Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Ενώ, όμως, στα πρώτα μυθιστορήματά του με σοσιαλιστικό περιεχόμενο έχει επηρεαστεί από τους μεγάλους ευρωπαίους ρεαλιστές συγγραφείς και οι υποθέσεις του κινούνται στο αριστοκρατικό, μεγαλοαστικό και μικροαστικό περιβάλλον, αργότερα εξετάζει τα πιο κατώτερα στρώματα της επτανησιακής κοινωνίας, κι έτσι πλησιάζει πιο κοντά στη γενική νεοελληνική κοινωνική πραγματικότητα. Είναι γνωστό πως η Επτάνησος έμεινε πάντα κάτω από δυτικούς κυρίαρχους. Γι' αυτό και η "κοινωνική της σύνθεση ήταν απαράλλαχτη με την άλλη ευρωπαϊκή φεουδαρχία", όπως σωστά διαπιστώνει ο Γ. Σπαταλάς. Πα...

Άρχισα να γράφω την "Αλληλογραφία" τον Απρίλη του 1967, στην Αθήνα. Ήταν τότε που σιχάθηκα μονομιάς όλα τα στρατιωτικά εμβατήρια. Που πίστεψα πως δε θα μπορέσω να επιζήσω, και που έχασα καθ' εμπιστοσύνη στην ανθρωπιά του ανθρώπου. Πήρα μια ιστορία στην τύχη. Συμάζωξα από δω κι από κει κομμάτια ζωής, μνήμες και πείρες. Τα λοιπά τα μίλησα μόνος μου. Είναι όσα αποτελούν το σχόλιο. Έτσι γράφτηκαν αυτές οι σελίδες, γεμάτες απόγνωση: μια μικροσκοπική οδύσσεια της ξεφτισμένης ψυχής και του εξαθλιωμένου πνεύματος. Συμπληρώθηκαν το καλοκαίρι του 1968, στην Κέρκυρα. Δεν λογάριαζα...

«Είσαι άρρωστη», μου ανακοίνωσε ο γιατρός κι εγώ χάθηκα σε ένα χάος φόβου, πόνου, θυμού και ενοχών. Ο αγώνας όμως για να κρατηθώ ζωντανή είχε ήδη ξεκινήσει. Το πρώτο βήμα ήταν να συνειδητοποιήσω πως κάτι δεν πήγαινε καλά όσο καιρό ανήκα στους «υγιείς». Τότε που πίστευα ότι είχα τον έλεγχο της ζωής μου, ενώ η πραγματικότητα ήταν διαφορετική. Σήμερα πλέον ξέρω. Γιατί κατάλαβα πως για να οδηγηθώ στην ίαση του σώματος, έπρεπε πρώτα να νικήσω την ασθένεια της ψυχής. Έτσι βρήκα τον δικό μου βηματισμό, ανακάλυψα τις δικές μου αξίες και αναγνώρισα το μεγαλείο της ύπαρξης. Και τότε...