Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Αν υπάρχει κάποια πατρίδα μου, αυτή δεν είναι ένα κράτος, και το κράτος του οποίου τυγχάνω πολίτης δεν είναι πατρίδα μου. Όταν στο ερώτημα "τι εθνικότητας είμαι" απαντώ χωρίς δισταγμό "είμαι Γερμανός", κάνω ολοφάνερη την επιλογή μου, όχι για κάποιο κράτος, αλλά για την υπαγωγή μου σ' έναν λαό που δεν έχει πια κρατική ταυτότητα. Ταυτόχρονα όμως ισχυρίζομαι μ' αυτόν τον τρόπο ότι η εθνική μου ταυτότητα δεν είναι εξαρτημένη από την υπηκοότητα σε κάποιο από τα δύο γερμανικά κράτη". Ο Πέτερ Σνάιντερ έχει εκδόσει πολλά και ποικίλα έργα, λογοτεχνικά και μη, μέσα στα οποία αντανα...

Οι αφορισμοί του Μπουζιάνη περιέχονται σ' ένα αυτοτελές τετράδιο εμπορίου, διαστάσεων 20Χ14 εκ., με χαρτονένιο μαύρο εξώφυλλο και αριθμημένες σελίδες από το 1 μέχρι το 39. Το "Τετράδιο" το εντοπίσαμε το 1987 στο αρχείο του Γιώργου-Πάνου Μπουζιάνη, γιου του ζωγράφου, στο Μόναχο και το φωτογραφίσαμε τον Απρίλιο του 1988 στο ίδιο μέρος. Οι αφορισμοί καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της ύλης του "Τετραδίου", ενώ το υπόλοιπο είναι σκέψεις, σημειώσεις, απόψεις και μερικά ποιήματα (!). Υπάρχουν ακόμη ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα πριν από τους αφορισμούς και μια "νουθεσία" στο...

Περιλαμβάνονται τα κείμενα: Ι. Πολιτική, διοίκηση, οικονομία, δημόσια υγεία - Πέτρος Πιζάνιας, "Από την επανάσταση στη μοναρχία" - Γρηγόριος Ψαλλίδας, "οι πολιτικές δομές στη Βαυαρία του πρώτου τρίτου του 19ου αιώνα" - Emanuel Turczynski, "Bayerns Anteil an der Grenzsicherung Griechenlands" - Αντώνης Μακρυδημήτρης, "Η διάρθρωση του κυβερνητικού μηχανισμού κατά την περίοδο της απολυταρχίας" - Αμαλία Παππά, "Οργάνωση γραφείων και γραφειοκρατία στην οθωνική περίοδο : καταγωγή και αρχαιολογία του ελληνικού δημοσίου εγγράφου" - Ευάγγελος Πρόντζας, "Δημοσιονομικές και δη...

The international secondary literature dealing with Greek art of the last two centuries is far from adequate, and the absence of comprehensive studies in the area is compounded by a lack of even the most cursory biographical information about Greek artists. International publications devote very little space to contemporary Greek artists in particular, and what coverage does exist tends to be uneven and -in several cases- misleading. Convinced that this gap has its roots in a failure on the Greeks side to promote artists systematically and convincingly abroad, we strongly b...

Ο Βλάσης Κανιάρης γεννήθηκε το 1928 στην Αθήνα. Από το 1946 και για σχεδόν πέντε χρόνια φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1947 γνωρίζεται με τον Γιάννη Τσαρούχη. Το 1950, μετά το θάνατο του πατέρα του, εγκαταλείπει τις ιατρικές σπουδές και αρχίζει τη φοίτηση στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Τελειώνει το 1955, έχοντας δασκάλους τον Ουμβέρτο Αργυρό, τον Γιάννη Παπά, τον Πάνο Σαραφιανό και κυρίως τον Γιάννη Μόραλη που τότε είχε εκλεγεί καθηγητής. Παράλληλα εργάστηκε κοντά στον Γιάννη Τσαρούχη στις σκηνογραφικές παραγγελίες της εποχής, πραγματοποιώντας και...

Ο Βλάσης Κανιάρης γεννήθηκε το 1928 στην Αθήνα. Από το 1946 και για σχεδόν πέντε χρόνια φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1947 γνωρίζεται με τον Γιάννη Τσαρούχη. Το 1950, μετά το θάνατο του πατέρα του, εγκαταλείπει τις ιατρικές σπουδές και αρχίζει τη φοίτηση στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Τελειώνει το 1955, έχοντας δασκάλους τον Ουμβέρτο Αργυρό, τον Γιάννη Παπά, τον Πάνο Σαραφιανό και κυρίως τον Γιάννη Μόραλη που τότε είχε εκλεγεί καθηγητής. Παράλληλα εργάστηκε κοντά στον Γιάννη Τσαρούχη στις σκηνογραφικές παραγγελίες της εποχής, πραγματοποιώντας και...

