Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι "Αναμνήσεις του Έρνστ Τσίλλερ" στη γερμανική γλώσσα δεν μπορούν να θεωρηθούν πλέον χαμένες. Η ιστορικός τέχνης Μαριλένα Ζ. Κασιμάτη καλύπτει το ερευνητικό κενό με τούτη τη μοναδική, δίγλωσση -εικονογραφημένη με σπάνιο υλικό- έκδοση. Ο αυτοβιογραφικός λόγος του Τσίλλερ, μια συναρπαστική εναλλαγή αποκάλυψης και απόκρυψης, δείχνει πως η συνάντηση του αρχιτέκτονα με την Ελλάδα του Γεωργίου Α' και του Τρικούπη, παρά το πικρό του τέλος, υπήρξε γόνιμη και αμοιβαία επωφελής.

[...] Τα έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση με τους "άγνωστους θησαυρούς" διεκδικούν μια θέση στο φως όχι μόνο λόγω της υψηλής ποιότητάς τους, αλλά κυρίως γιατί εμπλουτίζουν με νέα νοήματα την αφήγηση της ιστορίας της νεότερης ελληνικής τέχνης. Αυτά τα αφανή σημαίνοντα κλήθηκαν να αναδείξουν οι επιμελήτριες της Εθνικής Πινακοθήκης που επέλεξαν τα έργα και ανέλαβαν να τα νοηματοδοτήσουν. Είναι η πιο φιλόδοξη και η πιο ουσιαστική επιδίωξη αυτής της συλλογικής προσπάθειας. Πράγματι, η διοργάνωση αυτή διεκδικεί μια σχεδόν αιρετική πρωτοτυπία. Συνήθως η επιμέλεια μιας έκθεσης ε...

Αναπάντεχο για τους περισσότερους φιλότεχνους και φίλους θα πρέπει να θεωρηθεί το γεγονός ότι η Εθνική Πινακοθήκη, ανάμεσα στις ποικίλες δραστηριότητές της, επέλεξε να παρουσιάσει μια μεγάλη έκθεση αρχιτεκτονικών σχεδίων, αναδεικνύοντας το έργο ενός και μόνου αρχιτέκτονα, και μάλιστα όχι Έλληνα, ο οποίος έδρασε τον προπερασμένο αιώνα, και μάλιστα μέσα σε έναν "παλιό", άγνωστο πια σήμερα, κόσμο. Η αιτιολόγηση είναι εύκολη. Πρώτον, πρόκειται για τον πασίγνωστο πλέον Ερνέστο Τσίλλερ. Δεύτερον, η Εθνική Πινακοθήκη κατέχει ήδη, χάρη στην προνοητικότητα του πρώην διευθυντή της...

Αναπάντεχο για τους περισσότερους φιλότεχνους και φίλους θα πρέπει να θεωρηθεί το γεγονός ότι η Εθνική Πινακοθήκη, ανάμεσα στις ποικίλες δραστηριότητές της, επέλεξε να παρουσιάσει μια μεγάλη έκθεση αρχιτεκτονικών σχεδίων, αναδεικνύοντας το έργο ενός και μόνου αρχιτέκτονα, και μάλιστα όχι Έλληνα, ο οποίος έδρασε τον προπερασμένο αιώνα, και μάλιστα μέσα σε έναν "παλιό", άγνωστο πια σήμερα, κόσμο. Η αιτιολόγηση είναι εύκολη. Πρώτον, πρόκειται για τον πασίγνωστο πλέον Ερνέστο Τσίλλερ. Δεύτερον, η Εθνική Πινακοθήκη κατέχει ήδη, χάρη στην προνοητικότητα του πρώην διευθυντή της...

Αναπάντεχο για τους περισσότερους φιλότεχνους και φίλους θα πρέπει να θεωρηθεί το γεγονός ότι η Εθνική Πινακοθήκη, ανάμεσα στις ποικίλες δραστηριότητές της, επέλεξε να παρουσιάσει μια μεγάλη έκθεση αρχιτεκτονικών σχεδίων, αναδεικνύοντας το έργο ενός και μόνου αρχιτέκτονα, και μάλιστα όχι Έλληνα, ο οποίος έδρασε τον προπερασμένο αιώνα, και μάλιστα μέσα σε έναν "παλιό", άγνωστο πια σήμερα, κόσμο. Η αιτιολόγηση είναι εύκολη. Πρώτον, πρόκειται για τον πασίγνωστο πλέον Ερνέστο Τσίλλερ. Δεύτερον, η Εθνική Πινακοθήκη κατέχει ήδη, χάρη στην προνοητικότητα του πρώην διευθυντή της...

