Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Tο βιβλίο "Ο θεατρικός λόγος με τη ματιά του γλωσσολόγου" έρχεται να καλύψει το κενό της έρευνας του νεοελληνικού θεατρικού λόγου με τα σύγχρονα θεωρητικά πρότυπα και μεθοδολογικά εργαλεία της Γλωσσολογίας. Η γλωσσολογική προσέγγιση συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση του θεατρικού κειμένου, γιατί επιτρέπει στον αναγνώστη να κατανοήσει τη "γραμματική" του συγκεκριμένου είδους, καθώς και τη λειτουργικότητα των γλωσσικών επιλογών, σχετικά με τη δημιουργία των χαρακτήρων/ταυτοτήτων των θεατρικών προσώπων και την ανάπτυξη της πλοκής ενός έργου. Εξετάζει διάφορα καίρια θέματα τ...

H παρούσα συλλογή περιλαμβάνει τη μετάφραση, για πρώτη φορά στα ελληνικά, ενός σπουδαίου -καίτοι παραγνωρισμένου- μονόπρακτου του Samuel Beckett με τίτλο "Δεύτερο Πρόχειρο Σχέδιο για Ένα Θεατρικό" ("Rough for Theatre II"), και πέντε δοκίμια τα οποία διεξέρχονται ορισμένα καίρια σημεία τής προβληματικής που αφορά στη μετάβαση από το μοντέρνο στο μεταμοντέρνο θέατρο, με παράλληλες αναφορές σε άλλες μορφές τέχνης: Από τον μπαρόκ νατουραλισμό τού Michelangelo Merisi da Caravaggio στον ρεαλισμό τού Henrik Ibsen, από το Θέατρο του Παραλόγου τού Samuel Beckett, ήτοι μίας ουδικής [...

Η σκηνή μπορεί όντως να γίνει ο κοινός και κεντρικός τοπολογικός όρος τόσο της φιλοσοφίας, όσο και του θεάτρου, ένα ενδιάμεσο δυναμικό πεδίο της εφαρμοσμένης φιλοσοφίας και του στοχαστικού θεάτρου (λες και υπάρχει γνήσιο θέατρο που δεν στοχάζεται). Η ελληνική θεατρολογία δεν μπορεί πλέον να λησμονεί την ισχυρή φιλοσοφική παράδοση που στρέφεται, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, προς το θέατρο από τα χρόνια του Διαφωτισμού και εντεύθεν, ούτε να παραβλέπει τις εξίσου ισχυρές τάσεις της σύγχρονης βιβλιογραφίας και της αντίστοιχης έρευνας κατά τις οποίες το θέατρο και η φιλοσοφ...

Δραματουργικές περιπλανήσεις εν χώρω και εν χρόνω. Από τον Lessing στον Camus, από τον Βερναρδάκη στον Στάικο, από τον Σουρή στον Μποστ. Από τα χθεσινά δεδομένα του δράματος στις σημερινές διανοίξεις του θεατρικού φαινομένου.

Η Ομάδα μελέτης αρχαίας όρχησης του θεάτρου "Δόρα Στράτου" λειτουργεί από το 1991 με πρωτοβουλία του Άλκη Ράφτη, προέδρου του Θεάτρου και συντονίζεται από την Άννα Λάζου. Περιλαμβάνει ηθοποιούς, χορευτές, χορογράφους-σκηνοθέτες, σπουδαστές και μέλη όλων των ηλικιακών και κοινωνικών κατηγοριών, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, συνδυάζοντας την επιστημονική έρευνα με την καλλιτεχνική αναζήτηση. Στο πρόγραμμα έρευνας και διδασκαλίας εντάσσονται η θεωρητική και πρακτική μελέτη και έρευνα τόσο της ελληνικής αρχαιότητας (όρχηση, μουσική, αρχαίο δράμα) όσο και διαφορετικών χορευτι...

Έκδοση των Πρακτικών του Ε΄ Πανελλήνιου Θεατρολογικού Συνεδρίου, που έγινε τον Νοέμβριο 2014 στην Αθήνα από το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Ε.Κ.Π.Α. και ήταν αφιερωμένο στον καθηγητή Βάλτερ Πούχνερ. Περιλαμβάνονται 131 κείμενα, που καλύπτουν ένα ευρύτατο πεδίο εκφάνσεων του Θεάτρου και αντίστοιχων ερευνητικών αντικειμένων των Θεατρικών Σπουδών, με κοινό θεματικό άξονα τη σχέση του εκάστοτε θεατρικού φαινομένου με τη λειτουργία ή τη μη-λειτουργία ή τη δυσλειτουργία της δημοκρατίας.

