Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Tα παραμύθια που περιέχονται στη συλλογή που είχε συγκεντρώσει ο Στυλιανός Bίος είναι συγκεντρωμένα στον τέταρτο τόμο του πεντάτομου έργου των Φιλίππου Aργέντη και H. J. Rose, "The folklore of Chios" (1949). Tην επιμέλεια της έκδοσης είχε η αφηγήτρια παραμυθιών κυρία Aγνή Στρουμπούλη, η οποία σημειώνει στην εισαγωγή της: ...Τα δώδεκα Παραμύθια από τα Μεστά, τα Αρμόλια, το Χαλκειός, το Λιθί, τα Zυφιά, που αντιγράφει ο Στ. Βίος στο Τετράδιό του "Εν Χίω τη 15η Oκτωβρίου 1918" και τα δεκατέσσερα από τα Καρδάμυλα που αντιγράφει "Εν Καρπενησίω τη 20η Oκτωβρίου 1916" -όπου κι...

Πρόκειται για ανθολογία λαϊκών παραμυθιών από σπάνιες και δυσεύρετες εκδόσεις με προσθήκη ανέκδοτων παραμυθιών που κατέγραψε ο συγγραφέας.

Το Κέντρο Χιακών Μελετών "Πελινναίο" παρουσιάζει μία επιλογή από εννέα "αλλιώτικα" παραμύθια δημοσιευμένα το 1920 στη σατυρική εφημερίδα "Το κουδούνι", εμπνευσμένα από την καθημερινή ζωή και τις συνήθειες της κοινωνίας. Με σπιρτόζικο ύφος σατιρίζουν πρόσωπα και συμπεριφορές, σκιαγραφώντας τυπικούς χαρακτήρες της εποχής.

Το παραμύθι, κατά μιαν εκδοχή εγεννήθηκε στην Ανατολή και συγκεκριμένα στις Ινδίες. Από τα βάθη των αιώνων όμως μας έρχονται οι μυθολογίες όλων των λαών, που και αυτές είναι παραμύθια. Σ΄αυτές πολλές φορές είναι αναμεμειγμένο και κάποιο γεγονός, αλλά διαφέρουν ακόμα και στο ότι αυτές είναι μεγάλα παραμύθια, καθώς επίσης στο ότι οι μυθολογίες όλο και κάτι συμβολίζουνε, όλο και κάποιες σκοπιμότητες εξυπηρετούνε. Το παραμύθι, όπως και το όνειρο, δεν είναι απαραίτητο να κινείται σε πλαίσια αληθοφάνειας. Ίσα - ίσα αν ήτανε έτσι δεν θα είχε τη χάρη που έχει τώρα και δεν θα προσή...

Ο Κώστα Φωτεινός αγαπά τα παραμύθια. Και τα χρησιμοποιεί για να εικονογραφήσει με τρόπο ανάλαφρο τις πιο σύνθετες, βαθιές αλήθειες. Ο φόβος που μας εμποδίζει να βρούμε λύση στα προβλήματά μας, ο ανταγωνισμός του αρσενικού με το θηλυκό και η πιθανή λύση του, η δυσκολία να επιλέξουμε αυτόνομα το δρόμο μας, η αναζήτηση της χαράς είναι μερικά από τα θέματα που τον απασχολούν σε αυτή τη συλλογή των παραμυθιών του. Κι είναι μια ανάσα αισιοδοξίας το μήνυμά τους, από έναν άνθρωπο που αγαπά και νοιάζεται "τα μεγάλα φοβισμένα παιδιά".

Η παρούσα συλλογή των παραμυθιών της Χίου ξεκίνησε από μια βαθύτερη προσωπική ανάγκη και μια διάθεση συναισθηματικής ανταπόδοσης. Πρόκειται για την αγωνία να διασωθεί ένα υλικό που εξαφανίζεται με ταχύτατο ρυθμό υποχωρώντας στην πρόοδο του τεχνικού πολιτισμού και συγχρόνως για την απόπειρα να αποδοθεί μέσα από το γραπτό λόγο η λιτότητα, η πλαστικότητα και η μουσικότητα του προφορικού λόγου ο οποίος παραμένει αφοπλιστικός στο στόμα ικανών αφηγητών. Τα παραμύθια αυτά καλύπτουν χρονική περίοδο από το 1883 μέχρι και το 1993 και καταβλήθηκε προσπάθεια να συλλεχθεί υλικό από το...

