Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης, ως ανήσυχο πνεύμα, είχε την πεποίθηση ότι πρέπει να διακονήσει ταπεινά τον λαό του Θεού. Καρποί της διακονίας του είναι τα έργα, στα οποία βρίσκεται η διδασκαλία του περί τελειότητας [Εις τον του Μωυσέως βίον, Εξήγησις του Άσματος των Ασμάτων, Περί τελειότητος]. Σε κάποια από αυτά βλέπει την τελειότητα από διαφορετική πλευρά. Το θέμα μας είναι πολύπλευρο. Θα το παρουσιάσουμε όσο το δυνατόν πιο συνοπτικά. Ο Γρηγόριος βλέπει την τελειότητα ως ιδιότητα Θεού. Δεν μπορούμε να φαντασθούμε τον Θεόν με ατέλειες στην φύση Του. Επειδή αυτή υπάρχει μόνο στην...

Το 2013 συμπληρώθηκαν 1700 χρόνια από την έκδοση του λεγόμενου Διατάγματος των Μεδιολάνων. Ο εορτασμός αυτής της επετείου έδωσε αφορμή για μια σειρά εκδηλώσεων, επιστημονικών και εκκλησιαστικών, που επανεξέτασαν τόσο τις ακόμη ανοιχτές πτυχές της ιστορικότητας και της ιστορικής σημασίας του γεγονότος για την πορεία και την εξάπλωση του Χριστιανισμού στον χώρο και στον χρόνο, καθώς και των τότε κομβικών αλλά και διαχρονικών ζητημάτων που έθεσε γύρω από τη σχέση ανάμεσα στον "βασιλέα" και στον "ιερέα", ανάμεσα στο Κράτος και τη θεσμοποιημένη Εκκλησία, ανάμεσα στην κοσμική εξο...

Ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος, Διδάσκαλος του Γένους και εκ των πρωτεργατών του Φιλοκαλικού κινήματος των "Κολλυβάδων", υπήρξε πολυγραφότατος συγγραφέας, πολυτάλαντος και πολυμερής. Ακολουθώντας την παράδοση των αγίων Πατέρων, συνέγραψε έργα ανταποκρινόμενα πάντοτε σε συγκεκριμένες ανάγκες ή προκλήσεις, για την πληροφόρηση, οικοδομή και νουθεσία του Ορθοδόξου ποιμνίου. Το έργο του "Απολογία χριστιανική", καταγγέλλει την αλλοτρίωση της Γαλλίας και την διαμετρική αποστασιοποίησή της από κάθε έννοια Χριστιανικότητας, κάτι που ενσαρκώνεται στην Επανάσταση του 1789. Εντοπίζει δε τ...

Ο χριστιανισμός δεν είναι εκστατική γνώση του Θεού ούτε κάποιο μυστικοθεωρητικό σύστημα που εξηγεί τα αινίγματα της ζωής, αλλά συμμόρφωση προς τις εντολές του Θεού. Κατεξοχήν εντολή του Θεού και καθοριστικό στοιχείο της χριστιανικής υπόστασης είναι η προς αλλήλους αγάπη. Η ζωή εν τω Αναστάντι, η μετάβαση εκ του θανάτου εις την ζωήν είναι τρόπος ύπαρξης που εκφράζεται με την αγάπη προς τους άλλους. Η αγάπη προς τους αδελφούς είναι η αληθής θέα του Θεού: Ο μη αγαπών ουκ έγνω τον Θεόν, ότι ο Θεός αγάπη εστίν. Η αποστολή του Υιού στον κόσμο ως ιλασμού για τις αμαρτίες μας, η απ...

