Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "Αυτοβιογραφία" του Τόμας Μπέρνχαρντ κατέχει κεντρική θέση στο εκτεταμένο λογοτεχνικό του έργο. Σε αυτήν ο μεγάλος συγγραφέας καταπιάνεται με το πιο περίπλοκο και το πιο ευπαθές υλικό που υπάρχει, με την ίδια του τη ζωή. Η αριστοτεχνική γνώμη της αφηγηματικής τέχνης σβήνει από το έργο όλα τα ίχνη του συγγραφικού μόχθου και, παραδόξως, παρά τη δριμύτητα των λεγομένων, το κάνει και αναδίδει μια αίσθηση γαλήνης. [...]

"Μ’ αρέσει η ζωή. Υπήρξαν φορές που ήμουν βαθιά απελπισμένη, αβάσταχτα δυστυχής, βουτηγμένη στη θλίψη, αλλά μέσα από όλα αυτά είμαι απόλυτα πεπεισμένη ότι απλώς και μόνο το να ζεις είναι σπουδαίο πράγμα". Γεννήθηκε το 1890. Γύρισε τον κόσμο, παντρεύτηκε δύο φορές, υπήρξε ερασιτέχνις αρχαιολόγος, δεινή σέρφερ, εθελόντρια νοσοκόμα και Dame, τίτλος που της απένειμε η Βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου για το έργο της. Ήταν μια από τις λίγες γυναίκες της εποχής της που επιβλήθηκαν με αυτό που έκαναν και όχι με αυτό που έκανε ο πατέρας ή ο σύζυγός τους. Πρώτα και πάνω απ’...

"Μ’ αρέσει η ζωή. Υπήρξαν φορές που ήμουν βαθιά απελπισμένη, αβάσταχτα δυστυχής, βουτηγμένη στη θλίψη, αλλά μέσα από όλα αυτά είμαι απόλυτα πεπεισμένη ότι απλώς και μόνο το να ζεις είναι σπουδαίο πράγμα". Γεννήθηκε το 1890. Γύρισε τον κόσμο, παντρεύτηκε δύο φορές, υπήρξε ερασιτέχνις αρχαιολόγος, δεινή σέρφερ, εθελόντρια νοσοκόμα και Dame, τίτλος που της απένειμε η Βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου για το έργο της. Ήταν μια από τις λίγες γυναίκες της εποχής της που επιβλήθηκαν με αυτό που έκαναν και όχι με αυτό που έκανε ο πατέρας ή ο σύζυγός τους. Πρώτα και πάνω απ’...

"Δεν ζούμε για τον εαυτό μας, ζούμε για να δουλεύουμε και να αγωνιζόμαστε". Γράφοντας τις "Αναμνήσεις ενός επαναστάτη", ο Βικτόρ Σερζ αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την παραπάνω ρήση. Οι "Αναμνήσεις" του δεν είναι απλώς η λεπτομερής αφήγηση της ζωής του, αλλά, πολύ περισσότερο, η κριτική παρουσίαση των μεγάλων ιστορικών και κοινωνικών γεγονότων, με τα οποία βρέθηκαν αντιμέτωποι οι άνθρωποι της εποχής του. Το Παρίσι των αρχών του περασμένου αιώνα, ο Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος, οι μεγάλες επαναστάσεις στη Ρωσία και την Ισπανία, οι απαρχές του Δευτέρου Παγκοσμίου συνθέτουν τ...

Τα γεγονότα είναι η αντισυμβατική αυτοβιογραφία ενός συγγραφέα που αναδιαμόρφωσε την ιδέα της μυθοπλασίας -ένα έργο συναρπαστικής ανυποκρισίας και επινοητικότητας, που αποκαλύπτει, με ιδιαίτερα διδακτικό τρόπο, την αλληλεπίδραση ζωής και τέχνης. Ο Φίλιπ Ροθ αφηγείται πέντε επεισόδια από τη ζωή του: τα ασφαλή παιδικά του χρόνια στην Αμερική της δεκαετίας του ’30 και του ’40· τη μύησή του στην αμερικανική ζωή, σε ένα συμβατικό πανεπιστήμιο της δεκαετίας του ’50· τον παθιασμένο και καταστροφικό δεσμό του, όταν πια είναι ένας φιλόδοξος νέος, με το πιο οργισμένο πρόσωπο που γνώ...

