Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα χειρόγραφα του Γιώργου Χειμωνά (για την ακρίβεια, τα αυτόγραφά του) που παρουσιάζονται σε αυτή την έκδοση είναι τα αστραφτερά κατάλοιπα της πολύχρονης "εμπαθούς" φιλίας του με τον ποιητή και ζωγράφο Αλέξανδρο Ίσαρη. Το χρονικό αυτής της εικοσάχρονης φιλίας (1970-1990) αναπτύσσεται από τον Ίσαρη στον "Πρόλογό" του στο ανά χείρας βιβλίο, όπου ο αναγνώστης πληροφορείται πότε και κάτω από ποιες συνθήκες ο Χειμωνάς έγραψε τα κείμενα που έστειλε, έδωσε ή δώρισε στον Ίσαρη. Στην παρούσα έκδοση τα κείμενα αυτά χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες χειρογράφων, οι οποίες διατάχθηκαν με τ...

Δυστοπίες, αλλόκοτα χωριά, ανάστροφες δημιουργίες, μυθικές γεννήσεις και υπνωτισμένες πόλεις περιμένουν στις προθήκες του Μουσείου Παράξενων Γεγονότων. Συμβολικές, παράδοξες, γοητευτικές και αδικαιολόγητα οικείες, οι ιστορίες που διηγούνται τα εκθέματά του αναδιαπραγματεύονται ανοιχτά τη δοσμένη θέση του ανθρώπου μέσα στον κατακερματισμένο κόσμο, νοσταλγώντας τη χαμένη ενότητά του. Είναι ένα μουσείο από χαρτί. Με γεγονότα παράξενα, όπως αυτά που μας συμβαίνουν κάθε μέρα.

Με αφορμή ένα παιχνίδι, εικοσιτρείς ενήλικες γράφουν, θυμούνται, παίζουν, χάριν παιδιάς σοβαρολογούν. Συναντώνται με τα παλιά παιχνίδια τους, και μας προσκαλούν σε ένα ταξίδι, όπου τα βιώματα και οι επιθυμίες εναλλάσσονται με τα πολλά χρώματα της φαντασίας, με τα μικρά όνειρα της πραγματικότητας. Τα όνειρα των παιδιών και των ενηλίκων. Το βιβλίο σχεδίασε και επιμελήθηκε η Ιουλίτα Ηλιοπούλου. Οι φωτογραφίες των παιχνιδιών έγιναν από τον Βελισσάριο Βουτσά.

Γέρασε η ξηρασία, αργοπεθαίνει. Είναι ζωή. Δεν είναι θάνατος. Ό,τι γεννιέται είναι ζωή. Ό,τι πεθαίνει δεν είναι θάνατος. Όχι, δε θα πάρω άλλη αγορά. Μου φτάνουν τόσοι αιώνες. Έρχομαι από δρόμο μακρύ. Θα πάω πίσω, ίσαμε την πηγή. Εκεί απ' όπου ξεκίνησα για να ξανάρθω. Εγώ το σύννεφο, εγώ και η βροχή. Εγώ το χώμα, το νερό. "Περπατώ αργά, διστακτικά. Κεφάλι σκυφτό, ώμοι κατεβασμένοι. Φτάνω στη στροφή του δρόμου. Η πινακίδα του δείχνει σταθερά την επικίνδυνη ζώνη. Το βήμα μου γίνεται ακόμα πιο αργό, ακόμα πιο διστακτικό. Βρέχει πάλι απόψε, όπως κάθε φορά. Με...

Όλοι οι δρόμοι που οδηγούν σε νεκροταφεία, κοιμητήρια ψυχών, διαφημίζουν, πώς κατασκευάζουν φωτογραφίες, των προσφιλών σας προσώπων, από πορσελάνη. Έτσι και σ' αυτό το βιβλίο αγαπημένα πρόσωπα και ψυχές τυλίγονται την πορσελάνη της στιλπνότητος και τοποθετούνται τυπογραφικά στη σειρά που παρουσιάστηκαν σε εφημερίδες, περιοδικά, οπισθόφυλλα βιβλίων 1981-1992. Ο χρόνος, λένε, πώς είναι πανδαμάτωρ. Η τυπογραφία, δια της "πορσελάνης" της, είθε να συμφωνήσει.

Μπορεί μια απλή σοκολάτα να κάνει θαύματα; Πόσο μαμόθρεφτος μπορεί να είναι ένας ενήλικας; Μπορούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να προκαλέσουν διαταραχές και πώς αντιμετωπίζονται αυτές; Τι συμβαίνει όταν ένας αλλοπρόσαλλος συγγραφέας αρχίζει να ξεχνάει; Πόση οργή μπορούν να πυροδοτήσουν αριστουργήματα της παγκόσμιας τέχνης όταν τίθενται υπό την κρίση ανώνυμων σχολιαστών; Είναι η υψηλή μαγειρική το πρώτο βήμα για τον νευρικό κλονισμό; Κι είναι δυνατόν μια μακαρονάδα να σώσει μια σχέση; Αυτά και άλλα φλέγοντα ερωτήματα της καθημερινότητας απαντιούνται στην ανά χείρας συλλ...

Η ιδέα του να εκφράζεται κάνεις ελεύθερα, του να μην έχει καμιά απολύτως δυσκολία να μιλάει, να φανερώσει την όποια σκέψη του, ή ακόμα την οποία 'δύσκολη' αλήθεια έτυχε να γνωρίσει, δίχως τον φόβο των συνεπειών που μπορεί να προκαλέσει η πράξη του αυτή, η τόσο ασυνήθιστη για τις ανθρώπινες κοινωνίες διαχρονικά, ήταν κι είναι εξαιρετικά ελκυστική, παρά το γεγονός ότι είναι αποδεδειγμένα ζημιογόνο τούτο για όποιον δεν καταφέρνει να συγκροτήσει, να βάλει φρένο στη γλώσσα του. Και ήταν τελικά αυτή η ιδέα, το κίνητρο για το βιβλίο τούτο, το "Φωνές της Σιωπής", για το οποίο μπορ...

Φυσάει! Φυσάει πολύ δυνατά. Μετεωρίζομαι στην άκρη του ονείρου μου και χάνομαι μέσα του. Εγώ το δημιούργησα και μόνη μου θα το φτάσω μέχρι το τέλος. Στάλα στάλα, γεμίζω όλο και πιο πολύ από τις ευλογημένες στιγμές που έζησα. Στάμνα κρυστάλλινη κάτω από την πηγή του Θεού. Περιμένω καρτερικά. Μέχρι που μια θαυμαστή πληρότητα με κυριεύει. Είτε καλή είτε κακή, αυτή είναι η ζωή μου. Αρκετή για να γεμίσει τη στάμνα μου, ικανή να με ολοκληρώσει. Απαλλαγμένη από τα «γιατί» και τα "πρέπει", με τη μία και μοναδική της αλήθεια. Φυσάω! Είμαι ο αγέρας που με χτυπάει, με ξεγυμνώνει, με...

Πρόκειται για κείμενα που δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά. Χωρίζονται σε τέσσερεις ενότητες: 1.Γλοκόξινα εγκώμια 2. Επιφυλλίδες 3.Βιβλιοπαρουσιάσεις 4. Περιθώρια της πολιτικής. Όπως σημειώνει ο ίδιος ο Γ.Π.Σαββίδηςστον πρόλογο της έκδοσης, πρόκειται για "κείμενα ενός φιλολόγου που δεν αμελεί την θυτεία του στην δημοσιογραφία γραμμένα με αγάπη και πείσμα, κέφι και καημό"