Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η συζήτηση περί προσώπου σημάδεψε τη σκέψη του 20ού αιώνα. Φιλόσοφοι, θεολόγοι, κοινωνιολόγοι, καλλιτέχνες, λογοτέχνες, πολιτικοί ενεπλάκησαν στη συζήτηση περί προσώπου, ενώ στη Γαλλία εμφανίστηκε ο όρος περσοναλισμός. Ξεχωριστή θέση μέσα σε όλη αυτή την προσωπολογία καταλαμβάνει το έργο του φιλοσόφου Νικολάι Μπερντιάγιεφ και το ανά χείρας βιβλίο. Στις σελίδες αυτού του δοκιμίου περσοναλιστικής φιλοσοφίας, όπως το αποκαλεί ο συγγραφέας, η σκέψη περί προσώπου αναπτύσσεται σε όλα τα δυνατά πεδία: θεολογία, ανθρωπολογία, φιλοσοφική οντολογία και γνωσιολογία, ηθική και κοιν...

"Ο μόνος τρόπος να έχεις ζωντανή σχέση με τον άλλο είναι ο επιθετικός· μόνον όσοι προσπαθούν να υποτάξουν αλλήλους πνευματικά, είτε πρόκειται για άτομα, είτε για λαούς, φτάνουν σε μια πραγματική διαπίδυση, σε μια πνευματική αδελφοσύνη. Μόνον όταν προσπαθώ να εισαγάγω το πνεύμα μου στο πνεύμα του πλησίον μου εισδέχομαι στο δικό μου το πνεύμα του πλησίον μου. Όχι, όχι· εδώ δεν πρόκειται καθόλου για ελεύθερη διακίνηση, για το "laissez faire, laissez passer"· το ζητούμενο δεν είναι να σηκώνουμε τους ώμους αντιμέτωποι με τις ιδέες των άλλων, πόσω μάλλον αντιμέτωποι με τα συνα...

Περί ερμηνείας Ο πλέον κατάλληλος τρόπος για να δώσω μια ιδέα των προβλημάτων, τα οποία με απασχόλησαν τα τελευταία τριάντα χρόνια, και της παράδοσης στην οποία ανήκει ο τρόπος με τον οποίο χειρίζομαι τα προβλήματα αυτά είναι, πιστεύω, να ξεκινήσω από την τρέχουσα εργασία μου σχετικά με τη λειτουργία της αφήγησης και από κει και πέρα να δείξω τη σχέση ανάμεσα σ' αυτή τη σπουδή μου και στις προγενέστερες εργασίες μου σχετικά με τη μεταφορά, την ψυχανάλυση, τον συμβολισμό και άλλα συναφή προβλήματα, προκειμένου, τελικά, να ξαναγυρίσω από τις μερικές αυτές διερευνήσεις στις...

O Τσαρλς Λάρμορ και ο Αλαίν Ρενώ, από διαφορετικούς φιλοσοφικούς ορίζοντες ο καθένας, υπερασπίζονται την αρχή της αυτονομίας της ηθικής και υιοθετούν κριτική στάση απέναντι στην υποκειμενιστική αντίληψη της αξίας. Ωστόσο δεν αντιλαμβάνονται κατά πανομοιότυπο τρόπο το πρόβλημα της αντικειμενικότητας των αξιών και των κανονιστικών αρχών. O διάλογος μεταξύ των δύο συγγραφέων ξεκίνησε με αφορμή μια "φιλοσοφική αλληλογραφία". Αναπτύχθηκε και αποκρυσταλλώθηκε με την ευκαιρία μιας δημόσιας συζήτησης, που έγινε στη Σορβόννη στις 15 Μαΐου 2003. Κατά τη διάρκεια αυτής της συζήτησης,...

Ο μεγάλος θεολόγος, φιλόσοφος, φιλόλογος και μεταφραστής Friedrich Schleiermacher (1768-1834) αφιέρωσε στα ζητήματα της ερμηνευτικής, της φιλολογικής κριτικής και της μεταφρασιολογίας σειρά πανεπιστημιακών παραδόσεων και διαλέξεων. Οι παραδόσεις και διαλέξεις του αυτές, παρ' ότι δεν έτυχαν τελικής επεξεργασίας και δημοσίευσης από τον ίδιο, άσκησαν μεγάλη επίδραση στον φιλοσοφικό στοχασμό για τα ζητήματα αυτά. Όσον αφορά στην ερμηνευτική, ο Schleiermacher είναι ο πρώτος που εγείρει το καθολικό ερώτημα σχετικά με την κατανόηση και τις προϋποθέσεις της. Διατυπώνει έτσι μια...

Ο Πλάτων για την αλήθεια Ο πρυτανικός λόγος 27-5-1933 Το θεμελιώδες ερώτημα της φιλοσοφίας Το ερώτημα για την τεχνική Από το εννοιολόγιο της σκέψης Η φιλοσοφία του για το Πολιτικό δεν αρχίζει και δεν τελειώνει στον πρυτανικό του Λόγο του 1933 ή σε άλλα κείμενά του, δοξαστικά ή μη για τον Φύρερ. Πολύ περισσότερο δεν εξαντλείται σε απολογητικές εξηγήσεις, εκ των υστέρων, του ίδιου του φιλοσόφου ότι μέχρι την ανάληψη της πρυτανείας του δεν ανήκε σε κανένα κόμμα και ποτέ δεν είχε προσωπικές ή υπηρεσιακές σχέσεις με το ναζιστικό κόμμα και με την κυβέρνηση. Γενικώς ειπείν,...