Σε ένα βιβλίο που έμελλε να αποδειχθεί σταθμός για τους καιρούς μας, ο Charles Taylor αναλαμβάνει την πρόκληση να διερευνήσει το νόημα της αλλαγής πού έχει συντελεστεί στη θέση της Θρησκείας στις Δυτικές κοινωνίες τους τελευταίους αιώνες: τί ακριβώς συμβαίνει ώστε μια κοινωνία που της ήταν αδιανόητο -πρακτικά και ουσιαστικά- να μην πιστεύει στον Θεό, να αντιμετωπίζει σήμερα την πίστη απλώς ως μία δυνατότητα του ανθρώπου μεταξύ άλλων; Ο Taylor, αναμφισβήτητα ένας από τους διορατικότερους στοχαστές επί αυτών των ερωτημάτων, κομίζει μια μοναδική οπτική. Εξετάζει την εμφάνιση...

Το βιβλίο αυτό μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου ολοκληρωτικά! - Ο μόνος δρόμος... Για πού; - Τον χρειάζομαι... Γιατί εγώ; - Πώς μπορώ να τον βρω; - Είμαι αιχμάλωτος... Ε, και; - Πρέπει να ακούσω εκείνα που είπε ο Ιησούς... Γιατί; - Έχει καμιά σημασία; Προειδοποίηση: Αυτά τα ερωτήματα βρίσκουν απάντηση σε τούτο το βιβλίο. Ενδιαφέρεσαι σοβαρά για να το διαβάσεις;

Μοναστήρι της Όπτινα: 250 χιλιόμετρα από την Μόσχα. Το «Άγιο Όρος» του Σλαβικού κόσμου. Ένας φάρος ορθόδοξης πνευματικότητας και παρηγοριάς για τον Ρώσικο λαό ήδη από το 1500 μ. Χ. Πνευματικός ιδρυτής και θεμελιωτής φαίνεται να είναι ο άγιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκι, ο οποίος μεταλαμπάδευσε τον ορθόδοξο μοναχισμό του Αγίου Όρους, στις ρωσικές στέπες. Η ορθοδοξία ανθεί στην Όπτινα και γίνεται το μεγαλύτερο πνευματικό κέντρο της Ρωσίας ήδη από το 1825 επί ηγουμενίας του στάρετς Μωϋσή. Με την επανάσταση των Μπολσεβίκων (1917) το μοναστήρι εγκαταλείπεται τελείως, οι γέροντές του...

Η διδασκαλία του Χριστού περιλαμβάνεται ολόκληρη μέσα στις λίγες φράσεις του "Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς". Αυτό είναι που μας αποκαλύπτει, σ' αυτό το βιβλίο, ο Δάσκαλος Omraam Mikhael Aivanhov. Ένας Μύστης, λέει, ενεργεί όπως η φύση. Κοιτάξτε: όλο αυτό το θαύμα που είναι ένα δέντρο, για παράδειγμα, με τις ρίζες του, τον κορμό του, τα κλαδιά του, τα φύλλα του, τα λουλούδια του και τα φρούτα του, η φύση κατορθώνει να το συνοψίσει με έξοχο τρόπο μέσα σ' ένα μικροσκοπικό σπόρο που έπειτα φυτεύεται. Ο Ιησούς έκανε το ίδιο πράγμα: θέλησε να συνοψίσει όλη την επιστήμη που κατεί...

Η χριστιανική έννοια του θεού - ο θεός ως παρηγοριά των άρρωστων, ο θεός ως αράχνη, ο θεός ως πνεύμα- είναι μια απ' τις πιο εκφυλισμένες έννοιες του θείου που διατυπώθηκε ποτέ πάνω στη γη. Περιγράφει ίσως το τελευταίο στάδιο στην κατιούσα εξέλιξη των τύπων του θείου. Ο θεός κατέληξε νάναι το αντίθετο της ζωής, αντί η μεταμόρφωσή της, το αιώνιο "Ναι" της! Ο θεός: διακήρυξη πολέμου κατά της ζωής, της Φύσης, της βούλησης για ζωή! Θεός: η αλάνθαστη συνταγή για κάθε συκοφαντία του "ενθάδε", κάθε ψέμα του "επέκεινα"! Θεός: το μηδέν που θεοποιήθηκε, η βούληση για εκμηδένιση που αν...

