Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Κοίτα, η Μελίνα δεν ξέρει ότι βρίσκεται στη Χώρα των Θαυμάτων. Προσωπικά πιστεύω στα θαύματα, άσε που, όταν πάψεις να πιστεύεις σε αυτά, θυμώνουν και δεν σου συμβαίνουν - δεν θυμάμαι ποιος το έχει πει αυτό, αλλά δεν έχω κανέναν λόγο να μην τον/την πιστεύω, αφού και σε μένα έχουν συμβεί τα ίδια θαύματα που έζησε η Μελίνα, η οποία, επαναλαμβάνω, για την ώρα δεν ξέρει ότι θα της συμβούν στον δρόμο... Ούτε συνειδητοποιεί ότι είναι τυχερή που βιώνει την απώλεια του Ανδρέα - όσο παράδοξο κι αν ακούγεται αυτό. Για να ζήσουμε σωστά, θα πρέπει πρώτα να ζήσουμε και την απώλεια κάπο...

Ο εφτάχρονος Περικλής μιλάει για τη μικρούλα ξαδέλφη του, την πριγκίπισσα Αϊρίνη, που μεγαλώνει στην Ιαπωνία και είναι μισή Ιαπωνέζα, μισή Ελληνίδα κι ένα κομματάκι Αγγλίδα. Και μας λέει όλα όσα μαθαίνει γι’ αυτή από τη γιαγιά τους, που πηγαίνει κάθε τόσο εκεί - όπως ότι κοιμάται στο πάτωμα, ότι περπατάει ξυπόλυτη μέσα στο σπίτι, ότι δεν κόβει ποτέ τα μαύρα της μαλλιά, ότι τρώει ρύζι με ξυλάκια, ότι το στόμα της είναι σαν καρδιά... Όχι, δεν τη ζηλεύει την πριγκίπισσα ξαδέρφη του, διότι είναι κι αυτός πρίγκιπας. Έτσι, λέει, τουλάχιστον η γιαγιά τους, κι αυτός την πιστεύει -...

Ετοιμαστείτε για το σπαρταριστό Μιφιγάμα, το γίγαντα με την τρυφερή καρδιά, τον μόνο γεμάτο καλοσύνη και ανθρωπιά μέσα σ'' έναν κόσμο άγριο και σκληρό. Θυμηθείτε, θα κρατάτε την κοιλιά σας από τα γέλια, όμως θα γνωρίσετε και την καλή πλευρά της ζωής μέσα από τη γνωριμία της Σόφης με τον υπέροχο Μεγάλο Φιλικό Γίγαντα.

Ο Λέανδρος και ο Φαίδων, αφού δοκιμάζουν διάφορους τρόπους για να διατηρήσουν τη γιαγιά φρέσκια, αποφασίζουν να τη βάλουν στο ψυγείο! Μένει τώρα να το αποφασίσει και η γιαγιά... Μια τρυφερή ιστορία για την οικογένεια, που προσεγγίζει με χιούμορ και διακριτικότητα το θέμα των γηρατειών.

Ο Λέανδρος και ο Φαίδων, αφού δοκιμάζουν διάφορους τρόπους για να διατηρήσουν τη γιαγιά φρέσκια, αποφασίζουν να τη βάλουν στο ψυγείο! Μένει τώρα να το αποφασίσει και η γιαγιά... Μια τρυφερή ιστορία για την οικογένεια, που προσεγγίζει με χιούμορ και διακριτικότητα το θέμα των γηρατειών.

Παιδιά, ετοιμαστείτε για το σπαρταριστό Μιφιγάμα, το γίγαντα με την τρυφερή καρδιά, τον μόνο γεμάτο καλοσύνη και ανθρωπιά μέσα σ'' έναν κόσμο άγριο και σκληρό. Θυμηθείτε, θα κρατάτε την κοιλιά σας από τα γέλια, όμως θα γνωρίσετε και την καλή πλευρά της ζωής μέσα από τη γνωριμία της Σόφης με τον υπέροχο Μεγάλο Φιλικό Γίγαντα.

Εκείνο το μεσημέρι στο κυριακάτικο τραπέζι η Φρύνη σταμάτησε ξαφνικά να τρώει και είπε σπρώχνοντας δισταχτικά με τη γλώσσα ένα από τα μπροστινά της δόντια: "Μαμά, τούτο το δόντι μου κουνιέται!" "Να το βγάλουμε, για να φυτρώσει το καλό δόντι." "Και τούτο είναι καλό!" υπερασπίστηκε το κουνιστό δόντι της η Φρύνη. Όμως, όσο και να το υπερασπίστηκε, εκείνο -το δόντι λέω- έκανε τα δικά του και μετά η Φρύνη περίμενε τη νεράιδα των δοντιών. Μη ρωτάς γιατί. Είναι μια ολόκληρη ιστορία και δε γίνεται να τη διαβάσεις όλη εδώ στο οπισθόφυλλο...

Εκείνο το μεσημέρι στο κυριακάτικο τραπέζι η Φρύνη σταμάτησε ξαφνικά να τρώει και είπε σπρώχνοντας δισταχτικά με τη γλώσσα ένα από τα μπροστινά της δόντια: "Μαμά, τούτο το δόντι μου κουνιέται!" "Να το βγάλουμε, για να φυτρώσει το καλό δόντι." "Και τούτο είναι καλό!" υπερασπίστηκε το κουνιστό δόντι της η Φρύνη. Όμως, όσο και να το υπερασπίστηκε, εκείνο -το δόντι λέω- έκανε τα δικά του και μετά η Φρύνη περίμενε τη νεράιδα των δοντιών. Μη ρωτάς γιατί. Είναι μια ολόκληρη ιστορία και δε γίνεται να τη διαβάσεις όλη εδώ στο οπισθόφυλλο...

