Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η προσπάθεια να είναι κανείς φυσιολογικός. Και μπουκάλια νερό, γιατί το νερό βοηθάει. Η ζωή ενός ανθρώπου που τρώει μόνο τρία φιστίκια. Και ενός ανθρώπου που τρώει έξι πίτσες. Του ίδιου ανθρώπου. Κρυμμένα τσιπς σε τσάντες, νερό και φιστικοβούτυρο στα μαλλιά. Ανορεξία, βουλιμία, χιούμορ, σαρκασμός και ένας πορτοκαλής γάτος. Νευρική ανορεξία και βουλιμία. Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Στην εποχή της παντοκρατορίας της εικόνας, οι διατροφικές διαταραχές απασχολούν ολοένα και περισσότερο κόσμο. Ένας δυνατός και θαρραλέος μονόλογος για ένα πρόβλημα που, παρά τη...

Ο "Κόσμος κατ' εμέ" είναι ένα χρονικό αναμνήσεων του Ροβήρου Μανθούλη: Ευδιάθετο και αποστασιωμένο από μια ζωή αναστατωμένη: μεταξική δικτατορία, Πόλεμος, Κατοχή, Αντίσταση, Δεκέμβρης '44, Εμφύλιος, "Πατάρι του Λουμίδη", σπουδές στην Αμερική, αψιμαχίες με τη συμμορία Μακάρθυ, συνομιλίες με τον Δημήτρη Μητρόπουλο και τον Ιγκόρ Στραβίνσκι, επιστροφή στο "Πατάρι" παρέα με τους Μιχάλη Κατσαρό, Δημήτρη Χριστοδούλου, Λεωνίδα Ζενάκο, Μίνωα Αργυράκη, Μάνο Χατζιδάκι, Γιάννη Τσαρούχη, Νίκο Γκάτσο, στρατιωτική θητεία ως διερμηνέας του πρωθυπουργού στρατάρχη Παπάγου, διεύθυνση σπουδών...

Μοιραίο, τυχαίο, πεπρωμένο... Παράμετροι που διαγράφουν και καθορίζουν την πορεία της ζωής μας και υλικά που συνθέτουν το σκηνικό του θεατρικού έργου της ζωής του καθενός μας. Πρωταγωνιστές είμαστε όλοι εμείς ανεξαιρέτως. Σκηνοθέτης και σεναριογράφος του κάθε έργου είναι εκείνος που ορίζει και προσδιορίζει το φινάλε. Η ώρα που ο καθένας από εμάς θα βγει στη σκηνή για να παίξει τον ρόλο του άραγε έχει εκ των προτέρων προσδιορισθεί και με κάθε λεπτομέρεια μελετηθεί; Πιθανές αναβολές, αν και μοιάζουν απρογραμμάτιστες, ίσως να είναι τελικά απόλυτα και μοιραία προγραμματισμέν...

Ο Θοδωρής Καλλιφατίδης πήρε την απόφαση να αφήσει το γράψιμο πριν τον αφήσει εκείνο. Δεν θα μπορέσει όμως να κρατήσει την απόφασή του. Το νέο του βιβλίο, γραμμένο με κέφι και ευαισθησία, είναι ακριβώς η περιγραφή μιας κρίσης που ξεπερνάει το προσωπικό επίπεδο, αποκαλύπτοντας ότι είναι η κρίση μιας κοινωνίας που εγκαταλείπει τις αξίες της.

Το βιβλίο μου είναι ένα ημερολόγιο. Ή μια δημόσια ψυχανάλυση χωρίς ειρμό. Γράφω, σε προφορικό σχεδόν λόγο, σαν να μιλάω σε κάποιο φίλο μου για όλα όσα με απασχολούν: για τη ζωή στην εφημερίδα, την ιδιαίτερη σχέση μου με το κρεβάτι μου, το φαγητό, τα ρούχα και τα αδιάβαστα βιβλία στο δωμάτιό μου, που σχηματίζουν ένα προστατευτικό τείχος γύρω μου. Για τη ρουτίνα που ακολουθώ στα μουσεία της Ευρώπης, τα οικογενειακά τραπέζια που με τρομοκρατούν και την απέχθειά μου προς μέρη του λόγου και σημεία στίξης, όπως τα επίθετα και τα αποσιωπητικά. Για τη μανία μου να παρατηρώ πτώματα...

