Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Άνοιξε η αυλαία... Σιωπή... Πού πήγαν οι ηθοποιοί; Είπαν μια φορά να παίξουν στ' αλήθεια. Περπατούν χωρίς κοστούμια, αργά, αθόρυβα. Τα πρόσωπά τους ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως. Περιπλανιούνται άσκοπα; Προχωρούν ως την άκρη της σκηνής κι έπειτα ξανά πίσω. Το κοινό απορεί. Τι συμβαίνει;

Η συλλογή ποιημάτων "Ψίθυροι στην αχλή του χρόνου" περιέχει αυτοτελή ποιήματα που γράφτηκαν σε ανύποπτο χρόνο, κάθε φορά που διάφορα προσωπικά γεγονότα πυροδοτούσαν την καταβύθιση της δημιουργού σε έναν εσωτερικό κόσμο. Η προσπάθειά της να αποφορτίσει τον εαυτό της από την ένταση των συναισθημάτων την οδήγησαν σε έναν εσωτερικό μονόλογο. Ακροάτρια και ομιλήτρια ταυτόχρονα παλεύει με την ίδια της την ύπαρξη και προσπαθεί να στηριχθεί σε κρυμμένες δυνάμεις, αντλώντας το κουράγιο μέσα από δικές της λέξεις. Τα θέματα που πραγματεύεται, ο θάνατος, η ζωή, ο έρωτας, είναι ιδ...

(Δείγμα γραφής:) ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Ήρθα μια μέρα σε τούτη τη γη να ζήσω μόνο για λίγο καιρό. Σπεύδω να κάνω το καλό, όσο πιο γρήγορα και τέλεια μπορώ. Οφείλω πολύ να βιαστώ, καθώς ο χρόνος έχει τ' ανέμου φτερά πετά και δε γυρίζει ξανά αφήνει μόνο μεγάλη φθορά. Κι όταν το τέλος για μένα θα 'ρθεί ό,τι αγαπώ θα μείνει στη γη μονάχα τα έργα της Αγάπης μαζί θα πάρω στην άλλη ζωή.

Ψυχώσεις: ένας όρος ομπρέλα για τις ψυχικές παθήσεις. Ψυχ-ώσεις: οι ώσεις της ψυχής, τα πετάγματα και οι εξάρσεις της. Μπλε μαρέν: το χρώμα της βαθιάς θάλασσας και το χρώμα της μελανιάς. Ψυχ-ώσεις σε μπλε μαρέν: παρατεταγμένες φράσεις που αγγίζουν τα όρια των πεταγμάτων, των εξάρσεων, του βάθους και της μελανιάς. Στη νέα της ποιητική συλλογή "Ψυχ-ώσεις σε μπλε μαρέν", η Ιωάννα Αμπατζή, με έναν λόγο που ηλεκτρίζει και κόβει σαν μαχαίρι, καταφέρνει να καθηλώσει τον αναγνώστη, δίνοντας λόγο και υπόσταση στον καθημερινό αλλά ηθελημένα αγνοημένο κόσμο της κραυγής και της π...

Η Έμπνευση είναι στο νου ό,τι στα χέρια η Τέχνη. "Υιώτα"

Τράβηξες για την Αίγυπτο τα ίχνη σου να χάσω τον δρόμο του Αρχίλοχου ζήλεψες απ' την Θάσο. Μα τα πουλιά μού έδειξαν τον δρόμο που 'χες πάρει τον χάλκινό σου θώρακα γνώρισαν το κοντάρι. Κρασί από την Μήθυμνα σου 'στειλα να μεθύσεις για να μπορέσεις πιο πολύ την μούσα ν' αγαπήσεις.

Στην ποιητική συλλογή "Ψυχές της φύσης" θέλουμε να σταθούμε με συνέπεια, ευστοχία και γλαφυρότητα στη λογική της ανάγκης να αναγνωρίσουμε στην υποταγμένη φύση το δικαίωμα της ζωής και της ψυχής. Θέλουμε να αναγνωρίσουμε με χαρά την "άλλη ζωή", την ετερότητα, να δούμε την υπερβατικότητά της και, έτσι, να αποκαταστήσουμε την ενότητα του εαυτού με τον κόσμο. Όχι σαν στήριγμα του εαυτού μας, αλλά επειδή ο ίδιος ο εαυτός - κατά βάση, το "είναι" - είναι ενότητα, εάν, βεβαίως, συμφωνούμε ότι ο αληθινός Εαυτός είναι η σύνθεση της ζωής χωρίς τις ενδιάμεσες, διαμεσολαβητικές μας κοι...

Η ποιητική συλλογή του εκλιπόντος Κύρου Β. Τερζίδη, με τίτλο "Ψυχή μου ανάστα", αποτελείται από ποιήματα που έγραψε ως επί το πλείστον μεταξύ των ετών 1990-2000.

ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΩΝ ΒΡΟΧΩΝ Tα νερά των βροχών που απ' τον ορίζοντα έρχονται πέφτουν μ' ορμή στη μήτρα της γης τρυπώνουν από πηγές αναβλύζουσες πορφύρας γεννιούνται άνθη χορεύουν οι ελιές στη θάλασσα κατεβαίνοντας τα καρποφόρα κλαδιά της πνίγονται στα κύματα λόγια μυστήρια σε χλοοτάπητες σπέρνονται σ' αφίλητο λαιμό φίδι τυλίγεται συρίζοντας στην παγωνιά ενός δάσους κατάλευκου νύφες επτά με πέπλα σχισμένα και πόδια γυμνά έναν ήλιο σακάτη νυμφεύονται

ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ Δούλευε ταξί πειρατικό στο δρομολόγιο Κουκουβάουνες - Δουργούτι μεροδούλι μεροφάι. Ύστερα τα παράτησε βρήκε μια Νίτσα με προίκα τρανταχτή κι έγινε εργολάβος. Είπε κι ο πεθερός του δυο λόγια εκεί που έπρεπε και τόνε κάναν κομματάρχη. Όσο να πεις, δεν είναι πια του κλότσου και του μπάτσου. Στο όγδοο ποιητικό του βιβλίο ο Δημήτρης Χουλιαράκης (που έχει ήδη βραβευτεί στο παρελθόν από την Ακαδημία Αθηνών, το 2004 και το 2016, και από το περιοδικό "Διαβάζω", το 2003), δίχως να απομακρύνεται από το ύφος που τον χαρακτηρίζει από την πρώτη του εμφ...