"Από τον μυστικό κόσμο που γνώρισα κάποτε προσπάθησα να φτιάξω ένα θέατρο για τους ευρύτερους κόσμους που κατοικούμε. Πρώτα έρχεται η φαντασία και μετά η έρευνα για την πραγματικότητα. Και ακολουθεί η επιστροφή στη φαντασία και στο γραφείο όπου κάθομαι αυτή τη στιγμή". Από τα χρόνια της θητείας του στις βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ως τη συγγραφική του σταδιοδρομία, που τον ταξίδεψε από τη σπαρασσόμενη από τον πόλεμο Καμπότζη μέχρι τη Βηρυτό τις παραμονές της ισραηλινής εισβολής του 1982 και τη Ρωσία πριν και μετά την πτώση του Τεί...

Μια αυτοβιογραφία σαν µυθιστόρηµα. Ογδόντα χρόνια ζωής από έναν άνθρωπο που πέρασε από όλα τα στάδια: πλούτο και φτώχεια, δύναµη και αδυναµία, έρωτα και µοναξιά. Που σπούδασε φιλοσοφία µε τους πιο δύσκολους Ευρωπαίους δασκάλους, έγραψε 64 βιβλία που πούλησαν µισό εκατοµµύριο αντίτυπα σε πάνω από 40 χώρες, εργάστηκε στη διαφήµιση, τη φωτογραφία, τον Τύπο, την τηλεόραση, την πληροφορική, γνώρισε σηµαντικούς ανθρώπους και πολλούς τόπους. Ένα βιβλίο ωµά ειλικρινές, έντιµα ανθρώπινο και βαθιά γοητευτικό.

Το 1985 ο William Styron έφτασε τα όρια της αυτοκτονίας, θύμα της κατάθλιψης, της ασθένειας που οδήγησε στον θάνατο τον Πρίμο Λέβι, τον Βίνσεντ Βαν Βογκ και την Βιρτζίνια Γουλφ. Σχεδόν από θαύμα, κατόρθωσε να ξαναβρεί την ψυχική του υγεία και να καταγράψει το οδοιπορικό του ως πάσχοντος σε ένα κείμενο που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1989 στο "Vanity Fair".Τον αμέσως επόμενο χρόνο εκδόθηκε αυτοτελώς σε βιβλίο, που εκθειάστηκε από τους κριτικούς και γνώρισε ενθουσιώδη υποδοχή από το κοινό.

Βρισκόμαστε στο 2005. Ο Χόρχε Σεμπρούν σκύβει ξανά στο παρελθόν του και καταπιάνεται με το έργο της ανάμνησης. Σε αυτό το κείμενο, που εκδόθηκε μετά τον θάνατό του, επανέρχεται σε γεγονότα που έχει ζήσει, και αφηγείται, όπως δεν το είχε κάνει ποτέ πριν, την εμπειρία του από τα βασανιστήρια. Μαρτυρία χωρίς δραματοποίηση, αφήγηση αποστασιοποιημένη και ταυτόχρονα συγκλονιστική, από την οποία αναδύεται μια μεστή φιλοσοφική αντίληψη. Ο Χόρχε Σεμπρούν συνεχίζει εδώ τον στοχασμό που είχε ξεκινήσει στα θεμελιώδη έργα του, όπως το "Μεγάλο ταξίδι" ή το "Γραφή ή ζωή", και γράφει για ύ...