Έκδοση των Πρακτικών του Ε΄ Πανελλήνιου Θεατρολογικού Συνεδρίου, που έγινε τον Νοέμβριο 2014 στην Αθήνα από το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Ε.Κ.Π.Α. και ήταν αφιερωμένο στον καθηγητή Βάλτερ Πούχνερ. Περιλαμβάνονται 131 κείμενα, που καλύπτουν ένα ευρύτατο πεδίο εκφάνσεων του Θεάτρου και αντίστοιχων ερευνητικών αντικειμένων των Θεατρικών Σπουδών, με κοινό θεματικό άξονα τη σχέση του εκάστοτε θεατρικού φαινομένου με τη λειτουργία ή τη μη-λειτουργία ή τη δυσλειτουργία της δημοκρατίας.

Σκηνή. Γράφω περισσότερο από σαράντα χρόνια στις εφημερίδες. "Κάνω σκηνή" στη σκηνή, γράφω, θυμώνω. Δεν έχω οδηγηθεί στο έγκλημα. Σωφρονίζω. Φρονηματίζομαι. Φρονώ πολλά. Κρύβω τα περισσότερα. Πολλοί φίλοι, πολλά γάντια για το φόβο της ψώρας. (Μπωντλαίρ) Σκηνή. Κυριολεκτώ και μεταφέρω στη σκηνή την αντοχή μου. Κυρίως το αυτονόητο: ότι ζω. Ξαναρχίζω αυτό που δίχως να τελειώνει, τελειώνει. Ξαναγράφω αυτό που τελείωσε και δεν ξαναρχίζει. Προτείνω και αποδίδω όπως ο διεστραμμένος του Κλοσσοφσκί στον ξένο (τον αναγνώστη) το αγαθό μου: απαλλοτριώνοντάς το, το αφήνω αναπαλλ...

Αντικείμενο του τόμου αποτελούν το θέατρο και οι αντιλήψεις περί θεατρικότητας, ως αφετηρία για την εξέταση της έντασης μεταξύ της πραγματικότητας και των αναπαραστάσεών της. Τα κείμενα φιλοδοξούν να ιχνηλατήσουν την περιοχή που καλύπτει το θέατρο ως μοντέλο για την κατανόηση του προβλήματος της αναπαράστασης. Με πρώτο ζητούμενο την οριοθέτηση αυτής της περιοχής, κεντρικό άξονα της διερεύνησης αποτελεί η κατανόηση της αναπαράστασης ως διαδικασίας και όχι ως δεδομένου, παγιωμένου συσχετισμού. Στον παρόντα τόμο των τοπικών, επιστήμονες διαφορετικών κλάδων αναζητούν τομές στο...

Κριτικές θεατρικών παραστάσεων, οι οποίες δημοσιεύτηκαν στο "Αθηνόραμα", στο περιοδικό "Κελαινώ" του Λογοτεχνικού Ομίλου "Ζαλώνη - 'ξάστερον" και στο Διαδίκτυο, την περίοδο 2010 - 2015. "Απόψε αυτοσχεδιάζουμε" Luigi Pirandello Πρόλογος Μάνου Χατζιδάκι, 1962 Η παράσταση δεν είναι φώτα, δεν είναι σκηνικό· είναι οι άνθρωποι: εσείς κι εγώ. Είναι οι γυναίκες που μας ρωτούν είν' τα παιδιά που μας κοιτούν. Έτσι που εσείς -καθώς κι εγώ- αφήνουμε την ώρα να πηγαίνει μόνη της. Η παράσταση δεν είναι φώτα, δεν είναι σκηνικό· είναι οι άνθρωποι: εσείς κι εγώ είναι η αδι...

