Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αγάπη μου, είσαι καλά; Σήμερα κουράστηκα πολύ, πέφτω για ύπνο -είναι δέκα η ώρα- τα πόδια μου πλήγιασαν, με χτύπησαν τ' αναθεματισμένα τα καινούργια παπούτσια. Ψώνισα φρούτα και γάλα και κρασί, άλλα λεφτά δεν είχα. Τηλεφώνησε ο Α. και ρώτησε που ήσουν, κι εγώ είπα ότι είχες βγει κι έψαχνες κάτω απ' όποια πέτρα έβρισκες μπροστά σου για κάποιο μήνυμα. Μήπως δεν έπρεπε να το πω; Καληνύχτα και τα λέμε αύριο, φιλιά, Ρ. Στις επτά ιστoρίες της συλλογής αυτής η Γιούντιθ Χέρμαν ταξιδεύει τους πρωταγωνιστές της σε διαφορετικά μέρη του κόσμου: στο Βερολίνο, στη Βενετία, στο Κάρλοβι Β...

Το 1928 πρωτοδημοσιεύτηκε το διήγημα Το χρυσάφι της Καχαμάλκα. Σιγανή φωνή διαμαρτυρίας για τα κίνητρα και τη συμπεριφορά των Ισπανών στην κατάκτηση του Περού. Ο φανατισμός, η ακόρεστη δίψα για χρυσάφι, η σκληρότητα των εισβολέων σε αντιπαράθεση με την απλότητα, τα αισθήματα προς τον τόπο, το φυσικό περιβάλλον και τις παραδόσεις, την ιδιαίτερη αντίληψη για τη ζωή. Η σύγκριση αποβαίνει εις βάρος των κατακτητών.

Τα δύο αυτά τόσο διαφορετικά φαινομενικά διηγήματα έχουν κάτι το κοινό: την απεγνωσμένη προσπάθεια της απελευθέρωσης από κάθε είδους κοινωνικούς, οικογενειακούς και συναισθηματικούς δεσμούς. Και τα δύο είναι γραμμένα στο διάστημα μεταξύ 1919-1920, στο νέο ξεκίνημα που κάνει ο Έσσε -μετά από ένα νευρικό κλονισμό- στον ιταλικό τομέα της Ελβετίας, το Τεσίν, που αργότερα θα το κάνει και πατρίδα του. Την περίοδο αυτή την περιγράφει ο ίδιος σαν την πιο πλούσια, την πιο εκφραστική, την πιο φλογερή περίοδο της ζωής του. Στο πρώτο διήγημα ο Έσσε παίρνει την "Παιδική του Ψυχή...

Η μοναδική τούτη συλλογή από είκοσι δύο διηγήματα αποτελεί ένα απαράμιλλο φάσμα της γραφής του Έρμαν Έσσε απ' το 1899 ως το 1934. Ο αναγνώστης μπορεί να παρακολουθήσει την πορεία της εξέλιξης του Έσσε απ' τον εστετισμό της νιότης του, μέσω του ρεαλισμού και υπερρεαλισμού των επόμενων δεκαετιών, ως την κλασική φάση των γηρατειών του. Όλα τα διηγήματά του, όπως ο ίδιος ο Έσσε τα αντιλαμβανόταν, αφορούν πρώτα και κύρια τα προσωπικά του απόκρυφα όνειρα, την προσωπική του πικρή αγωνία και την προσωπική του επιδίωξη –που κράτησε μια ολόκληρη ζωή– να διεισδύσει στα μυστήρια της εσ...

Τρία ζευγάρια που κάνουν διακοπές στην Ιταλία, ένας άνεργος σε ρόλο νοικοκυράς, ένας συγγραφέας που ταξιδεύει στο Κάιρο για μια διάλεξη, ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας που νοσταλγεί, στο κατώφλι του 21ου αιώνα, έναν παλιό μεγάλο έρωτα - μερικοί από τους καθημερινούς ήρωες των αφηγημάτων του Ίνγκο Σούλτσε, οι οποίοι κινούνται στο μεταίχμιο του αποχαιρετισμού και του νέου ξεκινήματος. Μέσα από απλές ιστορίες, ο συγγραφέας μάς μεταφέρει σ' έναν κόσμο αρμονικών φαινομενικά σχέσεων, ο οποίος όμως κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να καταρρεύσει. Μια ατμόσφαιρα αόριστου κινδύνου περιβ...

