Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μετά την πρώτη του εμφάνιση με το «Όταν συναντηθούμε ξανά» (εκδόσεις τοβιβλίο, 2014), η νέα συλλογή φέρνει στην επιφάνεια μια σειρά ενδόμυχων αγωνιών. Πρόκειται για μία συλλογή στην οποία κυριαρχεί το στοιχείο των υπαρξιακών αναζητήσεων. Ομοιοκατάληκτα ή ελεύθερα, πεζολογικά ή στιχουργικά, ο Θεοδωρίδης εκφράζει μεστός συναισθημάτων όλο το φάσμα των υπαρξιακών και κοινωνικών ανησυχιών. Με την ίδια ικανότητα ποιεί έμμετρα δίστιχα ή τετράστιχα (μέχρι και σονέτο) και σε ελεύθερο στίχο ή πεζά. Οι αναμνήσεις συνδέονται με το παρόν, η κοινωνική δυσφορία αγκαλιάζει τον ερωτισ...

Ίσως να μην είναι η πιο κατάλληλη στιγμή, ίσως και να είναι η απολύτως κατάλληλη. Γιατί τα λόγια πετούν, ενώ οι στίχοι ριζώνουν. Γιατί η ποίηση μπορεί να είναι το προσωπικό αλλά και το κοινό μας καταφύγιο. Η προσωπική αλλά και συλλογική μας πράξη αντίστασης.

Στη νέα του ποιητική συλλογή με τίτλο "Ακοιμήτων" ο Διονύσης Καρατζάς διαλέγεται με τη σκιά, ως ακοίμητη απουσία σώματος, η οποία διαχέεται στα ποιήματα για να φωτίσει πάθη, τραύματα, οδύνες και ηδονές. Γι’ αυτό και η γραφή του κινείται μεταξύ της ασπρόμαυρης αθωότητας της μοναξιάς και της έγχρωμης αγωνίας της φθοράς.

Κάθε ένα από τα είκοσι εννέα ποιήματα του βιβλίου αποτελεί και μια έκπληξη εκφραστικής αρτιότητας, οικονομίας, εικονοπλασίας, έκφανσης συναισθημάτων, καθαρότητας βλέμματος, καλλιτεχνικής και αισθητικής λιτότητας και ωριμότητας τόσο στη μορφή όσο και στο περιεχόμενο συνολικά. Μια κάμερα περιστρεφόμενη διαρκώς μέσα μας κι έξω είναι η γραφή της Δάφνης Φαντριδάκη με ένα πλάνο σεκάνς να καταγράφει διαρκώς και να αφηγείται επί μέρους ποιητικές ιστορίες που τελικά διαμορφώνουν το σύνολο των ποιητικών αφηγήσεων

Ο Νίκος Σταθάκος με την πρώτη του αυτή ποιητική συλλογή "Ακίβδηλα Όνειρα" βγαίνει στην κοινωνική αρένα με την δική του αρματωσιά. Ο στίχος απλός, αλλά μεστός από νόημα και ευαισθησία, μετουσιώνει σε τέχνη πτυχές από τη ζωή για να συμβάλει μέσω του ποιητικού λόγου στη διαμόρφωση της κοινωνικής συνείδησης. Διά μέσου των γιομάτων από ποίηση ευρηματικών εικόνων, εκτός από το ψυχικό και πνευματικό του κάλλος, διαπερνάει και το ιδεολογικό του ΕΙΝΑΙ.

Πάνω στα επιτύμβια των αγαλμάτων ψυχών/ που θροΐζουν κυπαρίσσι και κυρτό χορτάρι/ στην ανεστραμμένη θάλασσα/ που κυμάτιζε παπαρούνες,/ χαράσσεται το στιλπνό ξίφος του αιώνα/ που βυθίζεται στα ερείπια/ ενός ανεκλάλητου λόγου./ Πάνω τους,/ σύννεφα παλιά θωπεύουν το ιερό χώμα/ Φφρτώνοντας σβησμένες θυσίες/ προσαραγμένες/ σε παλίμψηστων προσευχών βροχές. (από τη σελ. 9 του βιβλίου)

Κάκτοι Αρμονικές στροφές των κάκτων σε μια γαλανή ματιά του σύμπαντος Σήμερα γδύθηκα την αιωνιότητα ντύθηκα τους πολέμους στάθηκα στην μύτη του βέλους και εκτοξεύτηκα στην τροχιά των άστρων Πίσω μου άφησα την αντανάκλαση των αστεριών μέσα στον πολύπτυχο έρωτα κι έθαψα στο τσιμέντο και σε κιβώτια την αγάπη.

Tο δύσκολο σήμερα, οι ανθρώπινες σχέσεις, το πόσο ακατόρθωτες μπορούν να γίνουν στην εποχή μας· μοναξιά, θλίψη, σκέψη, ελπίδα, παιδικές αναμνήσεις, χέρια που φιλιούνται από χείλη μητρικά ή ερωτικά, στοργικά. Ο διάλογος με τον οποιοδήποτε αναγνώστη για αυτά ίσως έχει νόημα γιατί μπορεί αυτός να νιώσει ότι, ακόμη και σε μια εποχή σαν αυτή που ζούμε, μπορούμε να είμαστε ο ένας για τον άλλον και ο ένας μέσα από τον άλλον. Μια ειδικότερη μερίδα ανθρώπων, οι νέοι, θα βρουν ίσως και κάτι παραπάνω: μια μικρή υπενθύμιση πως όσο ο κόσμος αυτός συνεχίζει να περιστρέφεται σε σταθερό άξ...