Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ποίηση ως Τέχνη, Ποίηση ως διδακτικό αντικείμενο στα σύγχρονα εκπαιδευτικά συστήματα αλλά και στο παρελθόν. Αναλυτικά προγράμματα, ιδεολογικές επιλογές και διδακτικές πρακτικές. Ψηφιακά μέσα και εργαλεία, ιδέες για σενάρια διδασκαλίας και δραστηριότητες και μια κριτική ματιά στις διδακτικές μας προσεγγίσεις.

Στην αφετηρία αυτού του βιβλίου βρίσκονται μια διαπίστωση και μια απορία. Η διαπίστωση: η ποίηση στον καιρό μας έχει ξεπέσει εντυπωσιακά. Από κορυφαίο λογοτεχνικό είδος έχει γίνει ενασχόληση του περιθωρίου που ενδιαφέρει μόνο ελάχιστους, στην ουσία: τους ποιητές που τη γράφουν. Όλα τα διαθέσιμα δεδομένα, ποιοτικά και ποσοτικά, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, επ’ αυτού ομοφωνούν. Η απορία: το οφθαλμοφανές αυτό γεγονός οι ίδιοι οι ποιητές το αρνούνται, το υποβαθμίζουν ή, πολλές φορές, το απωθούν. Αντί να το θέσουν δημοσίως και να αναρωτηθούν για τους λόγους του, το αντιπαρέρχον...

Με το δοκίμιο αυτό, ο Δημήτρης Γαβαλάς μας εισάγει στη Θεωρία των Αρχετύπων, παρουσιάζει το έργο του Οδ. Ελύτη Μαρία Νεφέλη και προσεγγίζει τα Ποιητικά Πρόσωπα των T. S. Eliot, Γ. Σεφέρη, Οδ. Ελύτη, Κ. Καβάφη, Κ. Καρυωτάκη. Ο συγγραφέας "βλέπει" τα πράγματα μέσα από το παράθυρο του Κόσμου, που γενικά ονομάζεται Ψυχολογία του Βάθους και ειδικότερα Θεωρία των Αρχετύπων, ως αισθητική και κριτική θεώρηση της λογοτεχνίας, στην οποία είναι στηριγμένη αυτή η προσπάθεια. Στα συγκεκριμένα έργα και πρόσωπα μεταφέρονται οι απόψεις του Jung και εφαρμόζονται πρακτικά κυρίως οι α...

Η μικροψυχία του καιρού δεν είναι έξω από μας. Αν η επιθυμία μας να μιλήσουμε στον διπλανό μας και να του μεταφέρουμε το πνεύμα αυτό που ονομάζουμε ποίηση είναι ισχυρή, τότε δεν θα ήταν καλό ν’ αναζητήσουμε μέσα μας τη μικροψυχία και να την κατανικήσουμε ώστε να επιτύχουμε αυτόν το σκοπό μας; Κάτι που δεν γίνεται ούτε χωρίς κόπους ούτε χωρίς θυσίες. Αυτό είναι άλλωστε και το στοίχημα των ημερών. O εγκλωβισμός του σύγχρονου ανθρώπου ίσως άδηλα μας προτείνει και κάποιους άλλους τρόπους για μια διαφορετική λειτουργία της ποίησης, παρά την αντιποιητικότητα των καιρών. Μιας ποίη...

Η ποίηση του Ομήρου έχει καταφέρει να διαλύσει το χρόνο συνδέοντας την κληρονομιά της αρχαίας ελληνικής παράδοσης με το σύγχρονο κόσμο. Παραμένει ένα κείμενο φρέσκο και πολύτιμο, γιατί οι ανθρώπινες σχέσεις, οι επιθυμίες, τα συναισθήματα, τα οράματα δεν μεταβάλλονται, απλά μεταφέρονται δια μέσου των αιώνων στον πυρήνα του Εγώ εμπλέκοντας μια σχέση ερωτική με τη νεότερη Ελληνική ποίηση.

