Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ιστορία ενός βασιλόπουλου που κατέβηκε στα βάθη της γης και έλιωσε τρία ζευγάρια σιδερένια παπούτσια ψάχνοντας να βρει την αγαπημένη του εκεί που ο ήλιος δεν βασιλεύει ποτέ. Η ιστορία ενός ψαρά που βρέθηκε σε έναν τόπο μαγεμένο και βάλθηκε να λύσει αυτός τα μάγια. Και τέλος η ιστορία ενός βασιλιά κι ενός δασκάλου που θέλησαν να γνωρίσουν τη σοφία όλου του κόσμου, σε ένα ταξίδι που κράτησε μια ολόκληρη ζωή. Τρία λαϊκά παραμύθια για ανθρώπους που έφτασαν στις άκρες του κόσμου, αναζητώντας το όνειρό τους.

Νικητής είναι εκείνος που, όταν φέρει η ανάγκη να αγωνιστεί, ξέρει πως να αποφεύγει τα χτυπήματα. Ο ίδιος όμως δεν χτυπά, γιατί δεν θέλει να αποδείξει πως είναι δυνατός. Απλά και μόνο το ξέρει.

Ένα παιδί γυρεύει ένα τρυφερό μαχαίρι για να δώσει γλυκό θάνατο στα αγαπημένα του πρόβατα· μα όποιος κρατά μαχαίρι γρήγορα θα το βάλει και σε λαιμό ανθρώπου. Ο Πέτρο Μπόλε γίνεται θρύλος· γυρίζει σε κάμπους, πεδιάδες, λιμάνια και καστρόχτιστες πολιτείες και οι απελπισμένοι της γης παρακαλούν να τους τελειώσει με το μαχαίρι του. Ώσπου κάποτε ο βασιλιάς Ιερώνυμος τον καλεί στο μακρινό του βασίλειο για να προσφέρει τρυφερό θάνατο στους φτωχούς και τους αρρώστους· μα ένας παράλογος έρωτας και μια ακόμη πιο παράλογη θυσία θα φέρουν τον Πέτρο Μπόλε μπροστά στην Αλήθεια...

Στα παραμύθια συμβαίνουν παράξενα πράγματα: Οι αδερφές της Σταχτοπούτας τρώνε τη μάνα τους. Για να ολοκληρωθεί ένας γάμος η ηρωίδα πρέπει να μοιραστεί με τον σύζυγό της το κανιβαλικό του γεύμα. Παιδιά γεννιούνται από ρεβίθια και με μισό σώμα, αλλά αντιμετωπίζουν με γενναιότητα δράκους και δράκισσες, κι ένα κορίτσι βλέπει μια περίεργη σκηνή ανθρωποφαγίας που πρέπει να την κρατήσει μυστική. Το βιβλίο αυτό αναζητά, από τη σκοπιά της ψυχαναλυτικής ανθρωπολογίας, το νόημα όλων τούτων των αινιγματικών, ανθρωποφαγικών επεισοδίων, που σφραγίζουν τη μοίρα των ηρώων και των ηρωίδω...

Μια φορά κι έναν καιρό, σε κάποιο μικρούτσικο σπίτι στην άκρη της πόλης, ζούσε ολομόναχος ένας παππούς. Η μόνη του συντροφιά ήταν τα βιβλία. Μ' αυτά περιπλανιόταν σε κόσμους μακρινούς και πολιτείες μαγικές. Τα χρόνια πέρασαν, ο παππούς ανέβηκε στον ουρανό, και καθώς η πόλη μεγάλωνε, ψηλά κτίρια και πολυκατοικίες κύκλωσαν το σπιτάκι του παππούλη. Κάποτε το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε να κατεδαφιστεί το σπιτάκι και στη θέση του να χτιστεί ένα μοντέρνο πολιτιστικό κέντρο. Το σπιτάκι, όμως ΔΕΝ έπρεπε να γκρεμιστεί γιατί τότε θα χανόταν το όνειρο και η ελπίδα, που έκρυβε μέσα τ...

Το πετροκάραβο, έναν καιρό, ήταν μία από τις μεγαλύτερες μπρατσέρες του κόσμου. Καπετάνιο είχε μια νεράιδα που χάθηκε από τη μεγάλη της περηφάνια. Δεν της έφτανε που ήταν η πρώτη στη θάλασσα, μόνο θέλησε να γίνει η πρώτη και τ’ ουρανού. Έτσι βάλθηκε να παραβγεί το φεγγάρι... Και μια βραδιά η νεράιδα, αφού ετοίμασε το καράβι της, λέει στο φεγγάρι... Οι πέτρες αφηγούνται ιστορίες. Στους βράχους και τα λιθάρια, ανάλογα με το φως, βλέπεις να σχηματίζονται στην ανώμαλη επιφάνειά τους πρόσωπα, ζώα, συμπλοκές, ολόκληρες ιστορίες. Οι πέτρες κρατούν τα δικά τους μυστικά, που...