[...] Χρόνια τώρα ο ΕΟΤ συνεκδίδει με την Εθνική Πινακοθήκη το επετειακό ημερολόγιο, που φέρνει στην καθημερινότητα Ελλήνων και ξένων σημαντικές σελίδες της νεότερης καλλιτεχνικής δημιουργίας, υπενθυμίζοντας έτσι τη στενή σχέση πολιτισμού και τουρισμού στη χώρα μας, που επισφραγίστηκε πρόσφατα και θεσμικά με τη συγχώνευση των δύο αντίστοιχων υπουργείων. Εφέτος η έκδοση αυτή αποκτά συμβολική σημασία, λόγω της ευρωπαϊκής διάστασης της προσωπικότητας του Ερνέστου Τσίλλερ, που κατάγεται από τη Γερμανία, εκπαιδεύτηκε πλάι στον Δανό αρχιτέκτονα Θεόφιλο Χάνσεν, εγκατεστημένο στη Β...

Ο συνθέτης Ο Τζουζέππε Βέρντι, ο διασημότερος συνθέτης του ιταλικού Ρομαντισμού, γεννήθηκε στο Λε Ρόνκολε της βόρειας Ιταλίας το 1813 και πέθανε στο Μιλάνο το 1901. Σπούδασε μουσική στο επαρχιακό Μπουσσέτο και στη συνέχεια στο Μιλάνο. Τα πρώτα έργα του γράφτηκαν μέσα στο επαναστατικό κλίμα της εποχής, απηχώντας ιδεολογικά τον αγώνα για την απελευθέρωση των ιταλικών κρατιδίων από τους Αυστριακούς και την ενοποίησή τους σε κυρίαρχη χώρα. Η ενασχόληση του συνθέτη με την πολιτική τον ανέδειξε σε εθνικό σύμβολο -ως ακροστιχίδα το σύνθημα "Viva, Verdi" σήμαινε "ζήτω ο Βίκτωρ Εμ...

Πρόκειται για το κατάλογο της ομώνυμης περιοδικής έκθεσης που ήταν αφιερωμένη στον "πατέρα" της ελληνικής θαλασσογραφίας Κωνσταντίνο Βολανάκη (1837-1907) που πραγματοποιήθηκε στο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος σε συνεργασία και με την αποκλειστική χορηγία του Ιδρύματος "Αικατερίνη Λασκαρίδη." Στον κατάλογο επιχειρείται μία επανεκτίμηση του έργου του μεγάλου δημιουργού μέσα από την προβολή ορισμένων από τα σημαντικότερα έργα του που ανήκουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.

[...] Ο Μαρίνος Καλλιγάς, Διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης από το 1949 ως το 1971, βαθύς γνώστης της ιστορίας της τέχνης και θαυμαστής της χαρακτικής, είχε την έμπνευση και την τόλμη να αγοράσει, σε καιρό που οι σπάνιοι αυτοί θησαυροί ήταν ακόμη προσιτοί στο εμπόριο, τις τέσσερις σειρές των χαρακτικών του Γκόγια στις αρχές της δεκαετίας του '60. Οι σειρές αυτές παρουσιάστηκαν αρχικά ολόκληρες το 1971 και ένα μέρος τους επί διευθύνσεως Δημήτρη Παπαστάμου το 1984. Σήμερα, με την ευκαιρία της επετείου των 180 χρόνων από τον θάνατο του μεγάλου Ισπανού ζωγράφου, η Εθνική Πινακ...

[...] Ο Μαρίνος Καλλιγάς, Διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης από το 1949 ως το 1971, βαθύς γνώστης της ιστορίας της τέχνης και θαυμαστής της χαρακτικής, είχε την έμπνευση και την τόλμη να αγοράσει, σε καιρό που οι σπάνιοι αυτοί θησαυροί ήταν ακόμη προσιτοί στο εμπόριο, τις τέσσερις σειρές των χαρακτικών του Γκόγια στις αρχές της δεκαετίας του '60. Οι σειρές αυτές παρουσιάστηκαν αρχικά ολόκληρες το 1971 και ένα μέρος τους επί διευθύνσεως Δημήτρη Παπαστάμου το 1984. Σήμερα, με την ευκαιρία της επετείου των 180 χρόνων από τον θάνατο του μεγάλου Ισπανού ζωγράφου, η Εθνική Πινακ...

