Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το Μουσείο Μπενάκη, με αφορμή τα ογδοντάχρονα του Βλάση Κανιάρη, διοργανώνει αναδρομική έκθεση του διακεκριμένου αυτού εκπροσώπου της ελληνικής avant-garde και καταλυτικής προσωπικότητας της λεγόμενης γενιάς του ’60. Το έργο του καλλιτέχνη προτείνεται διαχρονικά, με συμβολική αφετηρία το 1948, σε σχέση με τα μόνιμα εκθέματα του Μουσείου Μπενάκη, τα οποία υποστηρίζουν παράλληλα μια διαχρονική συνέχεια της ελληνικής τέχνης. Έτσι, φιγούρες, εικόνες και tableaux vivants, που αποτελούνται από ράκη, παλιά αντικείμενα, γύψους ή σύρματα, αντιπαρατίθενται σε δημιουργίες από την πρώι...

[...] Η ζωγράφος επιδιώκει τη συνολική απεικόνιση των μνημείων που έχουν απομείνει στην πόλη, ενώ κάποτε ξανοίγεται και στα περίχωρα, όπως στο καθολικό της Μονής Κλειστών, της Μονής Καισαριανής, της Μονής Πεντέλης, της Μονής Φανερωμένης. Το Μουσείο μας αγκαλιάζει όλες τις προσπάθειες που καταγράφουν μνημεία της Αθήνας, είτε από τους περιηγητές, είτε από σύγχρονους καλλιτέχνες, ή αρχιτέκτονες, αφού αποβλέπει και στην προβολή των σχέσεων ανάμεσα στους Αθηναίους και των μνημείων που δημιουργήθηκαν κατά τη μακραίωνη ιστορία της πόλης. Καθηγητής Στέλιος Λυδάκης, διευθυντής...

Ένα λεύκωμα με τα έργα του Γιώργου Σταθόπουλου, ενός "υπέροχα λαϊκού ζωγράφου", που επεξεργάζεται τα θέματά του με "απλοϊκή" φαντασία και αισθησιασμό. Κυρίαρχο στοιχείο είναι η γυναίκα, αισθησιακά και μορφικά, και προεξάρχει το χρώμα-φως που φτάνει στο παραλήρημα. Σπίτια συνοικιακά, νεανίες αθλοφόροι και κόρες ευπλόκαμες προβάλλουν με πραότητα και ελληνιστική ευδαιμονία. Μια έκδοση με τη σφραγίδα ενός καλλιτέχνη που κατόρθωσε να υπερβεί τον κίνδυνο της άκαιρης επικαιρότητας και να συλλάβει τη δύσκολη έννοια της δημιουργίας.

Περιλαμβάνονται σχέδια του Αλέξανδρου Σινιόσογλου με μολύβια, ακουαρέλες και κραγιόνια νερού. Πηγή έμπνευσης υπήρξε η Μπουμπερίνα. Καθότι απείθαρχο μοντέλο, τα σχέδια την αποτυπώνουν σε πολλές και διαφορετικές στάσεις, γιατί "αυτή αποφασίζει"!

Τα σκίτσα του Μίμη Αντωνιάδη αποτυπώνουν μια χαρακτηριστική πτυχή της στρατοκρατούμενης Θεσσαλονίκης του 1915-18. Μια πόλη που είχε πρόσφατα ενσωματωθεί στο ελληνικό κράτος, με ανάμεικτο πληθυσμό και πολυμορφία χαρακτηριστικών, κατακλύσθηκε ξαφνικά από μια πανσπερμία στρατιωτικών στην οποία συνυπήρχαν το οικείο και γειτονικό με το πρωτόγνωρο και εξωτικά μακρινό, μέσα σ' ένα καταθλιπτικό περιβάλλον πολέμου, εμφύλιου διχασμού, συνομωσιών και καχυποψίας, συνθετοντας ένα πραγματικό θέατρο του παραλόγου. Η δημιουργία του λευκώματος, που περιέχει γελοιογραφικές απεικονίσεις στρα...

[...] "Ταξίδια ανακάλυψης και στιγμές ανακάλυψης είναι επίσης το επίκεντρο της έκθεσης "Γενέθλιος Τόπος", που παρουσιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη ως μέρος των επετειακών εκδηλώσεων της Alpha Trust. Όπως υπογράμμισαν οι οργανωτές της έκθεσης, υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορεί να ορίσει κανείς τον γενέθλιο τόπο, πέραν της ίδιας της τοποθεσίας. Αυτή η κεντρική θεματική αποτελεί πρόκληση για τους ίδιους τους εικαστικούς, και για τον καθέναν από εμάς, ένα έναυσμα προβληματισμού για τις πιθανές συνέπειες: "γενέθλιος τόπος" μπορεί να είναι η στιγμή της ανακάλυψης, είτε τ...