Η ΖΩΗ ΜΟΥ Όταν σκέφτομαι τις λέξεις αυτές βλέπω μπροστά μου μια αχτίδα φωτός. Όταν τις σκέφτομαι καλύτερα η αχτίδα παίρνει τη μορφή κομήτη με κεφάλι και ουρά. Η πιο φωτεινή άκρη, το κεφάλι, είναι τα παιδικά μου χρόνια και τα χρόνια που μεγάλωνα. Ο πυρήνας, το πιο συμπαγές μέρος, είναι τα πρώτα πρώτα παιδικά χρόνια, τότε που διαμορφώνονται τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά της ζωής μας. Προσπαθώ να θυμηθώ, προσπαθώ να εισχωρήσω στον καιρό εκείνο. Τόμας Τράνστρεμερ

Το καλοκαίρι του 2010 ο Χόρχε Σεμπρούν δίνει μια σειρά συνεντεύξεις στον Φρανκ Απρεντερίς, φίλο του εδώ και πολλά χρόνια, πάνω στις οποίες βασίστηκε κυρίως το τηλεοπτικό του πορτρέτο, στην εκπομπή "Αποτυπώματα" της γαλλικής τηλεόρασης. Οι συζητήσεις αυτές, που αποτελούν και το υλικό του ανά χείρας βιβλίου, αποδεικνύουν ότι οι απόψεις του σπουδαίου αυτού διανοητή για την ελευθερία, τη στράτευση, το ευρωπαϊκό ιδεώδες, μας αφορούν σήμερα περισσότερο από ποτέ. Με τρόπο εξομολογητικό και συνάμα σεμνό, ο Χόρχε Σεμπρούν επανέρχεται στο σύνολο του έργου του -τόσο του λογοτεχνικο...

Η αυτοβιογραφία του γνωστού πλέον και στην Ελλάδα ιστορικού, συγγραφέα και ακτιβιστή καλύπτει δεκαετίες αγώνων για την ζωή, την ανθρωπότητα και την κοινωνική αλλαγή. Το βιβλίο του, με όλα τα στοιχεία μιας εξαιρετικής προσωπικής αφήγησης εκτείνεται από τις εργατικές πολυκατοικίες του Μπρούκλιν που έζησε τα παιδικά του χρόνια, τις άθλιες πρώτες δουλειές που αναγκάστηκε να κάνει και την εμπειρία του Β' Παγκόσμιου Πολέμου στην χαρά του έρωτα, τις στέρεες φιλίες που έζησε, τα κινήματα και τις διαδηλώσεις, τις πανεπιστημιακές αίθουσες και τις δράσεις, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα...

Δεν είναι ν’ απορείς που ο Henry Miller, ο πολύς, μίλησε με ενθουσιασμό αχαλίνωτο για τον Richard Jefferies, το συγγραφέα που τραγούδησε τη Φύση και έψαλλε την ελευθερία - μιαν ελευθερία απελευθερωμένη από το όποιο ιδεολογικό ή πολιτικό άχθος. Από μικρός ο έξοχος αυτός άνθρωπος και συγγραφέας αναζήτησε το νόημα της ζωής στην περιπέτεια και στο στοχασμό· ας επιμείνω: στην περιπέτεια του στοχασμού και στο στοχασμό της περιπέτειας. Αλλόκοτος αυτός ο νεαρός, έλεγαν οι γείτονες. Και πράγματι, τι άλλο θα μπορούσαν να πουν για έναν ατημέλητο περιπατητή που είχε παρατήσει το σχολεί...

Έπειτα από τα τρία αυτοβιογραφικά βιβλία του, ο Κανέτι θυμάται τα χρόνια που έζησε στην Αγγλία, όπου αναγκάστηκε να καταφύγει μετά την άνοδο του ναζισμού και την προσάρτηση της Αυστρίας. Στη χώρα αυτή έζησε τα καλύτερά του χρόνια, και έγραψε αυτό που πολλοί θεωρούν το έργο της ζωής του, το "Μάζα και εξουσία". Με την πνευματώδη και αιχμηρή γλώσσα του μας μεταφέρει στον κόσμο της αγγλικής αριστοκρατίας, στον οποίο εισχωρεί βαθιά με τη διεισδυτική ματιά του, στον κόσμο της επαρχιακής Αγγλίας, των φτωχών εμιγκρέδων, αλλά και στον κόσμο των πνευματικών ανθρώπων που ανάμεσά τους...