Έξι παραμύθια, έξι μικρές ιστορίες, βασισμένες σε αντίστοιχα θαύματα που συνέβησαν και συμβαίνουν καθημερινά, αλλά η μετριοφροσύνη των ανθρώπων, τα κρατά μυστικά, στα άδυτα της καρδιάς σαν πολύτιμο θησαυρό. Έξι μικρές ιστορίες που απευθύνονται σε μικρούς και μεγάλους, σαν ένα τρυφερό παραμύθι που ταξιδεύει τον αναγνώστη στα μονοπάτια του ονείρου, εκεί που όλα είναι πιστευτά και δυνατά. Την Αλήθεια μονάχα η καρδιά την αποδέχεται. Έξι θαύματα που κάποτε έγιναν, κάποιοι τα έζησαν και τα βίωσαν, άλλοι τα άκουσαν και τα κληρονόμησαν στους πρόθυμους ακροατές, εκείνους που...

Ένας περιπλανώμενος πρίγκιπας κλέβει μια παγωμένη νυχτερίδα για να οδηγήσει τον λαό του στην ευτυχία. Μα η ευτυχία που δωρίζεται και δεν δίδεται με αντίτιμο δάκρυα, αίμα, θλίψη και θυσία ισοδυναμεί με την αιωνιότητα του Θανάτου. Ο βασιλιάς Ιωάννης και ο λαός του είναι πια απόλυτα ευτυχισμένοι, αθάνατοι και πιο νεκροί απ’ τους νεκρούς. Και απομένει μόνο ένας γέρος τσιγγάνος που η καρδιά του καίει σαν πυρακτωμένο κάρβουνο...

Ένα παιδί γυρεύει ένα τρυφερό μαχαίρι για να δώσει γλυκό θάνατο στα αγαπημένα του πρόβατα· μα όποιος κρατά μαχαίρι γρήγορα θα το βάλει και σε λαιμό ανθρώπου. Ο Πέτρο Μπόλε γίνεται θρύλος· γυρίζει σε κάμπους, πεδιάδες, λιμάνια και καστρόχτιστες πολιτείες και οι απελπισμένοι της γης παρακαλούν να τους τελειώσει με το μαχαίρι του. Ώσπου κάποτε ο βασιλιάς Ιερώνυμος τον καλεί στο μακρινό του βασίλειο για να προσφέρει τρυφερό θάνατο στους φτωχούς και τους αρρώστους· μα ένας παράλογος έρωτας και μια ακόμη πιο παράλογη θυσία θα φέρουν τον Πέτρο Μπόλε μπροστά στην Αλήθεια...

Μια ιστορία σαν παραμύθι με τέσσερα αδερφάκια, που περνούσαν όλα τους τα καλοκαίρια σε μια μικρή καλύβα στις πλαγιές του Ταϋγέτου, στο Βαρσινίκο, ένα χωριό που σήμερα το λένε Ταϋγέτη. Ένα νοσταλγικό ξετύλιγμα της μνήμης που ζωντανεύει τους ανθρώπους του χωριού, την καθημερινότητά τους, τις χαρές και τις λύπες τους, τα ξεφαντώματά τους.

Η τρίτομη αυτή συλλογή των σμυρνέικων παραμυθιών, με τον τίτλο "Σμυρνέικες ιστορίες και παραμύθια", αποτελεί καρπό ανασκαφικής έρευνας και συστηματικής προσπάθειας του ποιητή, δοκιμιογράφου και κριτικού της λογοτεχνίας Δημήτρη Νικορέτζου. Πρόκειται για σπάνιο λαογραφικό υλικό, που ο συγγραφέας ανέσυρε κυριολεκτικά από την αφάνεια, αναδιφώντας σε εξαφανισμένα -σήμερα- φύλλα της εβδομαδιαίας σατυρικής εφημερίδας "Κόπανος", που εκδιδόταν στη Σμύρνη (1908-1922) και που οι τόμοι της κάηκαν με την πυρπόληση της άμοιρης ιωνικής πολιτείας στη μικρασιατική καταστροφή. Τα παραμύθια...

Η τρίτομη αυτή συλλογή των σμυρνέικων παραμυθιών, με τον τίτλο "Σμυρνέικες ιστορίες και παραμύθια", αποτελεί καρπό ανασκαφικής έρευνας και συστηματικής προσπάθειας του ποιητή, δοκιμιογράφου και κριτικού της λογοτεχνίας Δημήτρη Νικορέτζου. Πρόκειται για σπάνιο λαογραφικό υλικό, που ο συγγραφέας ανέσυρε κυριολεκτικά από την αφάνεια, αναδιφώντας σε εξαφανισμένα -σήμερα- φύλλα της εβδομαδιαίας σατυρικής εφημερίδας "Κόπανος", που εκδιδόταν στη Σμύρνη (1908-1922) και που οι τόμοι της κάηκαν με την πυρπόληση της άμοιρης ιωνικής πολιτείας στη μικρασιατική καταστροφή. Τα παραμύθια...

