Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Εξερευνώντας την ικανότητα του εγκεφάλου να ερμηνεύει και να κατανοεί, ο Dr. Brian Boxer Wachler περιγράφει πως η αντίληψή μας μπορεί να είναι άλλες φορές κοντά στην πραγματικότητα και άλλες πιο κοντά στην ψευδαίσθηση ή στην αυταπάτη. Το πως διακρίνουμε την κάθε περίπτωση είναι η βάση για την βελτίωση της Αντιληπτικής Νοημοσύνης ( ΑΝ ).

Ο "Οιδίπους Τύραννος" είναι ένα από τα κορυφαία έργα της παγκόσμιας δραματουργίας. Έχει μελετηθεί και έχει αναλυθεί από κορυφαίους μελετητές του αρχαίου δράματος. Δεν έχω καμία ψευδαίσθηση πως μπορώ να πω κάτι εξόχως ιδιαίτερο που θα εμπλούτιζε τις γνώσεις μας γύρω από την ουσία και τα ερωτήματα που θέτει στον θεατή ή τον αναγνώστη που έρχεται σε επαφή με αυτό το σοφόκλειο αριστούργημα. Δεν είμαι φιλόλογος, αν και αγάπησα σφόδρα τη φιλολογία, ενώ τολμώ να δηλώσω επίμονος εραστής της ελληνικής γλώσσας, εξού και η ενασχόλησή μου με τη μετάφραση των αρχαίων κειμένων. Έτσι λοιπ...

Διαβάζοντας ένα ποίημα μπαίνεις στον κόσμο του ποιητή. Διαβάζοντας ένα καλό ποίημα μεταφέρεσαι σε έναν χώρο που δεν ήξερες ότι υπήρχε, είναι σαν μία ανακάλυψη. Διαβάζοντας ένα πολύ καλό ποίημα τότε βρίσκεσαι μπροστά σε μία έκπληξη, σε μία αποκάλυψη, κάτι σε συνεπαίρνει, κάτι ξυπνά μέσα σου και σε ωθεί να το συγκρίνεις με άλλα ποιήματα και ποιητές που σε έχουν συνεπάρει. Ο όγκος των ποιητών και ποιητριών στον ανά χείρας τόμο δεν παρουσιάζει πολλές εκπλήξεις. Πώς το 'πε ο Σεφέρης; "Λίγες οι νύχτες με φεγγάρια που μ' άρεσαν". Λίγα τα ποιήματα στον τόμο του 2018 που ξυπνάν κάτι...

Υπάρχει το Χαμόγελο της Αγάπης Κ’ υπάρχει το Χαμόγελο της Απάτης Κ’ υπάρχει το Χαμόγελο των Χαμόγελων όπου τα δυο αυτά Χαμόγελα συναντώνται Κ’ υπάρχει ο μορφασμός του Μίσους Κ’ υπάρχει ο Μορφασμός του Χλευασμού Κ’ υπάρχει ο Μορφασμός των Μορφασμών Που προσπαθείς μάταια να ξεχάσεις Γιατί τρυπάει ως μέσα τα φυλλοκάρδια Και χώνεται βαθιά μες στην Ψυχή σου Κι ούτε Χαμόγελο δεν άνθησε κανένα Παρά ένα Χαμόγελο μονάχα Ανάμεσα στο Λίκνο και τον Τάφο Μπορεί να υπάρξει ένα Χαμόγελο μονάχα Μα σαν χαμογελάσεις έστω μια φορά Σε κάθε αθλιότητα θα βάλεις τέλος

Στη βάση του τραγικού μύθου στις "Βάκχες" του Ευριπίδη υπάρχει ένας αγώνας κυριαρχίας μεταξύ δύο ισχυρών ανδρών. Ο Πενθέας και ο Διόνυσος μάχονται σε ένα σκληρό παιχνίδι εξουσίας. Ο θεός εμπλέκεται σ’ αυτό από διπλή τιμωρητική διάθεση. Θέλει να τιμωρήσει τις κόρες του Κάδμου που συκοφάντησαν τη μάνα του θεού. Θέλει να τιμωρήσει τον εξάδελφό του Πενθέα πού, ως άρχοντας της Θήβας, αντιστέκεται στην εισαγωγή της διονυσιακής λατρείας στη Θήβα. Όσο ο Πενθέας αρνείται να μυηθεί στη νέα λατρεία και δεν διαβάζει τα "δεικνύμενα", ο θεός υποχρεώνεται να απαντήσει στην άρνηση και να...

Κάθε γυναίκα είναι έρωτα, δόξα και ελπίδα μόνη. Παρηγορεί τον άντρα της και τα παιδιά καθοδηγεί, Αυτή υψώνει την καρδιά, τον πόνο μαλακώνει, Σαν πνεύμα που έπεσε απ΄τον ουρανό εξόριστο στη γή.