Στις 2 Απριλίου 1986, η πτήση της TWA από τη Νέα Υόρκη για την Αθήνα θα δεχτεί τρομοκρατική επίθεση. Η συγγραφέας, επιβάτιδα του αεροπλάνου, εκείνες τις στιγμές θα αναμετρηθεί με τη ζωή της και η μνήμη της θα επιστρέψει στην πατρίδα των παιδικών της χρόνων. Μια πατρίδα πλούσια και κοσμοπολίτικη, όπως ήταν η Ρουμανία για τους Έλληνες της Διασποράς τον 19ο και τον 20ό αιώνα. Η αφήγηση, συνδυάζοντας αριστοτεχνικά τη ζωντάνια της μαρτυρίας με τη γλαφυρότητα της λογοτεχνίας, ανασυνθέτει την ιστορία μιας αστικής οικογένειας Ελλήνων της Ρουμανίας που διασκορπίστηκε στα πέρατ...

Ο Ορέστης, ένας σύγχρονος νέος με οικονομικά προβλήματα και ψυχικά κενά, αλλάζει συνεχώς δουλειές μη μπορώντας να κατασταλάξει κάπου. Κάποια στιγμή πέφτει στα χέρια του ένα παλιό ημερολόγιο. Οι σελίδες του κρύβουν μια συναρπαστική και αληθινή ιστορία ενός παιδιού, του Χρήστου, που ξεκινά να κατακτήσει το όνειρό του. Ο Χρήστος, ένα φτωχόπαιδο από ένα χωριό της Κύπρου, ζει μαζί με την πολυμελή οικογένειά του σε μια παράγκα κάτω από άθλιες συνθήκες. Τα πράγματα χειροτερεύουν όταν η οικογένεια χάνει τον προστάτη της, τον πατέρα. Τα παιδιά αναγκάζονται να βγουν από το σχολείο κα...

Στις σελίδες του βιβλίου "ανεβαίνει" ο κόσμος του Θεάτρου, ο τόσο συναρπαστικός, που αιχμαλώτισε απ’ την πρώτη στιγμή την ψυχή του συγγραφέα. Το πραγματικό Θέατρο, που ευτυχώς, έστω και ως μειοψηφία, υπάρχει- και όπως έλεγε ο σπουδαίος Μινωτής "είναι η παρηγοριά του ανθρώπου". Όταν μπήκαμε στη μεγάλη αίθουσα, κόντεψα να λιποθυμήσω. Τι πολυτέλεια, Θεέ μου! Μπροστά η τεράστια σκηνή με την πελώρια βελούδινη κουρτίνα ριχτή, να κρύβει το σκηνικό... Άνοιξα το πρόγραμμα που πήραμε μπαίνοντας και το διάβασα γεμάτος περιέργεια. Στο εξώφυλλό του έγραφε: ΘΙΑΣΟΣ ΜΑΡΙΚΑΣ ΚΟΤΟΠΟΥΛ...

Το oδοιπορικό ενός μετανάστη είναι ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα που γράφτηκε στο Κεφαλάρι Δράμας, στη μνήμη των γονέων του συγγραφέα, Γιωρίκα και Φωτεινής. Ο Γιωρίκας ήταν το πρωτοπαλίκαρο του θείου του Σάββα Παπαδόπουλου (γνωστού με το προσωνύμιο Χάτζικας και αντίπαλου του Τοπάλ Οσμάν). Ο μεν Χάτζικας κρεμάστηκε, έλεγε ο Γιωρίκας, από τους Τούρκους, και ο ίδιος διέφυγε δύο φορές το θάνατο. Το 1916 ο Γιωρίκας πολέμησε αντάρτης στα βουνά της Κερασούντος για την ανεξαρτησία του Πόντου. Έφυγε από τον Πόντο για το Βατούμ με τους γονείς του και στη συνέχεια για την Οδησσό. Τ...

