Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να δει κανείς τα επιτεύγματα ξεχωριστών προσωπικοτήτων. Διαβάζοντας το βιβλίο αυτό, ο αναγνώστης θα ανακαλύψει μερικές από τις πλέον διεισδυτικές και ενορατικές παρατηρήσεις του Γιουνγκ στον τομέα της καλλιτεχνικής και λογοτεχνικής δημιουργίας. Τα δοκίμια αφορούν τον Παράκελσο, το Φρόιντ, το Ρίχαρντ Βίλχελμ, τον Πικάσο και το έργο του Τζόις Οδυσσέας. Υπάρχουν επίσης δύο κεφάλαια για την ποίηση και τη λογοτεχνία.

[...] Τ' αθάνατα βιβλία δεν είναι πολλά. Οι βιβλιοθήκες είναι σπίτι ζωντανών, είναι όμως και νεκροταφείο.. Σήμερα όμως νιώθουμε πως και κείνα τα βιβλία που δεν είναι αθάνατα, έχουν στα σπλάχνα τους τα ταπεινά κάποια λαμπερά σπέρματα αθανασίας, που δεν κάρπισαν αλλά και που δεν θα εκμηδενιστούν. Πλάϊ σ' αυτά, τα βιβλία-μαρτυρίες και τα βιβλία-γνώση συντείνουν στην βαθύτερη γνωριμία της Ιστορίας του Πολιτισμού κι οπλίζουν το νου με σοφία. Δεν αξίζει να τα περιφρονούμε. Αλλά και να μη λησμονούμε πως η σοφία της καρδιάς είναι υπέρτερη. Ο Πασκάλ, μάρτυρας. Το βιβλίο αυτό προσ...

[...] Το παρόν βιβλίο αποτελεί την καταγραφή της φιλίας του Μιγκέλ Σεράνο με τον Έρμαν Έσσε και τον Κ. Γιουνγκ, με τρόπο ημερολογιακό και με την παράθεση της αλληλογραφίας τους. Καταφέρνει να μας δώσει μια διαφορετική εικόνα αυτών των δύο μορφών του αιώνα μας, προσφέροντάς μας τη δυνατότητα να προσεγγίσουμε τις σκέψεις, τους προβληματισμούς και ίσως τις βαθύτερες παρορμήσεις που λειτούργησαν σαν κινητήριοι μοχλοί για το έργο τους.

Ο ογκώδης αυτός τόμος επιχειρεί να παρουσιάσει την προσφορά του Γεωργίου Χαριτάκη (1885-1943) στην οικονομική κυρίως σκέψη και την πολιτική πρακτική της εποχής του. Περιλαμβάνει πρόλογο και μιαν εισαγωγή που τον εντάσσει στην εποχή του (με αναλυτικό σχολιασμό ορισμένων έργων), βιογραφικό κατάλογο (που συνέταξε η Βίκη Πάτσιου) και 556 σελίδες κειμένων. Αποτελεί ουσιαστικά μια ανθολογία από το μεγάλο σε όγκο και πολυσχιδές έργο του συγγραφέα (κεφάλαια από το βιβλίο του, άρθρα του, άλλα αποσπάσματα).

Ο αττικογράφος Δημήτριος Αλ. Γέροντας επανεκδίδει εδώ τη βιογραφία του "Αναδρομάρη της Αττικής και της Αθήνας", όπως ήταν το φιλολογικό ψευδώνυμο του Δημητρίου Γρ. Καμπούρογλου (1852-1942). Με τη μελέτη αυτή ο ιστορικός συγγραφέας επιχειρεί με γλαφυρό τρόπο να σκιαγραφήσει έναν πνευματικό εργάτη, που η κάθε του σκέψη και η κάθε του γραφή ανέδινε την αθηναϊκή ατμόσφαιρα. Όπως τονίζει ο βιογράφος του, ο Δημήτριος Καμπούρογλου υπήρξε "μια πολυσύνθετη πνευματική μορφή, ξεχειλισμένη από τα προτερήματα της ελληνικής ιδιοσυγκρασίας: την ευστροφία μαζί με μια καλόπιστη περιέργεια,...

Η μελέτη της σκέψης ενός λογίου, δασκάλου, στοχαστή, όπως αυτή εκφράζεται και μας γίνεται γνωστή μέσα από τον γραπτό ή τον προφορικό λόγο, η μελέτη γενικότερα ενός οιουδήποτε φαινομένου της πνευματικής ζωής, και όχι μόνο του παρελθόντος, απαιτεί την τοποθέτηση του συγκεκριμένου φαινομένου -είτε πρόκειται περί φιλοσοφικο-επιστημονικού έργου, της σκέψης, ή της δραστηριότητας ενός ανθρώπου του πνεύματος- στην ευρύτερη κίνηση των ιδεών ατά την αντίστοιχη περίοδο. [...] (από την εισαγωγή του συγγραφέα)

Η παρουσία στον ελλαδικό χώρο, κατά τον παρελθόντα αιώνα, ενός Φαναριώτη, όπως ο Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής (1809-1892), ήταν ασφαλώς πολύ σημαντική για την κοινωνία. Αρχαιολογία - Λογοτεχνία - Διπλωματία - Πολιτική, υπήρξαν οι πιο σπουδαίες ασχολίες που έδωσαν αξιόλογα αποτελέσματα στο πεδίο της γνώσης αφ' ενός, και της προώθησης της υπόθεσης του Ελληνισμού στον διεθνή χώρο αφ' ετέρου. Μέσα από την πολυπραγμοσύνη του χαρακτηριστικό των άξιων μυαλών της εποχής, ο Ραγκαβής άφησε πολύπλευρο έργο. Λογοτεχνικά κείμενα, φιλολογικά, σημαντικές γραπτές τοποθετήσεις (εκθέσεις) για...

Ο εκδότης και χαλκέντερος ιστοριοδίφης Νότης Δ. Καραβίας (βλ. αρ. 52, 53, 169, 224 και 248 της Βιβλιοθήκης Ιστορικών Μελετών) πραγματεύεται εδώ τη βιογραφία και την εργογραφία ενός αγνοημένου λογίου, του σχολάρχη Αθανασίου Π. Πετρίδη (Δρόβιανη της Βορείου Ηπείρου 1828 - Πειραιάς 1912). Ο Αθ. Πετρίδης υπηρέτησε φιλόπονα ως δάσκαλος στη Μεσσηνία (από όπου κατάγεται ο βιογράφος του), την Ηλεία και τη Λακωνία και θεώρησε καθήκον του να αποθησαυρίσει το ιστορικό και λαογραφικό υλικό των κατοίκων της υπαίθρου, η οποία είχε αρχίσει να αλλοιώνεται από την "εισβολή" της αστικής ζωής...