Κατάλογος της ομότιτλης έκθεσης, η οποία παρουσιάστηκε στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας - Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα. Έργα εμπνευσμένα από τη ναυπηγική τέχνη και τις θαλάσσιες κατασκευές.

Ο Γιώργος Ιακωβίδης (1853-1932), ο κατεξοχήν εκπρόσωπος της ακαδημαϊκής ζωγραφικής στην Ελλάδα και ένας από τους κορυφαίους του 20ου αιώνα, σπούδασε στο "Σχολείον των Τεχνών" του Πολυτεχνείου, γλυπτική και ζωγραφική. Δάσκαλός του στη δεύτερη ο Νικηφόρος Λύτρας. Το 1877 συνεχίζει τις σπουδές του στο Μόναχο, στην εκεί Ακαδημία Καλών Τεχνών, στο εργαστήριο του Πιλότυ, ο οποίος, κάμποσα χρόνια πριν (1860-1866) υπήρξε ο δάσκαλος του δικού του δασκάλου! Ο Ιακωβίδης είναι ο κατεξοχήν καλλιτέχνης που ενδιαφέρεται για τη σύλληψη και την ερμηνεία της απτής πραγματικότητας, ο κατεξοχ...

"Είμαι Έλληνας ζωγράφος. Γεννήθηκα στην Eλλάδα, από Έλληνες γονείς και ζω στην Eλλάδα. Έχω περάσει το εβδομηκοστό έτος της ηλικίας μου και είμαι πλέον στο τέλος της δημιουργικής μου ζωής. Είμαι Έλληνας τονίζω και σύγχρονος, αφού παραθέτω την ηλικία μου. Το ζωγραφικό μου όμως έργο δεν είναι ελληνικό, με την έννοια ότι δεν διαθέτει κανένα από τα στοιχεία που είθισται να συνθέτουν την ελληνικότητα των έργων των παραδοσιακών, τουλάχιστον, Ελλήνων ζωγράφων. Δεν ζωγραφίζω τοπία με το ανεπανάληπτο ελληνικό φως, παραλίες με ή χωρίς καράβια, με την παγκόσμια μοναδικότητά τους, σκηνέ...

Χαράγματα: Παναγιώτη Τέτση, Ντιάνας Αντωνακάτου, Β. Βατζιά, Ντίνου Δημόπουλου, Πέτρου Ζουμπουλάκη, Κωνστ. Ηλιόπουλου, Σαράντου Ι. Καργάκου, Βασίλη Λαλιώτη, Δημήτρη Αγγελή, Κώστα Ε. Τσιρόπουλου. Κριτικές απόψεις: Χρύσανθου Χρήστου, Νίκου Αλεξίου, Ελένης Βακαλό, Ντόρας Ηλιοπούλου-Ρογκάν, Μαρίας Καραβία, Πάνου Καραβία, Στέλιου Λυδάκη, Κωστή Μεραναίου, Βεατρίκης Σπηλιάδη, Τώνη Σπητέρη, Χριστίνας Π. Φίλη, Άλκη Χαραλαμπίδη.

Η έκδοση συνοδεύει την ομότιτλη έκθεση, η οποία πραγματοποιείται στο Μουσείο Μπενάκη (κτήριο οδού Πειραιώς), από την 1η Φεβρουαρίου μέχρι τις 31 Μαρτίου 2013. Περιλαμβάνονται έργα, τα οποία παρουσιάζονται για πρώτη φορά και αποτελούν τη φυσική συνέχεια της προηγούμενης σειράς έργων του καλλιτέχνη με τον γενικό τίτλο The Space Between (2007), στα οποία ο Αδαμάκος αξιοποιεί όλες τις δυνατότητες του υλικού του για να παίξει με επιτυχία ένα γοητευτικό παιχνίδι με το φως και τη σκιά. Το κείμενο του καταλόγου υπογράφει ο ιστορικός τέχνης και επιμελητής της έκθεσης Κωνσταντίνο...

Ο Γαΐτης άφησε πίσω του έναν τεράστιο αριθμό έργων διασκορπισμένων σ' όλο τον κόσμο. Η δίψα του και η αντοχή του στη δουλειά, του επέτρεψαν να συμμετάσχει στη διάρκεια σαράντα χρόνων δραστηριότητας, σε εκατό ατομικές και διακόσιες ομαδικές εκθέσεις. Δηλαδή σχεδόν δέκα εκδηλώσεις το χρόνο σε περίπου είκοσι χώρες... Ο Γιάννης Γαΐτης πέθανε στις 22 Ιουλίου του 1984, λίγες μέρες μετά τα εγκαίνια της αναδρομικής έκθεσης του έργου του στην Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών. Η τότε υπουργός πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη του απέδωσε τιμές ανάλογες με εκείνες που πρόσφεραν κατά την αρχαιότητ...

