Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην Όνειρο οι πρώτοι παραθεριστές είχανε κιόλας φτάσει. Η Όλια έμεινε έκθαμβη απ' τη γλυκύτητα του τοπίου, αυτής της τόσο δροσερής κωμόπολης, κατάφυτης από ελιές, ροδοδάφνες και σκιερές κληματαριές. Βρήκε εύκολα μια μικρή πανσιόν να μείνει για όλο το καλοκαίρι, περιτριγυρισμένη από πλατύφυλλες βιγόνιες, γιασεμιά και κλήματα. Ανέβηκε στο δωμάτιό της. Νυχτολούλουδα σκαλώνανε στο φαρδύ περβάζι του παραθύρου κι έσκυψε να δει κάτω το περιβόλι και τον κήπο.

[...] Οι "Διηγήσεις παραφυσικών φαινομένων" είναι ένα βιβλίο που δεν κατατάσσεται εύκολα σε κάποια από τις κατηγορίες του γραπτού λόγου. Γιατί δεν πρόκειται ούτε για ποιητικές πρόζες ούτε για αφηγηματικά ποιήματα. Δεν πρόκειται ούτε για επιστημονικό βιβλίο ούτε για παραεπιστημονικό. Είναι επιστημονικοφανές από πρόθεση, βαθύτατα ποιητικό αλλά καθόλου ποιητικίζον. Είναι ένα βιβλίο πρωτότυπο από κάθε άποψη, που διαβάζεται από όλους, αλλά αποζημιώνει τον καθένα ανάλογα με τη διάθεση και την ικανότητά του για συμμετοχή. Αυτή είναι, άλλωστε η δικαιοσύνη της Τέχνης.

Τώρα η Πριγκίπισσα Τίτο έχει κατέβει στον κήπο. Χθες, στην επιστροφή της, αντιλήφθηκε ότι είχε χάσει δύο ταινίες της και πήγε σήμερα να τις βρει. Τη μια την είχα δει να πέφτει στην πρασιά, δεξιά από το σιντριβάνι. Κατά πάσα πιθανότητα, ο ψίθυρος του αναβρυτηρίου της είχε αποσπάσει εξ ολοκλήρου την προσοχή και δεν άκουσε την ταινία της να πέφτει. Η άλλη δεν έχω ιδέα πού μπορεί να έπεσε. Μπορεί να την είχε χάσει πολλές μέρες πριν και να μην το είχε καταλάβει. Δεν μετράει κάθε μέρα τις ταινίες της. Και χθες ήταν μια άτυχη μέρα. Ο ήλιος κρύφτηκε για λίγη ώρα και η Πριγκίπισσα Τ...

Πρόκειται για την περιγραφή της περιπέτειας, της καλοκαιρινής ζωής στα νησιά των μικρών Κυκλάδων. Με επίκεντρο το Πάνω Κουφονήσι, ταξιδεύουμε στην Αμοργό, την Κέρο, την Σχινούσα, την Ηρακλιά και το κάτω Κουφονήσι καβάλα στο γαλάζιο κύμα του απέραντου Αιγαίου.

Έσβησα και ξανάσβησα την αρχή, πριν αποφασίσω να μπω οριστικά στα χειρόγραφα τούτα -άσπρο σωρό χαρτιού μπροστά μου, που μπορεί, με τον καιρό, να καταντήσει ξανάσασμα ή εφιάλτης. Η πρώτη μου σκέψη στάθηκε στο τύπο του "ημερολογίου". Μα θυμήθηκα τα κατάστιχα της χαμοζωής και τα λευκώματα των ρομαντικών κοριτσιών. Η "επιστολογραφία" θα δυνόταν πιο πολλά στην περίσταση. Γράμματα στο εαυτό μου, γράμματα σ' ένα φανταστικό πρόσωπο, γράμματα στο άπειρο -καλούπια φθαρμένα και συντριμμένα, φοβερή παράταξη από άδεια σχήματα. Αυτοβιογραφία; Τέτοιες γράφουν όσοι πέτυχαν στη ζωή ή όσοι κ...