Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η φιλία δεν μοιάζει να έχει ιδιαίτερη πατρίδα. Δημιουργείται ανάμεσα σε ανθρώπους διαφορετικής κοινωνικής τάξης, διαφορετικού πνευματικού επιπέδου, διαφορετικής καταγωγής και διαφορετικής κουλτούρας. Κάποια ιδιαίτερη μαγνητική επικοινωνία τη δημιουργεί, κάτι ανάλογο όπως τον έρωτα. Στο βιβλίο αυτό, ο Ευγένιος από τα καπνοχώραφα της Καβάλας, παιδί ακόμη, γνωρίζει τα πρώτα εθνοδιχαστικά γεγονότα, και λίγο αργότερα, κατά την Κατοχή, παρακολουθεί στην Αθήνα μια εθνική ομοψυχία να μετατρέπεται σε εμφύλιο σπαραγμό. Παρά τις δυσκολίες σπουδάζει Χημεία στο Χημείο της οδού Σόλωνος....

- Ο διάλογος του µικρού Χρόνη µε τη µανίτσα του και τη θειά του, για τη µαρίκα και τις µπουφιάρες. - Το όνειρο, οι σκανταλιές και τα επεισόδια του µικρού µαθητή στο Σχολειό του. - Η Βρυσούλα µε την υποδοµή της, τα νοικοκυριά της και τους ανθρώπους της. - Περιπέτεια στη Λεπτοκαρυά, στη δέση, στο µύλο του Ριζού, ο ντραγάτης και τα ψάρια στ' όργωµα. - Το συµπέρασµα, ο κόσµος, ο πανικός και η άτακτη φυ-γή. - Καινούργιος πανικός και πάλι φυγή, ο χαµός της Λένης, ποιός προκάλεσε τον πανικό. - Στο Γκρίµποβο, στο Πετσάλι και επιστροφή στη Βρυσούλα. - Ο πόλεµος, ο µπαρµ...

Ο ήρωας του βιβλίου, υπηρετώντας τη θητεία του ως οπλίτης στο Πεζικό, το 1965, βρίσκεται στο Τριεθνές του Μπέλες μαζί με τους μουλαράδες μουσουλμάνους και τους αμανέδες τους, «στιγματισμένος» από το χαρακτηρισμό του ως αριστερός. Κάποτε, με τη βοήθεια ενός «απομηχανής θεού» φίλου του, «αποχαρακτηρίζεται» και βρίσκεται στο Πεντάγωνο! Η ανατροπή είναι ολική! Τη ζοφερή νύχτα της 21ης Απριλίου 1967 σαν νυχτερινός φρουρός, έρχεται αντιμέτωπος με τους καταληψίες καταδρομείς. Από κει και πέρα καρέ καρέ ζει μέσα στο Πεντάγωνο τα δραματικά γεγονότα, με τους πραξικοπηματίες, το...

Oδήγησα το παιδί μέσα, επιβιβάστηκα και εγώ και την ώρα που εξέδιδα εισιτήριο από τον εισπράκτορα -τότε υπήρχαν εισπράκτορες ακόμη- γυρνάει η κόρη μου και λέει: "Mπαμπά, να μιλήσω;" Ανατρίχιασα όπως ανατριχιάζω πάντα όταν αφηγούμαι αυτήν τη σκηνή... Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα το δράμα που ζούσαν καθημερινά η γυναίκα και το παιδί μου... Εκείνη την ημέρα έμαθα ότι πριν από λίγο καιρό μέσα στο καραβάκι της γραμμής του Βοσπόρου, όταν το παιδί είχε μιλήσει ελληνικά, μια γυναίκα που καθόταν απέναντί τους είχε πει στη γυναίκα μου: "Αρμένισσα είσαι, Ρωμιά είσαι, δεν...

Η μαγεία από πάππου προς πάππου είναι η χειρότερη εκδίκηση στον άνθρωπο. Γιατί δεν πιάνεται ούτε τιμωρείται. Μαστίζει την κοινωνία. Όσοι ασχολούνται με τη μαγεία κάνουν τους αθώους, αλλά καρφώνουν τους ανθρώπους για πάντα. Ικανοποιούνται μόνο όταν πετύχουν τα πανούργα τους σχέδια, χωρίς καμία τύψη.

