Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σ' αυτό το σπινθηροβόλο και γλαφυρό βιβλίο ο Τζορτζ Στάινερ, σε τόνο απροσδόκητα προσωπικό, επιλέγει επεισόδια από τη ζωή του συνδέοντάς τα με τις βασικές ιδέες και τα θέματα που διαπερνούν τη σκέψη του και τα γραφτά του, χωρίς να τα απομονώνει ποτέ από το ταραγμένο ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο μες στο οποίο εξελίχτηκαν.

"Δεν ζούμε για τον εαυτό μας, ζούμε για να δουλεύουμε και να αγωνιζόμαστε". Γράφοντας τις "Αναμνήσεις ενός επαναστάτη", ο Βικτόρ Σερζ αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την παραπάνω ρήση. Οι "Αναμνήσεις" του δεν είναι απλώς η λεπτομερής αφήγηση της ζωής του, αλλά, πολύ περισσότερο, η κριτική παρουσίαση των μεγάλων ιστορικών και κοινωνικών γεγονότων, με τα οποία βρέθηκαν αντιμέτωποι οι άνθρωποι της εποχής του. Το Παρίσι των αρχών του περασμένου αιώνα, ο Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος, οι μεγάλες επαναστάσεις στη Ρωσία και την Ισπανία, οι απαρχές του Δευτέρου Παγκοσμίου συνθέτουν τ...

Κατά μία έννοια, οι "Αναμνήσεις" του Σερζ μας δίνουν δύο εκδοχές της επαναφύπτισής του ως συγγραφέα. Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, η απόφασή του να γράψει μπορεί να θεωρηθεί ως ένα είδος pis aller ή υποκατάστατου της πολιτικής δράσης (σιωπηρά την εξισώνει με τη "συμμετοχή στο έργο της εκβιομηχάνισης"). Η δεύτερη εκδοχή έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας κλασικής προσηλυτιστικής εμπειρίας: θάνατος, αναγέννηση και εσωτερική παρόρμηση να προσφέρει μαρτυρία. Πολλές γενιές κριτικών των βιβλίων του, που προσέγγισαν επιπόλαια τη βιογραφία του Σερζ, δέχθηκαν την πρώτη εκδοχή και κατά σ...

Βρισκόμαστε στο 2005. Ο Χόρχε Σεμπρούν σκύβει ξανά στο παρελθόν του και καταπιάνεται με το έργο της ανάμνησης. Σε αυτό το κείμενο, που εκδόθηκε μετά τον θάνατό του, επανέρχεται σε γεγονότα που έχει ζήσει, και αφηγείται, όπως δεν το είχε κάνει ποτέ πριν, την εμπειρία του από τα βασανιστήρια. Μαρτυρία χωρίς δραματοποίηση, αφήγηση αποστασιοποιημένη και ταυτόχρονα συγκλονιστική, από την οποία αναδύεται μια μεστή φιλοσοφική αντίληψη. Ο Χόρχε Σεμπρούν συνεχίζει εδώ τον στοχασμό που είχε ξεκινήσει στα θεμελιώδη έργα του, όπως το "Μεγάλο ταξίδι" ή το "Γραφή ή ζωή", και γράφει για ύ...

Η αυτοβιογραφία του γνωστού πλέον και στην Ελλάδα ιστορικού, συγγραφέα και ακτιβιστή καλύπτει δεκαετίες αγώνων για την ζωή, την ανθρωπότητα και την κοινωνική αλλαγή. Το βιβλίο του, με όλα τα στοιχεία μιας εξαιρετικής προσωπικής αφήγησης εκτείνεται από τις εργατικές πολυκατοικίες του Μπρούκλιν που έζησε τα παιδικά του χρόνια, τις άθλιες πρώτες δουλειές που αναγκάστηκε να κάνει και την εμπειρία του Β' Παγκόσμιου Πολέμου στην χαρά του έρωτα, τις στέρεες φιλίες που έζησε, τα κινήματα και τις διαδηλώσεις, τις πανεπιστημιακές αίθουσες και τις δράσεις, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα...

Η "Αυτοβιογραφία" του Τόμας Μπέρνχαρντ κατέχει κεντρική θέση στο εκτεταμένο λογοτεχνικό του έργο. Σε αυτήν ο μεγάλος συγγραφέας καταπιάνεται με το πιο περίπλοκο και το πιο ευπαθές υλικό που υπάρχει, με την ίδια του τη ζωή. Η αριστοτεχνική γνώμη της αφηγηματικής τέχνης σβήνει από το έργο όλα τα ίχνη του συγγραφικού μόχθου και, παραδόξως, παρά τη δριμύτητα των λεγομένων, το κάνει και αναδίδει μια αίσθηση γαλήνης. [...]