[...] Στο "Δικαστήριο των θεών" αντλώντας υλικό απ' το Μεσαίωνα εκθέτει την επίδραση μιας αρρωστημένης αντίληψης σε διάφορες παραλλαγές που είχε δημιουργήσει ο ναζισμός στους οπαδούς του. Για τρίτη χρονιά βρισκόταν η Ελλάδα υπό τη γερμανική κατοχή, και στη χώρα επικρατούσαν η φτώχεια, η αθλιότητα και η πείνα. Σ' αυτό το έργο ο Φίμαν διηγείται το απάνθρωπο παιχνίδι των ναζί με τη ζωή ενός Έλληνα, ονόματι Αγαμέμνων, που ήταν ο μάγειρά τους στο σταθμό διαβιβάσεων. [...] (Από τον πρόλογο του βιβλίου)

Η Βολφ πραγματεύεται το κράτος-τρομοκράτη μέσα από μια προσωπική, κοινωνική, πολιτική, ιστορική και φιλοσοφική λογοτεχνική ψυχογραφία και παρουσιάζει τις πολλαπλές οδυνηρές συνέπειες της ψυχολογικής τρομοκρατίας, καταρχάς σε προσωπικό επίπεδο (όσοι ζουν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια γνωρίζουν φυσικά πως ο ψυχολογικός πόλεμος δεν ήταν ποτέ προνόμιο μιας και μόνο εκδοχής του εξουσιασμού αλλά συστατικό στοιχείο κάθε μορφής κρατικής κυριαρχίας). Στη συνέχεια υποδεικνύει τις αξίες και τα νοήματα που το καθεστώς ποδοπάτησε, κατασκευάζοντας μια κοινωνία-χαφιέ, όπου απλές ανθρώπ...

Οι ήρωες και οι ηρωίδες του Τόμας Μανν, προσωπογραφίες φιλοτεχνημένες με τους απόηχους της μουσικής, ζουν στο μεταίχμιο της αξιοπρέπειας και του εξευτελισμού, καθημερινοί ήρωες μίας παρακμάζουσας εποχής και καλλιτεχνικοί εκφραστές της. Η δύναμή τους ανάγεται στην ανέφικτη κοινωνική προσαρμογή τους και η αδυναμία τους στα καταπιεσμένα ένστικτά τους. Ο πολιτισμός εν τέλει καταρρέει και ο καταπιεσμένος κόσμος των ενστίκτων, τον οποίον μοιραία αφυπνίζει η καταλυτική εισβολή του πάθους στην εξισορροπημένη αταραξία μιας καλά προφυλαγμένης και κατ' επίφασιν ακλυδώνιστης και ασφαλο...

Η συλλογή διηγημάτων "Σκύβαλα" εκδόθηκε για πρώτη φορά το 2001 στο Βερολίνο. Στα δέκα διηγήματα της συλλογής συμπεριλαμβάνεται και η "Σιβηρία", που την ίδια χρονιά απέσπασε το "Βραβείο Κριτικής Επιτροπής" του διαγωνισμού "Ίνγκεμποργκ Μπάχμανν" στο Κλάγκενφουρτ της Αυστρίας. Με την έκδοση της συλλογής Σκύβαλα η 34χρονη τότε πεζογράφος, θεατρική συγγραφέας και σκηνοθέτις Τζέννυ Έρπενμπεκ δικαίωσε τον θόρυβο που είχε προκαλέσει δύο χρόνια πριν με το ντεμπούτο της, Ιστορία του γερασμένου παιδιού, ενώ χαρακτηρίστηκε "βασίλισσα των διηγημάτων", "εξαιρετικό φαινόμενο" και συγγραφέ...

