Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου ιδρύθηκε το 1930, συγχρόνως με το Εθνικό Θέατρο και αφού είχαν προηγηθεί πολύχρονες, αποσπασματικές και συνήθως αναποτελεσματικές προσπάθειες εκπαίδευσης των ηθοποιών, κυρίως από ιδιώτες. Ως παράρτημα του Θεάτρου συνδέθηκε -και συνδέεται- στενά με την ιστορία της πόλης, δεδομένου ότι αντικατόπτριζε τις αξίες της τοπικής κοινωνίας και του αστικού πολιτισμού. Από την πρώτη στιγμή της λειτουργίας της η σχολή συμπεριέλαβε στο διδακτικό προσωπικό της σημαντικούς ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης, οι οποίοι άφησαν πολύτιμο έργο στα θεατρ...

Η Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου ιδρύθηκε το 1930, συγχρόνως με το Εθνικό Θέατρο και αφού είχαν προηγηθεί πολύχρονες, αποσπασματικές και συνήθως αναποτελεσματικές προσπάθειες εκπαίδευσης των ηθοποιών, κυρίως από ιδιώτες. Ως παράρτημα του Θεάτρου συνδέθηκε -και συνδέεται- στενά με την ιστορία της πόλης, δεδομένου ότι αντικατόπτριζε τις αξίες της τοπικής κοινωνίας και του αστικού πολιτισμού. Από την πρώτη στιγμή της λειτουργίας της η σχολή συμπεριέλαβε στο διδακτικό προσωπικό της σημαντικούς ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης, οι οποίοι άφησαν πολύτιμο έργο στα θεατρ...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια εκτενή μελέτη ποικίλων όψεων της θεατρικής ενδυμασίας. Κύριο θέμα του είναι η ιστορική εξέλιξη της αμφίεσης των κωμικών υποκριτών από τον 5ο έως τον 3ο αιώνα π.Χ., καθώς και η λειτουργία της ενδυμασίας στη σκηνική παρουσίαση των τυπικών χαρακτήρων της αρχαίας κωμωδίας. Στο πρώτο μέρος αναλύονται η μεταμφίεση και ο ρόλος της στη δημιουργία ενός "θεάτρου μέσα στο θέατρο". Στο δεύτερο μέρος η έρευνα εστιάζεται στη διαχρονική σκηνική εμφάνιση κωμικών τύπων, όπως των διανοουμένων, του αγροίκου, του καυχησιάρη στρατιώτη, του βαρβάρου κ.ά., προκειμέν...

Το παρόν πραγματεύεται την επίδραση των θεατρικών μπουλουκιών στην Ελληνική Κοινωνία στα τέλη του 19ου αιώνα έως τα μέσα του 20ού αιώνα. Η ερευνητική πορεία έχει ως αφετηρία την ετυμολογική προέλευση της έννοιας μπουλούκι και την προέκτασή της στο χώρο του θεάτρου. Παράλληλα εξετάζονται οι ιστορικές συνθήκες μέσα από τις οποίες γεννήθηκαν τα θεατρικά μπουλούκια και διαμόρφωσαν την κοινωνική τους δράση, αναδεικνύοντας το γεγονός ότι όταν ξεκίνησε στην Ελλάδα η περιφέρεια του κράτους ξεκίνησε και η περιφέρεια του θεάτρου. Επιπλέον καταγράφονται και εξετάζονται γενικότερ...

Υπάρχουν έργα τέχνης αιώνια, έργα τέχνης απλώς κορακοζώητα και έργα τέχνης εφήμερα. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα τελευταία υστερούν σε τέχνη, μαστοριά, ψυχή και αλήθεια. Απλώς είναι φτιαγμένα έτσι που η χάρη τους να λάμπει για μια στιγμή μέσα στο χρόνο, και μετά να χάνεται σαν φευγαλέος ιριδισμός. Όχι τόσο γιατί δεν είναι αληθινά διαμάντια αλλά γιατί με τον καιρό αλλάζει η θέση του φωτός ή και η δική μας οπτική γωνία. Αν δεχτούμε ότι κάθε έργο τέχνης είναι μια απεγνωσμένη προσπάθεια του ανθρώπου να φτιαχτεί κάτι μνημειακό που να νικήσει το χρόνο και τη φθορά του, στην περίπτωση...

Η θεατρική κριτική συνιστά βασική συνιστώσα της επιστήμης του θεάτρου, παρά τον ισχυρό υποκειμενικό χαρακτήρα της. Από την ελληνική θεατρολογία απουσιάζουν oι συστηματικές μελέτες σχετικά με την ιστορία, καταγραφή και αξιολόγησης της κριτικής. Αν και η πρώτη μελέτη για την κριτική, όφειλε να εξετάσει τις απαρχές της, επιλέξαμε την μεσοπολεμική περίοδο ως την σημαντικότερη για την εδραίωσή της. Στόχος μας είναι όχι μόνο η παρουσίαση της δραστηριότητας της καθημερινής θεατρικής κριτικής που ασκείτο μέσω του ημερήσιου Τύπου, αλλά η απόδοση της γενικότερης εικόνας της λειτουργί...