Στον τόμο περιλαμβάνονται είκοσι δοκίμια που δημοσιεύτηκαν από το 1987 ως το 2013. Τα κείμενα αυτά -για έργα λογοτεχνών, θεατρικές παραστάσεις ή ιστορικά γεγονότα- συνομιλούν, διασταυρώνονται, "φωτίζουν" το ζοφερό θέμα της βίας στην Ιστορία σε μια προσπάθεια κατανόησής της (ή εξορκισμού της). Μια κοινή θεματολογία τα διατρέχει, που περιστρέφεται γύρω από την έννοια της επιστροφής. Αν το κακό έρχεται δεύτερο, το φως πάντοτε επιστρέφει, όπως στον συγγραφέα Άνταλμπερτ Στίφτερ. Το φάντασμα της ιστορίας επιστρέφει, όπως το φάντασμα του νεκρού πατέρα του Άμλετ στον Σαίξπηρ ή σ...

"Έχω περάσει τα ογδόντα αλλά έχω ζήσει τουλάχιστον εκατόν πενήντα χρόνια", λέει στην αρχή αυτού του βιβλίου ο Ντάριο Φο, ο πασίγνωστος σε όλο τον κόσμο ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας, βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1997. Εκατόν πενήντα χρόνια γεμάτα εντάσεις -μια ζωή έντονη, χορταστική, ανήσυχη, γόνιμη. Σε αυτή τη μακριά εξομολόγησή του, ο Φο μιλάει σε πρώτο πρόσωπο για τις ρίζες του σε ένα χωριό αδιόρθωτων παραμυθάδων του ιταλικού βορρά, για τα μεταπολεμικά χρόνια που τον είδαν φοιτητή στο Μιλάνο, για τις μεγάλες θεατρικές του επιτυχίες, για το εναλλακτικό πολιτικό θέατ...

"Αν το θέατρο ήταν θρησκεία" γράφει ο Ντέιβιντ Μάμετ "πολλές από τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις αυτού του βιβλίου θα μπορούσαν να θεωρηθούν αιρετικές". Όπως πάντα, ο Μάμετ δε μασά τα λόγια του: στο βιβλίο αυτό, ο καταξιωμένος θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και δοκιμιογράφος διακηρύσσει ούτε λίγο ούτε πολύ το τέλος της παντοδυναμίας του σκηνοθέτη και των θεωριών περί υποκριτικής. Για τον Μάμετ, οι ηθοποιοί είτε είναι καλοί είτε δεν είναι ηθοποιοί, και οι καλοί ηθοποιοί γενικά λειτουργούν καλύτερα χωρίς την παρέμβαση κάποιου σκηνοθέτη, όσο καλές προθέσεις κι αν έχει...

Η Έλλη Σολοµωνίδου αν και γεννηθείσα εις Ψυχικό έλκει την καταγωγή της από την Σµύρνην, λόγω πατρός, και από την Κωνσταντινούπολιν, λόγω µητρός. Ο Χάρολντ Πίντερ ο οποίος εγεννήθη στο Hackney, ένα ανατολικό προάστιο του Λονδίνου το ίδιο έτος µε τον Πάρι Τακόπουλο, µε κάποιαν καθυστέρησιν ολίγων µηνών, έλκει την ιδικήν του εβραϊκή καταγωγή, από την Ουγγαρία και κατ' άλλους από την Πορτο-γαλία, όπου φέρονται γεννηθέντες και οι δύο γονείς του σε µια από τις δύο χώρες. Ο Πάρις Τακόπουλος πάλι γεννηθείς εν Παλαιώ Φαλήρω, όπου παραθερίζανε το θέρος του 1930 οι εν Κωνσταντινουπόλ...

Με πόσα επίθετα δεν την έχουν φιλοδωρήσει: βασίλισσα, λέαινα, ιέρεια, γυναίκα - τύραννος, πασιονάρια... Η Αριάν Μνουσκίν συνδυάζει μέσα της τόσες και τόσες γυναίκες: αρχηγός θεατρικής ομάδας, που ίδρυσε το 1964 την "Εταιρία Εργατικής Συνεργασίας Παραγωγής, το θέατρο του Ήλιου", οραματίστρια σκηνοθέτις βουτηγμένη στους πολιτισμούς της Ανατολής και της Ασίας, τολμηρή κινηματογραφίστρια - γνωρίζουμε τον έξοχο "Μολιέρο" της, αγωνίστρια σε όλα τα σημεία της υδρογείου, και μικρό κοριτσάκι πάντοτε έκθαμβο μπροστά σε αυτά που της αποκάλυψε στα κινηματογραφικά πλατώ ο πατέρας τη...