Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Για να αναζητήσουμε διέξοδο από την κρίση, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να καταλάβουμε τις γενεσιουργούς αιτίες της, τόσο τις διεθνείς, όσο και τις εθνικές. Οι αμαρτίες και η ανικανότητα του ελληνικού πολιτικού συστήματος επέτειναν ακραία στη χώρα μας τις διαλυτικές της συνέπειες. Πρόκειται όμως για μια γενικότερη κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού, η οποία διαπλέκεται με τη στρεβλή οικονομική αρχιτεκτονική της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η συνταγή των μνημονίων αποτελεί φάρμακο πιο θανατηφόρο από την αρρώστια, εφόσον επιταχύνει τη διαδικασία εγκατάλειψης των θεσμών του κοινωνικο...

Η ηθική, η πολιτική, η εκπαίδευση και η τέχνη είναι οι τέσσερις τομείς στους οποίους επικεντρώνεται αυτό το βιβλίο. Ο συγγραφέας συμμερίζεται την απαισιοδοξία ή και την απελπισία διανοητών όπως ο Baudelaire, o Nietzche, η Hannan Arendt, ο Charles Taylor ή ο George Steiner κ.α., υποδεικνύοντας -πιο συχνά καταγγέλοντας- την ολέθρια κρίση που πλήττει την ευρωπαϊκή νεωτερική και μετανεωτερική ταυτότητα. Αυτή, έχοντας απελευθερωθεί από τις πάγιες υπερβατικές αρχές, καταλήγει σταδιακά σε έναν γενικευμένο σχετικισμό, ακόμα και μηδενισμό, ο οποίος αποδίδεται με όρους "κρίσης του ν...

Περιεχόμενα: Πρόλογος: Ούρσουλα Λε Γκεν Εισαγωγή: Ντέμπι Μπούκτσιν & Μπλερ Τέιλορ 1. Το κομμουναλιστικό πρόταγμα 2. Η οικολογική κρίση και η ανάγκη για το ξαναφτιάξιμο της κοινωνίας 3. Μια πολιτική για τον 21ο αιώνα 4. Το νόημα του συνομοσπονδισμού 5. Ελευθεριακός κοινοτισμός: Μια πολιτική της άμεσης δημοκρατίας 6. Πόλεις: Η εκδίπλωση του ορθού λόγου στην ιστορία 7. Ο εθνικισμός και το "εθνικό ζήτημα" 8. Αναρχισμός και εξουσία στην Ισπανική Επανάσταση 9. Το μέλλον της αριστεράς

Ο Μπολτανσκί και ο Εσκέρ, οι δύο κοινωνιολόγοι που αποφάσισαν σε αυτή τη συγκυρία να αρθρώσουν έναν λόγο αυθόρμητο αλλά στοχαστικό, αναλυτικό και στρατευμένο, απευθύνουν μια διπλή έκκληση για επιστροφή στην κριτική. Από τη μια πλευρά, καλούν την Αριστερά να ξαναβρεί την κριτική της διάσταση, συστατικό στοιχείο της φυσιογνωμίας της. Η κριτική αυτή θα πρέπει να συνεχίσει να αναζητεί αντίβαρα στον νεοφιλελευθερισμό, και, ταυτόχρονα, να αποδεσμευτεί οριστικά από την εθνικιστική δίνη στην οποία την έχει παρασύρει η μόδα της ακροδεξιάς ρητορικής. Θα πρέπει να εναντιωθεί στην κοι...

Τίποτα δεν λείπει από τον θρίαμβο του πολιτισμού. Ούτε ο πολιτικός τρόμος ούτε η συναισθηματική ένδεια. Ούτε η παγκόσμια στειρότητα. Η έρημος δεν μπορεί να επεκταθεί κι άλλοι είναι παντού. Μπορεί όμως να βαθύνει ακόμα. Μπροστά στον πασιφανή όλεθρο, υπάρχουν αυτοί που αγανακτούν κι αυτοί που καταγράφουν, αυτοί που καταγγέλλουν κι αυτοί που οργανώνονται. Η αόρατη επιτροπή τάσσεται με αυτούς που οργανώνονται.