Η θεατρική κριτική συνιστά βασική συνιστώσα της επιστήμης του θεάτρου, παρά τον ισχυρό υποκειμενικό χαρακτήρα της. Από την ελληνική θεατρολογία απουσιάζουν oι συστηματικές μελέτες σχετικά με την ιστορία, καταγραφή και αξιολόγησης της κριτικής. Αν και η πρώτη μελέτη για την κριτική, όφειλε να εξετάσει τις απαρχές της, επιλέξαμε την μεσοπολεμική περίοδο ως την σημαντικότερη για την εδραίωσή της. Στόχος μας είναι όχι μόνο η παρουσίαση της δραστηριότητας της καθημερινής θεατρικής κριτικής που ασκείτο μέσω του ημερήσιου Τύπου, αλλά η απόδοση της γενικότερης εικόνας της λειτουργί...

Η συγκεκριμένη μελέτη, εστιάζοντας στα θιασαρχικά εγχειρήματα και τη δραματική παραγωγή του Αλέξη Δαμιανού, φέρνει σε πρώτο πλάνο μια υποφωτισμένη σήμερα δραστηριότητα ενός σημαντικού προσώπου στο χώρο του μεταπολεμικού θεάματος. Στην προσέγγιση της θεατρικής δραστηριότητας του Δαμιανού σχολιάζονται ζητήματα που σχετίζονται με τη θεατρική του παιδεία, τη μαθητεία του στο θίασο των "Ενωμένων Καλλιτεχνών" (και το προανάκρουσμα του υπό την επωνυμία το "Θέατρο του Λαού") και τη σύντομη συνεργασία του με το "Θέατρο Τέχνης". Γίνεται λόγος για τον ανανεωτικό χαρακτήρα των θεατρικώ...

Ονειρεύομαι ένα θέατρο... Ονειρεύομαι μια χώρα που θα... Ονειρεύομαι έναν λαό γεμάτο... Ονειρεύομαι ένα Σχολείο σαν εκείνα... Ονειρεύομαι έναν Δάσκαλο που με αγάπη και... Ονειρεύομαι έναν Γιατρό που θα προσέχει και θα φροντίζει... Εν τέλει, ονειρεύομαι ένα Θέατρο όμορφο, φτιαγμένο με μεράκι και γνώση, που κουβαλάει τις μνήμες αιώνων, που είναι στη χώρα μου, που γεμίζει από έναν λαό χαρούμενο κι ευτυχισμένο που έχει μάθει γράμματα σ' ένα Σχολείο γεμάτο από Δασκάλους αφοσιωμένους, που έχει θεραπευθεί από Γιατρούς άξιους, γνήσιους απόγονους του Ιπποκράτη, ονειρεύομ...

Συμμετέχουν οι: Γιώργος Αρμένης, Κώστας Γεωργουσόπουλος, Αντιγόνη Γλυκοφρύδη, Στεφανία Γουλιώτη, Κατερίνα Ευαγγελάτου, Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, Νίκος Καραθάνος, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Γιώργος Κιμούλης, Λένα Κιτσοπούλου, Λυδία Κονιόρδου, Στάθης Λιβαθινός, Δημήτρης Λιγνάδης, Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Γιώργος Μιχαλακόπουλος, Αμαλία Μουτούση, Γιάννης Μπέζος, Μανουέλλα Παυλίδου, Εύα Νάθενα, Μαρία Ναυπλιώτου, Λευτέρης Παυλόπουλος, Δημήτρης Πιατάς, Κώστας Τσιάνος, Πέτρος Φιλιππίδης, Διονύσης Φωτόπουλος, Αιμίλιος Χειλάκης.

Tο βιβλίο αυτό δεν είναι μία ακόμη θεωρητική πραγμάτευση του κωμικού είδους και των σωζόμενων δραμάτων. Απεναντίας, ο συγγραφέας του εξετάζει συστηματικά όλες τις πρακτικές πλευρές της παράστασης της κωμωδίας στην αρχαία Ελλάδα, από τις απαρχές του είδους μέχρι και τη Νέα Κωμωδία, και ανασυνθέτει τη θεατρική πράξη με τρόπο εύληπτο τόσο για τον εξειδικευμένο ερευνητή όσο και για τον μη ειδικό αναγνώστη. Ορισμένα κεφάλαια του βιβλίου πραγματεύονται γενικά θέματα, όπως η εξελικτική πορεία της κωμωδίας, οι εορτές, τα θέατρα και οι κωμικοί ποιητές. Ωστόσο, τα πιο πρωτότυπα μέρη...

