Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι μελέτες του τόμου αναφέρονται σε ποικίλες πτυχές του νεοελληνικού θεάτρου του 19ου και 20ού αιώνα: δραματουργία, κριτική, μετάφραση, σκηνική πρακτική, επιδράσεις του παγκόσμιου θεάτρου στο νεοελληνικό, ακόμη και σχέσεις του θεάτρου με άλλες τέχνες ή μορφές λόγου (κινηματογράφος, χορός, λογοτεχνία). Μέσα από τον εντοπισμό και τη μελέτη των επιμέρους φαινομένων αναδύονται γενικότεροι προβληματισμοί, με αποτέλεσμα το κάθε θεατρικό γεγονός να εντάσσεται και να ερμηνεύεται κάθε φορά μέσα από το ιδιαίτερο ιστορικό, ιδεολογικό και αισθητικό περιβάλλον του. Πίσω από κάθε κείμενο...

Ο αναγνώστης που θα αποπειραθεί να παρακολουθήσει τους σταθμούς των περιπλανήσεων του Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή [1809-1892] σε γεωγραφικούς τόπους [Φανάρι, Βουκουρέστι, Οδησσός, Μόναχο, Αθήνα, Κωνσταντινούπολη, Ουάσιγκτον, Παρίσι, Βερολίνο και πάλι Αθήνα], στα γράμματα, την πολιτική, την ιδεολογία και τις τέχνες, δεν γοητεύεται απλά από τις περιπέτειες ενός ακούραστου ταξιδευτή που ξόδεψε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του για «των Μουσών των έρωτα...»· συνομιλεί και με μια φωνή η οποία επιτρέπει να ανδυθούν σημαίνουσες μαρτυρίες από ποικίλες πηγές μιας γενέθλιας για τον νεότερο...

[...] Η Ελληνική Οπερέττα μπορεί να ονομαστεί και Αθηναϊκή Οπερέττα, ως είδος θεάτρου που γεννήθηκε και μεγαλούργησε στην Αθήνα και παρουσίαζε ορισμένες ιδιομορφίες. Το γνώρισμα, η εμφάνισή της και η σύνθεσή της δεν έμοιαζαν με την καθιερωμένη τότε γαλλική και βιεννέζικη Οπερέττα. Είχε την μορφή κωμωδίας ή φάρσας, με στοιχεία τη χαρά και το γέλιο. Περιέγραφε με τις πιο ζωντανές εικόνες την ζωή της παλιάς Αθήνας και με την μουσική της απέδωσε μια εποχή που έμεινε αλησμόνητη σε όσους έτυχε να την γνωρίσουν. Στην ιστορία της Ελληνικής Οπερέττας θα καταγράψουμε τις ελληνικές...

Ο οργανισμός, που φέτος συμπληρώνει τα ογδόντα χρόνια του, ιδρύθηκε αρχικά με την ονομασία Λυρική Σκηνή του Βασιλικού (Εθνικού) Θεάτρου. Τα επίσημα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν στις 13 Δεκεμβρίου 1939 σε κτίριο του Εθνικού θεάτρου επί της οδού Μενάνδρου 65, όπου εγκαταστάθηκαν τα γραφεία του καλλιτεχνικού προσωπικού της Λυρικής Σκηνής και οι αίθουσες δοκιμών. Η αυλαία για τον θίασο που μόλις είχε συσταθεί υψώθηκε την Τρίτη 5 Μαρτίου 1940 με τη "Νυχτερίδα" [Die Fledermaus] του Γιόχαν Στράους γιου [Johann Strauss II], στη διασκευή του 1929 από τους Μαξ Ράινχαρτ [Max Reinhardt]...

Από τις εκδόσεις "Ergo" κυκλοφορήθηκε το έκτο παράρτημα της "Παραβάσεως", του επιστημονικού δελτίου του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, όπου περιλαμβάνεται μελέτη σχετική με τον "Σταθάτειο Δραματικό Διαγωνισμό της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων". Τη μελέτη αυτή συνέγραψε η αν. καθηγήτρια κ. Κυριακή Πετράκου (συνεχίζοντας σχετικές έρευνές της που είχαν οδηγήσει στην έκδοση του βιβλίου της "Oι Θεατρικοί Διαγωνισμοί 1870-1925"), από κοινού με τον ιστορικό του Θεάτρου μας κ. Διονύση Μουσμούτη. Όπως τονίζουν στον πρόλογό τους, το Αρχείο του Σταθάτειου Δραματικού Διαγ...