Μια φορά κι έναν καιρό, σε κάποιο μικρούτσικο σπίτι στην άκρη της πόλης, ζούσε ολομόναχος ένας παππούς. Η μόνη του συντροφιά ήταν τα βιβλία. Μ' αυτά περιπλανιόταν σε κόσμους μακρινούς και πολιτείες μαγικές. Τα χρόνια πέρασαν, ο παππούς ανέβηκε στον ουρανό, και καθώς η πόλη μεγάλωνε, ψηλά κτίρια και πολυκατοικίες κύκλωσαν το σπιτάκι του παππούλη. Κάποτε το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε να κατεδαφιστεί το σπιτάκι και στη θέση του να χτιστεί ένα μοντέρνο πολιτιστικό κέντρο. Το σπιτάκι, όμως ΔΕΝ έπρεπε να γκρεμιστεί γιατί τότε θα χανόταν το όνειρο και η ελπίδα, που έκρυβε μέσα τ...

Τα χιώτικα παραμύθια γεννήθηκαν σαν όλα τα παραμύθια του κόσμου για να μας ταξιδεύουν. Έτσι, σε τούτο το καράβι μπαρκάρει κόσμος και κοσμάκης. Απ' το φοβερό Δράκο Εληά, την παμπόνηρη Αλεπού, το Πετειναράκι που έχει όλες τις απαντήσεις και τα πεντάμορφα παιδιά τον Ήλιο και το Φεγγάρι. Βάζουν όμως και οι διαβόλοι την ουρά τους, όμως για καλό κι' όλα τελειώνουν πάντα μ' ένα γάμο που τη χαρά του διαλαλούν τα Όργκανα και τα Τούμπανα.

Στη χώρα των χαμένων χαρταετών, ανάμεσα σε χιλιάδες χαρταετούς, βρίσκονται και οι μαγευτικοί χαρταετοί του Χάρτινου Ιππότη. Ο ιππότης αυτός έγραφε τα παραμύθια του σε χρωματιστά χαρτιά, τα έκανε χαρταετούς και τους άφηνε ελεύθερους από το παράθυρο της φυλακής του. Σ' ένα από τα μακρινά ταξίδια του ο Ευγένιος έφτασε σ' αυτή την ξεχασμένη χώρα, βρήκε τους χαρταετούς, διάβασε τα παραμύθια και τώρα θ' αρχίσει να τα λέει και σ' εσάς.

Στη χώρα των χαμένων χαρταετών, ανάμεσα σε χιλιάδες χαρταετούς, βρίσκονται και οι μαγευτικοί χαρταετοί του Χάρτινου Ιππότη. Ο ιππότης αυτός έγραφε τα παραμύθια του σε χρωματιστά χαρτιά, τα έκανε χαρταετούς και τους άφηνε ελεύθερους από το παράθυρο της φυλακής του. Σ' ένα από τα μακρινά ταξίδια του ο Ευγένιος έφτασε σ'αυτή την ξεχασμένη χώρα, βρήκε τους χαρταετούς, διάβασε τα παραμύθια και τώρα θ'αρχίσει να τα λέει και σ' εσάς.

Ένα παράξενο φυλαχτό, μια μικρή γαλάζια κολοκύθα, κρεμασμένο στο λαιμό ενός χρονιάρικου κοριτσιού που, κατά περίεργο τρόπο, βρίσκει ο εφτάχρονος ήρωάς μας ολομόναχο σε κάτι καλαμιές, στην όχθη του ποταμιού, είναι η αφορμή της ιστορίας μας. Το φτωχό χωριό, όταν τ' αγόρι πηγαίνει το μικρό κοριτσάκι σπίτι του, γεμίζει, φως, χαρά, ευτυχία. Η φτώχια χάνεται, οι κότες γεννάνε συνέχεια κι οι κατσίκες πλημμύρα το γάλα. Τα ξεροχώραφα και τα φτωχά αμπέλια καρπίζουν διπλά, τριπλά και βάλε! Τα χρόνια περνάνε, τα παιδιά μεγαλώνουν... Η κοπέλα οχτώ χρονών, τυχαία ανακαλύπτει πως μπορ...

Το αντικείμενο της διδακτορικής διατριβής του εξαίρετου φιλολόγου κ. Δημητρουλόπουλου ήταν μια αγνώστου συγγραφέα "Διήγηση του Αλεξάνδρου και της Σεμίραμης", την οποία εξέδωσε και σχολίασε εκτενώς και από διάφορες πλευρές, δεδομένου ότι διαφέρει από τις γνωστές πεζές διασκευές του μυθιστορήματος του Αλεξάνδρου. Εκτός των άλλων διαπίστωσε, ότι η διήγηση αυτή δανείζεται κύρια επεισόδια από το παραμύθι της Τουραντώ, το οποίο ανήκει στον κύκλο των "αινιγματικών" παραμυθιών. Η πρώτη αυτή επαφή και ενασχόλησή του με τον κόσμο του παραμυθιού έγινε αιτία, αν δεν κάνω λάθος, να γ...