Ο Βλάσης Κανιάρης γεννήθηκε το 1928 στην Αθήνα. Από το 1946 και για σχεδόν πέντε χρόνια φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1947 γνωρίζεται με τον Γιάννη Τσαρούχη. Το 1950, μετά το θάνατο του πατέρα του, εγκαταλείπει τις ιατρικές σπουδές και αρχίζει τη φοίτηση στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Τελειώνει το 1955, έχοντας δασκάλους τον Ουμβέρτο Αργυρό, τον Γιάννη Παπά, τον Πάνο Σαραφιανό και κυρίως τον Γιάννη Μόραλη που τότε είχε εκλεγεί καθηγητής. Παράλληλα εργάστηκε κοντά στον Γιάννη Τσαρούχη στις σκηνογραφικές παραγγελίες της εποχής, πραγματοποιώντας και...

Πέντε χιλιάδες χρόνια έχουν περάσει από τη στιγμή που άνθρωποι εγκαταστάθηκαν στο βραχώδες ακρωτήριο, τη σημερινή "Κολόνα" και δημιούργησαν ένα χωριό. Μέσα σε δύο χιλιάδες χρόνια έκτισαν επάλληλους οικισμούς. Οι άνθρωποι και τα σπίτια τους προστατεύονταν από τα τείχη. Οι κάτοικοι ήταν ψαράδες και ικανοί ναυτικοί. Γνώριζαν, επίσης, πως να αξιοποιήσουν την περιοχή γύρω από τον λόφο καλλιεργώντας τα χωράφια με δημητριακά. Μπορούσαν ακόμα να επεξεργαστούν το μέταλλο και από εκεί μας είναι γνωστό το πρωιμότερο καμίνι για την τήξη ορειχάλκου. Το εαυτό τους είχαν ως μέτρο κατή την...

Με τα μάτια στραμμένα στις νέες γενιές και με έντονη αγωνία για το πολιτιστικό μας μέλλον, με την παρούσα έκδοση καταθέτουμε νηφάλιο και στοχαστικό προβληματισμό για την παράδοση και τον εκσυγχρονισμό/ανανέωση στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, μακράν διλημμάτων και διχαστικών αντιπαραθέσεων, που ταλαιπωρούν την πολιτική, την πνευματική και την πολιτιστική μας ζωή. Σ' αυτή τη νεφελώδη εποχή της μεταμοντέρνας σύγχυσης και της αμφιλεγόμενης παγκοσμιοποίησης, με τις περί έθνους συζητήσεις να φουντώνουν, φρονούμε πως, μόνο αναγιγνώσκοντας σωστά τη μακρά ιστορική μας διαδρομή, θα μπορέ...

[...] Εργασία που κράτησε περισσότερο από δύο χρόνια, η έρευνα της Κασιμάτη για τον Σαββίδη, εκτός του ότι μας παρουσιάζει και μερικά από ατα θεωρούμενα χαμένα έργα του, με τα βιογραφικά στοιχεία, τις κάθε είδους πληροφορίες, τις περιγραφές έργων και στοιχείων που αναφέρονται σε μερικά από αυτά, έρχεται να καλύψει ένα κενό, όχι μόνο σχετικά με την καλλιτεχνική δημιουργία του Σαββίδη, αλλά γενικά για τον χαρακτήρα και τους προσανατολισμούς της ελληνικής ζωγραφικής του τέλους του 19ου και των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα. Πρόκειται για εργασία με ουσιαστικές μεθοδικές αρχέ...

[...] Η συλλογή νεοελληνικής χαρακτικής του Χ. Λεοντιάδη είναι ήδη γνωστή στο φιλότεχνο κοινό από τρεις εκθέσεις και αρκετές εκδόσεις. Έχει να επιδείξει ορισμένα σημαντικά χαρακτικά, πολλά από τα οποία σηματοδοτούν τις μεγαλύτερες στιγμές της απόκρυφης αυτής τέχνης, που τόσο εξαρτημένη είναι από τον συστηματικό, επίμονο συλλέκτη. Είναι ευτυχής η σύμπτωση, τόσα έργα της ίδιας συλλογής να καλύπτουν ένα συγκεκριμένο θέμα σαν και αυτό και να μπορούν να κοσμούν τις σελίδες μιας έκδοσης και να αυξάνουν την προσδοκία ερχομού τής κάθε νέας σελίδας. [...] Είναι πράγματα σημαντικοί...

[...] Στόχος της έκθεσης "Παρίσι - Αθήνα 1863-1940", που εγκαινιάζεται στις 20 Δεκεμβρίου 2006 και διαρκεί έως τις 31 Μαρτίου 2007, είναι να αναδείξει το διάλογο ανάμεσα σε Έλληνες και Γάλλους καλλιτέχνες της εποχής εκείνης. Ειδικότερα, να φωτίσει τις επιρροές που δέχθηκαν οι Έλληνες καλλιτέχνες τον 19ο αιώνα από τα διάφορα ρεύματα που ανθούσαν στο Παρίσι, την τότε καλλιτεχνική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Η έκθεση φιλοξενεί έργα γνωστών Γάλλων ζωγράφων του 19ου και τοιυ 2ου αιώνα όπως των Gerome, Cabanel, Courbet, Derain, Renoir, Cezanne, De Chirico, Picasso και άλλων. Επίσης φ...