Η φιλοδοξία του έργου αυτού είναι να παρουσιάσει όσο το δυνατόν πληρέστερα τον χάρτη της σύγχρονης ιταλικής δραματουργίας στην Ελλάδα κατά το πρώτο ήμισυ του 20ού αιώνα. Ο στόχος είναι να φωτιστεί η σπουδαιότητα της συγκεκριμένης δραματουργικής δραστηριότητας και ο διαμεσολαβητικός της ρόλος μεταξύ ελληνικής και ιταλικής επικράτειας για την ανάδειξη της πολιτισμικής συμβίωσης των δύο χωρών, καθώς και η αναπλήρωση των κενών, κυρίως, στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου. Η διερεύνηση των στοιχείων ξεκινά από την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα και φθάνει μέχρι το 1940, μια...

Το βιβλίο επιχειρεί να περιγράψει, να αναλύσει και να ερμηνεύσει τη διαδικασία ανάδυσης και εδραίωσης του επαγγέλματος και της τέχνης του σκηνοθέτη στο ελληνικό θέατρο, από τις αρχές του 19ου αιώνα έως το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η γέννηση και η εδραίωση της σκηνοθεσίας στην Ελλάδα ήταν μια διαδικασία εξαιρετικά αργή, δύσκολη και επίπονη. Σε πολύ γενικές γραμμές, έπειτα από μια μακρά περίοδο προετοιμασίας -από την εποχή του ελληνικού Διαφωτισμού μέχρι τους Βαλκανικούς Πολέμους- ο Έλληνας σκηνοθέτης αναδύθηκε, τελικά, μέσα από τις μεγάλες ανακατατάξεις που έφερε ο Α’ Παγκόσμιος...

Ο τόμος αυτός περιέχει δεκαπέντε μελετήματα προερχόμενα από τις έρευνες και τις μελέτες της τελευταίας δεκαετίας. Η θεματολογία φαίνεται να ποικίλλει, στην πραγματικότητα όμως περιέχει τις διάφορες πλευρές των ερευνητικών ενδιαφερόντων της συγγραφέως, οι οποίες έχουν κοινούς τους άξονες. Συνολικά δίνουν μια εικόνα ενός θέματος με διάφορες επί μέρους εστιάσεις. Τα μελετήματα έχουν διαταχθεί μια περίπου χρονολογική σειρά ώστε να παρουσιάζουν την ιστορική προοπτική που από πολλούς ερευνητές θεωρείται αναγκαία. Χωρίς να παραγνωρίζεται η αξία των συγχρόνων κειμενικών προσεγγίσεω...

Τιμητικός τόμος προς τιμήν της καθηγήτριας Άννας Ραμού - Χαψιάδη.

Θεατρική σημείωση και κοινωνιολογία του θεάτρου, θεατρικός χώρος και πρόσληψη της δραματουργίας, Κρητικό και Επτανησιακό θέατρο, σύγχρονη ελληνική δραματουργία και σχολικό θέατρο, θέατρο για παιδιά και νέους και θεατρική παιδεία των εκπαιδευτικών, είναι μερικά από τα υπό διαπραγμάτευση θέματα του παρόντος βιβλίου. Όψεις της πολυδιάστατης έκφρασης του θεάτρου και μορφές της παιδευτικής του αποστολής.

Το βιβλίο αυτό εμπεριέχει ιστορικά ντοκουμέντα, που αποτέλεσαν αντικείμενο έρευνας και σχολιασμού στη διεθνή βιβλιογραφία, γιατί αφορούν μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις αντάρτικου θεάτρου στα παγκόσμια χρονικά. Περιέχονται σ' αυτό θεατρικά έργα, εκθέσεις και ημερολόγια της ίδρυσης και λειτουργίας ενός θιάσου, της "Λαϊκής Σκηνής", ερασιτεχνών ηθοποιών-αγωνιστών της Εθνικής μας Αντίστασης 1941-45 που περιόδευε σε περιοχές της απελευθερωμένης Ελλάδας για να ψυχαγωγεί και να τονώνει το φρόνημα των αγωνιζόμενων Ελλήνων και να προβάλλει τον πολιτισμό στους χειμαζόμενους πνευματ...

Στο βιβλίο αυτό περιέχονται 1985 ασπρόμαυρες αναλογικές φωτογραφίες, που τραβήχτηκαν από το 1985 μέχρι το 1998, στην Επίδαυρο, όπου το Θέατρο Τέχνης είχε παρουσιάσει 17 παραστάσεις αρχαίου δράματος. Οι περισσότερες φωτογραφίες είναι από τις πρόβες των έργων στο κοίλον του Θεάτρου. Οι πρόβες άρχιζαν στις επτά το απόγευμα, όταν έκλεινε ο αρχαιολογικός χώρος για το κοινό. Δηλαδή οι περισσότερες φωτογραφίες τραβήχτηκαν με το ίδιο μεταβαλλόμενο φως, από τη δύση του ήλιου μέχρι να νυχτώσει. Περιλαμβάνονται επίσης φωτογραφίες από τις παραστάσεις και την προετοιμασία των ηθοποιών...