Στην αρχαιότητα οι χορικές παραστάσεις ήταν ένα συναρπαστικό μουσικό θέαμα, άρρηκτα συνδεδεμένο με το θρησκευτικό και κοινωνικό βίο. Γυναίκες και άνδρες τραγουδούσαν και χόρευαν για τους θεούς, για να γιορτάσουν το πέρασμα από την εφηβεία στην ωριμότητα, το γάμο, τις νίκες στους πανελλήνιους και τοπικούς αγώνες και πλήθος άλλες ξεχωριστές στιγμές. Κάποιες από τις ωδές των μεγάλων δημιουργών, όπως λόγου χάρη του Αλκμάνα, του Πινδάρου και του Βακχυλίδη, ταξίδεψαν στους αιώνες και έφθασαν ως τις μέρες μας. Από το εντυπωσιακό θέαμα και ακρόαμα, που ήταν πηγή τέρψης για θνητούς...

Η έκδοση αυτής της τρίτομης ανθολογίας νεοελληνικής δραματουργίας, που καλύπτει τέσσερις αιώνες, από την Κρητική Αναγέννηση ως τη Μεταπολίτευση του 1974, συμπληρώνει ένα υπαρκτό κενό στο χώρο των θεατρολογικών σπουδών και εξυπηρετεί τις εκπαιδευτικές και αναγνωστικές ανάγκες του σχολείου και του πανεπιστημίου, καθώς και του ενδιαφερόμενου θεατρόφιλου κοινού. Όπως σημειώνει στον πρόλογό του ο συγγραφέας, «οι ανακαλύψεις την τελευταία δεκαετία μιας σειράς νέων δραματικών κειμένων, του 17ου και 18ου αιώνα, καθώς και η ανάσυρση και επανεκτίμηση ξεχασμένων και παραμελημένων θεατ...

Η έκδοση αυτής της τρίτομης ανθολογίας νεοελληνικής δραματουργίας, που καλύπτει τέσσερις αιώνες, από την Κρητική Αναγέννηση ως τη Μεταπολίτευση του 1974, συμπληρώνει ένα υπαρκτό κενό στο χώρο των θεατρολογικών σπουδών και εξυπηρετεί τις εκπαιδευτικές και αναγνωστικές ανάγκες του σχολείου και του πανεπιστημίου, καθώς και του ενδιαφερόμενου θεατρόφιλου κοινού. Όπως σημειώνει στον πρόλογό του ο συγγραφέας, «οι ανακαλύψεις την τελευταία δεκαετία μιας σειράς νέων δραματικών κειμένων, του 17ου και 18ου αιώνα, καθώς και η ανάσυρση και επανεκτίμηση ξεχασμένων και παραμελημένων θεατ...

Η έκδοση αυτής της τρίτομης ανθολογίας νεοελληνικής δραματουργίας, που καλύπτει τέσσερις αιώνες, από την Κρητική Αναγέννηση ως τη Μεταπολίτευση του 1974, συμπληρώνει ένα υπαρκτό κενό στο χώρο των θεατρολογικών σπουδών και εξυπηρετεί τις εκπαιδευτικές και αναγνωστικές ανάγκες του σχολείου και του πανεπιστημίου, καθώς και του ενδιαφερόμενου θεατρόφιλου κοινού. Όπως σημειώνει στον πρόλογό του ο συγγραφέας, "οι ανακαλύψεις την τελευταία δεκαετία μιας σειράς νέων δραματικών κειμένων, του 17ου και 18ου αιώνα, καθώς και η ανάσυρση και επανεκτίμηση ξεχασμένων και παραμελημένων θεατ...

[...] Για μένα το θέατρο λειτούργησε καταλυτικά. Κύλησε στο αίμα μου. Έγινε ένα με το είναι μου και την ύπαρξή μου. Θυσίασα τα πάντα γι' αυτό. Παιδικά παιχνίδια, νεανικές τρέλες και προσωπικές ευτυχισμένες στιγμές. Όλα για το σανίδι! Για το χειροκρότημα! Και έζησα μέσα απ' αυτό πολλές ζωές. Ζωές ονειρεμένες και ζηλευτές. Γεμάτες πάθος, ένταση, λάμψη, έρωτα και περιπέτεια. Γι' αυτό και αισθάνομαι πλήρης, σαν καλλιτέχνης και σαν άνθρωπος. Εμένα η οικογένειά μου υπήρξε το θέατρο και παιδιά μου οι ρόλοι μου. Χάρισα ζωή σε εκατοντάδες ρόλους και έδωσα φτερά αισιοδοξίας σε πολλού...

Ένα βιβλίο γεμάτο θέατρο. Μέσα από τις σελίδες του θα παρελάσουν οι σπουδαίοι παρόντες αλλά και οι μεγάλοι απόντες, που τους αγαπήσαμε και τους αγαπάμε, που δεν τους ξεπεράσαμε και ούτε θα τους ξεπεράσουμε ποτέ. Χορν - Καρέζη - Βουγιουκλάκη - Αλεξανδράκης - Φωτόπουλος - Ηλιόπουλος - Μινωτής - Παξινού - Μελίνα - Κούρκουλος, αλλά και οι: Λάσκαρη - Καραγιάννη - Λαζόπουλος - Ζούνη - Βαλτινός - Ντασσέν κι άλλοι κι άλλοι κι άλλοι... Ελάτε να κάνουμε μαζί ένα μεγάλο ταξίδι στους απέραντους δρόμους του θεάτρου. Από τη φτώχεια και τις λάσπες των καφενείων της επαρχίας, με τα μπου...

