Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αφ' ενός, κάποιες παλαιότερες και κάποιες νεότερες γενιές κριτικών: Τέλλος Άγρας, Αντρέας Καραντώνης, Βάσος Βαρίκας, Άρης Δικταίος, Απόστολος Σαχίνης, Γιώργος Φτέρης, Δημήτρης Παπακωνσταντίνου, Πέτρος Σπανδωνίδης, Γιάννης Χατζίνης, Θ. Δ. Φραγκόπουλος. Κύπρος Χρυσάνθης, Αλέξανδρος Αργυρίου, Ε. Ν. Μόσχος, Διονύσης Μαγκλιβέρας, καθώς και μία ομάδα θεωρητικών της Λογοτεχνίας και Πανεπιστημιακών καθηγητών: Βαγγέλης Αθανασόπουλος, Έρη Σταυροπούλου, Παναγιώτης Δ. Μαστροδημήτρης, που ασχολήθηκαν με το έργο τον Τάσου Αθανασιάδη, και, αφ' ετέρου, μία συνδυαστική μέθοδος μελέτης τ...

Όπως και η γραφή, έτσι και η ανάγνωση ενός λογοτεχνικού έργου είναι ένα ταξίδι, μια περιπέτεια στο άγνωστο, στην αναζήτηση του χρυσόμαλλου δέρατος, του απολεσθέντος παραδείσου, του χαμένου χρόνου, του κρυμμένου Θεού. Ο συγγραφέας του λογοτεχνικού έργου είναι ο καπετάνιος του καραβιού με το οποίο ταξιδεύουμε, ενώ ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου δεν είναι παρά ένας απλός ξεναγός στα τοπία των λέξεων, ένας γραμματικός του καραβιού, που σημειώνει στο ημερολόγιο τα συμβάντα και τον ψυχικό τους απόηχο. Πρόθεσή του είναι να αποτυπώσει το σχήμα της περιπέτειας, ώστε να βοηθήσει τους...

Η έκδοση αυτή επιχειρεί μια συνολική θεώρηση όλων των έργων του ("Οδύσεια", "Συμπόσιο", μυθιστορήματα κ.ά.) - Αναλυτική εμβάθυνση. - Νέες διερευνήσεις (δρ. Αγ. Μαρκάτη κ.ά.). Αναφορά κριτικών, μελετών - Σύνθεση όλων αυτών. Διερεύνηση λέξεων, ερμηνεία "συμβόλων". - Αναζήτηση των πηγών. Πλουσιότατη βιβλιογραφία, άνω των 350 αναφορών. - Φωτογραφίες, σχέδια. - Ερευνώνται και άλλες διαστάσεις π.χ. πανθεϊσμός, υπαρξισμός κ.ά., αλλά και "συνηχήσεις" με Σέλλινγκ, Σβέντερμπουργκ, Μπαίμε, Πλωτίνο, Επίκουρο, κ.ά. - Ο Καζαντζάκης προβάλλει διαχρονικός, οικουμενικός και επίκαιρ...

"...του οποίου η γνώμη παρείχε πλείονα συρτάρια αφ' όσα εργαστήριον φαρμακοπώλου." (Πάπισσα Ιωάννα, ε’ έκδοση, 1888, σ. 144) Η λογοτεχνία δεν είναι μόνο τέχνη της γραφής. Όπως κάθε τέχνη είναι ταυτόχρονα παιχνίδι. Λιγότερο ή περισσότερο "σοβαρό", ανάλογα με τις προθέσεις του συγγραφέα. Ο Εμμανουήλ Ροΐδης, πνευματώδης και καλλιεργημένος συγγραφέας, και μάλιστα πέρα από τον μέσο όρο των αναγνωστών της εποχής του, με χαρακτηριστική εμμονή, μεταμφιέζει το κείμενό του σε παίγνιο του λόγου. Στρεβλωμένα παραθέματα, παραποιημένες παραπομπές, αμφίσημα λάθη, αναγραμματισμοί...

Τα κείμενα που περιλαμβάνονται σ' αυτό τον τόμο δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά. Αυτό σημαίνει πως όταν γράφτηκαν, δεν γράφτηκαν για να μείνουν στο συρτάρι, σαν σημειώσεις στο περιθώριο ή σαν ασκήσεις γραφής, αλλά για να δημοσιευτούν, να λειτουργήσουν, να μπουν κι αυτά με τη σειρά τους στο κριτικό στόχαστρο του αναγνώστη. Ούτως ή άλλως λοιπόν υπάρχουν, και το θέμα είναι αν ο συγγραφέας τους τα θεωρεί "αμαρτήματα" που πολύ θα ήθελε να λησμονηθούν ή πιστεύει ότι εξακολουθούν, έστω και ως ένα σημείο, να τον αντιπροσωπεύουν. Η συγκέντρωσή τους σήμερα σ' ένα...

Στη σκόπευση της εργασίας αυτής βρίσκονται τα πρόσωπα των πεζογραφημάτων του Μάριου Χάκκα, ενός συγγραφέα της εποχής μας που χάθηκε τόσο πρόωρα, στο 41 του χρόνια. Ο στόχος, ήδη από μόνος του, φαντάζει φιλόδοξος, καθώς προσκρούει σ' ένα βασικό εμπόδιο: το μεγάλο πλήθος ηρώων που κινείται σ' αυτό το έργο των τριών συλλογών αλλά των 57 πεζογραφημάτων και που πολύ συχνά υπόκειται στην τεχνική της ανωνυμίας, γεγονός που δυσκολεύει τα πράγματα ακόμα περισσότερο. Σ' ένα μυθιστόρημα υπάρχει ακόμα συνήθως (στο παλιότερο περισσότερο, στο νεότερο λιγότερο) ένας "συγκεντρωτισμός" των...