Είκοσι "Αληθινές ιστορίες για δικαίους και αδίκους", μας ταξιδεύουν στην ευλογημένη ατμόσφαιρα του Γεροντικού, του Συναξαριστού, του Ευεργετινού και, βεβαίως, του πάντερπνου Λειμωναρίου. Αββάδες, ασκητές, επίσκοποι, άνθρωποι αρετής, άγιοι, ληστές, πόρνες, σκοτεινές ψυχές, θεομπαίκτες, λουλούδια, γαϊδουράγκαθα, ένας κόσμος ολόκληρος. ίσιος, στραβός, ουράνιος, καταχθόνιος, γήινος, ένας κόσμος περιβεβλημένος "δερματίνους χιτώνας", φωτίζεται δυνατά από το φως της αγάπης του Θεού. Ένα φως που λαμπρύνει, θερμαίνει, ζωογονεί, αλλά και καίει... ...Ιστορίες αρχαίες αλλά και σύγχρον...

Αυτό το βιβλίο γράφτηκε εντός παρενθέσεως. Καθώς προχωρούσα στον δεύτερο τόμο της Μεταφυσικής του κάλλους σχολιάζοντας τους νηπτικούς Πατέρες, συνειδητοποίησα ότι μιλούσα για ένα χριστιανισμό μετά τον τέταρτο αιώνα, στου οποίου το δόγμα έβαζαν την σφραγίδα τους η στωική και η νεοπλατωνική κυρίως σκέψη. Μπορεί ο χριστιανισμός αυτός να αντιμετώπιζε εχθρικά την ελληνική φιλοσοφία, αλλά υιοθετούσε κρίσιμα διανοητικά της εργαλεία, όπως η διάκριση αισθητού-νοητού, και γλιστρούσε με τον τρόπο του στην σωτηριολογία της. Επέμενα δηλαδή στις εξελίξεις και προσπερνούσα το εναρκτήριο γ...

Αυτό το βιβλίο γράφτηκε εντός παρενθέσεως. Καθώς προχωρούσα στον δεύτερο τόμο της Μεταφυσικής του κάλλους σχολιάζοντας τους νηπτικούς Πατέρες, συνειδητοποίησα ότι μιλούσα για ένα χριστιανισμό μετά τον τέταρτο αιώνα, στου οποίου το δόγμα έβαζαν την σφραγίδα τους η στωική και η νεοπλατωνική κυρίως σκέψη. Μπορεί ο χριστιανισμός αυτός να αντιμετώπιζε εχθρικά την ελληνική φιλοσοφία, αλλά υιοθετούσε κρίσιμα διανοητικά της εργαλεία, όπως η διάκριση αισθητού-νοητού, και γλιστρούσε με τον τρόπο του στην σωτηριολογία της. Επέμενα δηλαδή στις εξελίξεις και προσπερνούσα το εναρκτήριο γ...

Ο νεαρός Έγελος (G.W.F. Hegel, 1770-1831), στην περίοδο κατά την οποία κατοικεί στη Φραγκφούρτη (1797-1800), αναπτύσσει καινούργιους τρόπους σκέψης που θα φέρουν έπειτα στο φως έναν νέο τρόπο του φιλοσοφείν. Χαρακτηριστικό της περιόδου είναι ότι τότε προσφεύγει σε ένα νέο λεξιλόγιο για να περιγράψει τις δομές σκέψης που αποκαλύπτει, ενώ αργότερα θα επιλέξει, αντίστροφα, να διευρύνει τις παραδοσιακές έννοιες εμπλουτίζοντάς τες με τις δομές σκέψης που έχει ανακαλύψει. Εδώ ονομάζει "αγάπη" τη σχέση δύο αυτοσχετιζόμενων όρων που αργότερα θα θεωρήσει ότι είναι χαρακτηριστική της...