Άλλοι ανθίζουν οτο νερό και πίνουν όσο θέλουν κι οι άτυχοι στο βράχο διψούν και περιμένουν, καθένας και μια ομορφιά κι ο θάνατος για όλους, άλλοι απ' το νερό που στέρεψε κι άλλοι από την προσμονή του. Έτσι, άθελά μου φύτρωσα εκεί που η τύχη μ' έσπειρε, όπως δεν άρμοζε, άνθισα, στη δίψα και στη γύμνια και στον ανθό μου πάνω μαρμάρωσε η ψυχή μου στ' όνειρο με τη "χτενισιά της θύελλας", με μια "γεύση τρικυμίας στα χείλη", "με την απόφαση μιας πίκρας παντοτινής". Η ζωή μου έφυγε, μαράθηκε, ξεράθηκε κι έγινε σκόνη μέσα από τις μυλόπετρες του θέλω και του πρέπε...

[...] Ένιωθα πως ήμουν κι εγώ μια απλή αναγνώστρια και προσπαθούσα να καταλάβω αυτό που έδωσε "η συγγραφέας", αυτό που ήθελε να πει. Προσπαθούσα, ακόμα, αποστασιοποιημένη πια, να περπατήσω στα ίδια μονοπάτια που περπάτησα για να στήσω το μυθιστόρημα. Μόνον έτσι μπορώ να δω τις συνεντεύξεις του τόμου αυτού σαν μια γραφή πάνω στα βιβλία που έγραψα και πάνω στην ψυχή μου. Ή, ακόμα, σαν θέσεις ζωής πέρα από τα βιβλία. Θέσεις και γνώση βαθιά βιωμένη από τις χιλιάδες σελίδες. [...] Το βιβλίο αυτό είναι η προσωπική μου διαίσθηση για τον κόσμο και για την ύπαρξη, έτσι όπως δι...

Ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης Μ. Λιαρούτσος ξετυλίγει το κουβάρι των αναμνήσεών του, αφηγούμενος όμορφα βιώματα που πλούτισαν την παιδική του ηλικία στη γενέτειρά του την Τήνο, την οποία αναγκάστηκε να αποχωριστεί το 1938, για να επιστρέψει στην αγκαλιά της είκοσι χρόνια αργότερα. Μέσα στις σελίδες του βιβλίου του ο συγγραφέας υμνεί την ξεχωριστή ομορφιά των ανθρώπων και της φύσης του νησιού του, που έρχονται και ξανάρχονται στο μυαλό του με την ίδια πάντα γλυκύτητα: Η ζωή στο γυμνάσιο, οι συμμαθητές, οι καθηγητές, τα "δρώμενα" της νιότης στις πλατείες και στα σοκάκ...

- Το σημειωματάρι του Γεροκαλαμένιου - Το πανηγύρι της Καστρίτσας - Η Χαραυγούλα της Πρωτοχρονιάς - Ο χωρισμός - Πρωτομαγιά στα Γιάννινα - Αργυρώ η Μονοβύζα - Οι Ζακαίοι - Αι Απόκρεω εν Ιωαννίνοις - Γραμμενοχώρια - Η πανήγυρις της Μεταμορφώσεως - Εν Ιωαννίνοις - Φυλλάδα του Αλή Πασά

Ελλάδα μετά την κατοχή και λίγο πριν τον εμφύλιο. Σε ένα χωριό της Μακεδονίας, το Άλωρο, γίνεται ένα φονικό με αφορμή τα πολιτικά πάθη. Είναι 12 του Μάη του 1947, όταν μια ομάδα δοσίλογων παρακρατικών δολοφονεί εν ψυχρώ έναν αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης. Η ημερομηνία αυτή, έμελλε να σημαδέψει τον πρωταγωνιστή της συγκλονιστικής ιστορίας του αφηγήματος, "Το χαντάκι της ντροπής". Πολλές φορές στη ζωή μας συμβαίνουν ορισμένα γεγονότα, που κυριολεκτικά μας αφήνουν κατάπληκτους. Έτσι και σε μένα, λέει ο συγγραφέας, το μήνα Μάιο συνέβησαν τα εξής: 12 Μαΐου του 1947, δολ...