"Το βιβλίο του Δ. Δαμασκηνού, αποτέλεσμα χρόνιας ιστορικής και λογοτεχνικής έρευνας, περιγράφει τη ζωή και το έργο του Μενέλαου Λουντέμη: ο άνθρωπος, ο δημιουργός, ο φιλόσοφος, ο πολιτικός, ο δεσμώτης, ο πρόσφυγας. Η διαδρομή του, ένα ταξίδι πάνω από την άβυσσο, γίνεται ο καμβάς όπου πάνω του αποτυπώθηκαν οι εικόνες μεγαλείου, αλλά και τραγωδίας, ενός ολόκληρου λαού".

Στην δικτατορία της εικονικής συνθήκης, η μέγιστη επίπτωση είναι η απώλεια των κριτηρίων. Δεν θα μπορούσε να συμβεί αλλιώς, εφ' όσον ο εικονικός μηδενισμός υποκαθιστά το νόημα. Η ιδιωτεία και η περιγραφή της δίκην μονοδρόμου - αφού οι ιδεολογίες αποδείχθησαν ανεπαρκείς - μαραζώνει το τοπίο, συγχέοντας με έξαλλη συστηματικότητα την τέχνη την πραγματική με την διαφημιστική παρωδία, την μεταμοντέρνα ελευθεριότητα με την ελευθερία. Όμως το φως είναι άλλο πράγμα από την τηλεοπτική υποβολή. Η επίδειξη, δηλαδή η κεντρική πηγή της τηλεοπτικής συμπεριφοράς, φτερώνει τον ψηλωμένο νου...

O Κάλβος κατόρθωσε να ανασυνθέσει στο έργο του τη μακραίωνη παράδοση της ελληνικής γλώσσας και γραμματείας με τις νεωτερικές προτάσεις του ευρωπαϊκού ρομαντισμού, με τις ποιητικές κατακτήσεις του Μπάιρον και με την ιδεολογική διδασκαλία των Καρμπονάρων. Βίωσε την εμπειρία της επαναστατικής αδελφότητας σε διάφορες χώρες της ηπείρου και από το συμβολικό τελετουργικό της άντλησε μεγαλειώδη έμπνευση. Διότι ο Κάλβος υπήρξε γέννημα της νέας κοινωνίας που δημιούργησε το 1789. Συνέθεσε άλλωστε και εξέδωσε το έργο του σε τρία από τα κυριότερα επαναστατικά κέντρα όλης της ηπείρου - Λ...

Μία συλλογή των έργων του μεγάλου Δημοτικιστή Ηλία Σταύρου, με την επιμέλεια του μύστη της Επτανησιακής Σχολής, Καθηγητή Θεοδόση Πυλαρινού. "Το έργο του Ηλία Σταύρου είναι πολύμορφο και ποιοτικά άνισο. Ως προς το πρώτο σκέλος, έχει συνθέσει πεζά και ποιήματα, έχει γράψει ένα θεατρικό έργο, έχει μεταφράσει το γνωστό έργο του Πλουτάρχου "Περί παίδων αγωγής", το οποίο σχετίζεται με τα παιδαγωγικά του ενδιαφέροντα, και έχει συγγράψει πολλά άρθρα και μελετήματα που αναφέρονται στην ελληνική εκπαίδευση, κυρίως την Πρωτοβάθμια και τη σχετική με τα νήπια, ζητήματα που άπτονται...

"Στο αρχείο του Θεοτοκά: Φάκελοι 13 και 14." Παραδίδονται σήμερα στη δημοσιότητα σημαντικά λογοτεχνικά ντοκουμέντα που αφορούν στο έργο του Γιώργου Θεοτοκά "Ασθενείς και οδοιπόροι". Πρόκειται για μια σειρά από κείμενα τα οποία βρέθηκαν στο Αρχείο του Θεοτοκά, έτσι όπως καταχωρήθηκαν μετά τον ξαφνικό θάνατο του συγγραφέα και τον τραγικό θάνατο της δεύτερης γυναίκας του, Κοραλίας, και τα οποία φέρουν ταξινομικούς αριθμούς. Η αρίθμηση αυτή έγινε δύο φορές, αρχικά με αύξοντα αριθμό (ο οποίος ανέρχεται σε πολλές χιλιάδες) και συμπεριλαμβάνει όλα τα "χαρτιά" του Θεοτοκά και στ...

Για τον Κωστή Παπαγιώργη τα βιβλία υπήρξαν ο πιο ζωτικός κι ακατάλυτος δεσμός του με τον κόσμο. Η ανακάλυψή τους, στην όψιμη εφηβεία του, έλαβε διαστάσεις αποκάλυψης. Ο έφηβος που βασανιζόταν απ’ το αίσθημα ότι είναι "υπεράριθμος", "καρέκλα με τρία πόδια", "ελαττωματικό ανταλλακτικό" ή "παιδί του Καιάδα" συνειδητοποίησε ότι δεν είναι μόνος, ότι μπορούσε να περιέχεται ολόκληρος στη γραφή ενός άλλου. Παράλληλα με τα καθαυτό δοκίμιά του, και με το στοχαστικό, βιωματικό και παιγνιώδες ύφος του, ο Κωστής Παπαγιώργης επισκόπησε για τέσσερις σχεδόν δεκαετίες (1975-2014), την εγ...