Αν αναρωτιόμαστε σήμερα, σχετικά με τη δυνατότητα μιας έννοιας της αριστεράς, αυτό αποτελεί από μόνο του την αναγνώριση μιας ριζικής κρίσης στους ίδιους τους τρόπους αυτοκατανόησης που η αριστερά είχε για τον εαυτό της εδώ και πάνω από έναν αιώνα. Πολλές φορές, στα πλαίσια μιας εμπειρίας που ξεπερνάει πια τον αιώνα, το εργατικό κίνημα γνώρισε κρίσεις και ήττες αλλά, ποτέ όπως τώρα, δεν παρατηρήθηκε το φαινόμενο να μην συλλογιζόμαστε τόσο μια κρίση ή μια ήττα όσο μια πιο γενική διαδικασία διάλυσης των βασικών κατηγοριών κατανόησης της πραγματικότητας, πάνω στις οποίες η αρισ...

Κείμενο πολιτικής μόρφωσης ενηλίκων κατά της νοητικής σύγχυσης των πολιτικά και οικονομικά ανομοιογενών κοινωνιών και η δυνατότητα της μετάβασης στον δημοκρατικό τρόπο ζωής της κοινωνίας των πολιτών.

Το κείμενο με τίτλο "Για τη Δεξιά Παρέκκλιση στο ΚΚ(Mπ.) της ΕΣΣΔ" αποτελεί ομιλία του Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν που εκφωνήθηκε στην Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής και της Κεντρικής Εξελεγκτικής Επιτροπής του ΚΚ(Μπ.) της ΕΣΣΔ στις 22 Απρίλη 1929. Η ομιλία αυτή έγινε σε μια περίοδο που το ΚΚ(Μπ.) προσανατολίζεται στο ξεπέρασμα της ΝΕΠ (Νέα Οικονομική Πολιτική) και στην ανάπτυξη του κινήματος της κολεκτιβοποίησης στη γη, της εκβιομηχάνησής της και της εξάλειψης των κουλάκων (καπιταλιστών γης) ως τάξη, την άνοδο της σοσιαλιστικής εκβιομηχάνισης της χώρας μέσα από το σχ...

Πολλοί υποστηρίζουν ότι "όταν στα γαλλικά προάστια καίγονται αυτοκίνητα, φταίει ο Ρουσσώ. Για την εξέγερση ενός εξαθλιωμένου τμήματος έγχρωμων εφήβων και νέων στα γαλλικά γκέτο ευθύνεται το συγκεντρωτικό γαλλικό κράτος, η ακαμψία των απαρχαιωμένων μηχανισμών του. Oι νέοι έχουν όλο το δίκιο με το μέρος τους, έχουν δίκιο να επαναστατούν. Επιτέλους, ένα νέο κοινωνικό υποκείμενο αναδύεται, μια υγιής κοινωνική δύναμη ταράζει τα λιμνάζοντα νερά ενός μπλοκαρισμένου κοινωνικού και πολιτικού συστήματος. Εκτός από το να επαναστατούμε, έχουμε δίκιο και να αισιοδοξούμε." Είναι όμως έτ...

Στον διάλογό του με τον Αντουάν Ρομπιτάιγ για θέματα της εποχής μας, ο Αλαίν Φινκελκρώτ αποδεικνύεται δεινός συζητητής και απαιτητικός, συνάμα. Ο αναγνώστης γίνεται μάρτυρας μιας ζωντανής συζήτησης η οποία δεν έχει σκοπό να κάνει, απλώς, μια ανασκόπηση του έργου του συγγραφέα, αλλά μέσα από γόνιμες ενστάσεις να προκαλέσει τον προβληματισμό του σε θέματα όπως: η τύχη των μικρών, "περιφερειακών", εθνών απέναντι στα μεγάλα, "κεντρικά"· το βάρος της κληρονομιάς και πώς το διαχειρίζονται οι διάφοροι λαοί και εάν αποσυνδέοντας το είναι μας από την κληρονομιά μας γινόμαστε πιο ελε...