Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Αρτό αναμετριέται με το μεγάλο πρότυπο του ακινητοποιημένου σώματος στο χρόνο, τον Χριστό. Διεκδικεί από τον Εσταυρωμένο δυτικό σούπερ σταρ το σταυρό του, μέσα από συνεχείς μεταλλαγές ταύτισης-απώθησης μαζί του: "Έκανα την ανοησία να πω πως ασπάστηκα τον Ιησού Χριστό, ενώ ο Χριστός είναι ό,τι περισσότερο απεχθάνομαι.." Όταν ο Αρτό βλέπει εφιάλτες, κάνει το σημείο του σταυρού, για να καταλήξει στην τραγική ομολογία: "Και ο Ιησούς Χριστός είναι εκείνος ο γεννημένος από μια μάνα που θέλησε να με ανταλλάξει μαζί του, και τούτο πολύ πριν από το Χρόνο και τον Κόσμο..." Ο Χριστό...

Είναι φίλοι. Εβραίοι κι οι δυο. Ο ένας Έλληνας, ο άλλος Ρουμάνος. Γεννημένοι την ίδια χρονιά με μια μέρα διαφορά. Το 1934. "Ερχόμαστε από τα παιδικά μας χρόνια, όπως ερχόμαστε από έναν τόπο" έλεγε ο Σαιντ Εξυπερύ. Μόνο που υπάρχουν λογιών-λογιών παιδικά χρόνια. Και τα χνάρια που αφήνουν στον καθένα μας είναι ανεξίτηλα. Ο ένας είναι ο Ζωρζ Μουστακί, που τον ξέρει όλος ο κόσμος: βλαστάρι της Αλεξάνδρειας, μιας ευτυχισμένης μεσογειακής πολιτείας, ηλιόλουστης και ανέμελης, που δεν γνώριζε τι θα πει "μισαλλοδοξία". Ο άλλος είναι ο Ζίγκριντ Μέιρ. Γεννήθηκε στη Φρανκφούρτη, όπου...

Ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ (Honore de Balzac, 1799-1850) θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Με τον Ουγκό και τον Φλωμπέρ συγκαταλέγεται στους θεμελιωτές του ρεαλιστικού μυθιστορήματος. Σπούδασε νομικά και φιλοσοφία. Από την ηλικία των 20 ετών αφοσιώθηκε στη συγγραφή φιλοσοφικών δοκιμίων, μυθιστορημάτων και τραγωδιών. Πολυγραφότατος, δημιούργησε εκατοντάδες ήρωες μέσα απ' τα βιβλία του· ανθρώπινους χαρακτήρες με πάθη και αδυναμίες. Στο έργο του καθρεφτίζεται με ζωντανά χρώματα η ζωή στη Γαλλία το πρώτο μισό του 19ου αιώνα. Υπήρξε πληθωρι...

Η ζωή και το έργο του Jacques Vache (1895-1919) και ο αντίκτυπος της παρουσίας του σε μια μικρή ομάδα ποιητών που κινούνταν στο Παρίσι του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου σημαδεύουν την άμεση προϊστορία του υπερρεαλισμού και της ριζικής τομής που αυτός έμελλε να επιφέρει στην έκφραση και στην εμπειρία. Μια ζωή εξαιρετικά σύντομη, ένα έργο που δεν εντάσσεται σε καμία αποδεκτή μορφή λογοτεχνίας, καθώς περιορίζεται σε επιστολές κι ευκαιριακά σκίτσα. Το γεγονός ότι ο Υπερρεαλισμός υπήρξε γέννημα μιας γενιάς νέων που σημάδεψε η φρίκη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου αποτυπώνεται σε τούτες...

"Η λογική φίλε μου, και μόνο η λογική πρέπει να μας προειδοποιεί ότι το να βλάπτουμε τους όμοιούς μας δεν μπορεί ποτέ να μας κάνει ευτυχείς· όσο για την καρδιά, μας λέει ότι το να συμβάλλουμε στην ευδαιμονία τους είναι η μεγαλύτερη ευδαιμονία που μας έχει χαρίσει η φύση επί της γης. Όλη η ανθρώπινη ηθική περικλείεται σε αυτή τη φράση: κάνε τους άλλους τόσο ευτυχείς όσο επιθυμείς να είσαι και μην τους κάνεις ποτέ περισσότερο κακό από εκείνο που θα ήθελες να σου κάνουν. Αυτές, φίλε μου, είναι οι μοναδικές αρχές που θα πρέπει να ακολουθούμε και δεν χρειάζεται ούτε θρησκεία ούτ...