Tα παραμύθια που περιέχονται στη συλλογή που είχε συγκεντρώσει ο Στυλιανός Bίος είναι συγκεντρωμένα στον τέταρτο τόμο του πεντάτομου έργου των Φιλίππου Aργέντη και H. J. Rose, "The folklore of Chios" (1949). Tην επιμέλεια της έκδοσης είχε η αφηγήτρια παραμυθιών κυρία Aγνή Στρουμπούλη, η οποία σημειώνει στην εισαγωγή της: ...Τα δώδεκα Παραμύθια από τα Μεστά, τα Αρμόλια, το Χαλκειός, το Λιθί, τα Zυφιά, που αντιγράφει ο Στ. Βίος στο Τετράδιό του "Εν Χίω τη 15η Oκτωβρίου 1918" και τα δεκατέσσερα από τα Καρδάμυλα που αντιγράφει "Εν Καρπενησίω τη 20η Oκτωβρίου 1916" -όπου κι...

Περγαλιό είναι ο ίσκιος του σπιτιού κι όποιο σπίτι το έχει, είναι καλορίζικο. Περγαλιό είναι ένα ανθρωπάκι κοντό, γαλανόματο, με φεσάκι. Είναι σαν παιδάκι τεσσάρων ως πέντε χρονών. Γυρίζει μέσα στο σπίτι και τη νύχτα πάει και κάθεται πάνω σε κάποιον που κοιμάται. Αν εκείνος σταθεί καλός μαζί του και προλάβει να του πάρει το φέσι, γίνεται ευτυχισμένος, γιατί το Περγαλιό του λέει πού είναι κρυμμένος ο θησαυρός. ... οι παππούδες και οι παραπαππούδες μας είχαν εκείνα τα μάτια κι εκείνη την ποιητική φαντασία να ζωντανεύουν τα στοιχεία της φύσης και να γίνονται στοιχειά. Το ν...

Ένα ταξίδι προς τον Άλλο, τον ηγαπημένο, ή μήπως ένα ταξίδι προς την ενδοχώρα; Ένα ταξίδι κατ' ουσίαν εντός λαβυρίνθου, το ταξίδι του έρωτα και υπό το κράτος του. Μονάχα που από άλλη ρωγμή εισελαύνει ο ένας και από άλλη και σε χρόνο έτερο ο άλλος. Οι ψυχές περιπλανιούνται και περιδινούνται γύρω από τον ίδιο άξονα δίχως να ανταμώνουν. Αν ανταμώσουν, είναι γιατί έχουν πια διασχίσει την κοιλάδα της δοκιμασίας και κατά κάποιο τρόπο άντεξαν. Είναι γιατί "η σημαία επ' αυτών ήτο η αγάπη" και τότε το παραμύθι συνιστά παραμυθία και αντίστιξη της πραγματικότητας.

Ο παρών τόμος φιλοδοξεί να αποτελέσει έναν σύγχρονο και ενημερωμένο Οδηγό για τη διεπιστημονική μελέτη του παραμυθιού, για όσους το "ζουν" ως ερευνητές του (εκπαιδευτικοί, φοιτητές) αλλά και για το ευρύ αναγνωστικό κοινό. Με αφετηρία τη θεωρητική διατύπωση ότι κάθε είδος της λαϊκής αφήγησης αποτελεί μια ξεχωριστή οντολογική κατηγορία που μεσολαβεί μεταξύ της γλώσσας, των συμβόλων και της πραγματικότητας (κατά την έκφραση του Αμερικανού λαογράφου Dan Ben-Amos), το παραμύθι γίνεται αντικείμενο μελέτης ως προς τον πλούτο των μορφών, των επεξεργασιών και των σημασιών του στην ι...