Στις 28 Δεκέμβρη του 2008, στις τρεις τα χαράματα, ο μεγαλύτερος φόβος μου έγινε πραγματικότητα: κατά το κοινώς λεγόμενον, τρελάθηκα. Το μυαλό μου -ο κόσμος μου- γκρεμίστηκε και τη θέση του πήρε μια παντοδύναμη ψύχωση, που σαν παράσιτο με ξενιστή τον ίδιο μου τον εαυτό τρεφόταν και θέριευε με τις παρανοϊκές ιδέες που γεννούσε ασταμάτητα: ήμουν ο νεός Δαλάι Λάμα, ο Φύλακας στη σίκαλη, πληρωμένοι δολοφόνοι παραμόνευαν στο κατόπι μου. Σ’ αυτό μου το παραλήρημα, ολοζώντανο ακόμα στη μνήμη μου, στη σύντομη νοσηλεία μου και στην κατοπινή, θανατερή μου κατάθλιψη, παρέσυρα κι...

Ο Αχιλλέας Γεωργαλάς, ναυτικός από το 1955, αποφασίζει να ανασύρει τις μνήμες και τα αισθήματά του από τη ζωή του μέσα στα καράβια, μια ζωή που αποδεικνύεται πάντα γοητευτική, έντονη και περιπετειώδης. Τον ακολουθούμε μέσα από τα μπάρκα του σε τρία καράβια, σε ένα συναρπαστικό ταξίδι σε ηπείρους, ανθρώπους, λαούς και περιπέτειες. Αυτό που ξετυλίγεται μπροστά στον αναγνώστη είναι πέρα για πέρα αληθινό και έχει κυριολεκτικά απ' όλα: τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, την Κούβα, την Αργεντινή, την Αφρική και την Ευρώπη, περιθωριακούς τύπους που καταφεύγουν για τους δικούς τους...

Μια Αληθινή Ιστορία, με σκληρές εικόνες και λεπτομερή, ανατριχιαστική ή ακόμη και επίπονη για κάποιους διήγηση, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο έμφαση στα γεγονότα, σκαλίζοντας την πληγή, ατενίζοντας το παρελθόν. Υιοθετώντας πλέον μια νέα στάση ζωής μέσα από ένα νέο τρόπο σκέψης, έχοντας ισχυρή θέληση και την επιθυμία να μοιραστώ μαζί σας την πτώση και αναγέννησή μου, ανοίγω τα "χαρτιά" μου και ξεδιπλώνομαι μέσα από το σκοτάδι βγαίνοντας στο Φως. Όχι μόνο ως ανάγκη και ξέσπασμα, αλλά και ως άμεμπτο δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου, όπου μέσα από την γραφή θα μοιραστώ μαζί...

Ο αληθινός Ισπανός έχει ακόμα μέσα του βαθιά τη νομαδική νοσταλγία· πολεμούσε κι αλήτευε, γιατί τέτοια η φύση του· λαχταρούσε τις περιπέτειες, αγωνίζουνταν να γλιτώσει από τη μέτρια ζωή και να προφτάσει να τελέψει ένα μεγάλο έργο πριν πεθάνει. Έτσι ξηγιέται η μεγάλη, φαινομενικά, αντινομία της ισπανικής ψυχής, που τόσοι σοφοί δεν μπόρεσαν με τη λογική να τη νιώσουν: Πάθος και τίποτα! Αυτοί είναι οι δυο πόλοι, και γύρα τους περιστρέφεται η ισπανική ψυχή: το πάθος, η λαχτάρα, ο θερμός εναγκαλισμός της ζωής· και συνάμα το συναίστημα πως όλα αυτά είναι τίποτα, είναι το Τίποτα,...

Η διάρκεια της ζωής μου ανακαλύπτω πως έχει αρχίσει να με κουράζει. Μπορώ, έστω και χαμηλόφωνα, να ομολογήσω κάτι που λίγα χρόνια νωρίτερα θα μου φαινόταν αδιανόητο. Να μην ελπίζω. Κι οι περιέργειες που έχω συσσωρεύσει τόσα χρόνια και τελικά περιφέρω αναίτια στους ώμους μου, αυτά τα άπειρα επιμελώς διατηρημένα ράκη, καταδικασμένα να χαθούν, χωρίς να έχουν αποκτήσει καμιά ταπεινή χρηστικότητα".