Η ιδέα ή μάλλον η ζοφερή πρόβλεψη ότι η "δύση" είναι καταδικασμένη έχει ασκήσει επανειλημμένα τεράστια επιρροή στη λαϊκή φαντασία από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Ο Σπένγκλερ εγκαινίασε το συνθηματολογικό ιδεολόγημα περί της "παρακμής της δύσεως" εν συνεχεία ο Τόυνμπη και διάφοροι άλλοι το επανέλαβαν. Έστω και αν η επιχειρηματολογία αστήρικτη από ένα ευρύ φάσμα διαπρεπών λογίων, προκάλεσε μακρά και σοβαρή συζήτηση. Ένα από τα σημαντικότερα επιστημονικά περιοδικά στη Γερμανία, το "Logos" αφιέρωσε ένα ολόκληρο τεύχος του στην ανασκευή αυτής της πλέον, απεχθούς, όχι όμως και αθ...

Η πραγματεία αυτή του μεγάλου Γερμανού φιλοσόφου του 20ού αιώνα, που συντάχθηκε λίγο χρόνο μετά την ολοκλήρωση του κύριου έργου της μεσοΰστερης περιόδου του στοχασμού του, των "Συμβολών στη φιλοσοφία" (1936-1938), συνίσταται σε μία εξονυχιστική και εμβριθέστατη ερμηνεία του πρώτου κεφαλαίου του βιβλίου Β΄ των Φυσικών του Αριστοτέλη. Η βαρύτητα της ερμηνείας τούτης διαφαίνεται ήδη από το γεγονός ότι ο Heidegger δηλώνει ευθύς εξ αρχής ότι θεωρεί το έργο αυτό του Αριστοτέλη "το κρυφό βιβλίο αναφοράς όλης της δυτικής φιλοσοφίας". Αντικείμενο της χαϊντεγκεριανής ερμηνείας είν...

Ο Μπερξόν, σε τρεις διαλέξεις που έδωσε επ' ευκαιρία τελετών απονομής βραβείων σε μαθητές όταν ακόμη δίδασκε φιλοσοφία σε λύκεια της γαλλικής επαρχίας και του Παρισιού, εξετάζει την ευγένεια στις ποικίλες εκφάνσεις της ως προς την κοινωνική και πολιτική της σημασία (πρώτη διάλεξη), την ολοένα και μεγαλύτερη εξειδίκευση στις επιστήμες και τους κινδύνους που απορρέουν απ' αυτήν (δεύτερη διάλεξη), τη φρόνηση ως την αρετή του πράττειν, την κατανόηση της ζωήςκαι τηβαθύτερη πηγή της διάνοιας και της βούλησης (τρίτη διάλεξη). Το κοινό στοιχείο που συνδέει τις εμβριθείς του αναλύσε...

Ο αναγνώστης θα μπορούσε να αναρωτηθεί γιατί μεταφράζουμε ένα έλασσον έργο ενός άγνωστου στο ελληνικό κοινό και γενικότερα μάλλον λησμονημένου Αμερικανού φιλοσόφου, τη στιγμή που κλασικά έργα του φιλοσοφικού στοχασμού παραμένουν ακόμα αμετάφραστα. Ο πρώτος λόγος είναι ότι πρόκειται για ένα ιδιαίτερα ρηξικέλευθο, απολαυστικό και ταυτόχρονα προκλητικό κείμενο, από αυτά που σπάνια συναντάμε στο χώρο της ακαδημαϊκής φιλοσοφίας. Ο Blanshard αναλαμβάνει να εκθέσει δημόσια, χωρίς να του λείπει το χιούμορ, η τεκμηρίωση και το κατάλληλο υπόβαθρο, θέσεις που οι παροικούντες στη φιλοσ...

Το να πει κανείς ότι η φιλία είχε µια επίδραση στον βίο των συµµαθητών µου ισοδυναµεί µε το να πει ότι είχε µια επίδραση στον ίδιο τους τον εαυτό. Όταν συνειδητοποίησα ότι αυτοί οι άνθρωποι έγιναν αυτοί που είναι, ή τουλάχιστον ένα µεγάλο µέρος αυτού που είναι, χάρη στη φιλία, συνειδητοποίησα επίσης ότι η φιλία, ακόµη και όταν εµφορείται από την επιθυµία ανάκτησης ενός κοινού παρελθόντος, είναι κρίσιµη για τη διαµόρφωση ενός διαφορετικού µέλλοντος. Αυτοί που είµαστε καθορίζεται σε µεγάλο βαθµό από τους φίλους µας, των οποίων ο ρόλος στον βίο µας είναι τόσο πιο επιδραστικός...