Ετοιμοθάνατος: Φίλε μου, απόδειξέ μου την αδράνεια της ύλης και θα αποδεχτώ την ύπαρξη του δημιουργού σου· απόδειξέ μου ότι η φύση δεν είναι αυτεξούσια και θα σου επιτρέψω να της αναγνωρίσεις ένα κυρίαρχο [...] Ο Θεός σου δεν είναι τίποτα παραπάνω από μία μηχανή που εσύ ο ίδιος επινόησες για να εξυπηρετήσει τα πάθη σου, και την έκανες να κινείται κατά τη φορά τους· από τη στιγμή, όμως, που θίγει τα δικά μου πάθη, θεωρώ σώφρον να την ανατρέψω [...] Αυτή η ψυχή, φίλε μου, είναι ό,τι η φύση επέλεξε να είναι· δηλαδή το αποτέλεσμα των οργάνων με τα οποία η ίδια ευαρεστήθηκε να...

Το "Εγχειρίδιο καλής συμπεριφοράς κορασίδων για οικοτροφεία" είναι μια άσεμνη και ελευθεριάζουσα παρωδία άλλων εγχειριδίων του 19ου αιώνα. Ο βιογράφος του Πιερ Λουίς (1870-1925) μας πληροφορεί ότι μέχρι επτά ετών οι γονείς του τον έντυναν με κοριτσίστικα ρούχα. Σε ποιον λοιπόν απευθύνεται, με τόση θυμηδία και αναίδεια, αυτό το εγχειρίδιο; Η τεράστια ερωτογραφική παραγωγή του Λουίς, που δημοσιεύτηκε κρυφά μετά το θάνατό του, δεν αναφέρεται ποτέ στις ιστορίες της λογοτεχνίας. Επέζησε στο γκέτο των ειδικευμένων εκδόσεων και βιβλιοπωλείων. Να ένα προνόμιο που η ερμητική λογοτεχ...

Το "Ελευθερία ή έρωτας!" γράφτηκε το 1927, ενώ το "Πένθος αντί πένθους", που συμπληρώνει το έργο, δημοσιεύτηκε το 1984. Οι λέξεις ενορχηστρώνονται για να δημιουργηθεί το απόλυτο μιας παραληρηματικής ποίησης. Οι περιπέτειες του Κορσέρ Σανγκλό και της Λουίζ Λαμ προσφέρουν στον αναγνώστη την ελευθερία που χρειάζεται για να νιώσει τον έρωτα, αυτόν που είναι η ίδια η ουσία της ζωής, αλλά και η ψευδαίσθηση που βοηθάει τον άνθρωπο να ξεχνάει το θάνατο. Μικρές ιστορίες που διακόπτονται συνεχώς και στις οποίες κυριαρχεί το "υπέροχο", το "μαγικό", το "θαυμάσιο", είτε πρόκειτα...

To 1978, ένα χρόνο δηλαδή μετά την έκδοση και τη βράβευση του "Ζωή oδηγίες xρήσεως", ο Ζορζ Περέκ θα ταξιδέψει δύο φορές στη Νέα Υόρκη για τις ανάγκες της τεκμηρίωσης και των γυρισμάτων ενός ντοκιμαντέρ για τη μετανάστευση στην Αμερική. Τι τον φέρνει στην Αμερική; Πώς εντάσσεται αυτό το πολύτροπο κείμενο, που διασχίζει τα είδη, στην ουλιπιανή δημιουργία του; Πώς, τελικά, ο γάλλος συγγραφέας, ενώ ξεκινά να μιλήσει για τη μετανάστευση στην Αμερική, μιλάει για πρώτη φορά ανοικτά για τη δική του εβραϊκότητα, μόνο και μόνο για να την υπερβεί; Είναι φανερό ότι ο Περέκ αντικρίζει...

Στο κείμενο του ποιητή και συγγραφέα Βικτόρ Σεγκαλέν (1878-1919) διακρίνουμε μια εμπειρίκεια πνοή. Με την ανάγνωσή του ο Έλληνας αναγνώστης πιθανώς να σκεφτεί τις δοξαστικές αναφορές του Ανδρέα Εμπειρίκου στους μεγάλους ποταμούς σαν τον Ζαμβέζη, τον Γουαδαλκιβίρ, τον Αμαζόνιο, τον Αμούρ-Αμούρ κ.ά. Άλλωστε το τεύχος των Lettres Nouvelles του 1956 με το κείμενο του Σεγκαλέν βρέθηκε στη βιβλιοθήκη του Έλληνα υπερρεαλιστή ποιητή. Τον Δεκέμβριο του 1909 ο Βικτόρ Σεγκαλέν, ήδη στην Κίνα επί εξάμηνο, μπαρκάρει σε μια τσόγκα που τον μεταφέρει από το Τσονγκ-κινγκ στο Γι-τσανγκ, κ...