"Πάρε τη Νανώ... Τυφλή στον έρωτά της, είχε υποβάλει στον εαυτό της την τεχνική μπονσάι, προκειμένου να ενσωματωθεί στη γιαπωνέζικη κοινωνία. Ναι, είχε γίνει μια γυναίκα-μπονσάι, ζωντανεύοντας στα μάτια μου κινηματογραφικούς κι οπερετικούς μεικτούς έρωτες, όπου ο ένας εκ των δύο εραστών καταδικάζεται με αυτήν τη μείξη και σε πολιτιστική αλλοτρίωση - διότι μια αλλοτρίωση την παθαίνεις έτσι κι αλλιώς με τον έρωτα, κι ακόμη χειρότερα με τον γάμο... Βέβαια, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι όλοι μας, άντρες και γυναίκες, υποκείμεθα λίγο ως πολύ σε ένα είδος τεχνικής μπονσάι, προκε...

Θέλεις έναν πετυχημένο τρόπο για να κερδίσεις τις καρδιές και το μυαλό των ανθρώπων του κύκλου σου; Γίνε δημιουργική! Λέγε αυτό που σκέφτεσαι! Και να φέρνεις εις πέρας ό,τι αρχίζεις! Μην αφήνεις τους άλλους να αποφασίζουν για σένα κι εσύ να τραβιέσαι πίσω. Να προτείνεις τις δικές σου ιδέες... και μετά κάνε τους άλλους να ενθουσιαστούν με αυτές δείχνοντας πρώτα εσύ η ίδια ενθουσιασμό. Ο ενθουσιασμός νικάει. Και οι νικητές είναι δημοφιλείς! Δημοτικότητα. Όλοι τη θέλουμε. Γιατί το να είσαι δημοφιλής σημαίνει ότι αρέσεις. Οι δημοφιλείς δε γεννιούνται με κάποια ιδιαίτερα...

Ένα βιβλίο που θα σας ταξιδέψει μέσα στο κορμί της Γυναίκας για να ζήσετε το θαύμα της Γέννησης. Ένα παραμυθένιο ταξίδι με πυξίδα την αριστερή κάθε φορά σελίδα, έτσι ώστε να μπορείτε να πάρετε μαζί σας ακόμη κι ένα νήπιο που ρωτά: "Πώς γίνονται τα παιδιά;"

Ο Λέανδρος ήταν πολύ, μα πολύ φρόνιμος. Φρόνιμος σαν μεγάλος. Δεν έσκουζε, δεν γκρίνιαζε, δεν πείσμωνε... Ούτε έκανε αταξίες ή σκανταλιές. Ήταν "παράδειγμα φρονιμάδας"! Μέχρι που το μικρό δαχτυλάκι του έπαθε... γιγάντωση! Ο Λέανδρος δεν έδωσε σημασία στο δαχτυλάκι του γίγας, μέχρι που άρχισε να του κάνει και σκανταλιές! Θα έχανε, λοιπόν, το καλό του όνομα από ένα... άτακτο γιγαντοδαχτυλάκι; Χμ, μήπως θα ήταν καλύτερα να του το κόψουν λιγάκι;

Έι! Σύντροφοι! Σαλπάρουμε με την Ισπανιόλα για την περιπέτεια της ζωής μας! Ο νεαρός Τζιμ Χόκινς βρίσκει έναν παράξενο πειρατικό χάρτη, που τον παρασύρει σε ένα μυστηριώδη και επικίνδυνο κόσμο. Μαζί με τους καινούριους του φίλους, σαλπάρει στο άγνωστο για να ανακαλύψει τον περιβόητο θησαυρό του Καπετάνιου Φλιντ. Τι μυστικά κρύβουν, όμως, κάποιοι από τους συντρόφους του Τζιμ; Και τι τους περιμένει, άραγε, στο Νησί των Θησαυρών;

Το βιβλίο είναι μια θαυμάσια αφορμή για να μιλήσει κανείς στα παιδιά για την περιπέτεια της συγγραφής ενός βιβλίου. Η συγγραφέας Βούλα Μάστορη, αξιοποιώντας και τις δραστηριότητες του βιβλίου, θα οδηγήσει τους μικρούς αναγνώστες στα μαγικά μονοπάτια της γέννησης ενός βιβλίου, ένα θέμα πολύ αγαπητό σε μαθητές και δασκάλους.

Ήταν κάποτε "μια μακριά αλυσίδα γυναικών, της οποίας κανείς δεν ήξερε πότε είχε ξεκινήσει ο πρώτος κρίκος ή ποια ήταν αυτή που είχε κληρωθεί πρώτη αλλιώτικη. Κι αν τύχαινε ο θάνατος να κόψει τούτη την αλυσίδα, μια καινούρια ξεκινούσε την ίδια στιγμή κάπου αλλού στον κόσμο, πάλι με μια πρωτοκόρη που είχε το γνώρισμα και που αναλάμβανε να γίνει ο μέντορας αυτής της παράξενης φύτρας". Και κάθε τέτοια πρωτοκόρη είχε μάτια αόρατα σ' όλο της το κορμί κι έβλεπε τη ματιά απ' όπου κι αν ερχόταν, μύριζε τους ανθρώπους από μακριά -ειδικά τους άντρες-, ερωτευόταν, χωρίς κοινωνικές ανασ...

Όλα όσα λένε τ' αγόρια μεταξύ τους... Χμ, ίσως όχι "όλα"... Aυτά στην πραγματικότητα μπορεί να είναι περισσότερα ή λιγότερα. Πάντως, για τον Παύλο και τους δυο κολλητούς του όλα όσα λένε σε τούτο το βιβλίο είναι τα πιο... καυτά.