Ένας νεαρός δανδής με καπέλο αλά Ρέμπραντ περισσότερο εξοικειωμένος με τις ιπποδρομίες παρά με τα αμφιθέατρα του πανεπιστημίου της Βιέννης· ένας κομψός εστέτ με μποέμικα δεμένη γραβάτα και μακριά μαλλιά, που περισσότερο νοιάζεται για τα ρομάντζα του με την Άννι, την Όλγα, την Γκίζελα ή την Τόνι, παρά για τα ιατρικά του καθήκοντα στο Γενικό Νοσοκομείο· ένας όχι ακριβώς παραστρατημένος γιος, αλλά ούτε κι ο άξιος διάδοχος που θα επιθυμούσε να αφήσει στη θέση του ο διεθνώς καταξιωμένος ωτορινολαρυγγολόγος καθηγητής Γιόχαν Σνίτσλερ -όλα αυτά συνθέτουν το πορτρέτο του Άρτουρ Σν...

Σ' αυτή την αποκαλυπτική αυτοβιογραφία, που αποτέλεσε και το αποχαιρετιστήριο έργο του, ο Τζέι Τζι Μπάλαρντ χαρτογραφεί την πορεία της εκπληκτικής ζωής του, αρχίζοντας από τα γεγονότα που ενέπνευσαν το κλασικό μυθιστόρημά του "Η αυτοκρατορία του Ήλιου". Τα Θαύματα της ζωής μας μεταφέρουν από την προπολεμική Σανγκάη στις στερήσεις και τις απροσδόκητες ελευθερίες του ιαπωνικού στρατοπέδου συγκέντρωσης, όπου ο Μπάλαρντ έζησε έγκλειστος στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και από εκεί στη μεταπολεμική Βρετανία. Ο συγγραφέας θυμάται τις πρώτες του συγγραφικές απόπειρ...

Η Μαρίνα Τσβετάγιεβα (1892-1941) συγκαταλέγεται στους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ού αιώνα. Η ζωή και το έργο της είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα με τη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία. Η μοίρα της υπήρξε από τις πιο τραγικές: Οκτωβριανή Επανάσταση, μακρά εξορία (στην Πράγα αρχικά και κατόπιν στη Γαλλία), μια κόρη νεκρή από την πείνα και μια άλλη στο γκουλάγκ, εχθρότητα εκ μέρους των Ρώσων εμιγκρέδων και αδιαφορία των παρισινών λογοτεχνικών κύκλων, παθιασμένη αλληλογραφία με τον Παστερνάκ και τον Ρίλκε, αφοσίωση στον άντρα της και πολλοί χιμαιρικοί έρωτες, αναγκαστική επιστροφή σ...

"Από την πρώτη κιόλας επαφή με το βιβλίο, ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται τόσο την προδρομική σημασία των "Εξομολογήσεων" και του "Suspiria" όσο και τη λογοτεχνική τους σπουδαιότητα. Τριάντα πέντε χρόνια πριν από τη γέννηση του Φρόυντ, ο Ντε Κουίνσυ μας μιλάει ήδη για τον αχανή κόσμο του ασυνειδήτου, για την παντοδυναμία της παιδικής ηλικίας, για την ανυπαρξία της λήθης· κι αυτό σε μια γλώσσα ποιητική και σχεδόν θεολογική κατά μέρη και κατά μέρη τρυφερή και κάποτε, τέλος, χιουμοριστική." Νίκος Φωκάς

Οι "Μικρές αναμνήσεις" είναι η εξιστόρηση των δεκαπέντε πρώτων χρόνων της ζωής του νομπελίστα συγγραφέα Ζοζέ Σαραμάγκου. Χρειάστηκαν είκοσι χρόνια ώστε να ολοκληρωθεί η πρώτη και μόνη -σύμφωνα με το συγγραφέα- αυτοβιογραφία του που θα διαβάσουμε ποτέ. Ανάμεσα στην Αζινιάγκα και τη Λισαβόνα εξιστορούνται οι περιπέτειες, η οικογενειακή ζωή, τα πρώτα σινεμά, η σχέση με τη θρησκεία, με το σχολείο, οι πρώτοι έρωτες και οι πρώτες απογοητεύσεις. Η αφήγηση είναι γεμάτη από τη διαύγεια και την τρυφερότητα ενός ανθρώπου που συνεχίζει να διατηρεί την επαφή του με το παιδί που κάποτε υ...