Η έκθεση της Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων σκιαγραφεί σχεδόν βήμα-βήμα την ρευστή και πληθωρική πορεία του Γιάννη Γαΐτη προς το αντιπροσωπευτικό ύφος του, ένα ύφος που συνυφαίνει τη γεωμετρική γραφή με την παραστατική εικόνα και το οποίο έχει πλέον γίνει άμεσα αναγνωρίσιμο και από το ευρύ κοινό. Γεννημένος το 1923, τη χρονιά της υπογραφής της Συνθήκης της Λοζάννης με την οποία επισημοποιήθηκε το τέλος της Μεγάλης Ιδέας και σηματοδοτήθηκε η αρχή του Μεσοπολέμου, ο Γαΐτης υπήρξε αριστερός, ένα παιδί της κατοχής, των Δεκεμβριανών και του ελληνικού εμφυλίου πολέμου. Από την αρ...

Οι είκοσι ζωγράφοι, γλύπτες, χαράκτες και φωτογράφοι που παρουσιάζονται στη σειρά "Σύγχρονοι Έλληνες Εικαστικοί" της εφημερίδας "Τα Νέα" διαμόρφωσαν τη σύγχρονη ελληνική τέχνη. Πράγματι, η επιλογή είναι ακριβής και αυστηρή, πράγμα σπάνιο για τέτοιου είδους εγχειρήματα. Επιπλέον, από την άποψη της πληροφόρησης ενός φιλότεχνου, αλλά δίχως εξειδικευμένες γνώσεις, κοινού η σειρά καλύπτει ένα ευρύτατο φάσμα δημιουργίας, από τη γενιά του ΄30 ως την πρωτοπορία της δεκαετίας του 1970. Ανάμεσά τους θα συναντήσει κανείς και ορισμένους καλλιτέχνες της διασποράς, οι οποίοι εντάσσονται...

[…] Τη συναρπαστική πορεία της τέχνης του Γαΐτη καταγράφει η έκθεση της Πινακοθήκης του Δήμου Αθηναίων, παρουσιάζοντας τη δουλειά του καλλιτέχνη από το 1945 μέχρι το 1967. Πέρα από την αναμφισβήτητη καλλιτεχνική της αξία, η έκθεση αυτή μας δίνει για άλλη μια φορά την αφορμή να συνειδητοποιήσουμε πόσο μακρύς είναι ο δρόμος προς την απλότητα της τέχνης.[...] Έλλη Ευαγγελίδου, Αντιπρόεδρος Δ.Σ. Πνευματικού Κέντρου

"Ο άνθρωπος ως δημιουργός αλλά και ως δημιούργημα της ίδιας της φύσης, ως μέρος της, αποδεχόμενος τη θνητότητά του. Η συμπερίληψη της υποκειμενικότητας της φύσης, αυτός ο αέναος κύκλος ζωής και θανάτου. Πάντα με την ίδια ελπίδα θα αναζητώ εκείνη τη γη που κανένας ακόμα δεν κατάφερε να ονομάσει, αυτό που δεν υπάρχει ακόμα και περιμένει τη γέννησή του..." Γ. Κ. Η έκδοση έγινε με αφορμή την έκθεση "Η δωρεά του τοπίου", που πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών τον Οκτώβριο του 2017.

Η τέχνη του είναι μια περιπετειώδης διαδρομή συνεχούς εκφραστικής αναζήτησης. Από την αρχή της δημόσιας παρουσίας του στον εικαστικό χώρο επιδιώκει την οργάνωση μιας προσωπικής γλώσσας, συνδεδεμένης άρρηκτα με τη δική του πραγματικότητα και της δικές του αλήθειες. Ο Γιάννης Λασηθιωτάκης εμφανίστηκε στην εικαστική σκηνή τη δεκαετία του '80 και συγκαταλέγεται στους καλλιτέχνες που αντιμετωπίζουν τη ζωγραφική ως προσωπική έκφραση ζωής, σ' αυτούς που κτίζουν την εικόνα ξεκινώντας από τα χρώματα και τις φόρμες, σ' εκείνους που η τέχνη είναι η απαραίτητη καθημερινή αναγκαιότητα γ...

Λεύκωμα αναδρομής στο έργο του αλεξανδρινού ζωγράφου Γιάννη Μαγκανάρη. Περιλαμβάνονται φωτογραφίες 268 έργων του καλλιτέχνη (σχέδια, υδατογραφίες, ελαιογραφίες), κείμενα και λεζάντες για τα έργα σε τέσσερις γλώσσες (ελληνική, γαλλική, αγγλική, αραβική).