Οι δύο ομιλίες του Οδυσσέα Ελύτη που εκφώνησε στα γαλλικά κατά την απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας στη Σουηδική Ακαδημία το 1979, στην οποία ο ποιητής μιλάει για τη φωτεινότητα και τη διαφάνεια, την ποίηση και την τέχνη. Η έκδοση περιλαμβάνει τις δύο ομιλίες του στα αγγλικά, μία εισαγωγή από τον ποιητή και κριτικό Δημήτρη Δασκαλόπουλο, με τίτλο "Ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης", καθώς και χρονολόγιο της ζωής του ποιητή αλλά και λίστα έργων του Ελύτη που έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά.

Τα Πρακτικά του 33ου Συμποσίου Ποίησης είναι αφιερωμένα στην Αλογία, ένα κεντρικό θέμα για την ποίηση και τη φύση της γλώσσας γενικότερα. 14 ειδικοί εισηγητές διερευνούν την αλογία ως παρέκκλιση στο φωνολογικό-μορφολογικό και στο συντακτικο-σημασιολογικό επίπεδο και προσπαθούν να προσδιορίσουν τα χαρακτηριστικά της στην αρχαία Ελλάδα, το δημοτικό τραγούδι, την ποίηση για παιδιά, τον υπερρεαλισμό και τη σύγχρονη ποίηση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, αλλά και από την πλευρά της ψυχανάλυσης. Μεταξύ άλλων παρουσιάζονται τα κείμενα των Γιώργου Αράγη, Αλέξη Ζήρα, Κατερίνας Συνοδι...

Το έθνος που δεν αποκοµίζει το µέγιστο από τα καλύτερα έργα των καλλιτεχνών του είναι εξ ορισµού ανόητο. Ο καλλιτέχνης είναι ένας από τους ελάχιστους που παράγουν. Ο καλλιτέχνης, ο αγρότης και ο τεχνίτης παράγουν πλούτο. Οι υπόλοιποι είναι απλοί µεταπράτες και τον καταναλώνουν. Η καθαρή αξία της καλής τέχνης για τον τόπο στον οποίο παράγεται έχει υπολογιστεί λογαριθµικά. [...] Όταν γινόταν η συζήτηση για την πώληση του έργου τού Χολµπάιν Η δούκισσα του Μιλάνου σε έναν Αµερικανό, η Αγγλία αγόρασε τον πίνακα έναντι τριακοσίων πενήντα χιλιάδων δολαρίων. Υπολόγισαν ότι πολλοί θ...

Τα κείμενα που περιέχονται στην τέταρτη αυτή συναγωγή δοκιμίων του ποιητή Νίκου Φωκά αφορούν, ξανά και ξανά, τα θέματα που τον απασχολούν αδιάκοπα, σε όλη του τη ζωή: τη γλώσσα, την ποίηση, τη μετάφραση, τη θρησκευτική πίστη, την ιστορική μοίρα του Νέου Ελληνισμού. Χωρίς συναισθηματισμούς και ρητορείες, ορθολογικά και επιχειρηματολογημένα, ο Φωκάς αναλύει, σχεδόν ανατέμνει, κάθε φορά το θέμα του και διατυπώνει, με σαφήνεια, ακρίβεια και τόλμη, τη θέση του. Ας μην διαφύγει την προσοχή του αναγνώστη η πνευματική αγωνία και η θερμή αγάπη για την ελληνική γλώσσα και τη λογο...