Τα ημερολόγια της Μαρίνας Τσβετάγεβα δεν καταγράφουν μόνο τα εξωτερικά γεγονότα. Αν και σκιαγραφούν θαυμάσια μια εποχή που αναστάτωσε τόσο τη χώρα της όσο κι ολόκληρο τον κόσμο, απέχουν πολύ από μια απλή περιγραφή συμβάντων. Δίνουν μια καθημερινότητα, ποιητική, ιδιόμορφη, όπου τα εσωτερικά γεγονότα δεν είναι απλώς αντίλαλος του έξω κόσμου, αλλά συχνά γίνονται η κυρίαρχη φωνή. Έτσι, ιστορικά γεγονότα, καθημερινή ζωή στη Μόσχα του 1917-20, ονόματα γνωστά και άγνωστα, σκέψεις, ποίηση, πλέκονται αδιάρρηκτα στις σελίδες αυτών των ημερολογίων.

"Από την πρώτη κιόλας επαφή με το βιβλίο, ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται τόσο την προδρομική σημασία των "Εξομολογήσεων" και του "Suspiria" όσο και τη λογοτεχνική τους σπουδαιότητα. Τριάντα πέντε χρόνια πριν από τη γέννηση του Φρόυντ, ο Ντε Κουίνσυ μας μιλάει ήδη για τον αχανή κόσμο του ασυνειδήτου, για την παντοδυναμία της παιδικής ηλικίας, για την ανυπαρξία της λήθης· κι αυτό σε μια γλώσσα ποιητική και σχεδόν θεολογική κατά μέρη και κατά μέρη τρυφερή και κάποτε, τέλος, χιουμοριστική." Νίκος Φωκάς

"Ένα από τα πιο ευχάριστα πράγματα που μπορούν να σου τύχουν είναι να έχεις χαρούμενα κι ευτυχισμένα παιδικά χρόνια", λέει η Αγκάθα Κρίστι, αρχίζοντας τα απομνημονεύματά της που ξεκίνησε να τα γράφει το 1950 και τα ολοκλήρωσε δεκαπέντε χρόνια αργότερα. Γνωστή σε όλο τον κόσμο ως η "Βασίλισσα του Εγκλήματος" έχει στο ενεργητικό της πολυάριθμα αστυνομικά μυθιστορήματα και διηγήματα που έχουν μεταφραστεί σε όλες τις σημαντικές γλώσσες. Ξεκίνησε το γράψιμο με το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν δημιούργησε τον Ηρακλή Πουαρό, το μικρόσωμο και τόσο ταλαντούχο ντετέκτιβ....

Ο Ελίας Κανέτι διηγείται τα παιδικά του χρόνια στη Βουλγαρία, την Αγγλία, την Αυστρία, την εφηβεία του στην Ελβετία. Η ισπανική καταγωγή της οικογένειας, το πολύγλωσσο περιβάλλον στη μικρή βουλγαρική πόλη Ρουστσούκ, η πατριαρχική δομή της εβραϊκής οικογένειας, οι πρώτες εντυπώσεις από το σχολείο στο Μάντσεστερ την εποχή της ακμής της βρετανικής αυτοκρατορίας, το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου στη Βιέννη, η πολεμική και μεταπολεμική περίοδος στη δημοκρατική Ζυρίχη, η απώλεια του αγαπημένου πατέρα, η λατρεία για τη μητέρα, τα έντονα συναισθήματα στο δρόμο για την εφηβ...

Για μένα η Αίγυπτος δεν είναι μονάχα ένα κομμάτι γης· η Αίγυπτος γέννησε τον πολιτισμό. Στην ιστορία της ανθρωπότητας είναι η μάνα χώρα και, ό,τι κι αν της συμβεί, αυτό θα της εξασφαλίζει ιδιαίτερη εκτίμηση και σεβασμό μεταξύ των εθνών - έτσι ακριβώς όπως τα παιδιά οφείλουν στου γονείς, ακόμη και αν τους ξεπεράσουν σε πλούτο, μόρφωση και ισχύ. Η Αίγυπτος έχει τον αρχαιότερο πολιτισμό· όλοι οι λαοί πέρασαν από εδώ, ο ένας ύστερ' απ' τον άλλον. Μετά τους Φαραώ ήρθαν οι Πέρσες, κατόπιν οι Έλληνες, έπειτα οι Ρωμαίοι και οι Άραβες, και ούτω καθεξής. Η κοιλάδα του Νείλου έγινε έ...

