Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στη "Φάρμα των ζώων" ο Όργουελ σατιρίζει τη ρωσική επανάσταση και τη Ρωσία των μετεπαναστατικών χρόνων, κατ' επέκταση όμως και κάθε επανάσταση. Στο αγρόκτημα του κυρίου Τζόουνς τα ζώα με επικεφαλής τα γουρούνια, επαναστατούν εναντίον των ανθρώπων και τους διώχνουν. Τα γουρούνια όμως, και ο αρχηγός τους, ο Ναπολέων, δεν αργούν να διαφθαρούν από την εξουσία και μια νέα τυραννία παίρνει τη θέση της παλιάς. Το τελικό σύνθημα είναι "Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα".

"Η βιολογία του έρωτα είναι να μην ανανεωθούν τα κύτταρα. Γιατί τα νέα που θα 'ρθουν δεν θα ξέρουν το άγγιγμα του χεριού σου. Γι' αυτό δεν θα τους λείπεις. Και δεν θέλω να μην τους λείπεις. Δεν θέλω να είμαι δίχως σου. Αντιστέκομαι στο λωτοφάγο καιρό, απελπισμένα, κρατιέμαι από κλωστές θύμησης που άλλοτε φτιάχναν το ζεστό πουλόβερ της αγάπης, όπως όταν τυλιγόμασταν σ' ένα μακρύ δικό σου φουλάρι, κρυώνοντας, και τα δύο σώματά μας γίνονταν ένα, όπως σε κάτι γλυπτά του Μουρ, η μονοκόμματη πέτρα, με μια τρύπα στη μέση, σχηματίζει δυο σώματα που αγκαλιάζονται".

Σε αυτό το καυστικό, διασκεδαστικό και βαθιά προσωπικό βιβλίο, η πιο ισχυρή γυναίκα του Χόλιγουντ, η πολυτάλαντη δημιουργός του Grey’s Anatomy και του Scandal και η υπεύθυνη παραγωγής του How to Get Away with Murder αποκαλύπτει πώς το να λέει Ναι τής άλλαξε τη ζωή - και πώς μπορεί να αλλάξει και τη δική σας. Με τρεις επιτυχημένες σειρές στην τηλεόραση και τρία παιδιά στο σπίτι, η Σόντα Ράιμς είχε πολλούς καλούς λόγους για να λέει όχι στις προσκλήσεις που έφταναν. Επίσης, για μια εσωστρεφή γυναίκα όπως η Σόντα, που παθαίνει κρίσεις πανικού πριν από τις συνεντεύξεις Τύπου,...

Ο Ορέστης κατευθύνεται προς τις Μυκήνες για να εκδικηθεί τον φόνο του πατέρα του. Περνά από μια φτωχική καλύβα όπου ζει η αδελφή του Ηλέκτρα με τον σύζυγό της Αυτουργό. Με τη μεσολάβηση του χορού των Μυκηναίων γυναικών, τα δυο αδέλφια αναγνωρίζονται και συμπράττουν στον φόνο της Κλυταιμνήστρας και του Αίγισθου. Με την παρέμβαση των Διόσκουρων η Ηλέκτρα παντρεύεται τον Πυλάδη, ενώ ο Ορέστης πηγαίνει στην Αθήνα για να δικαστεί.

Η νεαρή Ολάνθη προσπαθεί να επιβιώσει μέσα σε μια κοινωνία αντιθέσεων, εκεί όπου η σκληρότητα στέκεται δίπλα στη φιλευσπλαχνία, το γέλιο έρχεται μαζί με το δάκρυ, το μίσος φωλιάζει πλάι στην αγάπη. Κουβαλώντας ένα παρελθόν που ακόμη και η ίδια αγνοεί και με μοναδικό στήριγμά της τη φίλη της Μαλαματένια, ζει και ελπίζει σε έναν κόσμο γεμάτο δεινά. Πολυάριθμα πρόσωπα και ζωές που διασταυρώνονται δημιουργούν μια συνεχή αλληλουχία αφηγήσεων. Ο κάθε ήρωας εξομολογείται τη δική του ιστορία, αλλά και τη δική του εκδοχή που διαφοροποιεί τα γενόμενα, συνθέτοντας ένα μυθιστόρημα π...

Κάποιο μεσημέρι που έτρωγα μόνος μου στον Δημόκριτο, ένα εστιατόριο κοντά στο διαμέρισμά μου στην Αθήνα, εμφανίστηκες στην είσοδο του μαγαζιού και έριξες μια προσεκτική ματιά γύρω σου. Είχα τελειώσει το φαγητό μου και διάβαζα την εφημερίδα. Το βλέμμα σου με προσπέρασε όπως προσπέρασε και τους άλλους θαμώνες. Προσπάθησα να μετριάσω την απογοήτευσή μου. Συλλογίστηκα ότι είχαμε δώδεκα χρόνια να ιδωθούμε. Αναλογίστηκα όλες τις αλλαγές που είχε υποστεί στο διάστημα αυτό το πρόσωπό μου... Ατένισες για δεύτερη φορά την πελατεία. Με κοίταξες ξανά, πίστεψα ότι ήσουν έτοιμη να στραφ...