[...] Ο Μαρίνος Καλλιγάς, Διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης από το 1949 ως το 1971, βαθύς γνώστης της ιστορίας της τέχνης και θαυμαστής της χαρακτικής, είχε την έμπνευση και την τόλμη να αγοράσει, σε καιρό που οι σπάνιοι αυτοί θησαυροί ήταν ακόμη προσιτοί στο εμπόριο, τις τέσσερις σειρές των χαρακτικών του Γκόγια στις αρχές της δεκαετίας του '60. Οι σειρές αυτές παρουσιάστηκαν αρχικά ολόκληρες το 1971 και ένα μέρος τους επί διευθύνσεως Δημήτρη Παπαστάμου το 1984. Σήμερα, με την ευκαιρία της επετείου των 180 χρόνων από τον θάνατο του μεγάλου Ισπανού ζωγράφου, η Εθνική Πινακ...

[...] Το ημερολόγιο του 2009 φιλοξενεί μια χαρακτηριστική επιλογή από τις φωτογραφικές εικόνες μιας Ελλάδας που μας φαίνεται οικεία και μακρινή, παρόλο που δεν μας χωρίζουν απ' αυτήν παρά μονάχα μερικές δεκαετίες. Τα τοπία της είναι ακόμη ανόθευτα από την οικιστική ανάπτυξη, ενώ οι άνθρωποι της υπαίθρου μοιάζει να ανήκουν σε μιαν άλλη εποχή. Η φτώχεια συνυπάρχει με την αγνότητα, η αγροτική οικονομία βρίσκεται ακόμη στην προβιομηχανική εποχή. Τα πρόσωπα που ενοικούν τα τοπία και τα χωριά της Ελλάδας στις φωτογραφίες της Μαρίας Χρουσάκη είναι βασανισμένα. Η φτώχεια, ο πόλεμος...

[...] Στόχος της έκθεσης "Παρίσι - Αθήνα 1863-1940", που εγκαινιάζεται στις 20 Δεκεμβρίου 2006 και διαρκεί έως τις 31 Μαρτίου 2007, είναι να αναδείξει το διάλογο ανάμεσα σε Έλληνες και Γάλλους καλλιτέχνες της εποχής εκείνης. Ειδικότερα, να φωτίσει τις επιρροές που δέχθηκαν οι Έλληνες καλλιτέχνες τον 19ο αιώνα από τα διάφορα ρεύματα που ανθούσαν στο Παρίσι, την τότε καλλιτεχνική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Η έκθεση φιλοξενεί έργα γνωστών Γάλλων ζωγράφων του 19ου και τοιυ 2ου αιώνα όπως των Gerome, Cabanel, Courbet, Derain, Renoir, Cezanne, De Chirico, Picasso και άλλων. Επίσης φ...

[...] Le but de l'exposition "Paris-Athenes 1863-1940", inauguree le 20 decembre 2006 et close le 31 mars 2007, est de mettre en evidence le dialogue entre les artistes grecs et francais de cette periode. Plus precisement, elle entend eclairer les Influences que recurent les artistes grecs aux XIXe et XXe siecles en provenance des differents courants qui fleurissaient a Paris, alors capitale artistique de l'Europe. L'exposition heberge des oeuvres de grands peintres et graveurs francais du XIXe et du XXe siecle, comme Gerome, Cabanel. Courbet. Derain, Renoir, Cezanne, de Ch...

[...] Η συλλογή νεοελληνικής χαρακτικής του Χ. Λεοντιάδη είναι ήδη γνωστή στο φιλότεχνο κοινό από τρεις εκθέσεις και αρκετές εκδόσεις. Έχει να επιδείξει ορισμένα σημαντικά χαρακτικά, πολλά από τα οποία σηματοδοτούν τις μεγαλύτερες στιγμές της απόκρυφης αυτής τέχνης, που τόσο εξαρτημένη είναι από τον συστηματικό, επίμονο συλλέκτη. Είναι ευτυχής η σύμπτωση, τόσα έργα της ίδιας συλλογής να καλύπτουν ένα συγκεκριμένο θέμα σαν και αυτό και να μπορούν να κοσμούν τις σελίδες μιας έκδοσης και να αυξάνουν την προσδοκία ερχομού τής κάθε νέας σελίδας. [...] Είναι πράγματα σημαντικοί...