[...] Οι εργασίες που περιέχονται στο "Μελέτες συγκριτικής θεατρολογίας" χαρακτηρίζονται ακριβώς από ένα παρόμοιο προσανατολισμό. Επικεντρώνοντας δηλαδή κυρίως στην αναζήτηση της σχέσης που υφίσταται μεταξύ του νεοελληνικού θεάτρου και της παράδοσης του αρχαίου δράματος, στις επιδράσεις που η νεοελληνική δραματουργία έχει δεχθεί από μορφές του ευρωπαϊκού και αμερικανικού θεάτρου, καθώς επίσης και επιμέρους σχέσεις που υφίστανται ανάμεσα σε συγκεκριμένους συγγραφείς και κείμενα από το ελληνικό θέατρο του εικοστού αιώνα και άλλους δημιουργούς και έργα από την αρχαιότητα μέχρι...

Ο Δημήτρης Σπάθης είναι ένας από τους θεμελιωτές της ελληνικής θεατρολογίας, ένας πρωτοπόρος που συνέβαλε αποφασιστικά στην εδραίωση της νεαρής επιστήμης στη χώρα μας και που μας πλούτισε με έργο υποδομής, απαραίτητο εργαλείο για τη μελέτη και την κατανόηση της ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου. Η επιστημονική του παραγωγή ήταν ως τώρα, στο μεγαλύτερό της μέρος, διάσπαρτη σε περιοδικά, πρακτικά συνεδρίων, συλλογικούς τόμους, δυσεύρετα προγράμματα θεατρικών παραστάσεων. Με την παρούσα έκδοση συγκεντρώνεται αυτό το διασκορπισμένο έργο και γίνεται προσιτό σε επιστήμονες, φ...

Με τον πρώτο αυτό τόμο αρχίζει η δημοσίευση των πορισμάτων του ερευνητικού προγράμματος για την ιστορία του ελληνικού θεάτρου, που έχει αναπτυχθεί κατά τα τελευταία δώδεκα χρόνια στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών στο Ρέθυμνο. Παρακολουθείται η εισαγωγή στην πρώιμη μετεπαναστατική ελληνική κοινωνία του πρωτοεμφανιζόμενου θεσμού των τακτικών θεατρικών παραστάσεων, και η επίπονη ανάδυση ενός νέου επαγγελματικού κλάδου που κατορθώνει τελικά να εδραιωθεί, χάρις στο σύστημα των ασταμάτητων περιοδειών των μελών του, στα αστικά κέντρα της Ανατολικής Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσ...

[set δύο τόμων] Ο Τόμος Β΄ συνεχίζει τη δημοσίευση των πορισμάτων του σχετικού με την ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου ερευνητικού προγράμματος που διεξάγεται στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών του Ρεθύμνου από το 1988, κάτω από τη διεύθυνση του συγγραφέα. Στις δυόμισι χιλιάδες ελληνόφωνες παραστάσεις του πρώτου τόμου, έρχονται τώρα να προστεθούν άλλες δεκατρεισήμισι χιλιάδες, για να οδηγήσουν τη διερεύνηση της δραστηριότητας των εγχώριων επαγγελματιών της σκηνής ως το τέλος του 19ου αιώνα. Tο Χρονικό που προκύπτει από τη σύνθεση όλων αυτών των στοιχείων σε μια ενιαία...

Έχουν γραφτεί πολλά βιβλία από ηθοποιούς του Ελληνικού Θεάτρου, τα οποία είναι μεν αυτοβιογραφικά (Δ. Μυράτ, Κ. Μουσούρης, Γ. Γληνός, Θ. Κωτσόπουλος, Λ. Καλλέργης κ.ά.), αλλά περιέχουν πολλές πληροφορίες για την πορεία του νεοελληνικού θεάτρου, τους σκηνοθέτες και τους πρωταγωνιστές του. Το παρόν βιβλίο, αν και αναφέρεται στη θεατρική διαδρομή της συγγραφέως, δεν είναι αυτοβιογραφικό. Αναφέρεται στις ρίζες του θεάτρου γενικότερα και στις ρίζες του νεοελληνικού θεάτρου. Ο τίτλος του είναι παρμένος από μια μεγάλη θεατρική επιτυχία του 1954, που παραμένει ζωηρή στη μνήμη το...