρωτοκόρη που είχε το γνώρισμα και που αναλάμβανε να γίνει ο μέντορας αυτής της παράξενης φύτρας". Και κάθε τέτοια πρωτοκόρη είχε μάτια αόρατα σ' όλο της το κορμί κι έβλεπε τη ματιά απ' όπου κι αν ερχόταν, μύριζε τους ανθρώπους από μακριά -ειδικά τους άντρες-, ερωτευόταν, χωρίς κοινωνικές ανασ...

Έι! Σύντροφοι! Σαλπάρουμε με την Ισπανιόλα για την περιπέτεια της ζωής μας! Ο νεαρός Τζιμ Χόκινς βρίσκει έναν παράξενο πειρατικό χάρτη, που τον παρασύρει σε ένα μυστηριώδη και επικίνδυνο κόσμο. Μαζί με τους καινούριους του φίλους, σαλπάρει στο άγνωστο για να ανακαλύψει τον περιβόητο θησαυρό του Καπετάνιου Φλιντ. Τι μυστικά κρύβουν, όμως, κάποιοι από τους συντρόφους του Τζιμ; Και τι τους περιμένει, άραγε, στο Νησί των Θησαυρών;

Εκείνο το μεσημέρι στο κυριακάτικο τραπέζι η Φρύνη σταμάτησε ξαφνικά να τρώει και είπε σπρώχνοντας δισταχτικά με τη γλώσσα ένα από τα μπροστινά της δόντια: "Μαμά, τούτο το δόντι μου κουνιέται!" "Να το βγάλουμε, για να φυτρώσει το καλό δόντι." "Και τούτο είναι καλό!" υπερασπίστηκε το κουνιστό δόντι της η Φρύνη. Όμως, όσο και να το υπερασπίστηκε, εκείνο -το δόντι λέω- έκανε τα δικά του και μετά η Φρύνη περίμενε τη νεράιδα των δοντιών. Μη ρωτάς γιατί. Είναι μια ολόκληρη ιστορία και δε γίνεται να τη διαβάσεις όλη εδώ στο οπισθόφυλλο...

Εκείνο το μεσημέρι στο κυριακάτικο τραπέζι η Φρύνη σταμάτησε ξαφνικά να τρώει και είπε σπρώχνοντας δισταχτικά με τη γλώσσα ένα από τα μπροστινά της δόντια: "Μαμά, τούτο το δόντι μου κουνιέται!" "Να το βγάλουμε, για να φυτρώσει το καλό δόντι." "Και τούτο είναι καλό!" υπερασπίστηκε το κουνιστό δόντι της η Φρύνη. Όμως, όσο και να το υπερασπίστηκε, εκείνο -το δόντι λέω- έκανε τα δικά του και μετά η Φρύνη περίμενε τη νεράιδα των δοντιών. Μη ρωτάς γιατί. Είναι μια ολόκληρη ιστορία και δε γίνεται να τη διαβάσεις όλη εδώ στο οπισθόφυλλο...