[...] Εργασία που κράτησε περισσότερο από δύο χρόνια, η έρευνα της Κασιμάτη για τον Σαββίδη, εκτός του ότι μας παρουσιάζει και μερικά από ατα θεωρούμενα χαμένα έργα του, με τα βιογραφικά στοιχεία, τις κάθε είδους πληροφορίες, τις περιγραφές έργων και στοιχείων που αναφέρονται σε μερικά από αυτά, έρχεται να καλύψει ένα κενό, όχι μόνο σχετικά με την καλλιτεχνική δημιουργία του Σαββίδη, αλλά γενικά για τον χαρακτήρα και τους προσανατολισμούς της ελληνικής ζωγραφικής του τέλους του 19ου και των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα. Πρόκειται για εργασία με ουσιαστικές μεθοδικές αρχέ...

Με τα μάτια στραμμένα στις νέες γενιές και με έντονη αγωνία για το πολιτιστικό μας μέλλον, με την παρούσα έκδοση καταθέτουμε νηφάλιο και στοχαστικό προβληματισμό για την παράδοση και τον εκσυγχρονισμό/ανανέωση στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, μακράν διλημμάτων και διχαστικών αντιπαραθέσεων, που ταλαιπωρούν την πολιτική, την πνευματική και την πολιτιστική μας ζωή. Σ' αυτή τη νεφελώδη εποχή της μεταμοντέρνας σύγχυσης και της αμφιλεγόμενης παγκοσμιοποίησης, με τις περί έθνους συζητήσεις να φουντώνουν, φρονούμε πως, μόνο αναγιγνώσκοντας σωστά τη μακρά ιστορική μας διαδρομή, θα μπορέ...

Πέντε χιλιάδες χρόνια έχουν περάσει από τη στιγμή που άνθρωποι εγκαταστάθηκαν στο βραχώδες ακρωτήριο, τη σημερινή "Κολόνα" και δημιούργησαν ένα χωριό. Μέσα σε δύο χιλιάδες χρόνια έκτισαν επάλληλους οικισμούς. Οι άνθρωποι και τα σπίτια τους προστατεύονταν από τα τείχη. Οι κάτοικοι ήταν ψαράδες και ικανοί ναυτικοί. Γνώριζαν, επίσης, πως να αξιοποιήσουν την περιοχή γύρω από τον λόφο καλλιεργώντας τα χωράφια με δημητριακά. Μπορούσαν ακόμα να επεξεργαστούν το μέταλλο και από εκεί μας είναι γνωστό το πρωιμότερο καμίνι για την τήξη ορειχάλκου. Το εαυτό τους είχαν ως μέτρο κατή την...

Ο Βλάσης Κανιάρης γεννήθηκε το 1928 στην Αθήνα. Από το 1946 και για σχεδόν πέντε χρόνια φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1947 γνωρίζεται με τον Γιάννη Τσαρούχη. Το 1950, μετά το θάνατο του πατέρα του, εγκαταλείπει τις ιατρικές σπουδές και αρχίζει τη φοίτηση στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Τελειώνει το 1955, έχοντας δασκάλους τον Ουμβέρτο Αργυρό, τον Γιάννη Παπά, τον Πάνο Σαραφιανό και κυρίως τον Γιάννη Μόραλη που τότε είχε εκλεγεί καθηγητής. Παράλληλα εργάστηκε κοντά στον Γιάννη Τσαρούχη στις σκηνογραφικές παραγγελίες της εποχής, πραγματοποιώντας και...

Ο Βλάσης Κανιάρης γεννήθηκε το 1928 στην Αθήνα. Από το 1946 και για σχεδόν πέντε χρόνια φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1947 γνωρίζεται με τον Γιάννη Τσαρούχη. Το 1950, μετά το θάνατο του πατέρα του, εγκαταλείπει τις ιατρικές σπουδές και αρχίζει τη φοίτηση στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Τελειώνει το 1955, έχοντας δασκάλους τον Ουμβέρτο Αργυρό, τον Γιάννη Παπά, τον Πάνο Σαραφιανό και κυρίως τον Γιάννη Μόραλη που τότε είχε εκλεγεί καθηγητής. Παράλληλα εργάστηκε κοντά στον Γιάννη Τσαρούχη στις σκηνογραφικές παραγγελίες της εποχής, πραγματοποιώντας και...