[...] Le but de l'exposition "Paris-Athenes 1863-1940", inauguree le 20 decembre 2006 et close le 31 mars 2007, est de mettre en evidence le dialogue entre les artistes grecs et francais de cette periode. Plus precisement, elle entend eclairer les Influences que recurent les artistes grecs aux XIXe et XXe siecles en provenance des differents courants qui fleurissaient a Paris, alors capitale artistique de l'Europe. L'exposition heberge des oeuvres de grands peintres et graveurs francais du XIXe et du XXe siecle, comme Gerome, Cabanel. Courbet. Derain, Renoir, Cezanne, de Ch...

[...] Το ημερολόγιο του 2009 φιλοξενεί μια χαρακτηριστική επιλογή από τις φωτογραφικές εικόνες μιας Ελλάδας που μας φαίνεται οικεία και μακρινή, παρόλο που δεν μας χωρίζουν απ' αυτήν παρά μονάχα μερικές δεκαετίες. Τα τοπία της είναι ακόμη ανόθευτα από την οικιστική ανάπτυξη, ενώ οι άνθρωποι της υπαίθρου μοιάζει να ανήκουν σε μιαν άλλη εποχή. Η φτώχεια συνυπάρχει με την αγνότητα, η αγροτική οικονομία βρίσκεται ακόμη στην προβιομηχανική εποχή. Τα πρόσωπα που ενοικούν τα τοπία και τα χωριά της Ελλάδας στις φωτογραφίες της Μαρίας Χρουσάκη είναι βασανισμένα. Η φτώχεια, ο πόλεμος...

[...] Ο Μαρίνος Καλλιγάς, Διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης από το 1949 ως το 1971, βαθύς γνώστης της ιστορίας της τέχνης και θαυμαστής της χαρακτικής, είχε την έμπνευση και την τόλμη να αγοράσει, σε καιρό που οι σπάνιοι αυτοί θησαυροί ήταν ακόμη προσιτοί στο εμπόριο, τις τέσσερις σειρές των χαρακτικών του Γκόγια στις αρχές της δεκαετίας του '60. Οι σειρές αυτές παρουσιάστηκαν αρχικά ολόκληρες το 1971 και ένα μέρος τους επί διευθύνσεως Δημήτρη Παπαστάμου το 1984. Σήμερα, με την ευκαιρία της επετείου των 180 χρόνων από τον θάνατο του μεγάλου Ισπανού ζωγράφου, η Εθνική Πινακ...

[...] Ο Μαρίνος Καλλιγάς, Διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης από το 1949 ως το 1971, βαθύς γνώστης της ιστορίας της τέχνης και θαυμαστής της χαρακτικής, είχε την έμπνευση και την τόλμη να αγοράσει, σε καιρό που οι σπάνιοι αυτοί θησαυροί ήταν ακόμη προσιτοί στο εμπόριο, τις τέσσερις σειρές των χαρακτικών του Γκόγια στις αρχές της δεκαετίας του '60. Οι σειρές αυτές παρουσιάστηκαν αρχικά ολόκληρες το 1971 και ένα μέρος τους επί διευθύνσεως Δημήτρη Παπαστάμου το 1984. Σήμερα, με την ευκαιρία της επετείου των 180 χρόνων από τον θάνατο του μεγάλου Ισπανού ζωγράφου, η Εθνική Πινακ...

[...] Ο Μαρίνος Καλλιγάς, Διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης από το 1949 ως το 1971, βαθύς γνώστης της ιστορίας της τέχνης και θαυμαστής της χαρακτικής, είχε την έμπνευση και την τόλμη να αγοράσει, σε καιρό που οι σπάνιοι αυτοί θησαυροί ήταν ακόμη προσιτοί στο εμπόριο, τις τέσσερις σειρές των χαρακτικών του Γκόγια στις αρχές της δεκαετίας του '60. Οι σειρές αυτές παρουσιάστηκαν αρχικά ολόκληρες το 1971 και ένα μέρος τους επί διευθύνσεως Δημήτρη Παπαστάμου το 1984. Σήμερα, με την ευκαιρία της επετείου των 180 χρόνων από τον θάνατο του μεγάλου Ισπανού ζωγράφου, η Εθνική Πινακ...

Πρόκειται για το κατάλογο της ομώνυμης περιοδικής έκθεσης που ήταν αφιερωμένη στον "πατέρα" της ελληνικής θαλασσογραφίας Κωνσταντίνο Βολανάκη (1837-1907) που πραγματοποιήθηκε στο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος σε συνεργασία και με την αποκλειστική χορηγία του Ιδρύματος "Αικατερίνη Λασκαρίδη." Στον κατάλογο επιχειρείται μία επανεκτίμηση του έργου του μεγάλου δημιουργού μέσα από την προβολή ορισμένων από τα σημαντικότερα έργα του που ανήκουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.