Στα αληθινά αυτά γεγονότα αρκετοί θα αναγνωρίσουν τον εαυτό τους, συγγενείς και φίλους. Ευχαριστώ όλους τους συγχωριανούς μου, που μαζί μου αγκαλιάζουν και αγκαλιάζονται από τις παλιές μας στιγμές και μετά χαράς μου πρόσφεραν το φωτογραφικό υλικό.

Σημειώσεις που κρατούσα μια ζωή. Να χαράξω την κάθε μοναχική στιγμή που ζούσα, μη χαθεί. Τώρα που οι διαδρομές τελειώνουν και ο χρόνος σβήνει τις πατημασιές μου στην ομίχλη του μυαλού, ένιωσα την ανάγκη να βρω τις μνήμες εκείνες που ήταν δικές μου. Τις στιγμές που ήταν δικές μου. Τις αγωνίες μου για τα βιβλία που έγραψα και ήταν δικά μου. Σήμερα αισθάνομαι πως τίποτα δεν έχω δικό μου πια. Σαν να έκοψα κομματάκια την ψυχή μου και να τη σκόρπισα στον άνεμο. Οι χιλιάδες σελίδες που έγραψα. Και αγαπήθηκαν. Τούτο το βιβλίο είναι ένα δώρο για τους αναγνώστ...

Βράδυ παραμονής Χριστουγέννων του 1963 στην αρχόντισσα Σύρο, τότε που κάποια έγκυος αγελάδα, ξεπερνώντας τα ανθρώπινα, θέλησε να κλέψει κάτι από τη δόξα της Παρθένου Μαρίας, αποφασίζοντας να γεννήσει τη χρονιάρα αυτή μέρα. Ούτε καν υπολόγισε ότι ο γιατρός της περιοχής της ήταν σε μέρες αργίας και δεν θα είχε εύκολα κτηνιατρική βοήθεια. Ίσως πάλι να βασίστηκε σε μια εύκολη γέννα από μόνη της. Όμως τα πράγματα εξελίχτηκαν διαφορετικά και στις 9 το βράδυ έστειλε επειγόντως το αφεντικό της να μου κτυπήσει την πόρτα: "Γιατρέ μου, να χαρείς, η Μαυρούλα μου δεν μπορεί να βγάλει τ...

Αλυτρωτική και ανταρτική πραγματεία, το Μαρτύρων και ηρώων αίμα είναι ταυτόχρονα και μια προσωπική εμπειρία όπου το πρόσωπο του συγγραφέα δεν απουσιάζει από καμιά σελίδα. Ο διπλός αυτός χαρακτήρας του έργου αποτυπώνεται και στο ύφος του, όπου εναλλάσσονται η αφήγηση, ο μονόλογος, η περιγραφή και η ανάλυση? - Το πρόσωπο είναι ανεπιφύλακτα παρόν στις σελίδες της αλυτρωτικής και πολεμικής αυτής πραγματείας. Με αποτέλεσμα να έχουμε ένα από τα πρώτα έργα –και ένα από τα καλύτερα έργα στην ελληνική γλώσσα, ανεξάρτητα από τις ιδέες του... όπου η ιστορική δράση του ήρωα φωτίζεται α...

Συλλογή κειμένων που πρωτοδημοσιεύθηκαν στο ιστολόγιο του συγγραφέα. Αναφέρονται σε περιστατικά της παιδικής, εφηβικής, αλλά και ωριμότερης ηλικίας και διαδραματίζονται κυρίως στη Λάρισα της δεκαετίας του 80 και 90. Πρόκειται για περιστατικά που έζησε ο ίδιος ο συγγραφέας, λιγότερο ή περισσότερο αλλαγμένα από το άγγιγμα της φαντασίας, με γλυκόπικρη και έντονα νοσταλγική διάθεση. Διατίθεται δωρεάν σε μορφή pdf, epub και mobi.