Το παρόν βιβλίο είναι γραμμένο για μικρομέγαλα παιδιά και μεγαλόμικρους ενήλικες, φιλοδοξεί δε να προσφέρει παραμυθία τόσο σ' αυτούς όσο και στους άνευ ηλικίας, δηλαδή σε όσους δεν έχουν ακόμη εγκαταλείψει την ανυπαρξία και σε εκείνους που έχουν προσωρινά εγκατασταθεί σ' αυτήν. Λέω "προσωρινά", γιατί ακράδαντα πιστεύω πως είμαστε ανακυκλώσιμο υλικό και, ως εκ τούτου, θα έχουμε αενάως ένα ρόλο σ' αυτό το όνειρο που λέγεται ζωή. Α. Χ. "Η γιαγιά Ειρήνη είχε την ικανότητα να φτιάχνει και δικά της παραμύθια, από ένα τίποτε. Δίνοντας ανθρώπινες ιδιότητες σε ένα αντικείμενο,...

Το βιβλίο αποτελεί ολοκληρωμένη μελέτη του λαϊκού παραμυθιού ως λογοτεχνικού είδους. Πραγματεύεται το νεοελληνικό λαϊκό παραμύθι ως προφορικό ανώνυμο λαϊκό δημιούργημα που εκφράζει μια συλλογικότητα και ως καταγραμμένο από κάποιον καταγραφέα που προσπαθεί να διασώσει χωρίς παρεμβάσεις αυτή τη συλλογικότητα. Τεκμηριώνονται: η ιστορική του προέλευση, οι ποιητολογικές συμβάσεις και η αισθητική του ως διακριτού λογοτεχνήματος. Διερευνώνται τα ζητήματα προφορικότητας, λογοτεχνικότητας, κειμενικότητας και διακειμενικότητας του λαϊκού παραμυθιού, η σχέση του με την ελληνική παιδικ...

Η σειρά "Τα παραμύθια μου" περιλαμβάνει παραμυθιακά κείμενα που ανταποκρίνονται στο συναισθηματικό, ψυχικό και γνωστικό κόσμο των μικρών παιδιών. Επίσης προσφέρονται για διάφορες διαθεματικές προσεγγίσεις στη γλώσσα, στις τέχνες, στην παράδοση, στο φυσικό περιβάλλον, κλπ.

Πρόκειται για μια περιπέτεια που γοητεύει μικρούς και μεγάλους. Είναι μια ιστορία με ευχάριστο τέλος, η οποία έχει γίνει και κουκλοθεατρική παράσταση από την κουκλοθεατρική ομάδα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Η σειρά "Τα παραμύθια μου" περιλαμβάνει παραμυθιακά κείμενα που ανταποκρίνονται στο συναισθηματικό, ψυχικό και γνωστικό κόσμο των μικρών παιδιών. Επίσης προσφέρονται για διάφορες διαθεματικές προσεγγίσεις στη γλώσσα, στις τέχνες, στην παράδοση, στο φυσικό περιβάλλον, κλπ.

...Μια φορά κι έναν καιρό ήταν σ' ένα πάρκο κάτι δέντρα και κάτι θάμνοι που αντιστάθηκαν ηρωικά στην "απόφαση" να κουρευτούν ομοιόμορφα ώστε να μοιάζουν μεταξύ τους. Με τη συμπαράσταση των ανθρώπων που τα αγαπούσαν και τα δέχονταν όπως τα είχε φτιάξει η φύση, διαφορετικά, και με τη συμπαράσταση κυρίως των παιδιών, κατάφεραν να κάνουν εκείνους που έπαιρναν τις "αποφάσεις" να καταλάβουν και να προτιμήσουν τη διαφορετικότητα απ' την ισοπέδωση. Αν η τύχη είναι υπαρκτό ον, άνθρωπος ή θεότητα ή ξωτικό με ικανότητες μαγικές, είναι ένα θέμα που απασχόλησε και απασχολεί ακόμα πολλο...

Συλλογή 22 παραδοσιακών παραμυθιών από προφορικές αφηγήσεις της Κέρκυρας.

"... Πήδησε στο ποδήλατό της κι έφυγε. Στο δρόμο της επιστροφής έβλεπε τον γκρεμό γεμάτο προκλητικά χρώματα και λογής-λογής φανταχτερά λουλούδια. Για μια στιγμή θέλησε να κάνει μια τρέλα από αυτές τις "μη ανατάξιμες" που λέει η επιστήμη. Το 'θελε τόσο πολύ που τα μάγουλά της φλόγωσαν στον πόθο του θανάτου και η σκέψη της θόλωσε στη μέθη του ανεπίτρεπτου. Το ποδήλατο στριφογύρισε, ανασηκώθηκε, κι ετοιμάστηκε για τη μοναδική τελευταία του κίνηση. Μα όλη η μαγεία χάθηκε με μιας σαν θυμήθηκε τις εξετάσεις και τη χελωνίτσα της. Να, είναι αυτά τα γελοία καθήκοντα που τολμούνε να...