Μια αληθινή ιστορία που θα προκαλέσει σοκ και ανατριχίλα αλλά.. Πρέπει να ακουστεί. Το θέμα του ευαίσθητο και σκληρό... Παιδική κακοποίηση! Ποιος αντέχει την αλήθεια; Ποιος ευθύνεται; Τι αλλάζει όταν κλείνει η πόρτα; Εικόνες σκληρές. "Τραύματα" που ποτέ δεν κλείνουν. Ένα "γιατί" που θα μείνει αναπάντητο, χαραγμένο στην ψυχή. Σκοτάδι. Σημείο μηδέν. Και η μέτρηση αρχίζει ξανά και ξανά. Γεγονότα που συμβαίνουν δίπλα σου..... Σε απόσταση αναπνοής..... Σε απόσταση αδιαφορίας..... Τα βλέπεις.... Τα ακούς.....ΣΙΩΠΕΙΣ! "Από κάπου, κάποτε πρέπει να αρχίσουμε... Από κάπ...

Μέσα από προσωπικά βιώματα και εμπειρίες, συνδέοντας με ευστοχία και εξαιρετική μαεστρία το κωμικό με το σοβαρό, ο συγγραφέας μεταφέρει στον αναγνώστη μια σειρά γεγονότων με φόντο την Ορεστιάδα του Νομού Έβρου. Ανασύρει από τη μνήμη του πρόσωπα, ιστορικά συμβάντα και προσωπικές στιγμές περιγράφοντας τον κατατρεγμό που υπέστη η οικογένειά του λόγω της θρησκευτικής της πίστης, αλλά και το σθένος με το οποίο υπερασπίστηκε τα πιστεύω της.

Μέσα από προσωπικά βιώματα και εμπειρίες, συνδέοντας με ευστοχία και εξαιρετική μαεστρία το κωμικό με το σοβαρό, ο συγγραφέας μεταφέρει στον αναγνώστη μια σειρά γεγονότων με φόντο την Ορεστιάδα του Νομού Έβρου. Ανασύρει από τη μνήμη του πρόσωπα, ιστορικά συμβάντα και προσωπικές στιγμές περιγράφοντας τον κατατρεγμό που υπέστη η οικογένειά του λόγω της θρησκευτικής της πίστης, αλλά και το σθένος με το οποίο υπερασπίστηκε τα πιστεύω της.

Ιστορίες και διηγήματα αλλά και καταθέσεις προσωπικές συνθέτουν τον τόμο "Τα θαύματα θυμώνουν όταν δεν τα πιστεύεις". Κείμενα που τα συνδέει το θαύμα. Το θαύμα που μπορεί να μετακινήσει το σκοτάδι. Να κάνει δυνατό το αδύνατο. Πραγματικό το μη πραγματικό. Όταν το άδικο περισσεύει. Όταν η αβεβαιότητα γίνεται ήττα. Όταν το παράλογο εξουσιάζει τη ζωή μας. Γραμμένα από Χριστούγεννα σε Χριστούγεννα, μέρες που γεννούν το θαύμα, έχουν μέσα τους μια χαραγή φωτός από τον Ήλιο της Δικαιοσύνης. Ή αυτό ζητούσα όταν τα έγραφα. Να πιστέψεις στο θαύμα σημαίνει να ελευθερώσεις την ψυχ...

Το βιβλιαράκι αυτό είναι μια μικρή ιστορία. Μια ιστορία προσωπική που γράφτηκε σε μια πολύ δύσκολη φάση. "Ήταν τότε που ήλιος άρχισε να πέφτει παίρνοντας μαζί του σκέψεις και όνειρα. Και οι σκέψεις έγιναν όνειρα στον ξύπνιο. Και έγιναν από όνειρα εφιάλτες - το ανικανοποίητο στον καθένα μας". Είναι μια προσπάθεια να μιλήσει για την καλοσύνη , την καθαρότητα, αλλά και για την φθορά και την αναζήτηση. Και το πετυχαίνει. Τα ονόματα είναι τυχαία Οι καταστάσεις όχι.