Το να πει κανείς ότι η φιλία είχε µια επίδραση στον βίο των συµµαθητών µου ισοδυναµεί µε το να πει ότι είχε µια επίδραση στον ίδιο τους τον εαυτό. Όταν συνειδητοποίησα ότι αυτοί οι άνθρωποι έγιναν αυτοί που είναι, ή τουλάχιστον ένα µεγάλο µέρος αυτού που είναι, χάρη στη φιλία, συνειδητοποίησα επίσης ότι η φιλία, ακόµη και όταν εµφορείται από την επιθυµία ανάκτησης ενός κοινού παρελθόντος, είναι κρίσιµη για τη διαµόρφωση ενός διαφορετικού µέλλοντος. Αυτοί που είµαστε καθορίζεται σε µεγάλο βαθµό από τους φίλους µας, των οποίων ο ρόλος στον βίο µας είναι τόσο πιο επιδραστικός...

Το 1995-96 το σεμινάριο του Ντερριντά στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales είχε τον τίτλο "Εχθρότητα/Φιλοξενία" (Hostilite/Hospitalite). Στο ανά χείρας βιβλίο, ο Ζακ Ντερριντά αποδέχεται την "πρόσκληση" της Αν Ντυφουρμαντέλ και της προσφέρει προς έκδοση δύο συνεδρίες από το εν λόγω σεμινάριό του. Συνεπώς ο Έλληνας αναγνώστης μπορεί να διαβάσει το παρόν κείμενο ως εάν ήταν παρών τη στιγμή της εκφώνησης-ανάγνωσής του στο αμφιθέατρο της εν λόγω Σχολής. Εδώ ο Ντερριντά προβαίνει στη θεμελιακή διάκριση μεταξύ του απροϋπόθετου Νόμου της φιλοξενίας -που αξιώνει να π...

Υπάρχει τελικά κάτι που περιορίζει την ένταξη της όποιας ανθρώπινης σκέψης, ή κρίσης, στο σύνολο των φιλοσοφημάτων; Υπάρχει μήπως κάτι που εμποδίζει την αναγνώριση κάθε ερωτήματος ως φιλοσοφικού; Αν ναι, αξίζει να αναζητήσουμε μία μέθοδο κατάλληλη να αναδείξει αυτούς τους περιορισμούς, μία μέθοδο έρευνας, έστω, απλά συμβατής με την ταυτότητα της φιλοσοφίας· αν τελικά κάτι είναι η φιλοσοφία είναι επειδή μπορεί (αν μπορεί) να οικοδομεί πάνω σε μια αντικειμενική μέθοδο έρευνας...

Υπάρχει τελικά κάτι που περιορίζει την ένταξη της όποιας ανθρώπινης σκέψης, ή κρίσης, στο σύνολο των φιλοσοφημάτων; Υπάρχει μήπως κάτι που εμποδίζει την αναγνώριση κάθε ερωτήματος ως φιλοσοφικού; Αν ναι, αξίζει να αναζητήσουμε μία μέθοδο κατάλληλη να αναδείξει αυτούς τους περιορισμούς, μία μέθοδο έρευνας, έστω, απλά συμβατής με την ταυτότητα της φιλοσοφίας· αν τελικά κάτι είναι η φιλοσοφία είναι επειδή μπορεί (αν μπορεί) να οικοδομεί πάνω σε μια αντικειμενική μέθοδο έρευνας...

Ο Γκέοργκ Ζίμμελ είναι από τους θεμελιωτές της κοινωνιολογίας και ένας από τους σημαντικότερους εκφραστές του πνεύματος της ώριμης νεωτερικότητας. Γνήσιο τέκνο μιας "χρυσής εποχής" της γερμανικής διανόησης (Χούσσερλ, Σέλερ, Βέμπερ), βρίσκεται σήμερα στο επίκεντρο ενός ανανεωμένου ενδιαφέροντος για τα επίκαιρα πλέον θέματα και τις πρωτότυπες προσεγγίσεις που εκείνος εγκαινίασε. Ο τόμος προσφέρει για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό μια αντιπροσωπευτική εικόνα του πολυσχιδούς του έργου, όπου αποτυπώνεται καλειδοσκοπικά η μορφολογία του νεωτερικού κόσμου. Άλλοτε κλασικά και άλλοτ...

"Οι μόνες ιδέες που αξίζουν είναι όσες σου έρχονται περπατώντας" υποστήριζε ο Νίτσε, και δεν ήταν μόνος -ο Καντ, ο Ρουσώ, ο Θορώ, ο Ρεμπώ, ο Χαίλντερλιν, όπως και πολλοί άλλοι περπατούσαν, ο καθένας για τους δικούς του λόγους και με τον δικό του τρόπο. Ο Frederic Gros, εμπεριστατωμένα και ιδιοφυώς, διαπραγματεύεται το βάδισμα από το σημείο Α στο Β ως μια πνευματική άσκηση, πολυδιάστατη και αυθεντική, που διεγείρει συναισθήματα και διανοήματα υψηλού φιλοσοφικού μεγέθους. Μια φιλοσοφική πραγματεία που υπερβαίνει τα παραδοσιακά όρια και μαζί μια διαυγής και ακριβής περιγρ...