Ο Θεόφιλος Χατζημιχαήλ (1870;-1934) γεννημένος στη Βαρειά της Λέσβου και μεγαλωμένος στη Σμύρνη, έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής του ζωγραφίζοντας για ένα κομμάτι ψωμί στο Βόλο και στα χωριά του Πηλίου κι αργότερα (από το 1927 και εξής) ξανά στην πατρίδα του. Ζωγράφισε τοίχους σε σπίτια και αρχοντικά της εποχής, σε καφενεία, μπακάλικα και μύλους, πάνω σε τενεκέδες, σε ξύλα και πανιά, σε δίσκους, σε κάρα, ακόμα και πάνω σε ναυτικούς σάκους. Απεικόνισε σκηνές από την ελληνική ιστορία, τον Ερωτόκριτο, από το βίο των λαϊκών ηρώων, εξωτικά κυνήγια και τόπους, καθημερ...

Κατά την εορτή των Θεσμοφορίων, όπου απαγορεύεται η παρουσία αντρών, οι γυναίκες συσκέπτονται για το πώς θα τιμωρήσουν τον Ευριπίδη, ο οποίος τις έχει συκοφαντήσει στα έργα του. Ο ποιητής πείθει τον πεθερό του να μεταμφιεστεί σε γυναίκα και να πάει να τον υπερασπιστεί, όπως και συμβαίνει μέχρι τη στιγμή που ο μεταμφιεσμένος αποκαλύπτεται.

Η έκδοση αυτή του λευκώματος είναι μια προσφορά αγάπης των μελών του Φεστιβάλ Ικαρίας προς την ιδιαίτερη πατρίδα τους. Το Φεστιβάλ Ικαρίας είναι αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία καταστατικά ταγμένη στην υπηρεσία του πολιτισμού γενικότερα και του πολιτισμού της Ικαρίας ειδικότερα. Από τη δημιουργία του στοχεύει στην μελέτη-καταγραφή και προβολή της πολιτισμίκης κληρονομιάς της Ικαρίας, στην ανάδειξη του τρόπου ζωής και της γενικότερης Ικαριώτικης κουλτούρας και τη σύνδεση της με τη σύγχρονη ζωή. Στη μέλετη και προβολή της ιστορίας της, αρχαίας και σύγχρονης, στη διερεύνηση...

Η Ικαρία δεν είναι ένα από τα πολλά νησιά του Αιγαίου· είναι ένας τόπος μοναδικός, που τα θέλγητρά του δεν περιορίζονται μόνο στις ιαματικές πηγές, γνωστές ήδη από την αρχαιότητα. Αρκεί να ανηφορίσετε για λίγο τις κορδέλες του δρόμου πάνω από τον Άγιο Κήρυκο, και από εκεί ψηλά να ατενίσετε το τοπίο, για να γίνει αμέσως αντιληπτή η ιδιαιτερότητα του νησιού. Τότε θα δείτε μπροστά σας κάποιο γραφικό χωριουδάκι, πνιγμένο στο πράσινο. Οι στέγες των σπιτιών του, όλες με πλάκες, σαν τις πηλιορείτικες και ακόμα πιο όμορφες. Το βουνό κατάφυτο με μια άγρια βλάστηση, πρωτόγονη, και πέ...

Ο όρος "ελληνιστική" περίοδος είναι αποκύημα ενός Γερμανού λόγιου του 19ου αιώνα, του Gustav Droysen. Κατασκεύασε τη λέξη "ελληνιστικός" για να αποδώσει τη φάση εκείνη του ελληνικού πολιτισμού κατά την οποία τα χαρακτηριστικά και η (σχετική πάντα) ισορροπία της κλασικής εποχής αντικαταστάθηκε από ένα πρωτοφανή δυναμισμό, κληροδότημα της προς ανατολάς ορμητικής επέκτασης των Ελλήνων, και μεταλλάχθηκαν εξαιτίας της επαφής τους με τους ανατολικούς πολιτισμούς. [...] Λίγες ιστορικές περίοδοι έχουν εξάψει τη φαντασία αλλά και την ερευνητική δίψα των ιστορικών όσο η ελληνιστική....

Περιέχονται τα μικρά πεζά: "Εγκεφαλικό σάουντρακ", "Η Γκρούσενκα της Μάρκου Ευγενικού", "Γένεση" και "Μαύρη Θάλασσα".

11 γυναίκες τελείως άγνωστες μεταξύ τους έχουν κάτι κοινό: Έχουν ξεπεράσει σε χρόνο ρεκόρ τους πρώην τους και όλες τους με κόκκινο κραγιόν έχουν γράψει ένα quote που τις αντιπροσωπεύει στο καθρέπτη του δωματίου τους. Μόνο μια ιστορία έχει άσχημο τέλος που το ακούμε σε καθημερινή βάση και δε θέλουμε ποτέ να τη ζήσουμε.

Σ’ ένα χωριό στο Αφγανιστάν, δύο αδέλφια μεγαλώνουν χωρίς τη μητέρα τους και βρίσκουν αποκούμπι ο ένας στον άλλον. Για την τρίχρονη Παρί, ο Αμπντουλάχ είναι περισσότερο μητέρα παρά μεγαλύτερος αδελφός. Για τον δεκάχρονο Αμπντουλάχ, η Παρί είναι όλη του η ζωή. Όταν ο πατέρας τους παίρνει την απόφαση να πουλήσει την Παρί στους πλούσιους Βαχντάτι που μένουν στην Καμπούλ, τα αδέλφια χωρίζουν. Καθώς τα χρόνια περνούν, η Παρί ξεχνά το παρελθόν της και κάποια στιγμή μετακομίζει στο Παρίσι μαζί με τη θετή μητέρα της. Ο Αμπντουλάχ παραμένει στο Αφγανιστάν και παλεύει καθημερινά...