"Σήμερα τ' απόγευμα κάναμε πόλεμο "Κάτω Πετράλωνα" - "Νέα Σφαγεία". Η δική μας συμμορία παρατάχτηκε στη Χαμοστέρνας αρκετά πριν το ρέμα, τα "Νέα Σφαγεία" απέναντι μας, μπροστά στο βουναλάκι. Όταν δόθηκε το σύνθημα, άρχισε ο πετροπόλεμος. Με έναν όρο. Όχι στα κεφάλια. Μόνο στα πόδια. Η Κατίνα κι εγώ βάλαμε όπως πάντα τον Αυτιά στη μέση γιατί όταν έρχεται καμιά πέτρα προς τη μεριά μας, σκύβουμε εμείς από πίσω του και την τρώει αυτός. Άλλωστε έχει συμφωνήσει κι ο ίδιος σ' αυτήν την τακτική. Δηλαδή, να μαζεύουμε εμείς σκυφτά σκυφτά από κάτω πολεμοφόδια κι εκείνος να τα παίρνει,...

Η Σοφία, μια γυναίκα μόνη στα όρια της κατάθλιψης. Η γνωριμία της με τον Πάνο την ξυπνά από το λήθαργο της ανυπαρξίας που ζει καθημερινά. Τον ερωτεύεται. Ο ανεκπλήρωτος έρωτας την οδηγεί σε ένα στόχο, την εκδίκηση. Το δόλωμα; Η φίλη της η Τάνια. Το μέσον της εκδίκησης; Το fb. Η ζωή όμως γράφει το δικό της σενάριο και φέρνει την μεγάλη ανατροπή για τις δύο γυναίκες. Η αγάπη συγκρούεται με την λογική και αυτό που ακολουθεί είναι πόνος. Όμως την αγάπη όταν δεν την έχεις νιώσει ,όταν δεν την έχεις γευτεί ποτέ σου, όταν δεν έχεις πονέσει γι' αυτή γίνεσαι άσκοπος...

Το "ΠάσΠορτ" περιγράφει την αληθινή περιπέτεια της ηρωίδας και συγγραφέα του: διαπραγματεύεται ανεπανάληπτα το πώς μια ιατρική διάγνωση, ενώ αρχικά σε οδηγεί σε απόγνωση, προσφέρει τελικά επίγνωση και μπορεί να σου αλλάξει για πάντα τη ζωή. Ακριβώς γι' αυτό η συγγραφέας ονομάζει την εμπειρία που αφηγείται στο "ΠάσΠορτ" περιπέτεια: "Τη λέξη "περιπέτεια" πάντα τη φανταζόμουν να περιπλανιέται φορώντας μποτάκια, ίσως γιατί μου θύμιζε προσκόπους στο δάσος να μαζεύουν ξύλα για να ανάψουν φωτιά. Όταν την έβρισκα χωμένη σε νοήματα σοβαρά, στενοχωριόμουν, λες και ασφυκτιούσε. Δυ...

Η ιστορία κάποιου που άφησε την πόλη, την καριέρα και τους αγαπημένους του, για ν’ αναζητήσει τη ζωή. Η καταγραφή του οδοιπορικού του από τα μονοπάτια των Ιμαλαΐων ως τις μεσαιωνικές πόλεις του Κατμαντού. Από τις εξωτικές παραλίες του ινδικού νότου μέχρι τα ορεινά χωριά του Ταμίλ Νάντου. Στα αγροτοχώρια του Τεράι και στους δρόμους της Καλκούτα. Στις ζούγκλες της Καρνάτακα. Το χρονικό της γνωριμίας ενός "homo urbanus" με την κουλτούρα του δρόμου και των ταξιδευτών· με την πνευματικότητα της Ανατολής· με τη νηφάλια παρατήρηση. Η απόπειρα της αποτύπωσης των συναισθημάτων της...