Η Συγκίνηση ήρθε αργά σαν Ευλογία Αιώνες κράτησε αυτή η αργοπορία Μεγάλωνε η ορμή της σαν Φουσκονεριά Μές σε χλιδάτη Μοναξιά - Έλειπε μόνον η απελπισία Όσο η Έκσταση άλλαζε Ενδυμασία Και μπρός στην Αλλαγή στεκόταν θαμπωμένη Μές σ' Αγιοσύνη μαγεμένη.

Κάθε μέρα μ' εξοντώνει - αλλά ανυπομονώ να ζήσω την επόμενη. Και τότε ανθίζει πάλι ο κόσμος -μ' όλη την πανοπλία του- Κι ενώ είμαι γυμνός σαν θάνατος, Καινούργιοι τόποι έρχονται να με συναντήσουν.

Υπάρχουν πόλεις με συνοικίες καταραμένες. Στις περιοχές αυτές, όπου η χαρακτηριστική επαγγελματική ενασχόληση των κατοίκων συνιστά αυτόματα και την περιθωριοποίησή τους στα όρια του κοινωνικού αποκλεισμού, η ζωή αντιμάχεται με την οικονομική εξαθλίωση και την ηθική κατάπτωση. Μία πόλη με μια τέτοια συνοικία ήταν και η Λάρισα με τα Ταμπάκικά της στα μέσα του περασμένου αιώνα. Εκεί έζησε και έδρασε η Μαριώ, παραδουλεύτρα σε οίκους ανοχής, αξεχώριστη σκιά σε περιβόητες και περιζήτητες πόρνες, που, με το πέρασμά τους μέσα από το ξορκισμένο αυτή τμήμα της πόλης, άφησαν πίσω τους...

[...] To 1901 είναι η χρονιά που ο Πεσσόα γράφει τα πρώτα του ποιήματα στα αγγλικά. Αρχίζει να συνθέτει τον "Αντίνοο" στα 1915 και τον δημοσιεύει στα 1918. Κάπου ο ίδιος σημειώνει "ο Αντίνοος μπορεί να χαρακτηριστεί άσεμνο" ποίημα, και πως σ' αυτό εκφράζεται "πολύ ωμά". Ο ποιητής αρχίζει την εκτενή ποιητική του σύνθεση από τη στιγμή που ο Αντίνοος είναι ήδη νεκρός. Η ιστορία του ομολογημένου και σφοδρού έρωτα μεταξύ του αυτοκράτορος Αδριανού και του νεαρού Βιθυνού (φλογερού και σφοδρού κυρίως από την πλευρά του Αδριανού) είναι διάσημη και περιγράφεται κατά μοναδικό και αξε...

Ποιήματα-εγκώμια για τη ζωή, τη χαμένη νιότη, τον έρωτα, την καθημερινότητα, ξόρκια του θανάτου.

[...] Προσπάθησα να "μεταφέρω" το λόγο του Ευριπίδη, αποφεύγοντας περίεργα και δήθεν "πρωτότυπα" ποιητικά σχήματα. Ακολούθησα-κυρίως στα χορικά- μιά ποιητική σύνταξη απλή, χωρίς καμμία πρόθεση εντυπωσιασμού, άλλα με σταθερή την έγνοια να διασώσω το λυρικό στοιχείο του έργου. Το τι κατάφερα μέλλεται να κριθεί όταν οι "Τρωάδες", που προτείνω μ' αυτή μου την μετάφραση, θα έχουν την τύχη να δοκιμαστούν επί σκηνής. Οι "Τρωάδες" είναι ένα αντιπολεμικό έργο, κυρίως διότι καταγγέλλει την ανελέητη αυθαιρεσία των νικητών έναντι των ηττημένων. Ενδεχομένως σ' αυτή την καταγγελία να...

Οι "Πέρσες" είναι το μοναδικό ιστορικό δράμα που έχει διασωθεί. Διδάχτηκε το 472 π.Χ. μαζί με το σατυρικό δράμα "Προμηθεύς Πυρκαεύς". Το θέμα αυτής της τραγωδίας είναι η ήττα των Περσών στη ναυμαχία της Σαλαμίνας από τους Έλληνες. Το ενδιαφέρον στοιχείο της τραγωδίας είναι ότι η λεπτομερής όσο και ρεαλιστική περιγραφή της ναυμαχίας γίνεται από τον ίδιο τον Αισχύλο -που στο δράμα εμφανίζεται ως αγγελιαφόρος- ο οποίος πολέμησε και συμμετείχε στο ιστορικό εκείνο γεγονός. Άρα έχουμε μια εγκυρότατη εξιστόρηση των όσων διαδραματίστηκαν στον κόλπο της Σαλαμίνας από έναν άνθρωπο...

Το "Θαλασσινό κοιμητήριο" είναι μία από τις σημαντικότερες εκφράσεις της "καθαρής ποίησης", ποίημα με θέμα τη φθορά και τον θάνατο, που όμως το διαπερνά μια αίσθηση της ύπαρξης τόσο δυνατή, ώστε να καταλήγει σε μια δοξαστική ελεγεία της ζωής.