Τα κείμενα που φιλοξενούνται στον ανά χείρας τόμο, αποτελούν τις εισηγήσεις οκτώ διακεκριμένων ξένων συγγραφέων, από τρεις διαφορετικές ηπείρους, οι οποίοι συμμετείχαν τον Φεβρουάριο του 2004 σε Διεθνές Λογοτεχνικό Συμπόσιο στους Δελφούς, με θέμα την "Ελληνική εμπειρία". Στην εποχή της ραγδαίας παγκοσμιοποίησης μια συνάντηση με αυτό τον τίτλο, ελπίζει κανείς ότι δεν θα προσληφθεί ως μια εκδήλωση ελληνοκεντρισμού, από εκείνες που ανακαλύπτουν οι λάτρεις της ετερότητας σε κάθε κείμενο που περιέχει στον τίτλο του το επίθετο ελληνικός. Πρώτον, διότι η συνάντηση αυτή των Δελφ...

Δεν είναι ν’ απορείς που ο Henry Miller, ο πολύς, μίλησε με ενθουσιασμό αχαλίνωτο για τον Richard Jefferies, το συγγραφέα που τραγούδησε τη Φύση και έψαλλε την ελευθερία - μιαν ελευθερία απελευθερωμένη από το όποιο ιδεολογικό ή πολιτικό άχθος. Από μικρός ο έξοχος αυτός άνθρωπος και συγγραφέας αναζήτησε το νόημα της ζωής στην περιπέτεια και στο στοχασμό· ας επιμείνω: στην περιπέτεια του στοχασμού και στο στοχασμό της περιπέτειας. Αλλόκοτος αυτός ο νεαρός, έλεγαν οι γείτονες. Και πράγματι, τι άλλο θα μπορούσαν να πουν για έναν ατημέλητο περιπατητή που είχε παρατήσει το σχολεί...

"Από τον μυστικό κόσμο που γνώρισα κάποτε προσπάθησα να φτιάξω ένα θέατρο για τους ευρύτερους κόσμους που κατοικούμε. Πρώτα έρχεται η φαντασία και μετά η έρευνα για την πραγματικότητα. Και ακολουθεί η επιστροφή στη φαντασία και στο γραφείο όπου κάθομαι αυτή τη στιγμή". Από τα χρόνια της θητείας του στις βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ως τη συγγραφική του σταδιοδρομία, που τον ταξίδεψε από τη σπαρασσόμενη από τον πόλεμο Καμπότζη μέχρι τη Βηρυτό τις παραμονές της ισραηλινής εισβολής του 1982 και τη Ρωσία πριν και μετά την πτώση του Τεί...

Σ' αυτή την αποκαλυπτική αυτοβιογραφία, που αποτέλεσε και το αποχαιρετιστήριο έργο του, ο Τζέι Τζι Μπάλαρντ χαρτογραφεί την πορεία της εκπληκτικής ζωής του, αρχίζοντας από τα γεγονότα που ενέπνευσαν το κλασικό μυθιστόρημά του "Η αυτοκρατορία του Ήλιου". Τα Θαύματα της ζωής μας μεταφέρουν από την προπολεμική Σανγκάη στις στερήσεις και τις απροσδόκητες ελευθερίες του ιαπωνικού στρατοπέδου συγκέντρωσης, όπου ο Μπάλαρντ έζησε έγκλειστος στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και από εκεί στη μεταπολεμική Βρετανία. Ο συγγραφέας θυμάται τις πρώτες του συγγραφικές απόπειρ...

Το 1985 ο William Styron έφτασε τα όρια της αυτοκτονίας, θύμα της κατάθλιψης, της ασθένειας που οδήγησε στον θάνατο τον Πρίμο Λέβι, τον Βίνσεντ Βαν Βογκ και την Βιρτζίνια Γουλφ. Σχεδόν από θαύμα, κατόρθωσε να ξαναβρεί την ψυχική του υγεία και να καταγράψει το οδοιπορικό του ως πάσχοντος σε ένα κείμενο που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1989 στο "Vanity Fair".Τον αμέσως επόμενο χρόνο εκδόθηκε αυτοτελώς σε βιβλίο, που εκθειάστηκε από τους κριτικούς και γνώρισε ενθουσιώδη υποδοχή από το κοινό.

Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος γράφει για την πόλη του, την Θεσσαλονίκη. Αρχίζοντας από τα παιδικά, τα εφηβικά και τα επόμενα χρόνια του. Η καταγωγή των γονιών του και η εγκατάστασή τους στη Θεσσαλονίκη. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου -αυτοβιογραφικά κείμενα το χαρακτηρίζει- καταγράφει ταυτόχρονα τη ζωή του στην μοιραία και αγαπημένη του πόλη, που όπως δήλωσε σε μια συνέντευξή του πριν από λίγο καιρό, "κόλλησε όπως το στρείδι στον βράχο". Το βιβλίο, εξαντλημένο από καιρό, κυκλοφορεί σε δεύτερη, ξαναπλασμένη έκδοση, από τον ποιητή. Χωρισμένο σε είκοσι έξι ενότητες, τοποθετεί τ...