Στην ποίηση όλα επιτρέπονται Η ποίηση είναι μια μορφή "εγκληματικής" δραστηριότητας χωρίς τους κινδύνους μιας δικαστικής κρίσης και κυρίως χωρίς τη δαμόκλειο σπάθη μιας ποινικής απόφασης ή ακόμη (χειρότερα) ενός ποινικού κολασμού. Η ποίηση είναι πέραν του καλού και του κακού. Στην πραγματικότητα, όμως, η ποίηση είναι ένα υποκατάστατο της "τρομοκρατίας". Γι' αυτό το λόγο στην ποίηση όλα επιτρέπονται. Ακριβώς αυτή η παραδοχή οδηγεί στην ιερόσυλη έγκληση αμφισβήτησης (με συμβολικό και εικαστικό τρόπο) της παρούσας εκδοχής της δημιουργίας, δηλαδή στο "έγκλημα". Με τις συνη...

Ένα ανάπτυγμα της ποιητικής δημιουργίας που δεν αφορά τη θεωρία, μα την πράξη, την ίδια τη ζωή της ποίησης. Τα πρωταίτια και οι επιπτώσεις μιας διηνεκούς ανασύστασης, που μόνο η διαφορετικότητα μπορεί να γονιμοποιεί. Πρόκειται για μία σειρά εκτιμήσεων σχετικές με την ακατεύναστη και επισφαλή φύση του ποιητικού κενού. Μία προσέγγιση της γενεαλογίας του ποιητικού τρόπου, του αυτοπροαίρετου, μιας γραφής που εμβαθύνει περισσότερο απ' όσο αναλύει. Μία συλλογή κειμένων γύρω από την ευεργετικότητα του ανώφελου και τη χαοτική κηδεμονία του περιεχομένου.

Η μελοποιημένη ποίηση στην Ελλάδα είναι ένα θέμα πολυσυζητημένο, αλλά όχι με επάρκεια και ορθότητα διερευνημένο. Στο βιβλίο εξετάζεται αυτό το φαινόμενο που κυριάρχησε στη μουσική ζωή του τόπου μας τις τελευταίες δεκαετίες και ιδιαίτερα κατά τη χρονική περίοδο 1960-1985 στο χώρο του λεγόμενου έντεχνου-λαϊκού τραγουδιού. Το θέμα προσεγγίζεται σφαιρικά, με μια σειρά από ζητήματα που προκύπτουν από το συνδυασμό ποίησης και μουσικής, θέτοντας βασικά ερωτήματα και δίνοντας ουσιαστικές απαντήσεις. Επισημαίνεται ότι τόσο η ποίηση όσο και η μουσική είναι δύο ξεχωριστές τέχνες με τ...

Το βιβλίο, αποτελείται από σημειώσεις περί ποιήσεως και ποιητικής, αποστάγματα από την πολυετή θητεία του Μάρκου Μέσκου στην ποίηση. Είτε συνιστούν έναν νοερό διάλογο με ομοτέχνους είτε απευθύνονται σε νέους ποιητές, οι στοχασμοί του Μ. Μέσκου ανοίγουν το άδυτο του ποιητικού εργαστηρίου στον αναγνώστη της ποίησης, αποκαλύπτοντας διλήμματα, φόβους και αγωνίες του δημιουργού αλλά και μυστικά της τέχνης του.

Βάθος είναι η φανταχτερή ασημαντολογία, η κακόγουστη επιτήδευση, τα φτηνά ευφυολογήματα, οι εκτροπές που ευτελίζουν το υψηλό ύφος. Είναι κυρίως ένα πάθος άκαιρο, χωρίς νόημα ή χωρίς μέτρο. Στο Περί βάθους, την ειρωνική αντιστροφή του Περί ύψους, ο Πόουπ στρέφει τα βέλη του στους βαρετούς και ανέμπνευστους δημιουργούς, στην ψεύτικη εμβρίθεια που κρύβεται πίσω από τη μεγαλοστομία και τη σοβαροφάνεια, στις έτοιμες συνταγές και στις ποιητικίζουσες κοινοτοπίες. Προτάσσει έναν ασυμβίβαστο κριτικό Διαφωτισμό, που έχει σήμερα ζωτική σημασία, καθώς αντιτίθεται τόσο στη συντηρητική ε...