Τα έργα του Λούντβιχ Τηκ, που παρουσιάζονται εδώ για πρώτη φορά μεταφρασμένα στα νέα ελληνικά, εντάσσονται σε δύο διαφορετικές φάσεις της συγγραφικής του δραστηριότητας. Τα "Μάγια του έρωτα", "Τα ξωτικά" και "Το κύπελλο" είναι γραμμένα στο τέλος της ρομαντικής περιόδου του συγγραφέα, ενώ "Οι πολυτέλειες της ζωής" -ένα από τα δημοφιλέστερα έργα του 19ου αιώνα το οποίο παίχτηκε διασκευασμένο πολλές φορές στο θέατρο- προέρχονται από τις όψιμες Νουβέλες της Δρέσδης στις οποίες παρατηρείται μια σταδιακή μετάβαση στην κατεύθυνση μιας ρεαλιστικής γραφής. Και τα τέσσερα κείμενα μοι...

Υπάρχει ένα χωριό στον Ιεζεκιήλ (β΄8 κ.εξ.) που παρουσιάζει τον Ιαχβέ να νουθετεί τον προφήτη, και να εκφράζει την ελπίδα ότι δεν θα γίνει αποστάτης, "ως ο αποστάστης οίκος", και ακολούθως, να του δίνει να φάει ένα βιβλίο και να πάει να λαλήσει στον "οίκο του Ισραήλ". Αυτή η εικόνα του Εβραίου προφήτη σχηματίστηκε στο όμμα της διανοίας μου όταν προσπάθησα να πλάσσω τη φυσιογνωμία του Γιάκομπ Βάσσερμαν. Στη συνέχεια του μελετήματος θα προσπαθήσω να την μεταφέρω στο χαρτί.

Χρέος του συγγραφέα είναι να θυμάται "πως οι καταστροφές που έχουν συμβεί στον κόσμο μας είναι τρομακτικές, και τόσο μεγάλες, που κανείς δεν πρέπει να περιμένει ότι θα τις γιατρέψουμε μέσα σε λίγα χρόνια": αυτά έγραφε ο Χάινριχ Μπελ σ' ένα δοκίμιο με τίτλο: "Η λογοτεχνία των ερειπίων". Για τον Μπελ ήταν ζήτημα ηθικής τάξεως να περιγράψει τον πόλεμο και τη μεταπολεμική εποχή όπως ακριβώς ήταν, και τα πρώτα του διηγήματα είναι απ' τα καλύτερα της γερμανικής μεταπολεμικής λογοτεχνίας. Ο Μπελ δεν αναλώνεται σε επιφανειακούς ρεαλισμούς. Το βλέμμα του εισχωρεί βαθιά, και μέσα από...

"Αφηγηματικές μινιατούρες για απρόσμενα ευτυχή γυρίσματα της μοίρας, στιγμές επιτυχημένης ζωής, στιγμές κατανόησης, παροδικής έστω, ανάμεσα σε εραστές ή σε ανθρώπους κοντινούς... Ιστορίες μιας υποδειγματικά βιωμένης ανθρωπιάς". (Holger Schlodder, "Kritisches Lexikon zur deutschsprachigen Gegenwartsliteratur") "Οι ιστορίες του προκαλούν αίσθηση, το χιούμορ του διασκεδάζει". (Heinz Ludwig Arnold, "Focus") "Ο Μίχαελ Κλέεμπεργκ αποδεικνύει περίτρανα πως δεν χρειάζεται πια να μεμψιμοιρούμε για την κατάσταση της σύγχρονης γερμανικής λογοτεχνίας". (Peter Graves, "The Time...

Τον Απρίλιο του 1935 το Κ. Κ. της Γαλλίας λαμβάνει εντολή από τη Μόσχα να φέρει στη Γιορτή της Ειρήνης έναν εκπρόσωπο από κάθε λαό ο οποίος στέναζε υπό την καταπίεση του γαλλικού ιμπεριαλισμού. Επικράτησε πλήρης αμηχανία. Βρήκαν μέλη του κόμματος με καταγωγή από το Αλγέρι, το Βιετνάμ ή την Πολυνησία και μιγάδες της Καραϊβικής. Όμως, όσο κι αν έψαξαν, δεν βρήκαν στις τάξεις του κόμματος ούτε έναν εκπρόσωπο από τις υπό εκμετάλλευση χώρες της μαύρης Αφρικής. Ώσπου, μετά από αγγελία στις εφημερίδες, εμφανίζεται ένας Μαύρος με φανταχτερό ρούχα, που μιμούνταν τα νούμερα της Μιστα...